KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/EWG z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (¹) ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2003/47/WE (²), w szczególności jej art. 16 ust. 3 trzecie zdanie

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Francja i Austria powiadomiły inne Państwa Członkowskie i Komisję w 2002 r. o ogniskach Diabrotica virgifera Le Conte (zwanej dalej „ organizmem”) występującej po raz pierwszy na określonym ich terytorium i o podjętych środkach zwalczania ich.

(2) W 2002 r. przeprowadzono monitorowanie w rejonach Włoch już zainfekowanym przez organizmy, w szczególności w rejonach uprawy kukurydzy i miejscach potencjalnego przedostania się organizmów, takich jak porty lotnicze i punkty celne. Okazało się, że środki zniszczenia podjęte w regionie Veneto okazały się skuteczne w obniżaniu poziomu organizmów, w Lombardii i Piermoncie wiele dorosłych organizmów zostało złapanych w różnych prowincjach, podczas gdy ognisko zostało po raz pierwszy odkryte w regionie Friuli-Venezia Giulia.

(3) Ostatnie badania wspólnotowe w sprawie potencjalnego osiedlenia się organizmów pokazały, że główne czynniki osiedlenia, takie jak warunki troficzne i klimatyczne, występują we Wspólnocie.

(4) Co więcej, z badań jasno wyniknęło, że organizmy i ich szkodliwy wpływ mogą stanowić znaczącą obawą dotyczącą zdrowia roślin dla wspólnotowej produkcji kukurydzy, ze względu na potencjalne straty ekonomiczne, potencjalny wzrostu zapotrzebowania na środki owadobójcze i ze względu na wyzwanie znalezienia alternatywnej uprawy dla kukurydzy w cyklu rotacyjnym.

(5) Dyrektywa 2000/29/WE zakazuje wprowadzania do i rozprzestrzeniania we Wspólnocie wyłącznie organizmów. Jednakże nie są dostępne środki wspólnotowe w przypadku odnotowania nowych ognisk przez Państwa Członkowskie w wolnych strefach lub w przypadku odkrycia organizmu w początkowym etapie rozwoju populacji. Dlatego takie środki powinny zostać określone, w celu zniszczenia organizmów w odpowiednim okresie czasu.

(6) Środki te powinny zawierać nadzór ogólny na obecność organizmu w Państwach Członkowskich.

(7) Środki powinny być stosowane do kontroli rozprzestrzeniania się we Wspólnocie organizmu, wyznaczenia linii demarkacyjnych, przemieszczania się roślin żywicielskich, gleby i maszyn, jak również do rotacji upraw w strefach określonych liniami demarkacyjnymi.

(8) Właściwe jest, aby wyniki takich środków były ciągle oceniane, i zostały rozpatrzone możliwe dalsze środki w świetle tej oceny.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Państwa Członkowskie zapewniają, że podejrzewane pojawienie się lub potwierdzona obecność Diabrotica virgifera Le Conte, zwanej dalej „organizmem”, jest zgłaszane ich odpowiedzialnym organom urzędowym w rozumieniu dyrektywy 2000/29/WE.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie przeprowadzają każdego roku oficjalne badania obecności organizmu w rejonie ich terytoriów, gdzie uprawiana jest kukurydza.

2. Bez uszczerbku dla art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, wyniki badań przewidzianych w ust. 1 są notyfikowane Komisji i innym Państwom Członkowskim do 31 grudnia każdego roku.

Artykuł 3

1. Gdy wyniki badań określonych w art. 2, potwierdzą obecność organizmu na obszarze wcześniej uznawanym za wolny od organizmu, Państwa Członkowskie określają linie demarkacyjne strefy zawierającej następujące elementy:

a) strefę ogniska wokół miejsca gdzie organizm został złapany, o promieniu co najmniej 1 km;

b) strefę bezpieczeństwa wokół strefy ogniska, o promieniu co najmniej 5 km.

Dodatkowo Państwa Członkowskie mogą również określić strefę buforową wokół strefy ogniska i strefy bezpieczeństwa.

2. Dokładne rozgraniczenie stref określonych w ust. 1 oparte jest na podstawach naukowych, biologii organizmu, stopniu zarojenia oraz szczególnego systemu produkcyjnego rośliny żywicielskiej w danym Państwie Członkowskim.

3. Jeżeli obecność organizmu jest potwierdzona w innym miejscu niż miejsce złapania organizmu położonego w strefie ogniska, rozgraniczenie linii demarkacyjnych zostaje odpowiednio zmienione.

4. Jeżeli nie odnotowano złapania organizmu przez dwa lata od ostatniego złapania, linie demarkacyjne przestają istnieć i dalsze środki zniszczenia określone w art. 4 przestają być konieczne.

5. Państwa Członkowskie informują inne Państwa Członkowskie i Komisję o obszarze stref określonych w ust. 1 dostarczając właściwe mapy.

Artykuł 4

1. W każdej części stref wyznaczonych liniami demarkacyjnymi, Państwa Członkowskie monitorują obecność organizmu używając odpowiednich pułapek opartych na feromonach płciowych, które powinny być rozmieszczone sieciowo i regularnie kontrolowane. Przy ustalaniu charakteru i liczby pułapek, jak również metod łapania uwzględnia się lokalne okoliczności i rodzaj stref określonych liniami demarkacyjnymi.

2. Dodatkowo do przepisów ust. 1, Państwa Członkowskie zapewniają, że w strefie ogniska:

a) nie zostają przemieszczane świeże rośliny z Zea mais L., lub ich świeże części poza strefę w porze roku występowania szkodliwego organizmu, wyznaczonego na podstawie biologii organizmu, poziomu złapanych organizmów i warunków klimatycznych panujących w danym Państwie Członkowskim, aby zapewnić nierozprzestrzenianie się organizmu;

b) nie zostaje przemieszczana gleba z terenu uprawy kukurydzy ze strefy ogniska poza nią;

c) kukurydza nie jest zbierana w porze roku występowania organizmu, wyznaczonego na podstawie biologii organizmu, poziomu złapanych organizmów i warunków klimatycznych panujących w danym Państwie Członkowskim, aby zapewnić nierozprzestrzenianie się organizmu;

d) na polach kukurydzy ma miejsce rotacja upraw według której podczas każdego okresu trzech kolejnych lat kukurydza jest tylko raz uprawiana, lub kukurydza nie jest uprawiana przez dwa lata po roku złapania organizmu w całej strefie ogniska;

e) właściwie obchodzi się z polami kukurydzy do końca okresu zapładniania owada odnośnie do organizmu w roku jego pojawienia się i następnym;

f) maszyny rolnicze używane na polach kukurydzy są oczyszczane z gleby i odpadków przed opuszczeniem strefy;

g) samosiewne rośliny kukurydzy są usuwane z pól innych upraw.

3. Dodatkowo do przepisów ust. 1, Państwa Członkowskie zapewniają że w strefie bezpieczeństwa co najmniej:

a) ma miejsce rotacja uprawy według której podczas każdego okresu dwóch kolejnych lata kukurydza jest uprawiana tylko raz; lub

b) właściwie obchodzi się z polami kukurydzy w roku pojawienia się organizmu i następnym.

4. Dodatkowo do przepisów ust. 1, Państwa Członkowskie mogą ustanowić w strefie buforowej uprawę rotacyjną, według której podczas każdego okresu dwóch kolejnych lata kukurydza jest uprawiana tylko raz.

Artykuł 4a

[1] 1. Jeśli wyniki badań, o których mowa w art. 2, w ciągu więcej niż dwóch kolejnych lat potwierdzą obecność organizmu na części terytorium państw członkowskich, wówczas państwa członkowskie określą strefy obejmujące te części ich terytoriów, w których stwierdzono występowanie organizmu („strefy porażone”).

2. Państwa członkowskie stosują przepisy art. 4 lub, w razie istnienia dowodów potwierdzających, że organizm nie może już zostać zwalczony, organizują roczne programy w strefach porażonych i ich otoczeniu w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się organizmu ze stref porażonych na obszary wolne od organizmu „programy zapobiegawcze”.

Artykuł 4b

[2] Na polach kukurydzy w strefie rozciągającej się na co najmniej 2 500 m od pasów startowych lub wszelkich innych obszarów poruszania się samolotów w obrębie portów lotniczych, gdzie istnieją dowody wysokiego ryzyka przedostania się organizmów, podejmuje się następujące środki:

- rotacja upraw w sposób, według którego kukurydza jest uprawiana tylko raz podczas każdego okresu dwóch kolejnych lat, lub

- intensywne monitorowanie obecności organizmu przy użyciu odpowiednich pułapek opartych na feromonach płciowych oraz, w razie wykrycia organizmu, podjęcie środków zgodnych z art. 3 i 4.

Artykuł 5

[3] Państwa Członkowskie przedstawiają Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim do dnia 31 grudnia każdego roku informacje w sprawie:

– obszaru stref określonych w art. 3 ust. 5,

– ustalenia terminów i ich uzasadnienie określone w art. 4 ust. 2 lit. a) i c),

– obchodzenia się określonego w art. w art. 4 ust. 2 lit. e) i art. 4 ust. 3 lit. b),

- powierzchni stref, o których mowa w art. 4a ust. l, oraz wszelkich zmian tych powierzchni,

- programów zapobiegawczych, o których mowa w art. 4a ust. 2, oraz wszelkich zmian w tych programach.

Artykuł 6

Państwa Członkowskie dostosowują najpóźniej do dnia 1 grudnia 2003 środki, które przyjęły przeciw rozprzestrzenianiu się organizmu w taki sposób, aby środki te były zgodne z niniejszą decyzją oraz niezwłocznie powiadamiają Komisję o przyjętych środkach.

Artykuł 7

Komisja przeprowadza kontrolę funkcjonowania niniejszej decyzji do dnia 28 lutego 2005 r. i do 28 lutego każdego następnego roku.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 października 2003 r.