KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie Wspólnego Katalogu Odmian Gatunków Roślin Rolniczych (¹), w szczególności jej art. 7 ust. 2 lit. a) i b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Komisji 72/180/EWG z dnia 14 kwietnia 1972 r. określająca cechy i warunki minimalne do celów badania odmian gatunków roślin rolniczych (²), zmieniona dyrektywą 2002/8/WE (³), ustanowiła, w celu urzędowego zatwierdzenia odmian w katalogach Państw Członkowskich, objęte badaniami cechy minimalne różnych gatunków a także minimalne wymagania stosowane przy przeprowadzaniu badań.

(2) Wytyczne odnoszące się do warunków badań odmian zostały wydane przez Radę Administracyjną Wspólnotowego Urzędu Odmian Roślin (CPVO) ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin (⁴), ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1650/2003 (⁵), w odniesieniu do niektórych gatunków.

(3) Wytyczne w zakresie badań ustanawiające warunki badań odmian istnieją na poziomie międzynarodowym. Opracował je Międzynarodowy Związek Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV).

(4) Dyrektywa 72/180/EWG została zmieniona dyrektywą 2002/8/WE w celu zapewnienia spójności między wytycznymi w zakresie badań CPVO i warunkami badań odmian w celu ich zatwierdzenia w krajowych katalogach odmian Państw Członkowskich w stopniu, w jakim wytyczne dotyczące badań CPVO zostały ustanowione. W międzyczasie CPVO wydał wytyczne dla pewnej liczby innych gatunków.

(5) Istnieje konieczność zapewnienia spójności między wytycznymi w zakresie badań CPVO i warunkami, którym podlegają odmiany w związku z ich zatwierdzenia w krajowych katalogach Państw Członkowskich.

(6) Właściwe jest oparcie systemu wspólnotowego na wytycznych w zakresie badań UPOV, na tyle, na ile CPVO nie opracował jeszcze wytycznych naukowych. Prawo krajowe ma zastosowanie do gatunków nie objętych niniejszą dyrektywą.

(7) Dlatego należy odpowiednio zmienić dyrektywę 72/180/EWG.

(8) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Państwa Członkowskie uwzględnią włączenie do nowego katalogu, w rozumieniu art. 3 ust. 1 dyrektywy 2002/53/WE, odmian gatunków roślin rolniczych, które spełniają wymagania wymienione w ust. 2 i 3.

2. W odniesieniu do odrębności, wyrównania i trwałości oraz bez uszczerbku dla akapitu drugiego:

a) gatunki wymienione w załączniku I odpowiadają warunkom ustanowionym w „Protokołach w sprawie badań na odrębność, wyrównanie i trwałość” Rady Administracyjnej Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin (CPVO), wymienionych w tym załączniku;

b) gatunki wymienione w załączniku II odpowiadają wytycznym w zakresie przeprowadzania badań na odrębność, wyrównanie i trwałość Międzynarodowego Związku Ochrony Nowych Odmian Roślin (UPOV), wymienionym w tym załączniku.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do wyrównania odmiany ekologiczne odpowiednie do produkcji ekologicznej, należące do gatunków wymienionych w załączniku IV część A, mogą zamiast tego odpowiadać warunkom wymienionym w części B tego załącznika.

Do dnia 31 grudnia 2030 r. państwa członkowskie przedstawiają Komisji i pozostałym państwom członkowskim – w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku – sprawozdania na temat liczby wniosków dotyczących rejestracji odmian oraz wyników badań na odrębność, wyrównanie i trwałość (OWT) w odniesieniu do tych odmian ekologicznych.

3. W odniesieniu do wartości uprawnej lub użytkowej, odmiany odpowiadają warunkom ustanowionym w załączniku III, bez uszczerbku dla przepisów art. 4 ust. 2 dyrektywy.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego, w odniesieniu do wartości gospodarczej odmiany, odmiany ekologiczne odpowiednie do produkcji ekologicznej, należące do gatunków wymienionych w załączniku V część A, mogą zamiast tego odpowiadać warunkom wymienionym w części B tego załącznika.

Do dnia 31 grudnia 2030 r. państwa członkowskie przedstawiają Komisji i pozostałym państwom członkowskim – w terminie do dnia 31 grudnia każdego roku – sprawozdania na temat liczby wniosków dotyczących rejestracji odmian oraz wyników badań wartości gospodarczej odmiany (WGO) w odniesieniu do tych odmian ekologicznych.

Artykuł 2

W wytycznych w zakresie badań określonych w art. 1 ust. 2 lit b) należy uwzględnić wszystkie cechy odmianowe w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. a) oraz wszystkie cechy oznaczone gwiazdką (*), pod warunkiem że obserwacja danej cechy nie zostanie uniemożliwiona z powodu wyrazistości jakiejkolwiek innej cechy a wyrazistość cechy nie jest zablokowana przez warunki środowiskowe, w których badanie jest przeprowadzane.

Artykuł 3

W odniesieniu do gatunków wymienionych w załącznikach I i II, Państwa Członkowskie zapewnią, że minimalne wymagania przy przeprowadzaniu badań w odniesieniu do warunków próbnych i polowych, ustanowionych w wytycznych w zakresie badań określonych w tych załącznikach, są wypełniane w czasie przeprowadzania badań.

Artykuł 4

Dyrektywa 72/180/EWG traci moc.

Artykuł 5

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie, najpóźniej do dnia 31 marca 2004 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 6

1. Jeżeli, z dniem wejścia w życie niniejszej dyrektywy, odmiany nie zostały zatwierdzone w celu ich włączenia do Wspólnego Katalogu Odmian Gatunków Roślin Rolniczych, a badania urzędowe zostały rozpoczęte przed tą datą zgodnie z przepisami:

a) dyrektywy 72/180/EWG; lub

b) wytycznych CPVO wymienionych w załączniku I lub wytycznych UPOV wymienionych w załączniku II, w zależności od gatunku,

uważa się, że uwzględniane odmiany spełniają wymagania niniejszej dyrektywy.

2. Ustęp 1 stosuje się wyłącznie, jeżeli próby prowadzą do wniosków, że odmiany odpowiadają zasadom wymienionym w:

a) dyrektywie 72/180/EWG; lub

b) wytycznych CPVO wymienionym w załączniku I lub wytycznych UPOV wymienionych w załączniku II, w zależności od gatunków.

Artykuł 7

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie siódmego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 8

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 października 2003 r.

ZAŁĄCZNIK III

CECHY ODNOSZĄCE SIĘ DO BADANIA WARTOŚCI UPRAWNEJ LUB UŻYTKOWEJ

1. Plon.

2. Odporność na organizmy szkodliwe.

3. Zachowanie wobec czynników w otoczeniu fizycznym.

4. Cechy jakościowe.

Używane metody są określane podczas ogłaszania wyników.

ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz gatunków, o których mowa w art. 1 ust. 2 akapit drugi przepisy dotyczące badań na odrębność, wyrównanie i trwałość w odniesieniu do ekologicznych odmian gatunków roślin uprawnych odpowiednich do produkcji ekologicznej

Część A

Wykaz gatunków, o których mowa w art. 1 ust. 2 akapit drugi

Jęczmień

Kukurydza

Żyto

Pszenica

Część B

Szczegółowe przepisy dotyczące badań na odrębność, wyrównanie i trwałość w odniesieniu do ekologicznych odmian gatunków roślin uprawnych odpowiednich do produkcji ekologicznej

1. Zasada ogólna

Do ekologicznych odmian gatunków roślin uprawnych odpowiednich do produkcji ekologicznej stosuje się, co następuje:

1.1. Jeżeli chodzi o odrębność i trwałość, należy stwierdzić i opisać wszystkie cechy z metodyki i wytycznych, o których mowa w załącznikach I i II.

1.2. Jeżeli chodzi o wyrównanie, należy stwierdzić i opisać wszystkie cechy z metodyki i wytycznych, o których mowa w załącznikach I i II, a następujące zasady stosuje się do cech wymienionych w pkt 2:

a) te cechy można ocenić w sposób mniej rygorystyczny;

b) wyrównania u podobnych odmian powszechnie znanych wUnii. jeżeli w odniesieniu do tych cech określono w pkt 2 odstępstwo od odpowiedniego protokołu technicznego, poziom wyrównania w obrębie danej odmiany musi być podobny do poziomu

2. Odstępstwo od protokołów technicznych

2.1. Jęczmień

W przypadku odmian należących do gatunku jęczmienia (Hordeum vulgare L.) następujące cechy OWT z metodyki Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin CPVO/TP-019/5, badanej odmiany mogą odbiegać od następujących wymogów OWT w zakresie wyrównania:

CPVO nr 5 – Liść flagowy: antocyjanowe zabarwienie uszek

CPVO nr 8 – Liść flagowy: nalot woskowy na pochwie

CPVO nr 9 – Ości: antocyjanowe zabarwienie końcówek

CPVO nr 10 – Kłos: nalot woskowy

CPVO nr 12 – Ziarno: antocyjanowe zabarwienie żyłek plewki dolnej

CPVO nr 16 – Kłosek płonny: ustawienie

CPVO nr 17 – Kłos: kształt

CPVO nr 20 – Ość: długość

CPVO nr 21 – Osadka kłosowa: długość pierwszego segmentu

CPVO nr 22 – Osadka kłosowa: krzywizna pierwszego segmentu

CPVO nr 23 – Mediana kłoska: długość plewy i ości kłosa w stosunku do ziarna

CPVO nr 25 – Ziarno: ząbkowanie na wewnętrznych, bocznych żyłkach wierzchniej strony plewki dolnej

2.2. Kukurydza

W przypadku odmian należących do gatunku kukurydzy (Zea mays L.) następujące cechy OWT z metodyki Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin CPVO-TP/002/3, badanej odmiany mogą odbiegać od następujących wymogów OWT w zakresie wyrównania:

CPVO nr 1 – Pierwszy liść: antocyjanowe zabarwienie pochwy

CPVO nr 2 – Pierwszy liść: kształt czubka

CPVO nr 8 – Wiecha: antocyjanowe zabarwienie plew z wyjątkiem nasady

CPVO nr 9 – Wiecha: antocyjanowe zabarwienie pylników

CPVO nr 10 – Wiecha: kąt między osią główną a bocznymi rozgałęzieniami

CPVO nr 11 – Wiecha: krzywizna bocznych rozgałęzień

CPVO nr 15 – Łodyga: antocyjanowe zabarwienie korzeni podporowych

CPVO nr 16 – Wiecha: gęstość kłosków

CPVO nr 17 – Liść: antocyjanowe zabarwienie pochwy

CPVO nr 18 – Łodyga: antocyjanowe zabarwienie międzywęźli

CPVO nr 19 – Wiecha: długość osi głównej powyżej najniższego bocznego rozgałęzienia

CPVO nr 20 – Wiecha: długość osi głównej powyżej najwyższego bocznego rozgałęzienia

CPVO nr 21 – Wiecha: długość bocznego rozgałęzienia

2.3. Żyto

W przypadku odmian należących do gatunku żyta (Secale cereale L.) następujące cechy OWT z metodyki Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin CPVO-TP/058/1, badanej odmiany mogą odbiegać od następujących wymogów OWT w zakresie wyrównania:

CPVO nr 3 – Koleoptyl: antocyjanowe zabarwienie

CPVO nr 4 – Koleoptyl: długość

CPVO nr 5 – Pierwszy liść: długość pochwy

CPVO nr 6 – Pierwszy liść: długość blaszki

CPVO nr 8 – Liść flagowy: nalot woskowy na pochwie

CPVO nr 10 – Liść najbliższy liściowi flagowemu: długość blaszki

CPVO nr 11 – Liść najbliższy liściowi flagowemu: szerokość blaszki

CPVO nr 12 – Kłos: nalot woskowy

CPVO nr 13 – Łodyga: włoski pod kłosem

2.4. Pszenica

W przypadku odmian należących do gatunku pszenicy (Triticum aestivum L. subsp. aestivum) następujące cechy OWT z metodyki Wspólnotowego Urzędu Ochrony Odmian Roślin CPVO-TP/003/5, badanej odmiany mogą odbiegać od następujących wymogów OWT w zakresie wyrównania:

CPVO nr 3 – Koleoptyl: antocyjanowe zabarwienie

CPVO nr 6 – Liść flagowy: antocyjanowe zabarwienie uszek

CPVO nr 8 – Liść flagowy: nalot woskowy na pochwie

CPVO nr 9 – Liść flagowy: nalot woskowy na blaszce

CPVO nr 10 – Kłos: nalot woskowy

CPVO nr 11 – Łodyga: nalot woskowy na dokłosiu

CPVO nr 20 – Kłos: kształt w profilu

CPVO nr 21 – Segment osadki kłosowej na czubku: obszar z włoskami na powierzchni wypukłej

CPVO nr 22 – Dolna plewa: szerokość ramienia

CPVO nr 23 – Dolna plewa: kształt ramienia

CPVO nr 24 – Dolna plewa: długość ząbka

CPVO nr 25 – Dolna plewa: kształt ząbka

CPVO nr 26 – Dolna plewa: obszar z włoskami na powierzchni wewnętrznej

ZAŁĄCZNIK V

Wykaz gatunków, których mowa w art. 1 ust. 3 akapit drugi oraz warunki, jakie mają być spełnione – wartość gospodarcza odmiany w przypadku odmian ekologicznych odpowiednich do produkcji ekologicznej

Część A

Wykaz gatunków, których mowa w art. 1 ust. 3 akapit drugi:

Jęczmień

Kukurydza

Żyto

Pszenica

Część B

Warunki, jakie mają być spełnione – wartość gospodarcza odmiany w przypadku odmian ekologicznych odpowiednich do produkcji ekologicznej

1. Badanie wartości gospodarczej odmiany przeprowadza się w warunkach produkcji ekologicznej, zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) 2018/848, a w szczególności z zasadami ogólnymi zawartymi w art. 5 lit. d), e), f) i g) oraz przepisami dotyczącymi produkcji roślinnej zawartymi w art. 12.

2. Przy badaniu odmian i ocenie wyników badania bierze się pod uwagę specyficzne potrzeby i cele rolnictwa ekologicznego. Badaniu poddaje się odporność lub tolerancję na choroby oraz przystosowanie do różnych warunków lokalnych pod względem gleby i klimatu.

3. Jeżeli właściwe organy nie są w stanie przeprowadzić badania w warunkach produkcji ekologicznej lub badania określonych cech, w tym podatności na choroby, badanie można przeprowadzić zgodnie z jednym z następujących warunków:

a. pod nadzorem właściwego organu na terenie przedsiębiorstwa hodowców ekologicznych lub w ekologicznych gospodarstwach rolnych;

b. w warunkach uprawy niskonakładowej i przy minimalnej ilości zabiegów;

c. w innym państwie członkowskim, jeżeli istnieją dwustronne umowy między państwami członkowskimi w sprawie prowadzenia badań w warunkach produkcji ekologicznej.

Wartość gospodarczą danej odmiany uznaje się za zadowalającą, jeżeli w porównaniu z innymi odmianami ekologicznymi odpowiednimi do produkcji ekologicznej, ujętymi w katalogu danego państwa członkowskiego, jej cechy rozpatrywane jako całość oferują co najmniej w odniesieniu do produkcji w każdym rozpatrywanym regionie wyraźną poprawę pod względem uprawiania ogólnie lub określonych zastosowań, które mogą mieć uprawiane rośliny lub produkty z nich pozyskane. Cechy pierwszorzędne dla produkcji rolnej – jeśli chodzi o praktyki rolnicze i produkcję żywności lub paszy, które stanowią korzyści dla rolnictwa ekologicznego – uważa się za szczególnie wartościowe dla badania WGO.

4. Właściwy organ zapewnia różne warunki badania, które są dostosowane do specyficznych potrzeb rolnictwa ekologicznego, i bada, w granicach swoich możliwości, określone właściwości i cechy, na żądanie wnioskodawcy, jeżeli dostępne są powtarzalne metody.