KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania Państwa Członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, złożonego w jednym z Państw Członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (¹), w szczególności jego art. 15 ust. 5, art. 17 ust. 3, art. 18 ust. 3, art. 19 ust. 3 i 5, art. 20 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 22 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Należy ustanowić szereg przepisów szczególnych w celu skutecznego stosowania rozporządzenia (WE) nr 343/2003. Przepisy te muszą być jasno zdefiniowane tak, aby ułatwić współpracę między organami Państw Członkowskich właściwymi do stosowania tego rozporządzenia w odniesieniu do przekazywania i przetwarzania wniosków do celów przejęcia i przyjęcia z powrotem, wniosków o informacje i wykonywania przekazania.

(2) W celu zapewnienia największej możliwej ciągłości między Konwencją określającą państwo właściwe dla rozpatrywania wniosków o azyl złożonych w jednym z Państw Członkowskich Wspólnot Europejskich (²), podpisaną w Dublinie dnia 15 czerwca 1990 r. i rozporządzeniem (WE) nr 343/2003, zastępującym tę Konwencję, niniejsze rozporządzenie powinno opierać się na wspólnych zasadach, listach i formularzach przyjętych przez komitet powołany na podstawie art. 18 Konwencji, z uwzględnieniem zmian wynikających z wprowadzenia nowych kryteriów, sformułowania niektórych przepisów i praktycznych doświadczeń.

(3) Należy wziąć pod uwagę powiązania między procedurami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 343/2003 i wykonaniem rozporządzenia Rady (WE) nr 2725/2000 z dnia 11 grudnia 2000 r. dotyczącego ustanowienia systemu „Eurodac” do porównywania odcisków palców w celu skutecznego stosowania Konwencji dublińskiej (³).

(4) Pożądane jest, zarówno dla Państw Członkowskich, jak również zainteresowanych osób ubiegających się o azyl, aby istniał mechanizm rozstrzygania sporów w przypadkach, w których Państwa Członkowskie różnią się co do stosowania klauzuli humanitarnej z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 343/2003.

(5) Ustanowienie elektronicznej sieci transmisji w celu ułatwienia stosowania rozporządzenia (WE) nr 343/2003 oznacza, że należy ustanowić zasady odnoszące się do właściwych standardów technicznych oraz praktycznych uzgodnień dotyczących używania sieci.

(6) Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁴) ma zastosowanie do przetwarzania danych osobowych wykonywanego w zastosowaniu niniejszego rozporządzenia zgodne z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 343/2003.

(7) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania, która nie jest związana rozporządzeniem (WE) nr 343/2003, nie jest związana niniejszym rozporządzeniem ani nie podlega jego stosowaniu do czasu osiągnięcia porozumienia pozwalającego Danii na uczestniczenie w rozporządzeniu (WE) nr 343/2003.

(8) Zgodnie z art. 4 Porozumienia z dnia 19 stycznia 2001 r. między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii dotyczącego kryteriów i mechanizmu określania państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl złożonego w Państwie Członkowskim lub w Islandii albo w Norwegii (⁵) niniejsze rozporządzenie będzie stosowane przez Islandię i Norwegię tak, jak jest ono stosowane przez Państwa Członkowskie Wspólnoty Europejskiej. W rezultacie do celów niniejszego rozporządzenia, Islandia i Norwegia będą uważane za Państwa Członkowskie.

(9) Niezbędne jest, aby niniejsze rozporządzenie weszło w życie jak najszybciej, aby umożliwić stosowanie rozporządzenia (WE) nr 343/2003.

(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na podstawie art. 27 rozporządzenia (WE) nr 343/2003,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PROCEDURY

ROZDZIAŁ I

PRZYGOTOWANIE WNIOSKÓW

Artykuł 1

Przygotowanie wniosków o przejęcie

1. Wnioski o przejęcie sporządza się na standardowym formularzu zgodnie ze wzorem zawartym w załączniku I. Formularz składa się z pól obowiązkowych, które muszą być należycie wypełnione, oraz z innych pól, które wypełnia się, gdy są dostępne odpowiednie informacje. Dodatkowe informacje można wprowadzić w pola przeznaczone do tego celu.

Wniosek obejmuje również:

a) kopię wszystkich dowodów lub poszlak wykazujących, że Państwo Członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, jest właściwe dla rozpatrywania wniosku o azyl, wraz – gdzie sytuacja tego wymaga – z uwagami w sprawie okoliczności, w jakich je uzyskano oraz wartością dowodową przypisaną przez wnioskujące Państwo Członkowskie, z odniesieniem do wykazów dowodów i poszlak, określonych w art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 343/2003, określonych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

b) w miarę potrzeby kopię wszelkich deklaracji złożonych przez wnioskodawcę lub oświadczeń od niego odebranych.

2. Jeżeli wniosek oparty jest na pozytywnych wynikach („trafieniu”) przekazanych przez Jednostkę Centralną Eurodac, zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2725/2000, po porównaniu odcisków palców osoby ubiegającej się o azyl z bazą odcisków palców uprzednio pobranych i przesłanych do Jednostki Centralnej zgodnie z art. 8 tego rozporządzenia oraz sprawdzonych zgodnie z art. 4 ust. 6 tego rozporządzenia, wniosek zawiera także dane dostarczone przez Jednostkę Centralną.

2a. [1] Jeżeli wniosek oparty jest na pozytywnym wyniku („trafieniu” ) przekazanym przez System Informacji Wizowej (VIS), zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶), po porównaniu odcisków palców osoby ubiegającej się o ochronę międzynarodową z danymi dotyczącymi odcisków palców uprzednio pobranych i przesłanych do VIS zgodnie z art. 9 tego rozporządzenia oraz sprawdzonych zgodnie z art. 21 tego rozporządzenia, wniosek zawiera także dane dostarczone przez VIS.

3. Jeżeli wnioskujące Państwo Członkowskie zwraca się o pilną odpowiedź zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 343/2003, wniosek opisuje okoliczności wniosku o azyl i stwierdza powody prawne i faktyczne uzasadniające pilność odpowiedzi.

Artykuł 2

Przygotowanie wniosków o wtórne przejęcie

[2] Wnioski o wtórne przejęcie sporządza się na standardowym formularzu zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III, określając charakter wniosku, przyczyny jego złożenia oraz te przepisy rozporządzenia (UE) nr 604/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁷), na których wniosek jest oparty.

Wniosek obejmuje również, odpowiednio:

a) kopię wszystkich dowodów lub poszlak wykazujących, że państwo członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, jest właściwe dla rozpatrywania wniosku o ochronę międzynarodową, wraz, w stosownych przypadkach, z uwagami w sprawie okoliczności, w jakich je uzyskano, oraz wartością dowodową przypisaną przez wnioskujące państwo członkowskie, z odniesieniem do wykazów dowodów i poszlak, o których mowa w art. 22 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 604/2013, określonych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

b) pozytywny wynik (trafienie) przekazane przez jednostkę centralną Eurodac, zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2725/2000, po porównaniu odcisków palców osoby składającej wniosek z bazą odcisków palców uprzednio pobranych i przesłanych do jednostki centralnej zgodnie z art. 4 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia oraz sprawdzonych zgodnie z art. 4 ust. 6 tego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ II

POSTĘPOWANIE Z WNIOSKAMI

Artykuł 3

Rozpatrywanie wniosków o przejęcie

1. Argumenty prawne i faktyczne określone we wniosku rozpatruje się w świetle przepisów rozporządzenia (WE) nr 343/2003 oraz wykazów dowodów i poszlak, określonych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

2. Niezależnie od kryteriów i przepisów rozporządzenia (WE) nr 343/2003, na których opiera się wniosek, Państwo Członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, w terminie dozwolonym przez art. 18 ust. 1 i 6 tego rozporządzenia, sprawdza wyczerpująco i obiektywnie, na podstawie informacji dostępnych bezpośrednio lub pośrednio, czy została ustalona właściwość tego państwa dla rozpatrywania wniosku o azyl. Jeżeli Państwo Członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, sprawdzi, że jest właściwe na podstawie co najmniej jednego z kryteriów tego rozporządzenia, uznaje swoją właściwość.

Artykuł 4

Rozpatrywanie wniosków o przyjęcie z powrotem

Jeżeli wniosek jest oparty na danych dostarczonych przez Jednostkę Centralną Eurodac i sprawdzonych przez wnioskujące Państwo Członkowskie, zgodnie z art. 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 2725/2000, Państwo Członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, uznaje swoją właściwość, chyba że przeprowadzone postępowanie sprawdzające wykaże, że jego zobowiązania wygasły na podstawie art. 4 ust. 5 akapit drugi lub na podstawie art. 16 ust. 2, 3 lub 4 rozporządzenia (WE) nr 343/2003. Wygaśnięcie zobowiązań może być oparte tylko na podstawie dowodów materialnych lub uzasadnionych i sprawdzalnych oświadczeń osoby ubiegającej się o azyl.

Artykuł 5

Odpowiedź odmowna

1. Jeżeli po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego wnioskujące Państwo Członkowskie uznaje, że przedłożone dowody nie potwierdzają jego właściwości, odpowiedź odmowna przesłana wnioskującemu Państwu Członkowskiemu podaje pełne i szczegółowe przyczyny odmowy.

2. Jeżeli wnioskujące Państwo Członkowskie uważa, że odmowa oparta jest na niewłaściwej ocenie lub jeżeli posiada dodatkowe dowody do przesłania, może poprosić o ponowne rozpatrzenie swojego wniosku. Ta możliwość musi być wykorzystana w ciągu trzech tygodni od otrzymania odpowiedzi odmownej. Państwo Członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, dołoży wszelkich starań, aby udzielić odpowiedzi w ciągu dwóch tygodni. W żadnym wypadku ta dodatkowa procedura nie przekracza ograniczeń w czasie, ustanowionych w art. 18 ust. 1 i 6 oraz art. 20 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 343/2003.

Artykuł 6

Odpowiedź pozytywna

Jeżeli Państwo Członkowskie uznaje swoją właściwość, odpowiedź stwierdza to określając przepisy rozporządzenia (WE) nr 343/2003, które służą jako podstawa, oraz zawiera praktyczne szczegóły dotyczące późniejszego przekazania, takie jak dane kontaktowe organu administracyjnego lub osoby kontaktowej.

ROZDZIAŁ III

PRZEKAZANIE

Artykuł 7

Praktyczne uzgodnienia dotyczące przekazania

1. Przekazanie do właściwego Państwa Członkowskiego może być wykonywane w jeden z następujących sposobów:

a) na wniosek osoby ubiegającej się o azyl w ściśle określonym terminie;

b) poprzez wyjazd pod nadzorem, kiedy osobie ubiegającej się o azyl towarzyszy urzędnik wnioskującego Państwa Członkowskiego do punktu wyjazdu, a właściwe Państwo Członkowskie zostaje powiadomione o miejscu, dniu i godzinie przybycia osoby ubiegającej się o azyl w uzgodnionym terminie;

c) pod eskortą, kiedy osobie ubiegającej się o azyl towarzyszy funkcjonariusz wnioskującego Państwa Członkowskiego lub przedstawiciel organu wyznaczonego przez wnioskujące Państwo Członkowskie do wykonywania tej funkcji, a osoba ta zostaje przekazana władzom właściwego Państwa Członkowskiego.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 lit. a) i b) wnioskodawcę wyposaża się w dokument wjazdowy, o którym mowa w art. 19 ust. 3 i art. 20 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 343/2003, według wzoru określonego w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia, który pozwala mu na wjazd do właściwego Państwa Członkowskiego oraz na potwierdzenie jego tożsamości z chwilą przybycia do miejsca i o czasie wskazanym mu wraz z chwilą powiadomienia o decyzji o przejęciu lub przyjęciu z powrotem przez właściwe Państwo Członkowskie.

W przypadku określonym w ust. 1 lit. c) dokument wjazdowy wydaje się, jeżeli osoba ubiegająca się o azyl nie posiada dokumentów tożsamości. Czas i miejsce przekazania uzgadniają uprzednio zainteresowane Państwa Członkowskie zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

3. Państwo Członkowskie dokonujące przekazania zapewnia, że osobie ubiegającej się o azyl zwraca się wszystkie dokumenty przed wyjazdem lub dokumenty te powierza się członkom eskorty w celu przekazania ich odpowiednim organom właściwego Państwa Członkowskiego, lub przesyła się je innymi właściwymi sposobami.

Artykuł 8

Współpraca przy przekazaniu

1. Na właściwym Państwie Członkowskim ciąży obowiązek umożliwienia wykonania przekazania osoby ubiegającej się o azyl najszybciej jak to możliwe oraz zapewnienia, że nie powstaną żadne przeszkody w wykonaniu przekazania. Właściwe Państwo Członkowskie ustali w miarę potrzeb miejsce na swoim terytorium, do którego osoba ubiegająca się o azyl zostanie przekazana lub w którym zostanie przejęta przez właściwe organy, przy uwzględnieniu ograniczeń geograficznych i środków transportu dostępnych Państwu Członkowskiemu wykonującemu przekazanie. W żadnym wypadku nie można wymagać, aby eskorta towarzyszyła osobie ubiegającej się o azyl poza punkt przybycia w używanych w tym celu międzynarodowych środkach transportu lub aby Państwo Członkowskie wykonujące przekazanie pokrywało koszty transportu poza ten punkt.

2. Państwo Członkowskie wykonujące przekazanie organizuje transport osobie ubiegającej się o azyl i eskortę dla niej oraz podejmuje decyzję, w porozumieniu z właściwym Państwem Członkowskim, w sprawie czasu przybycia, a także w miarę potrzeby w sprawie szczegółów przekazania właściwym organom. Właściwe Państwo Członkowskie może żądać, aby termin zawiadomienia wynosił trzy dni robocze.

3. [3] Do celów przekazywania do odpowiedzialnego państwa członkowskiego danych niezbędnych do zagwarantowania praw i pilnych potrzeb osoby, która ma być przekazana, wykorzystuje się standardowy formularz określony w załączniku VI. Taki standardowy formularz traktuje się jak zawiadomienie w rozumieniu ust. 2.

Artykuł 9

Przekazania odroczone i opóźnione

1. Właściwe Państwo Członkowskie jest niezwłocznie informowane o każdym opóźnieniu wynikającym z odwołania się strony lub ponownego rozpatrywania sprawy skutkującym zawieszeniem postępowania, a także o przeszkodach fizycznych, takich jak zły stan zdrowia osoby ubiegającej się o azyl, brak dostępności transportu lub odstąpienie przez osobę ubiegającą się o azyl od procedury przekazania.

1a. [4] W przypadku gdy przekazanie jest opóźnione na wniosek przekazującego państwa członkowskiego, przesyłające i właściwe państwa członkowskie muszą ponownie nawiązać ze sobą kontakt, aby jak najszybciej umożliwić zorganizowanie kolejnego przekazania, zgodnie z art. 8, przy czym nie później niż w ciągu dwóch tygodni od momentu, w którym władze stwierdzą ustanie okoliczności, które spowodowały opóźnienie lub odroczenie. W takim przypadku przed przekazaniem przesyła się uaktualniony standardowy formularz służący do przekazania danych, określony w załączniku VI.

2. [5] Państwo członkowskie, które z jednej z przyczyn określonych w art. 29 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 nie może wykonać przekazania w zwykłym terminie wynoszącym sześć miesięcy od daty przyjęcia wniosku o przejęcie lub wtórne przejęcie zainteresowanej osoby lub ostatecznej decyzji w sprawie odwołania lub ponownego rozpoznania w przypadku, gdy mają one skutek zawieszający, informuje właściwe państwo członkowskie przed upływem tego terminu. W przeciwnym razie państwem odpowiedzialnym za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, na którym ciążą także obowiązki wynikające z rozporządzenia (UE) nr 604/2013, jest państwo członkowskie, które wystosowało wniosek, zgodnie z art. 29 ust. 2 tego rozporządzenia.

3. Jeżeli z jednej z przyczyn określonych w art. 19 ust. 4 i art. 20 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 343/2003 Państwo Członkowskie podejmuje się przekazania po upływie zwykłego terminu wynoszącego sześć miesięcy, poczyni z wyprzedzeniem niezbędne uzgodnienia z właściwym Państwem Członkowskim.

Artykuł 10

Przekazanie wynikające ze zgody domniemanej

1. W przypadku gdy na podstawie odpowiednio art. 18 ust. 7 lub art. 20 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 343/2003 przyjmuje się, że Państwo Członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, udziela pozytywnej odpowiedzi na wniosek o przejęcie lub przyjęcie z powrotem, wnioskujące Państwo Członkowskie rozpocznie konsultacje niezbędne w celu organizacji przekazania.

2. Jeżeli zwróci się o to wnioskujące Państwo Członkowskie, właściwe Państwo Członkowskie musi niezwłocznie potwierdzić na piśmie, że uznaje swoją właściwość w wyniku nieudzielenia odpowiedzi w terminie. Właściwe Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne kroki w celu ustalenia miejsca przybycia osoby ubiegającej się o azyl najszybciej jak to możliwe oraz – gdzie jest to stosowne – uzgadnia z wnioskującym Państwem Członkowskim czas przybycia i praktyczne szczegóły przekazania właściwym organom.

ROZDZIAŁ IV

KLAUZULA HUMANITARNA

Artykuł 11

Stosunki zależności

1. (uchylony).

2. Stosunki zależności określone w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 343/2003 ocenia się, tak dalece, jak to możliwe, na podstawie obiektywnych kryteriów, np. zaświadczeń medycznych. Jeżeli takie dowody nie są dostępne lub jeżeli nie mogą być dostarczone, przyczyny humanitarne przyjmuje się wyłącznie na podstawie przekonujących informacji dostarczonych przez zainteresowane osoby.

3. Przy ocenianiu konieczności i stosowności łączenia zainteresowanych osób bierze się pod uwagę, co następuje:

a) sytuację rodzinną istniejącą w kraju pochodzenia;

b) okoliczności rozdzielenia zainteresowanych osób;

c) stopień zaawansowania procedur udzielania azylu lub toczących się procedur na podstawie przepisów prawa odnoszących się do cudzoziemców w Państwach Członkowskich.

4. Stosowanie art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 343/2003 nie może w żadnym wypadku zależeć od zapewnienia, że osoba ubiegająca się o azyl lub osoba spokrewniona może rzeczywiście udzielić potrzebnej pomocy.

5. Zainteresowane Państwa Członkowskie uzgadniają, w którym Państwie Członkowskim mają zostać połączone osoby spokrewnione oraz termin przekazania, przy uwzględnieniu:

a) możliwości podróżowania osoby zależnej od pomocy;

b) sytuacji osób zainteresowanych co do legalności pobytu, przy czym pierwszeństwo przyznaje się łączeniu osoby ubiegającej się o azyl z osobą spokrewnioną, która już posiada ważne zezwolenie na pobyt oraz środki utrzymania w Państwie Członkowskim, w którym przebywa.

6. [6] Jeżeli wnioskodawca znajduje się na terytorium państwa członkowskiego innego niż państwo, w którym znajduje się dziecko, rodzeństwo lub rodzic, o których mowa w art. 16 ust. 1 rozporządzenie (UE) nr 604/2013, obydwa państwa członkowskie prowadzą wzajemne konsultacje i wymianę informacji w celu ustalenia:

a) udowodnionych więzi rodzinnych pomiędzy wnioskodawcą i dzieckiem, rodzeństwem lub rodzicem;

b) stosunku zależności pomiędzy wnioskodawcą i dzieckiem, rodzeństwem lub rodzicem;

c) zdolności zainteresowanej osoby do zaopiekowania się osobą zależną;

d) w razie potrzeby elementów, które należy uwzględniać przy ocenie długotrwałej niezdolności do podróży.

W celu przeprowadzenia wymiany informacji, o których mowa w akapicie pierwszym, wykorzystuje się standardowy formularz określony w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia.

Państwo członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, dołoży wszelkich starań, aby udzielić odpowiedzi w terminie czterech tygodni od otrzymania wniosku. W przypadku gdy istnieją przekonujące dowody wskazujące na to, że dalsze badania mogłyby prowadzić do uzyskania bardziej przydatnych informacji, państwo członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, powiadamia wnioskujące państwo członkowskie, że konieczne są dwa dodatkowe tygodnie.

Wniosek o udzielenie informacji na podstawie niniejszego artykułu składa się w taki sposób, aby zapewnić pełne przestrzeganie terminów przedstawionych w art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 2 i art. 25 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 604/2013. Zobowiązanie to pozostaje bez uszczerbku dla art. 34 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

Artykuł 12

Małoletni bez opieki

1. Jeżeli decyzja o powierzeniu opieki nad małoletnim bez opieki osobie spokrewnionej innej niż matka, ojciec lub opiekun prawdopodobnie spowoduje szczególne trudności, przede wszystkim w sytuacji, gdy osoba dorosła, której dotyczy sprawa, przebywa poza jurysdykcją Państwa Członkowskiego, w którym małoletni złożył wniosek o azyl, ułatwia się współpracę między właściwymi organami w Państwach Członkowskich, w szczególności między organami i sądami odpowiedzialnymi za ochronę małoletnich, i podejmuje się kroki niezbędne w celu zapewnienia, aby te organy mogły decydować, z pełną wiedzą o stanie faktycznym, czy osoba dorosła lub osoby dorosłe, których dotyczy sprawa, mogą przejąć małoletniego w taki sposób, który służy jego najlepszym interesom.

W związku z powyższym należy uwzględnić obecnie dostępne możliwości w zakresie współpracy sądowej w sprawach cywilnych.

2. Fakt, że czas trwania procedur w sprawie umieszczenia małoletniego może prowadzić do naruszenia terminu określonego w art. 18 ust. 1 i 6 oraz art. 19 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 343/2003, nie musi być przeszkodą w kontynuowaniu procedury określania właściwego Państwa Członkowskiego lub wykonania przekazania.

3. [7] W celu ułatwienia właściwego działania w celu zidentyfikowania członków rodziny, rodzeństwa lub krewnych małoletniego bez opieki, państwo członkowskie, w którym małoletni bez opieki złożył wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, po przeprowadzeniu indywidualnej rozmowy zgodnie z art. 5 rozporządzenia (UE) nr 604/2013, w obecności przedstawiciela, o którym mowa w art. 6 ust. 2 tego rozporządzenia, przeprowadzi poszukiwanie lub uwzględni wszelkie informacje przekazane przez małoletniego lub pochodzące z jakiegokolwiek innego wiarygodnego źródła, któremu znana jest sytuacja osobista małoletniego, przebyta przez niego trasa lub informacje pochodzące od członka jego rodziny, rodzeństwa lub krewnego.

Organy przeprowadzające procedurę ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku małoletniego bez opieki powinny w największym możliwym zakresie zaangażować w nią przedstawiciela, o którym mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

4. [8] W przypadku gdy podczas realizacji zobowiązań wynikających z art. 8 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 państwo członkowskie przeprowadzające proces ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku małoletniego bez opieki znajdzie się w posiadaniu informacji umożliwiających rozpoczęcie identyfikacji lub określenie miejsca pobytu członka rodziny, rodzeństwa lub krewnego, prowadzi ono, w stosownych przypadkach, konsultacje z innymi państwami członkowskimi oraz wymianę informacji w celu:

a) zidentyfikowania członków rodziny, rodzeństwa lub krewnych małoletniego bez opieki, którzy przebywają na terytorium państw członkowskich;

b) ustalenia istnienia udowodnionych więzi rodzinnych;

c) dokonania oceny zdolności krewnego do zaopiekowania się małoletnim bez opieki, w tym w przypadku, gdy członkowie rodziny, rodzeństwo lub krewni małoletniego bez opieki przebywają w więcej niż jednym państwie członkowskim.

5. [9] Jeżeli wymiana informacji, o której mowa w ust. 4, wykaże, że większa liczba członków rodziny, rodzeństwa lub krewnych przebywa w innym państwie członkowskim lub państwach członkowskich, państwo członkowskie, w którym przebywa małoletni bez opieki podejmuje współpracę z odpowiednim państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, w celu ustalenia najbardziej odpowiedniej osoby, której małoletni ma zostać powierzony, a w szczególności na potrzeby określenia:

a) siły więzi rodzinnych między małoletnim i poszczególnymi osobami, które zostały zidentyfikowane na terytorium państw członkowskich;

b) zdolności zainteresowanej osoby do zaopiekowania się nieletnim oraz jej możliwości w tym względzie;

c) najlepszego interesu małoletniego w danym przypadku.

6. [10] W celu dokonania wymiany informacji, o których mowa w ust. 4, wykorzystuje się standardowy formularz określony w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia.

Państwo członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, dołoży wszelkich starań, aby udzielić odpowiedzi w terminie czterech tygodni od otrzymania wniosku. W przypadku gdy istnieją przekonujące dowody wskazujące na to, że dalsze badania mogłyby prowadzić do uzyskania bardziej przydatnych informacji, państwo członkowskie, do którego kierowany jest wniosek, powiadamia wnioskujące państwo członkowskie, że konieczne są dwa dodatkowe tygodnie.

Wniosek o udzielenie informacji na podstawie niniejszego artykułu składa się w taki sposób, aby zapewnić pełne przestrzeganie terminów przedstawionych w art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 2 i art. 25 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 604/2013. Zobowiązanie to pozostaje bez uszczerbku dla art. 34 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

Artykuł 13

(uchylony).

Artykuł 14

(uchylony).

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY WSPÓLNE

Artykuł 15

Przekazywanie wniosków

1. Wnioski, odpowiedzi i wszelką pisemną korespondencję między państwami członkowskimi dotyczącą stosowania rozporządzenia (UE) nr 604/2013 przesyła się poprzez sieć łączności elektronicznej „DubliNet”, utworzoną na podstawie tytułu II niniejszego rozporządzenia. [11]

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego korespondencja między organami właściwymi dla wykonywania przekazania i właściwymi organami w Państwie Członkowskim, do którego kierowany jest wniosek, dotycząca praktycznych uzgodnień w sprawie przekazania, czasu i miejsca przybycia, szczególnie wtedy, jeżeli osoba ubiegająca się o azyl znajduje się pod eskortą, może być przekazywania z wykorzystaniem innych środków.

2. Każdy wniosek, każdą odpowiedź i korespondencję wychodzące z krajowego punktu dostępu określonego w art. 19 uważa się za autentyczne.

3. Potwierdzenie wygenerowane przez system jest traktowane jako dowód przesłania oraz daty i godziny otrzymania wniosku lub odpowiedzi.

Artykuł 15a

Jednolite warunki oraz praktyczne uzgodnienia dotyczące wymiany danych dotyczących stanu zdrowia przed wykonaniem przekazania

[12] Wymiana danych dotyczących stanu zdrowia przed przekazaniem, w szczególności przesyłania świadectwa zdrowia określonego w załączniku IX, odbywa się wyłącznie między organami zgłoszonymi Komisji zgodnie z art. 35 rozporządzenie (UE) nr 604/2013, przy zastosowaniu sieci „DubliNet”.

Państwo członkowskie wykonujące przekazanie wnioskodawcy i właściwe państwo członkowskie dołożą wszelkich starań, aby przed przesłaniem świadectwa zdrowia ustalić język, który ma zostać użyty do wypełnienia tego świadectwa, biorąc pod uwagę okoliczności sprawy, w szczególności konieczność podjęcia pilnych działań po przybyciu.

Artykuł 16

Język komunikacji

Język lub języki komunikacji wybiera się w drodze porozumienia między zainteresowanymi Państwami Członkowskimi.

Artykuł 16a

Broszury informacyjne dla osób ubiegających się o ochronę międzynarodową

[13] 1. Wspólna broszura informująca wszystkie osoby ubiegające się o ochronę międzynarodową o przepisach rozporządzenia (UE) nr 604/2013 oraz stosowaniu rozporządzenia (UE) nr 603/2013 znajduje się w załączniku X.

2. Specjalna broszura dla dzieci bez opieki ubiegających się o ochronę międzynarodową znajduje się w załączniku XI.

3. Informacje dla obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców zatrzymanych w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy zewnętrznej znajdują się w załączniku XII.

4. Informacje dla obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców, nielegalnie przebywających w państwie członkowskim, znajdują się w załączniku XIII.

Artykuł 17

(uchylony).

TYTUŁ II

USTANOWIENIE SIECI „DUBLINET”

ROZDZIAŁ I

NORMY TECHNICZNE

Artykuł 18

Ustanowienie „DubliNet”

1. Bezpieczne elektroniczne środki transmisji określone w art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 343/2003 otrzymują nazwę „DubliNet”.

2. [14] (uchylony).

Artykuł 19

Krajowe punkty dostępu

1. Każde Państwo Członkowskie posiada jeden wyznaczony krajowy punkt dostępu.

2. Krajowe punkty dostępu są odpowiedzialne za przetwarzanie przychodzących danych i transmisję wychodzących danych.

3. Krajowe punkty dostępu są odpowiedzialne za wydawanie potwierdzeń otrzymania każdej przychodzącej transmisji.

4. [15] Formularze, których wzory określone są w załącznikach I i III, oraz formularze wniosku o udzielenie informacji określone w załączniku V, VI, VII, VIII i IX są przesyłane między krajowymi punktami dostępu w formacie dostarczonym przez Komisję. Komisja informuje państwa członkowskie o wymaganych standardach technicznych.

ROZDZIAŁ II

ZASADY UŻYTKOWANIA

Artykuł 20

Numer referencyjny

1. [16] Każda transmisja ma numer referencyjny umożliwiający jednoznaczne określenie sprawy, której dotyczy, oraz państwa członkowskiego składającego wniosek. Numer taki musi także umożliwiać ustalenie, czy transmisja odnosi się do wniosku o przejęcie (typ 1), wniosku o wtórne przejęcie (typ 2), wniosku o udzielenie informacji (typ 3), wymiany informacji na temat dziecka, rodzeństwa lub rodzica wnioskodawcy w sytuacji zależności (typ 4), wymiany informacji na temat rodziny, rodzeństwa lub krewnego małoletniego bez opieki (typ 5), przekazania informacji przed przekazaniem (typ 6) lub przekazania wspólnego świadectwa zdrowia (typ 7).

2. Numer referencyjny rozpoczyna się literami używanymi dla identyfikacji Państwa Członkowskiego w Eurodac. Po tym kodzie następuje numer wskazujący typ wniosku, zgodnie z klasyfikacją określoną w ust. 1.

Jeżeli wniosek jest oparty na danych dostarczonych przez Eurodac, załącza się numer referencyjny Eurodac państwa członkowskiego, do którego kierowany jest wniosek. [17]

Artykuł 21

Ciągłość funkcjonowania

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu zapewnienia nieprzerwanego funkcjonowania krajowych punktów dostępu.

2. Jeżeli funkcjonowanie krajowego punktu dostępu zostanie przerwane na ponad siedem godzin roboczych, Państwo Członkowskie powiadamia właściwe organy wyznaczone na podstawie art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 343/2003 oraz Komisję i podejmuje wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia jak najszybszego wznowienia funkcjonowania.

3. [18] Jeżeli krajowy punkt dostępu przesłał dane do krajowego punktu dostępu, którego funkcjonowanie zostało przerwane, jako dowód daty i godziny transmisji wykorzystuje się log transmisji na poziomie centralnej infrastruktury komunikacyjnej. Terminy ustanowione rozporządzeniem (UE) nr 604/2013 dla przesyłania wniosków lub odpowiedzi nie podlegają zawieszeniu na czas przerwania funkcjonowania danego krajowego punktu dostępu.

TYTUŁ III

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 22

Dokumenty wjazdowe wydawane do celów stosowania Konwencji dublińskiej

Dokumenty wjazdowe wydrukowane do celów stosowania Konwencji dublińskiej uznaje się do przekazania osoby ubiegającej się o azyl na podstawie rozporządzenia (WE) nr 343/2003 przez okres dłuższy niż osiemnaście miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 23

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 2 września 2003 r.

ZAŁĄCZNIK I

Standardowy formularz do ustalania państwa członkowskiego (¹) odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej [19]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz dowodów i poszlak [20]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK III

Standardowy formularz wniosku o wtórne przyjęcie [21]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IV

Wzór przepustki umożliwiającej przekazanie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową [22]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK V

Wniosek o udzielenie informacji na podstawie art. 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 [23]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VI

Standardowy formularz wymiany informacji przed przekazaniem na podstawie art. 31 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 [24]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VII

Standardowy formularz wymiany informacji na temat dziecka, rodzeństwa lub rodzica wnioskodawcy znajdującego się w sytuacji zależności na podstawie art. 16 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 [25]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK VIII

Standardowy formularz wymiany informacji na temat rodziny, rodzeństwa i krewnych dziecka bez opieki w ramach procedury dublińskiej na podstawie art. 6 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 [26]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK IX

Standardowy formularz wymiany danych dotyczących zdrowia przed przekazaniem w ramach procedury dublińskiej na podstawie art. 32 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 [27]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK X

Informacje dla osób ubiegających się o ochronę międzynarodową [28]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK XI

Informacje dla dzieci bez opieki ubiegających się o ochronę międzynarodową na podstawie art. 4 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 (¹) [29]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK XII

Informacje dla obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców zatrzymanych w związku z nielegalnym przekroczeniem granicy zewnętrznej, na podstawie art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 603/2013 [30]

Dokument w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK XIII

Informacje dla obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców przebywających nielegalnie w państwie członkowskim, na mocy art. 29 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 603/2013 [31]

Dokument w formacie PDF