KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/769/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu substancji i preparatów niebezpiecznych(¹), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2002/62/WE(²), w szczególności jej art. 2 lit. a), wprowadzony dyrektywą Rady 89/678/EWG(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 89/677/EWG(⁴) zmieniająca po raz ósmy dyrektywę 76/769/EWG nakłada pewne ograniczenia we wprowadzaniu do obrotu i stosowania arsenu.

(2) Ocena ryzyka i analizy korzyści i wad dalszych ograniczeń arsenu w pewnych konserwantach do drewna(⁵) została przeprowadzona w ramach przeglądu prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego stosowania związków arsenu dla konserwacji drewna w następstwie przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji do Wspólnoty Europejskiej w 1995 r.

(3) Ocena ryzyka została przedłożona Komitetowi Naukowemu ds. Toksyczności, Ekotoksyczności i Środowiska (CSTEE) celem dokonania fachowego przeglądu(⁶) i CSTEE stwierdził, że główne zagrożenia zostały zidentyfikowane poprawnie. Zagrożenia te obejmują zagrożenia dla zdrowia ludzkiego przy zbyciu drewna impregnowanego konserwantami do drewna zawierającymi miedź, chrom i arsen (CCA), w szczególności zagrożenia dla zdrowia dzieci wynikającego z użycia drewna impregnowanego CCA w wyposażeniu placów zabaw. Zidentyfikowano również zagrożenie dla środowiska wodnego w niektórych wodach morskich.

(4) CSTEE zalecił dalej, by w świetle poważnej luki wiedzy w stosunku do drewna impregnowanego arsenem na składowiskach odpadów, wskazane byłoby wykazanie ostrożności, poprzez ograniczenie zastosowania konserwacji drewna opartej na arsenie do tych sytuacji, gdzie jest to absolutnie konieczne.

(5) Przy dalszym rozpatrzeniu wpływów arsenu na zdrowie(⁷), CSTEE stwierdził, że substancja jest zarówno genotoksyczna jak i dobrze znanym czynnikiem rakotwórczym, i stosowne jest założenie, że nie istnieje żaden próg dla działania rakotwórczego.

(6) Odpady z impregnowania drewna przez CCA zostały sklasyfikowane jako odpady niebezpieczne stosownie do decyzji Komisji 2000/532/WE z dnia 3 maja 2000 r. zastępującej decyzję 94/3/WE ustanawiającą wykaz odpadów zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów oraz decyzję Rady 94/904/WE ustanawiającą wykaz odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/WE w sprawie odpadów niebezpiecznych(⁸) ostatnio zmienionej decyzją Rady 2001/573/WE(⁹).

(7) Dyrektywa 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 lutego 1998 r. dotycząca wprowadzania do obrotu produktów biobójczych(¹⁰) ustanawia przepisy dla harmonizacji zezwoleń na biocydy na poziomie Wspólnoty, a rozporządzenie Komisji (WE) nr 1896/2000 z dnia 7 września 2000 r. w sprawie pierwszej fazy programu określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98/8/WE w sprawie produktów biobójczych(¹¹), uznaje ocenę konserwantów do drewna za priorytet w programie przeglądu ustanowionego zgodnie z dyrektywą 98/8/WE. Arsen został zidentyfikowany i zgłoszony jako substancja aktywna w terminie wymienionym w rozporządzeniu (WE) nr 1896/2000. Kompletna dokumentacja dla oceny arsenu jako istniejącej substancji będzie musiała zostać przedstawionado dnia 28 marca 2004 r.

(8) W odniesieniu do oceny zagrożeń i wzięcia pod uwagę zasady ostrożności, w oczekiwaniu harmonizacji zasad zgodnie z dyrektywą 98/8/WE lub decyzją na podstawie art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1896/2000, konieczne jest dostosowanie ograniczeń dla arsenu w dyrektywie 76/769/EWG do postępu technicznego. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do już istniejącego drewna impregnowanego przez CCA.

(9) Niniejszą dyrektywę należy stosować bez uszczerbku dla prawodawstwa wspólnotowego ustanawiającego minimalne wymagania dla ochrony pracowników, w szczególności dla dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy(¹²), dyrektywy Rady 90/394/EWG z dnia 28 czerwca 1990 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(¹³), ostatnio zmienionej dyrektywą 1999/38/WE(¹⁴) i dyrektywy Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG)(¹⁵).

(10) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego Dyrektyw Dotyczących Usunięcia Barier Technicznych w Handlu Niebezpiecznymi Substancjami i Preparatami,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 76/769/EWG wprowadza się zmiany zamieszczone w Załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie przyjmą i opublikują przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do dnia 30 czerwca 2003 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję. Państwa Członkowskie zastosują te przepisy najpóźniej od dnia 30 czerwca 2004 r.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 stycznia 2003 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 1976/769/EWG pkt 20 otrzymuje brzmienie: