KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (¹), w szczególności jej art. 22 ust. 5,

uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (²), zmienioną ostatnio decyzją Rady 2001/572/WE (³), w szczególności jej art. 6 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 1 ust. 2 dyrektywy Rady 72/462/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów zdrowotnych i inspekcji weterynaryjnej przy przywozie z państw trzecich bydła, trzody chlewnej i świeżego mięsa (⁴), zmienionej ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1452/2001 (⁵), mięso i produkty mięsne stanowiące część bagażu osobistego podróżnych i przeznaczone do ich indywidualnego spożycia lub stanowiące zawartość małych paczek wysłanych do osób prywatnych w celach niekomercyjnych, zostają pod niektórymi warunkami wyłączone z zakresu zastosowania niniejszej dyrektywy.

(2) Zgodnie z art. 8 ust. 2 rozdział III dyrektywy Rady 91/494/EWG (⁶), zmienionej ostatnio dyrektywą Rady 99/89/WE (⁷), warunki zdrowotne zwierząt określające zasady handlu wewnątrz Wspólnoty oraz zasady przywozu świeżego mięsa drobiowego z państw trzecich nie znajdują zastosowania, podlegając niektórym warunkom, w stosunku do mięsa drobiowego stanowiącego część bagażu osobistego podróżnych i przeznaczonego do indywidualnego spożycia, oraz wysyłanego w postaci niewielkich przesyłek do osób prywatnych.

(3) Zgodnie z art. 1 ust. 3 dyrektywy Rady 92/45/EWG (⁸), zmienionej ostatnio dyrektywą Rady 97/79/WE (⁹), postanowienia niniejszej dyrektywy dotyczącej zdrowia publicznego i problemów zdrowotnych zwierząt odnoszących się do odstrzału dzikiej zwierzyny oraz wprowadzania do obrotu mięsa zwierząt łownych, nie znajdują zastosowania w przypadku przywozu trofeów myśliwskich lub niewielkich ilości ubitych zwierząt łownych, przewożonych przez podróżujących.

(4) Artykuł 3 ust. 1 i 2 dyrektywy Rady 97/78/WE nakazuje Państwom Członkowskim stosowanie odpowiednich zabezpieczeń, aby żadna partia towaru nie została wwieziona na teren Wspólnoty bez uprzedniego poddania jej odpowiedniej kontroli weterynaryjnej oraz aby przesyłki były wprowadzane na teren Wspólnoty jedynie przez punkty kontroli granicznej. Jednakże zgodnie z art. 16, pod pewnymi warunkami, niniejsze wymagania nie znajdują zastosowania w przypadku produktów przewożonych przez podróżnych lub przesyłanych do osób prywatnych do ich indywidualnej konsumpcji; oznacza to, że Państwa Członkowskie muszą zorganizować kontrole na innych punktach kontroli granicznej, w celu zagwarantowania, że produkty niespełniające tych wymagań nie zostaną wwiezione przez takie punkty.

(5) Liczba punktów wjazdowych na granicach państw Wspólnoty, przez które przybywają zarówno pasażerowie, jak i przesyłki z państw trzecich, przekracza listę tych zatwierdzonych jako punkty kontroli granicznej; jednakże właściwe organy każdego z Państw Członkowskich ponoszą odpowiedzialność za zagwarantowanie, iż podróżni, pasażerowie lub inne osoby odpowiedzialne za przewóz takich przesyłek świadomie przestrzegają odpowiednich przepisów Wspólnoty znajdujących zastosowanie w przypadku niekomercyjnych przesyłek zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego.

(6) Decyzja Komisji 93/13/EWG (¹⁰) ustanawia procedurę kontroli weterynaryjnych we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów pochodzących z państw trzecich. W art. 5 ustala się limit wagowy dla produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wynoszący 1 kg, zwalniający z przeprowadzania systematycznych kontroli weterynaryjnych, o ile produkty te są sprowadzane z państw trzecich lub z ich części znajdujących się na liście państw trzecich, z których przywóz jest dozwolony. Przewiduje on również niektóre odstępstwa dla małych paczek zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego przywożonych do Danii, m.in. z Grenlandii i Wysp Faroe, oraz dla niektórych gatunków ryb przywożonych do Finlandii z Rosji.

(7) Decyzja Komisji 2002/349/WE (¹¹) ustanawia wykaz produktów poddawanych badaniu w punktach kontroli granicznej. Jednakże zgodnie z art. 2 postanowienia niniejszej decyzji stosuje się bez uszczerbku art. 16 dyrektywy Rady 97/78/WE.

(8) Te postanowienia stanowią razem odstępstwo od przepisów Wspólnoty odnośnie do ochrony zdrowia zwierząt w związku z małą ilością produktów pochodzenia zwierzęcego przewożonych jako bagaż osobisty lub przywożonych zgodnie z podobnymi warunkami przez osoby prywatne wjeżdżające na teren Wspólnoty.

(9) W roku 1996 zanotowano na terenie Niemiec wybuchy klasycznego pomoru świń, które następnie doprowadziły do epidemii na terenie Holandii. W roku 2000 zanotowano wybuchy klasycznego pomoru świń na terenie Wielkiej Brytanii. Wymienione epidemie były wywołane przez szczepy wirusa dotychczas niewyizolowane na terenie Wspólnoty.

(10) W obliczu ryzyka związanego z wprowadzeniem wirusa, jakie pokazała epidemia pryszczycy w niektórych krajach Maghrebu w 1999 r., Komisja Europejska ds. Kontroli Pryszczycy (EUFMD) podczas swej 33 sesji (¹²) przyjęła wytyczne dotyczące oceny tego ryzyka. Wytyczne skupiają się na zagrożeniach związanych z turystyką i transportem oraz na przygotowaniu kampanii uświadamiającej mającej na celu zmniejszenia tego ryzyka. Proponują one między innymi prowadzenie kampanii uświadamiającej w punktach granicznych oraz wzmożenie kontroli bagażu podróżnych.

(11) W roku 2001 został zanotowany poważny wybuch epidemii pryszczycy na terenie Wielkiej Brytanii, dotknęła ona również trzy inne Państwa Członkowskie. Epidemie zostały wywołane przez wirusa typu O1-PanAsia, szczep niewystępujący w żadnym z państw trzecich, z których zgodnie z ustawodawstwem Wspólnoty są przywożone produkty pochodzące od zwierząt z gatunków wrażliwych na tę chorobę.

(12) w grudniu 2001 r. miała miejsce w Brukseli Międzynarodowa Konferencja na temat Zapobiegania i Kontroli Pryszczycy, podczas której postanowiono, iż należy wzmóc kontrole produktów pochodzenia zwierzęcego przywożonych przez podróżnych.

(13) Parlament Europejski przyjął rezolucję z 13 czerwca 2002 r. w sprawie pryszczycy i mistrzostw świata w piłce nożnej w Korei Południowej, wzywającą Państwa Członkowskie do zaostrzenia kontroli na swoich granicach zewnętrznych oraz wzywającą Komisję do zredagowania szczegółowej strategii zmierzającej do zredukowania ryzyka przenoszenia pryszczycy przez turystów.

(14) Właściwe jest podjęcie postanowień pozwalających Państwom Członkowskim na wyznaczenie punktów granicznych innych niż posterunki kontroli granicznej, na których mięso, mleko i ich pochodne przewożone przez indywidualnie podróżujących byłyby ograniczone lub podlegałyby kontroli zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie Rady 97/78/WE przez właściwe organy upoważnione do przeprowadzania kontroli weterynaryjnych lub przez inne organy, którym udzielono takich pełnomocnictw.

(15) Biorąc pod uwagę sytuację epidemiologiczną na świecie odnośnie do najważniejszych chorób zakaźnych zwierząt, przenoszonych przez produkty pochodzące od zwierząt, włączając pryszczycę, wprowadzanie na teren Wspólnoty takich produktów do celów niekomercyjnych i zgodnie z obowiązującymi przepisami, z państw trzecich, w których występują te choroby, stanowi ryzyko dla zdrowia zwierząt, które jest obecnie przekazywane przez Komisję w formie stosownych propozycji legislacyjnych (¹³). W oczekiwaniu na planowane zmiany aktualnych przepisów dotyczących przywozu konieczne jest bezzwłoczne przyjęcie tymczasowych środków bezpieczeństwa ograniczających w sposób istotny niekomercyjny przywóz produktów pochodzenia zwierzęcego, jako jedynego skutecznego środka zapobiegającego przed tego typu przywozem sprowadzającym na teren Wspólnoty poważne choroby zwierzęce.

(16) Wiele Państw Członkowskich konsekwentnie wprowadziło specjalne środki kontroli na swoich granicach i zażądało od Komisji przedsięwzięcia takich środków, które miałyby na celu zapewnienie minimalnej harmonizacji tego typu środków.

(17) Dlatego też stosownym będzie sprecyzowanie i dalsze limitowanie rodzajów i ilości produktów pochodzenia zwierzęcego, które mogłyby korzystać z prawa do zwolnienia z kontroli weterynaryjnych, ustalonego dla niekomercyjnego przywozu nieprzedstawiającego znaczącego zagrożenia dla zdrowia zwierząt. W oczekiwaniu na przyjęcie bardziej szczegółowych przepisów stosownym będzie także zapewnienie, że kontrole te będą organizowane przez Państwa Członkowskie w istotnych punktach granicznych Wspólnoty w oparciu o zasady określone w dyrektywie Rady 97/78/WE, z uwzględnieniem konieczności przystosowania tych zasad do niekomercyjnego charakteru tych przywozów oraz zagwarantowania, iż informacja na temat tych kontroli zostanie udostępniona podróżnym.

(18) Stosownym jest również zaplanowanie regularnych rewizji środków przewidzianych w tej decyzji celem ich uaktualnienia w momencie, gdy przyjęte zostaną nowe proponowane zasady dotyczące przywozu.

(19) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Stosowanie następujących postanowień zostaje zawieszone:

a) artykuł 1 ust. 2 lit. b), c) i e) dyrektywy Rady 72/462/EWG, dotyczące wyłączenia z zakresu niniejszej dyrektywy mięsa i produktów mięsnych przywożonych przez podróżnych lub przesyłanych osobom prywatnym;

b) artykuł 8 ust. 2 lit. a) i b) dyrektywy Rady 91/494/EWG, dotyczące wyłączenia z zakresu niniejszej dyrektywy mięsa drobiowego i produktów mięsnych przywożonych przez podróżnych lub przesyłanych osobom prywatnym;

c) artykuł 1 ust. 3 dyrektywy Rady 92/45/EWG, dotyczący wyłączenia z zakresu niniejszej dyrektywy przywozu przez podróżnych ubitych zwierząt łownych; oraz

d) artykuł 5 ust. 1 i 2 decyzji 93/13/EWG, dotyczący mięsa, mleka, produktów mięsnych i mlecznych.

2. W drodze odstępstwa od art. 1 decyzji 2002/349/WE Państwa Członkowskie muszą zorganizować kontrole w punktach granicznych Wspólnoty, wyznaczonych przez właściwe organy zgodnie z zasadami określonymi w art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 3 lit. b) i ust. 4, art. 17 ust. 1 i 3 oraz art. 24 ust. 1 dyrektywy Rady 97/78/WE dotyczące mięsa, mleka, produktów mięsnych i mlecznych, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b), d) dyrektywy Rady 97/78/WE.

Jednakże bez uszczerbku dla art. 20 i 22 dyrektywy Rady 97/78/WE i w drodze odstępstwa od wymogów certyfikacji weterynaryjnej kontrole te nie będą dotyczyć:

a) produktów wymienionych w załączniku I;

b) produktów wprowadzanych na teren Wspólnoty z Grenlandii, Wysp Faroe, Islandii, Andory, San Marino, Księstwa Lichtenstein, Szwajcarii, Estonii, Litwy, Łotwy, Polski, Republiki Czeskiej, Słowacji, Węgier, Słowenii, Rumunii, Bułgarii, Malty i Cypru,

jeżeli będą przewożone w ręku przez podróżnych lub w ich bagażu, celem indywidualnego spożycia, biorąc pod uwagę charakter produktu oraz ilość tego produktu, która mogłaby być w racjonalny sposób spożyta przez osobę.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie zapewnią, że warunki zdrowotne zwierząt w kontekście przywozu produktów pochodzenia zwierzęcego będą podawane do wiadomości podróżnych przybywających z państw trzecich we wszystkich właściwych punktach granicznych Wspólnoty. Informacja musi zawierać przynajmniej te informacje, które zostały przewidziane w załączniku II, oraz być rozmieszczona w formie obwieszczeń umieszczonych w widocznych, dobrze dostępnych miejscach.

2. Państwa Członkowskie przygotują operatorów międzynarodowego transportu pasażerskiego, aby zwracali oni uwagę wszystkich pasażerów, których przywożą na teren Wspólnoty, na warunki zdrowotne zwierząt w kontekście przywozu na teren Wspólnoty produktów pochodzenia zwierzęcego oraz na postanowienia tej decyzji, w szczególności poprzez udostępnienie informacji zawartej w załączniku III.

Artykuł 3

Środki przewidziane na mocy tej decyzji muszą być przynajmniej raz na trzy miesiące poddawane rewizji przez Komisję we współpracy ze Stałym Komitetem Weterynaryjnym, w szczególności w świetle przyjęcia nowych wspólnotowych regulacji dotyczących zdrowia zwierząt stosowanych w przypadku przywozu.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

Państwa Członkowskie zagwarantują, że informacje dla podróżnych przewidziane w art. 2 zostaną im udostępnione nie później niż 1 stycznia 2003 r.

Nie później niż 15 grudnia 2002 r. Komisja przedłoży Państwom Członkowskim kopie obwieszczeń zredagowanych zgodnie z wzorem z załącznika II. Koszty operacyjne zostaną pokryte z budżetu Wspólnoty w kwocie nieprzekraczającej EUR 25 000.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja jest adresowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 9 grudnia 2002 r.

ZAŁĄCZNIK I

Produkty mięsne i mleczne będące przedmiot odstępstw od systematycznych kontroli weterynaryjnych, o ile przewożone są przez podróżnych wjeżdżających na teren Wspólnoty:

– mleko w proszku dla niemowląt, pokarmy dla niemowląt lub specjalne produkty wymagane z powodów medycznych, pod warunkiem że nie wymagają one schładzania przed otwarciem, są produktami opakowanymi, opatrzonymi prawnie zastrzeżonymi znakami firmowymi, przeznaczonymi do bezpośredniej sprzedaży konsumentowi finalnemu, oraz że opakowanie jest nieuszkodzone.

ZAŁĄCZNIK II

Niniejsze obwieszczenie powinno być zredagowane w przynajmniej jednym z oficjalnych języków Państwa Członkowskiego, poprzez które towary są wprowadzane na terytorium Wspólnoty oraz w drugim języku uważanym za właściwy przez właściwe organy tego Państwa Członkowskiego, który może być tym używanym w państwie sąsiadującym lub, w przypadku lotnisk i portów, językiem najczęściej używanym przez pasażerów przybywających na dany terminal.

Państwa Członkowskie muszą uzupełnić to obwieszczenie o dodatkowe informacje odpowiednie dla lokalnych warunków i okoliczności oraz o postanowienia krajowe przyjęte na podstawie dyrektywy Rady 97/78/WE.

ZAŁĄCZNIK III

Operatorzy międzynarodowego transportu pasażerskiego wykorzystają dostępne środki informacji dla podróżnych (np. ulotki, wiadomości głosowe, pokazy wideo lub formy naścienne itp.) w celu udostępnienia obwieszczenia.