KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych(¹), w szczególności jego art. 107,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W świetle art. 139 rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego(²), zmienionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 3288/94(³), które z tytułu art. 97 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 stosuje się również do niniejszego rozporządzenia, kwoty opłat powinny zostać ustalone na takim poziomie, aby zapewnić, że przychód z nich pochodzący jest zasadniczo wystarczający dla zrównoważenia budżetu Urzędu.

(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2245/2002 z dnia 21 października 2002 r. wykonujące rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych(⁴) również zajmuje się warunkami, pod jakimi opłaty ustanowione przez rozporządzenie (WE) nr 6/2002 mają być wnoszone na rzecz Urzędu.

(3) Aby zapewnić niezbędną elastyczność, przewodniczący Urzędu powinien być upoważniony, z zastrzeżeniem niektórych warunków, do ustanowienia należności, które mogą być płacone na rzecz Urzędu w odniesieniu do wykonywanych przez niego usług, należności za dostęp do baz danych Urzędu i udostępnianie danych z tych baz w formie czytelnej dla urządzeń, oraz ustalania należności za sprzedaż publikacji Urzędu.

(4) W celu ułatwienia wnoszenia opłat i należności, przewodniczący powinien zostać upoważniony do zatwierdzania sposobów płatności innych niż te wyraźnie przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na podstawie art. 109 rozporządzenia (WE) nr 6/2002,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia kwoty i zasady dla poniższych płatności:

1) opłaty wnoszone na rzecz:

a) Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (zwanego dalej „Urzędem”), przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 6/2002 i rozporządzeniu (WE) nr 2245/2002;

b) Biura Międzynarodowego Światowej Organizacji Własności Intelektualnej, przewidziane w Akcie genewskim Porozumienia haskiego w sprawie międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych przyjętego w dniu 2 lipca 1999 r. (zwanego dalej „Aktem genewskim”), zatwierdzonym decyzją Rady 2006/954/WE (⁵);

2) opłaty ustanowione przez przewodniczącego Urzędu.

Artykuł 2

Opłaty

[2] 1. Opłaty wnoszone na rzecz Urzędu, przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 6/2002 i rozporządzeniu (WE) nr 2245/2002, określone są w załączniku [3] do niniejszego rozporządzenia.

2. Indywidualne opłaty za wyznaczenie, wnoszone na rzecz Biura Międzynarodowego na podstawie art. 7 ust. 2 Aktu genewskiego w powiązaniu z art. 106c i art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 oraz art. 22 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2245/2002, określone są w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Należności ustanowione przez przewodniczącego

1. Przewodniczący ustanawia kwoty należności poniesione za te usługi wykonywane przez Urząd, które nie są wymienione w Załączniku.

2. Przewodniczący ustanawia kwoty należności poniesione za biuletyn wzorów wspólnotowych jak również inne publikacje wydawane przez Urząd.

3. Kwoty należności ustanowione są w euro.

4. Kwoty należności ustanowione przez przewodniczącego zgodnie z ust. 1 i 2 opublikowane są w Dzienniku Urzędowym Urzędu.

Artykuł 4

Termin wymagalności dla opłat i należności

1. Opłaty i należności, w odniesieniu do których termin wymagalności nie jest określony w rozporządzeniu (WE) nr 6/2002 lub rozporządzeniu (WE) nr 2245/2002, stają się wymagalne w dniu otrzymania wniosku o usługę, za którą dokonywana jest należność.

2. Przewodniczący może zdecydować, aby usługi wymienione w ust. 1 nie były uzależnione od wpłaty zaliczki na poczet odpowiadających opłat lub należności.

Artykuł 5

Wnoszenie opłat i należności

1. [4] Opłaty i należności należne Urzędowi wnoszone są w euro w drodze wpłaty lub przelewu na rachunek bankowy Urzędu.

2. Przewodniczący może ustalać metody płatności inne niż te wymienione w ust. 1, w szczególności poprzez wykorzystanie depozytów na bieżącym rachunku Urzędu. Metody te zostają opublikowane w Dzienniku Urzędowym Urzędu.

Artykuł 6

Dane szczegółowe dotyczące płatności

1. Każda płatność wskazuje nazwisko osoby dokonującej płatności i zawiera informacje niezbędne do niezwłocznego ustalenia przez Urząd celu płatności. W szczególności, następujące informacje są dostarczone:

a) gdy wnoszona jest opłata rejestracyjna, cel płatności, mianowicie „opłata rejestracyjna” i, w odpowiednim przypadku, odniesienie dostarczone przez wnioskodawcę we wniosku o rejestrację wzoru wspólnotowego;

b) gdy wnoszona jest opłata za publikację, cel płatności, mianowicie „opłata za publikację” i, w odpowiednim przypadku, odniesienie dostarczone przez wnioskodawcę we wniosku o rejestrację wzoru wspólnotowego;

c) gdy wnoszona jest opłata za publikację, jak przewidziano w art. 50 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, cel płatności, mianowicie „opłata za publikację” i numer rejestracji;

d) gdy wnoszona jest opłata za wstrzymanie publikacji, cel płatności, mianowicie „opłata za wstrzymanie publikacji” i, gdzie stosowne, odniesienie dostarczone przez wnioskodawcę we wniosku o rejestrację wzoru wspólnotowego;

e) gdy dokonywana jest opłata za unieważnienie, numer rejestracji i nazwisko posiadacza zarejestrowanego wzoru wspólnotowego, przeciwko któremu skierowany jest wniosek, oraz cel płatności, mianowicie „opłata za unieważnienie”.

2. Jeśli celu płatności nie można niezwłocznie ustalić, Urząd wymaga od osoby dokonującej płatności pisemnego powiadomienia go o tym celu w ustalonym przez siebie terminie. Jeżeli osoba nie stosuje się do tego żądania w odpowiednim czasie, płatność zostaje uznana za niedokonaną. Kwota już zapłacona zostaje zwrócona.

Artykuł 7

Uznana data płatności

1. [5] Za dzień, w którym została wniesiona opłata na rzecz Urzędu, uznaje się dzień, w którym kwota tej opłaty faktycznie wpłynęła na rachunek bankowy Urzędu.

2. Za zgodą przewodniczącego, zgodnie z przepisami art. 5 ust. 2, inne sposoby wnoszenia opłat niż te określone w art. 5 ust. 1; ustanawia on także dzień uznawany za ten, w którym nastąpiła płatność.

3. W przypadku gdy, w zastosowaniu ust. 1 i 2, wniesienie opłaty uznane zostaje za niedokonane po wygaśnięciu okresu, w którym była ona należna, uznaje się, że okres został dochowany, jeśli Urzędowi zostaje dostarczony dowód, że osoba, która dokonała wpłaty:

a) [6] należycie wydała instytucji bankowej dyspozycję przelewu kwoty płatności w państwie członkowskim w terminie, w którym opłata powinna zostać wniesiona, oraz

b) dokonała dopłaty w wysokości 10% odpowiedniej opłaty lub opłat, ale nieprzekraczającej 200 EUR;

dopłata nie należy się, jeśli warunek według akapitu a) został spełniony najpóźniej w ciągu10 dni przed wygaśnięciem terminu płatności.

4. Urząd może zażądać od osoby, która dokonała płatności, przedstawienia dowodów co do dnia, w którym warunek według ust. 3 lit. a) został spełniony, oraz, w przypadku istnienia takiego wymogu, dokonania dopłaty, określonej w ust. 3 lit. b), w określonym przez siebie okresie. Jeśli osoba nie spełni tego żądania lub dowody są niewystarczające lub wymagana dopłata nie zostaje dokonana w odpowiednim czasie, okres płatności uznaje się za niedotrzymany.

Artykuł 8

Niewystarczająca kwota zapłacona

1. Termin płatności uznaje się, zasadniczo, za dotrzymany, wyłącznie jeśli cała kwota opłaty została zapłacona w odpowiednim czasie. Jeśli opłata nie jest wpłacona w całości, kwota już zapłacona zostaje zwrócona po wygaśnięciu okresu płatności.

2. Urząd może, jednakże, w zakresie możliwym w czasie pozostałym do upłynięcia okresu, stworzyć osobie dokonującej płatności możliwość zapłacenia brakującej kwoty lub, gdy uznaje się to za uzasadnione, zrzec się drobnych brakujących kwot bez uszczerbku dla praw osoby dokonującej płatności.

Artykuł 9

Zwrot nieznaczących kwot

1. Gdy w celu pokrycia opłaty lub należności zostaje wpłacona zawyżona kwota, nadwyżka nie zostaje zwrócona, jeśli jej kwota jest nieznacząca i strona zainteresowana wyraźnie nie zażądała zwrotu.

Przewodniczący ustala, co stanowi kwotę nieznaczącą.

2. Ustalenia poczynione przez przewodniczącego w zastosowaniu ust. 1 zostają opublikowane w Dzienniku Urzędowym Urzędu.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 2002 r.