RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c), art. 67 ust. 1 oraz art. 300 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Międzynarodowa Konwencja w sprawie Odpowiedzialności i Rekompensaty za Szkody Związane z Przewozem Morzem Substancji Niebezpiecznych i Szkodliwych z 1996 r. (zwana dalej „Konwencją SNS”) ma na celu zapewnienie odpowiedniej, szybkiej i skutecznej rekompensaty dla osób, które ponoszą szkodę spowodowaną wyciekami substancji niebezpiecznych i szkodliwych podczas przewozu morzem. Konwencja SNS wypełnia istotną lukę w międzynarodowych uregulowaniach dotyczących odpowiedzialności za zanieczyszczenie mórz.

(2) Artykuły 38, 39 i 40 Konwencji SNS wpływają na wtórne prawo wspólnotowe dotyczące jurysdykcji i uznawania oraz wykonywania orzeczeń sądowych, jak ustanowiono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (³).

(3) Dlatego też Wspólnota posiada wyłączną kompetencję w odniesieniu do art. 38, 39 i 40 Konwencji SNS w zakresie, w którym Konwencja ta dotyczy przepisów ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 44/2001. Państwa Członkowskie utrzymują swoją kompetencję w odniesieniu do kwestii objętych tą Konwencją, które nie dotyczą prawa wspólnotowego.

(4) Na podstawie Konwencji SNS tylko suwerenne państwo może być jej stroną; w najbliższej przyszłości nie przewiduje się wznowienia negocjacji w celach uwzględnienia kompetencji Wspólnoty w tej kwestii. Z tego względu nie jest możliwe, aby obecnie Wspólnota ratyfikowała Konwencję SNS lub przystąpiła do niej, ani też nie istnieje możliwość, aby mogła to uczynić w najbliższej przyszłości.

(5) Konwencja SNS jest szczególnie istotna, biorąc pod uwagę interesy Wspólnoty oraz jej Państw Członkowskich, ponieważ zapewnia lepszą ochronę poszkodowanym, na mocy międzynarodowych uregulowań w sprawie odpowiedzialności za zanieczyszczenie mórz, zgodnie z Konwencją Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza z 1982 r.

(6) Zasadnicze reguły systemu ustanowionego przez Konwencję SNS należą do narodowych kompetencji Państw Członkowskich, a tylko przepisy dotyczące jurysdykcji i uznawania oraz wykonywania orzeczeń sądowych są kwestiami objętymi wyłączną kompetencją Wspólnoty. Biorąc pod uwagę kwestie przedmiotowe oraz cel Konwencji SNS, przyjęcie postanowień tej Konwencji, które należą do kompetencji Wspólnoty, nie może być traktowane odrębnie od postanowień, które należą do kompetencji Państw Członkowskich.

(7) Z tego powodu Rada powinna upoważnić Państwa Członkowskie do ratyfikowania lub przystąpienia do Konwencji SNS w interesie Wspólnoty, zgodnie z warunkami wymienionymi w niniejszej decyzji.

(8) Państwa Członkowskie powinny zakończyć, w rozsądnym terminie, swoje procedury ratyfikacji lub przystąpienia do Konwencji SNS w interesie Wspólnoty. Państwa Członkowskie powinny wymieniać informacje w sprawie zaawansowania swoich procedur ratyfikacji lub przystąpienia w celu przygotowania złożenia dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia do Konwencji.

(9) Zjednoczone Królestwo oraz Irlandia biorą udział w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.

(10) Zgodnie z art. 1 i 2 protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Bez uszczerbku dla istniejącej kompetencji Wspólnoty Europejskiej w tej kwestii, Rada niniejszym upoważnia Państwa Członkowskie do ratyfikowania lub przystąpienia do Konwencji SNS w interesie Wspólnoty, z zastrzeżeniem warunków wymienionych w kolejnych artykułach.

2. Tekst Konwencji SNS załączony jest do niniejszej decyzji.

3. W niniejszej decyzji pojęcie „Państwo Członkowskie” oznacza Państwa Członkowskie z wyjątkiem Danii.

Artykuł 2

Przy ratyfikacji lub przystąpieniu do Konwencji SNS Państwa Członkowskie dokonują następującej deklaracji:

„Orzeczenia sądowe w kwestiach objętych Konwencją, w przypadku wydania przez sąd (… (¹)), są uznawane i wykonywane w (… (²)) zgodnie z odpowiednimi wewnętrznymi regułami wspólnotowymi w tej kwestii (^*).

_____ ________

(¹) Wszystkie Państwa Członkowskie, do których ma zastosowanie niniejsza decyzja, z wyjątkiem Państwa Członkowskiego dokonującego deklaracji oraz Danii.

(²) Państwo Członkowskie dokonujące deklaracji.

(^*) Obecnie reguły te są ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 44/2001.”

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu złożenia dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia do Konwencji SNS sekretarzowi generalnemu Międzynarodowej Organizacji Morskiej w rozsądnym terminie i, jeżeli możliwe, przed dniem 30 czerwca 2006 r.

2. Państwa Członkowskie zawiadamiają Radę i Komisję, przed dniem 30 czerwca 2004 r., o przewidywanej dacie zakończenia ich procedur ratyfikacji lub przystąpienia.

3. Państwa Członkowskie dążą do wymiany informacji na temat zaawansowania ich procedur ratyfikacji lub przystąpienia.

Artykuł 4

Przy ratyfikacji lub przystąpieniu do Konwencji SNS Państwa Członkowskie zawiadamiają na piśmie sekretarza generalnego Międzynarodowej Organizacji Morskiej, że taka ratyfikacja lub przystąpienie miały miejsce zgodnie z niniejszą decyzją.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie, w możliwie najkrótszym czasie, dokładają najlepszych starań w celu zapewnienia, że Konwencja SNS zostanie zmieniona w celu umożliwienia Wspólnocie stania się jej Umawiającą się Stroną.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 listopada 2002 r.