ZAŁĄCZNIK

NORMA W ODNIESIENIU DO ORZECHÓW LASKOWYCH W ŁUPINACH

I. DEFINICJA PRODUKTU

Niniejszą normę stosuje się do orzechów laskowych w łupinach odmian (uprawnych) wyhodowanych z Corylus avellana L. i Corylus maxima Mill. oraz ich hybryd bez pokrywy liściowej lub łuski, dostarczanych konsumentowi, z wyłączeniem orzechów laskowych przeznaczonych do celów przetwórstwa przemysłowego.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem normy jest określenie wymagań jakościowych w odniesieniu do orzechów laskowych w łupinach po ich przygotowaniu i opakowaniu.

A. Minimalne wymagania (¹)

i) We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem przepisów szczególnych dla każdej klasy i przyznanych tolerancji, orzechy laskowe w łupinach muszą mieć następujące właściwości:

a) właściwości łupiny

– dobrze wykształcona; łupina nie jest w wyraźny sposób zniekształcona,

– nienaruszona; nieznaczne uszkodzenie powierzchni nie jest uważane za wadę,

– zdrowa; pozbawiona wad mogących zaburzyć naturalną zdolność zachowania jakości owocu,

– bez uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki,

– czysta; praktycznie pozbawiona jakichkolwiek widocznych substancji obcych,

– sucha; wolna od nadmiernego zawilgocenia zewnętrznego,

– pozbawiona przylegającej łuski (nie więcej niż 5 % powierzchni pojedynczych łupin może posiadać łuskę).

b) właściwości jądra

– nienaruszone; nieznaczne uszkodzenie powierzchni nie jest uważane za wadę,

– zdrowe; wyklucza się produkty z objawami gnicia lub pogorszenia, które powoduje jego nieprzydatność do spożycia,

– dostatecznie rozwinięte; wyklucza się owoc wyschnięty lub skurczony,

– czyste; praktycznie pozbawione jakichkolwiek widocznych substancji obcych,

– wolne od żywych lub martwych owadów, niezależnie od stadium ich rozwoju,

– bez uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki,

– bez widocznych gołym okiem strzępek grzybni pleśni,

– niedotknięte procesem jełczenia,

– wolne od nadmiernego zawilgocenia zewnętrznego,

– wolne od obcego zapachu i/lub smaku,

– pozbawione skaz (w tym czarnych zabarwień) lub zepsucia powodujących ich nieprzydatność do spożycia (¹).

Orzechy laskowe w łupinach należy zrywać, gdy są w pełni dojrzałe.

Orzechy laskowe nie mogą być puste.

Stan orzechów laskowych musi być taki, aby mogły one:

– wytrzymać transport i przeładunek,

– dotrzeć do miejsca przeznaczenia w zadowalającym stanie.

ii) Zawartość wilgoci

Zawartość wilgoci w orzechach laskowych w łupinach nie może przekraczać 12 % w przypadku całego orzecha laskowego i 7 % w przypadku jądra (²).

B. Klasyfikacja

Orzechy laskowe dzieli się na trzy klasy określone poniżej:

i) Klasa „Ekstra”

Orzechy laskowe w łupinach należące do tej klasy muszą być wysokiej jakości. Muszą być charakterystyczne dla danej odmiany i/lub typu handlowego (³).

Nie mogą posiadać wad z wyjątkiem bardzo niewielkich wad powierzchniowych, pod warunkiem że nie mają one wpływu na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wygląd w opakowaniu.

ii) Klasa I

Orzechy laskowe w łupinach należące do tej klasy muszą być dobrej jakości. Muszą być charakterystyczne dla danej odmiany i/lub typu handlowego (³).

Dopuszczalne są nieznaczne wady, pod warunkiem że nie mają one wpływu na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wygląd w opakowaniu.

iii) Klasa II

Do tej klasy należą te orzechy laskowe, które nie kwalifikują się do włączenia do wyższych klas, spełniają jednak minimalne wymagania określone powyżej.

Wady są dopuszczalne pod warunkiem, że orzechy laskowe w łupinach zachowują swoje najważniejsze cechy charakterystyczne w odniesieniu do jakości, zachowania jakości i wyglądu.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE WIELKOŚCI

Wielkość lub sortowanie określa się na podstawie maksymalnej średnicy przekroju poprzecznego. Określa się je albo w przedziale między wielkością maksymalną i minimalną (klasyfikacja według wielkości), albo przez wskazanie wielkości minimalnej, po której znajdują się słowa „i ponad”, lub wielkości maksymalnej, po której znajdują się słowa „i mniej” (sortowanie). Klasyfikacja według wielkości jest obowiązkowa w odniesieniu do produktu klasy „ Ekstra” i „I”, ale nie jest obowiązkowa w odniesieniu do produktu klasy „II”.

Ustanawia się następującą klasyfikację:

Do klasy „Ekstra” można zaliczyć jedynie orzechy laskowe w łupinach o średnicy równej lub przekraczającej 16 mm, a do klasy „I” jedynie te orzechy, których średnica jest równa lub przekracza 14 mm. W odniesieniu do produktu prezentowanego konsumentowi końcowemu w ramach klasyfikacji „sortowane”, oznaczenie „i mniej” nie jest dozwolone.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

W każdym opakowaniu dopuszcza się tolerancje w odniesieniu do jakości i wielkości produktu, który nie spełnia wymagań określonych dla danej klasy.

A. Tolerancje dotyczące jakości

W odniesieniu do orzechów laskowych klasy „Ekstra” i klasy I, najwyżej 12 % ilości sztuk lub wagi orzechów laskowych w łupinach może należeć do różnych odmian lub typów handlowych. Tolerancje te mają również zastosowanie dla klasy II, jeżeli wskazana została odmiana lub typ handlowy.

B. Zanieczyszczenia nieorganiczne

Zawartość popiołów nierozpuszczalnych w kwasie nie może przekraczać 1 g/kg.

C. Tolerancje dotyczące wielkości

We wszystkich klasach dopuszcza się, aby maksymalnie 10 % orzechów laskowych w łupinach ilościowo lub wagowo nie było zgodnych ze wskazaną wielkością, pod warunkiem że:

– orzechy odpowiadają wielkości bezpośrednio mniejszej lub większej, jeśli wielkość określona jest w przedziale ustalonym między średnicą minimalną a maksymalną (klasyfikacja według wielkości),

– orzechy odpowiadają wielkości bezpośrednio mniejszej, jeśli wielkość określona jest przez wskazanie średnicy minimalnej, po której znajdują się wyrażenia „i ponad” lub „i +”, lub „+” (sortowanie),

– orzechy odpowiadają wielkości bezpośrednio większej, jeśli wielkość określona jest przez wskazanie średnicy maksymalnej, po której znajdują się wyrażenia „i mniej” lub „i –” (sortowanie).

V. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WYGLĄDU

A. Jednolitość

Zawartość każdego opakowania musi być jednolita i obejmować jedynie orzechy laskowe w łupinach tego samego pochodzenia, jakości, odmian lub typu handlowego i wielkości (jeżeli klasyfikowane według wielkości).

Widoczna część zawartości opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

Bez naruszania dotychczasowych przepisów w tym zakresie produkty objęte niniejszym rozporządzeniem mogą być mieszane, w opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży o wadze netto mniejszej niż trzy kilogramy, z różnymi rodzajami świeżych owoców i warzyw na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 48/2003 (⁴).

B. Opakowanie

Opakowanie musi zapewniać właściwą ochronę orzechów laskowych.

Materiały stosowane wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i wykonane z substancji niepowodujących zewnętrznego lub wewnętrznego uszkodzenia produktu. Stosowanie materiałów, w szczególności papierowych lub pieczęci ze specyfikacjami handlowymi, jest dozwolone pod warunkiem, że nadruk lub etykieta wykonane są nietoksycznym tuszem lub klejem.

Opakowania nie mogą zawierać żadnych obcych substancji.

Naklejki umieszczane indywidualnie na produktach nie mogą, po usunięciu, pozostawiać widocznych śladów kleju ani prowadzić do uszkodzeń skórki.

C. Prezentacja

Jądra orzechów laskowych muszą znajdować w torebkach lub mocnych pojemnikach.

VI. POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE OZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane po tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny i trwały oraz widoczne z zewnątrz:

A. Identyfikacja

Nazwa i adres podmiotu pakującego i/lub wysyłającego wzmiankę tę można zastąpić:

– dla wszystkich opakowań z wyjątkiem opakowań indywidualnych, oficjalnie wydanym lub zaaprobowanym oznaczeniem kodu określającego podmiot pakujący i/lub wysyłający, umieszczonym w bliskim sąsiedztwie określenia „Podmiot pakujący i/lub wysyłający” (lub odpowiednich skrótów);

– dla wyłącznie opakowań indywidualnych, nazwą i adresem sprzedawcy mającego swoją siedzibę w ramach Wspólnoty, umieszczonymi w bliskim sąsiedztwie określenia „Pakowane dla:” lub określenia równoważnego. W tym przypadku etykieta powinna zawierać kod określający podmiot pakujący i/lub wysyłający. Sprzedawca powinien podać wszelkie informacje potrzebne jednostce kontrolującej co do znaczenia tego kodu.

B. Rodzaj produktu

– „orzechy laskowe w łupinach”, jeśli zawartość nie jest widoczna z zewnątrz,

– nazwa odmiany lub typu handlowego w przypadku klas „Ekstra” i I (nieobowiązkowo w przypadku klasy II).

C. Pochodzenie produktu

Kraj pochodzenia i, nieobowiązkowo, region uprawy lub krajowa, regionalna lub lokalna nazwa miejsca.

D. Specyfikacje handlowe

– klasa,

– wielkość wyrażona za pomocą:

– średnicy minimalnej i maksymalnej (klasyfikacja według wielkości), lub

– średnicy minimalnej, po której znajdują się wyrażenia „i ponad” lub „i +”, lub „+” , lub średnicy maksymalnej, po której znajdują się wyrażenia „i mniej” lub „i -” (sortowanie),

– nazwa wielkości (nieobowiązkowo),

– „Najlepiej spożyć przed” poprzedzające datę (nieobowiązkowo),

– waga netto,

– rok zbiorów (nieobowiązkowo).

E. Znak kontroli urzędowej (nieobowiązkowo)

Na opakowaniach zbiorczych nie muszą być umieszczone szczegóły wymienione w pierwszym akapicie, jeżeli opakowania te zawierają opakowania detaliczne, wyraźnie widoczne z zewnątrz, a na każdym z opakowań detalicznych umieszczone są te szczegóły. Na opakowaniach takich nie mogą być umieszczone żadne wskazówki wprowadzające w błąd. Jeżeli opakowania te umieszczone są na paletach, szczegóły te podaje się na informacji umieszczonej w oczywistym miejscu na co najmniej dwóch stronach palety.

Dodatek I

OKREŚLANIE ZAWARTOŚCI WILGOCI

METODA I – METODA LABORATORYJNA

1.	Zasada
	Określenie zawartości wilgoci w orzechach laskowych pozbawionych łupin na podstawie ubytku masy po suszeniu w temperaturze 103 °C (+ 2 °C) w suszarce z kontrolowaną temperaturą, w ciśnieniu otoczenia, przez sześć godzin.
2.	Aparatura
2.1.	Moździerz ceramiczny z odpowiednim tłuczkiem lub tasakiem do żywności.
2.2.	Waga analityczna umożliwiająca dokonywanie pomiarów z dokładnością do 1 mg.
2.3.	Szklane lub metalowe pojemniki o kształcie cylindrycznym, płaskim denku oraz średnicy 12 cm i głębokości 5 cm, zaopatrzone w ściśle dopasowane pokrywki.
2.4.	Suszarka z kontrolowaną temperaturą, nagrzewana energią elektryczną, z dobrą naturalną wentylacją, ustawiona na utrzymywanie temperatury 103 °C (ą 2 °C).
2.5.	Eksykator zawierający skuteczny środek odwadniający (np. chlorek wapnia), zaopatrzony w metalową płytkę umożliwiającą szybkie schłodzenie pojemników.
3.	Przygotowanie próbki
	Zdjąć z próbki łupinę, jeżeli zachodzi taka konieczność, i rozdrobnić orzech w moździerzu lub cienko posiekać, aby otrzymać kawałki o średnicy 2–4 mm.
4.	Porcjowanie i oznaczanie próbki
4.1.	Suszyć pojemniki i ich pokrywki w suszarce przez przynajmniej dwie godziny i włożyć do eksykatora. Zostawić pojemniki i pokrywki, aby ostudziły się do temperatury pokojowej.
4.2.	Przystąpić do oznaczania na czterech próbkach, z których każda waży około 50 g.
4.3.	Zważyć pusty pojemnik i pokrywkę z dokładnością do 0,001 g (M0 ).
4.4.	Zważyć z dokładnością do 0,001 g około 50 g próbki do wprowadzenia do pojemnika. Rozprowadzić materiał na spodzie pojemnika, szybko zamknąć pojemnik pokrywką i zważyć całość (M1). Czynności te należy wykonywać jak najszybciej.
4.5.	Umieścić otwarte pojemniki, a obok nich pokrywki w suszarce. Zamknąć suszarkę i pozostawić do wysuszenia na sześć godzin. Otworzyć suszarkę, szybko przykryć pojemniki ich własnymi pokrywkami i umieścić je w eksykatorze, aby ostygły. Po ostudzeniu do temperatury pokojowej zważyć przykryty pojemnik z dokładnością do 0,001 g (M2 ).
4.6.	Zawartość wilgoci w próbce, procentowo w stosunku do masy, wyraża się wzorem:
4.7.	Zapisać średnią wartość dla czterech próbek.
	METODA II – METODA SZYBKA
1.	Zasada
	Określenie zawartości wilgoci za pomocą przyrządu pomiarowego wykorzystującego zasadę przewodności elektrycznej. Przyrząd pomiarowy należy poddać wzorcowaniu stosownie do metody laboratoryjnej.
2.	Aparatura
2.1.	Ceramiczny moździerz z odpowiednim tłuczkiem lub tasakiem do żywności.
2.2.	Przyrząd pomiarowy wykorzystujący zasadę przewodności elektrycznej.
3.	Oznaczanie
3.1.	Napełnić szklankę substancją, która zostanie poddana badaniu (uprzednio rozdrobnioną w moździerzu) i docisnąć prasę do momentu uzyskania ciśnienia stałego.
3.2.	Odczytać wartości na skali.
3.3.	Po każdym oznaczaniu wyczyścić szklankę bardzo dokładnie przy pomocy szpatułki, szczotki z twardym włosiem, papierowej serwetki lub sprężonego powietrza.

Dodatek II

DEFINICJE TERMINÓW I WAD DLA ORZECHÓW LASKOWYCH W ŁUPINACH

– Zarysowania i pęknięcia:

Każde otwarte, widoczne pęknięcie większe niż jedna czwarta obwodu łupiny.

– Wady łupiny:

Każda wada naruszająca łupinę, ale nienaruszająca jądra.

– Suchy:

Oznacza to, że na powierzchni łupiny nie występuje wilgoć i że łupiny i jądra orzecha razem zawierają nie więcej niż 12 % wilgoci.

– Pusty:

Oznacza orzech laskowy niezawierający jądra.

– Substancja obca:

Każda substancja, która nie jest naturalnie związana z produktem.

– Uszkodzenie przez owady:

Widoczne uszkodzenie spowodowane przez owady i pasożyty lub obecność martwych owadów lub pozostałości po owadach.

– Nienaruszony:

Oznacza, że łupina nie jest rozłupana, pęknięta lub uszkodzona mechanicznie; niewielkie pęknięcie nie jest uważane za wadę, pod warunkiem że nadal chronione jest jądro.

– Pleśń:

Strzępki grzybni pleśni widoczne gołym okiem na zewnętrznej lub po wewnętrznej stronie jądra orzecha.

– Jełczenie:

Utlenienie się lipidów lub wolnych kwasów tłuszczowych wytwarzające nieprzyjemny zapach. Oleisty wygląd miąższu niekoniecznie oznacza stan jełczenia.

– Gnicie/próchnienie:

Znaczny rozkład spowodowany działaniem drobnoustrojów.

– Wyschnięty:

Wyschnięcie ponad 50 % powierzchni skóry owocu, występujące zazwyczaj w okresach, w których uzyskiwane są wysokie zbiory lub pod wpływem suszy lub słabego odżywienia lub jako cecha dziedziczna.

– Skurczony:

Stan, który przejawia się tym, że owoc jest twardy i niedojrzały; stan ten powstaje w wyniku nawożenia, podczas szybkiego wzrostu jądra orzecha przy bardzo wysokich temperaturach.

– Dobrze wykształcony

Oznacza, że łupina nie jest w zauważalny sposób zniekształcona i że jej kształt jest zgodny z cechami charakterystycznymi odmiany lub typu handlowego

(¹) Definicja wad podana jest w dodatku II do niniejszego dokumentu.

(²) Obecność orzechów laskowych z brązowym lub ciemnobrązowym środkiem, połączona zazwyczaj z nieznacznym oddzieleniem się liścieni, niezmieniająca zapachu lub smaku orzechów, nie jest uważana za wadę.

(³) Zawartość wilgoci określa się za pomocą jednej z metod podanych w dodatku I do niniejszego załącznika.

(⁴) Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 65.