KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/769/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do ograniczeń przy wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych(¹), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/91/WE(²), w szczególności jej art. 2a, wprowadzony dyrektywą Rady 89/678/EWG(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

1) Dyrektywa Komisji 1999/51/WE(⁴) dostosowująca do postępu technicznego po raz piąty załącznik I do dyrektywy 76/769/EWG, zakazuje wykorzystywania składników cynoorganicznych w zastosowaniach przeciwporostowych na kadłubach łodzi krótszych niż dwadzieścia pięć metrów oraz statków o każdej długości używanych przeważnie na wodach wewnętrznych. Niniejsza dyrektywa wzywa do przeglądu postanowień dotyczących składników cynoorganicznych wykorzystywancyh w produktach przeciwporostowych uwzględniając w pełni rozwój w ramach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), w szczególności wezwanie jej Komitetu Ochrony Środowiska Morskiego do ogólnoświatowego zakazu stosowania począwszy od dnia 1 stycznia 2003r. składników cynoorganicznych, które działają jak biocydy w systemach przeciwporostowych na statkach.

2) Badania naukowe wykazały, że niektóre systemy przeciwporostowe wykorzystywane na statkach stanowią znaczące ryzyko dla środowiska wodnego. Międzynarodowa Konwencja IMO w sprawie kontroli szkodliwych systemów przeciwporostowych uzgodniła, na Konferencji Dyplomatycznej IMO w październiku 2001 r., począwszy od dnia 1 stycznia 2003 r., zakaz stosowania lub ponownego stosowania składników organotinu, który działa jak biocydy w systemach przeciwporostowych.

3) Zakaz stosowania lub ponownego stosowania składników cynoorganicznych wpływa bezpośrednio na funkcjonowanie wewnętrznego rynku składników cynoorganicznych i w związku z tym niezbędnym jest zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich w tym obszarze i w konsekwencji zmiana załącznika I do dyrektywy 76/769/EWG oraz w szczególności dyrektywy 1999/51/WE.

4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady określi środki dotyczące statków poddawanych działaniu składników cynoorganicznych.

5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 94/25/WE(⁵) reguluje zagadnienia związane ze statkami rekreacyjnymi, które są poddane takim samym restrykcjom jak inne łodzie.

6) Dyrektywa ta nie wpływa na legislację Wspólnoty ustanawiającą minimalne wymagania dla ochrony pracowników, zawarte w dyrektywie Rady 89/391/EWG(⁶) oraz w poszczególnych dyrektywach na niej opartych, w szczególności dyrektywie Rady 90/394/EWG(⁷), ostatnio zmienionej dyrektywą 1999/38/WE(⁸), oraz dyrektywie Rady 98/24/WE(⁹) w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy.

7) Niniejsza dyrektywa nie wpływa na legislację Wspólnoty w zakresie wykorzystania składników cynoorganicznych w wyrobach z tworzyw sztucznych, które przeznaczone są do kontaktu z artykułami spożywczymi określonych w dyrektywie Komisji 90/128/EWG z dnia 23 lutego 1990 r. odnoszącej się do plastykowych artykułów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu ze środkami spożywczymi(¹⁰), ostatnio zmienionej dyrektywą 2002/17/WE(¹¹).

8) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ds. dostosowania do postępu technicznego dyrektyw w sprawie zniesienia barier technicznych w handlu substancjami i preparatami niebezpiecznymi,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Załącznik I do dyrektywy 76/769/EWG zostaje niniejszym dostosowany do postępu technicznego jak określono w Załączniku do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie i ogłoszą przepisy niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy, najpóźniej do dnia 31 października 2002 r i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję. Państwa Członkowskie zastosują wspomniane przepisy od 1 stycznia 2003 r.

Wspomniane środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia są określane przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie 20 dnia po jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 lipca 2002 r.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 76/769/EWG pkt 21 otrzymuje brzmienie: