KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2019/93 z dnia 19 lipca 1993 r. wprowadzające szczególne środki dla mniejszych wysp Morza Egejskiego dotyczące niektórych produktów rolnych(¹), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 442/2002(²), w szczególności jego art. 6 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

1) Rozporządzenie (EWG) nr 2019/93, ustanawiające zwłaszcza szczególne środki w sektorze wołowiny i cielęciny podejmowane na rzecz hodowli bydła na terenie mniejszych wysp Morza Egejskiego, zostało istotnie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 442/2002. W związku z tymi zmianami, aby zapewnić przejrzystość prawną, należy przyjąć nowe przepisy w celu wprowadzenia w życie tego rozporządzenia w odniesieniu do dodatkowej pomocy udzielanej producentom wołowiny i cielęciny, zaś rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2889/93 z dnia 21 października 1993 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 w zakresie uzupełnień do premii specjalnych dla producentów wołowiny i cielęciny oraz do premii za prowadzenie hodowli krów mamek(³) należy uchylić.

2) Na podstawie art. 6 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, pomoc dla tuczu bydła przyznawana jest producentom wołowiny i cielęciny jako dodatek do premii specjalnej określonej w art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(⁴), ostatnio zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2345/2001(⁵). Zgodnie z drugim akapitem jego art. 6 ust. 2, dodatek ten jest przyznawany do limitu pogłowia wynoszącego 12 000 byków rocznie, w ramach lokalnie ustalonego pułapu zgodnie z art. 4 ust. 1 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

3) Aby uniknąć komplikacji w zarządzaniu administracyjnym należy ustanowić przepis w sprawie przedkładania jednorazowego wniosku w sprawie dodatkowej pomocy na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 oraz premii na mocy rozporządzenia (WE) nr 1254/1999.

4) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Dodatek do premii specjalnej za tucz bydła określony w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 jest przyznawany w kontekście przepisów rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, mającego zastosowanie do wniosków o przyznanie premii specjalnej za hodowlę bydła.

Dodatek ten jest przyznawany do limitu pogłowia wynoszącego 12 000 byków rocznie, w ramach lokalnie ustalonego pułapu zgodnie z art. 4 ust. 1 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999. Proporcjonalne obniżenie, o którym mowa w art. 4 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, nie ma zastosowania w ramach tego limitu.

2. Dodatek do premii za hodowlę krów mamek określony w art. 6 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 jest przyznawany w kontekście przepisów rozporządzenia (WE) nr 1254/1999, mającego zastosowanie do wniosków o przyznanie premii specjalnej za hodowlę krów mamek.

Artykuł 2

Dodatkowa pomoc, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2 oraz premia specjalna i premia za hodowlę krów mamek, ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1254/1999, są objęte jednorazowym wnioskiem producenta, zgodnie z zasadami ustalonymi w tym rozporządzeniu.

Artykuł 3

1. Władze greckie niezwłocznie powiadomią Komisję o wszelkich przepisach, jakie ewentualnie przyjmą w celu przyznania dodatkowej pomocy, o której mowa w art. 1.

2. Władze greckie zgłaszają Komisji corocznie, nie później niż do 31 lipca, liczbę zwierząt, w odniesieniu do których w roku poprzedzającym złożono wnioski i przyznano dodatkową pomoc, o której mowa w art. 1 ust. 1 i 2.

Artykuł 4

Rozporządzenie (EWG) nr 2889/93 niniejszym uchyla się.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia jego wejścia w życie. Jednakże, art. 2 stosuje się od 1 stycznia 2003 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 11 czerwca 2002 r.