ZAŁĄCZNIK

NORMA DLA TRUSKAWEK

I. DEFINICJA PRODUKTU

Niniejszą normę stosuje się do truskawek odmian (uprawnych) wyhodowanych z rodzaju Fragaria L., dostarczanych konsumentowi w stanie świeżym, z wyłączeniem truskawek przeznaczonych do celów przetwórstwa przemysłowego.

II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI

Celem normy jest określenie wymagań jakościowych dla truskawek, po ich przygotowaniu i opakowaniu.

A. Minimalne wymagania

We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dla każdej klasy i przyznanych tolerancji, truskawki muszą być:

- w stanie nienaruszonym,

- zdrowe; wyklucza się produkt z objawami gnicia lub zepsucia, które powodują jego nieprzydatność do spożycia,

- czyste, praktycznie pozbawione jakichkolwiek widocznych substancji obcych,

- o świeżym wyglądzie, ale nie myte,

- praktycznie wolne od szkodników,

- praktycznie pozbawione uszkodzeń spowodowanych przez szkodniki,

- z kielichem (z wyjątkiem truskawek dzikich); kielich i szypułka (jeżeli są) muszą być świeże i zielone,

- pozbawione nadmiernego zawilgocenia zewnętrznego,

- wolne od wszelkich obcych zapachów i / lub smaków.

Truskawki muszą być zbierane z zachowaniem ostrożności.

Muszą być wystarczająco rozwinięte oraz dostatecznie dojrzałe. Stopień ich rozwoju i stan musi być taki, aby mogły one:

- wytrzymać transport i przeładunek, oraz

- dotrzeć do miejsca przeznaczenia w zadowalającym stanie.

B. Klasyfikacja

Truskawki dzieli się na trzy klasy, które zostały określone poniżej:

(i) Klasa „Ekstra”

Truskawki tej klasy muszą odznaczać się najwyższą jakością. Muszą być charakterystyczne dla danej odmiany.

Muszą mieć zdrowy wygląd, pozwalający na identyfikację danej odmiany.

Muszą być wolne od zanieczyszczenia glebą.

Muszą być pozbawione wszelkich wad, z wyjątkiem bardzo drobnych wad powierzchownych, pod warunkiem, że nie wpływają one na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wyglądu w opakowaniu.

(ii) Klasa I

Truskawki tej klasy muszą odznaczać się dobrą jakością. Zabarwienie i kształt muszą być charakterystyczne dla danej odmiany.

Dopuszcza się jednakże następujące drobne wady, pod warunkiem, że nie wpływają one na ogólny wygląd produktu, jego jakość, zachowanie jakości i wyglądu w opakowaniu:

- drobna wada kształtu,

- biała plamka, nie większa niż jedna dziesiąta część powierzchni owocu,

- drobne powierzchowne wady spowodowane uciskiem.

Muszą być wolne od zanieczyszczenia glebą.

(iii) Klasa II

Klasa ta obejmuje truskawki, które nie kwalifikują się do włączenia do wyższych klas, lecz spełniają wyżej wymienione minimalne wymagania.

Dopuszcza się występowanie następujących wad, pod warunkiem, że truskawki zachowują swoje zasadnicze cechy charakterystyczne dla jakości, zachowania jakości i wyglądu:

- wady kształtu,

- biała plamka, nie większa niż jedna piąta część powierzchni owocu,

- drobne suche wgniecenie, nie mające tendencji do rozprzestrzeniania się,

- drobne ślady gleby.

III. PRZEPISY DOTYCZĄCE WIELKOŚCI

Wielkość ustala się na podstawie maksymalnej średnicy przekroju poziomego.

Minimalna wielkość truskawek musi wynosić:

- Klasa „Ekstra”: 25 mm,

- Klasy I i II: 18 mm.

Minimalna wielkość dla truskawek dziko rosnących nie jest określona.

IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI

W każdym opakowaniu dopuszcza się tolerancje w odniesieniu do jakości i wielkości produktu, który nie spełnia wymagań określonych dla danej klasy.

A. Tolerancje dotyczące jakości

(i) Klasa „Ekstra”

5 % według ilości lub wagi truskawek nie spełniających wymagań dla danej klasy, lecz spełniających wymagania dla Klasy I albo, w wyjątkowych przypadkach, mieszczących się w granicach tolerancji dla danej klasy. W tych 5 % dopuszcza się nie więcej niż 2 % owoców zepsutych.

(ii) Klasa I

10 % według ilości lub wagi truskawek nie spełniających wymagań dla danej klasy, lecz spełniających wymagania dla Klasy II albo, w wyjątkowych przypadkach, mieszczących się w granicach tolerancji dla danej klasy. W tych 10 % dopuszcza się nie więcej niż 2 % owoców zepsutych.

(iii) Klasa II

10 % według ilości lub wagi truskawek nie spełniających wymagań dla danej klasy ani wymagań minimalnych, z wyjątkiem produktu dotkniętego procesem gnilnym, z poważnymi wgnieceniami czy z innymi oznakami zepsucia, powodującymi nieprzydatność produktu do spożycia. W tych 10 % dopuszcza się nie więcej niż 2 % owoców zepsutych.

B. Tolerancje dotyczące wielkości

Dla wszystkich klas: 10 % według ilości lub wagi truskawek nie spełniających wymagań dotyczących minimalnej wielkości.

V. PRZEPISY DOTYCZĄCE WYGLĄDU

A. Jednolitość

Zawartość każdego opakowania musi być jednolita oraz musi obejmować wyłącznie truskawki tego samego pochodzenia, odmiany i jakości.

Truskawki w klasie „Ekstra” - z wyjątkiem truskawek leśnych – muszą być szczególnie jednolite i prawidłowe pod względem stopnia dojrzałości, barwy i wielkości. Truskawki w klasie I mogą być mniej jednolite pod względem wielkości.

Widoczna część zawartości opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.

Bez naruszania dotychczasowych przepisów w tym zakresie produkty objęte niniejszym rozporządzeniem mogą być mieszane, w opakowaniach przeznaczonych do sprzedaży o wadze netto mniejszej niż trzy kilogramy, z różnymi rodzajami świeżych owoców i warzyw na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 48/2003 (¹).

B. Opakowanie

Opakowanie musi zapewniać właściwą ochronę truskawek.

Materiały stosowane wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i takiej jakości, aby nie powodowały zewnętrznych ani wewnętrznych uszkodzeń produktu. Stosowanie materiałów, zwłaszcza papierowych lub pieczęci ze specyfikacją handlową jest dozwolone, pod warunkiem, że do drukowania lub etykietowania użyto nietoksycznego tuszu albo kleju.

Owoce w klasie „Ekstra” muszą się prezentować szczególnie dobrze.

Opakowania muszą być wolne od wszelkich substancji obcych.

Naklejki umieszczane indywidualnie na produktach nie mogą, po usunięciu, pozostawiać widocznych śladów kleju ani prowadzić do uszkodzeń skórki.

VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE ZNAKOWANIA

Na każdym opakowaniu należy umieścić następujące informacje, zgrupowane na tej samej stronie, naniesione w sposób czytelny i trwały oraz widoczne z zewnątrz:

A. Identyfikacja

Nazwa i adres podmiotu pakującego i/lub wysyłającego wzmiankę tę można zastąpić:

- dla wszystkich opakowań z wyjątkiem opakowań indywidualnych, oficjalnie wydanym lub zaaprobowanym oznaczeniem kodu określającego podmiot pakujący i/lub wysyłający, umieszczonym w bliskim sąsiedztwie określenia „Podmiot pakujący i/ lub wysyłający” (lub odpowiednich skrótów);

- dla wyłącznie opakowań indywidualnych, nazwą i adresem sprzedawcy mającego swoją siedzibę w ramach Wspólnoty, umieszczonymi w bliskim sąsiedztwie określenia „Pakowane dla:” lub określenia równoważnego. W tym przypadku etykieta powinna zawierać kod określający podmiot pakujący i/lub wysyłający. Sprzedawca powinien podać wszelkie informacje potrzebne jednostce kontrolującej co do znaczenia tego kodu.

B. Rodzaj produktu

- „Truskawki”, jeżeli zawartość opakowania jest niewidoczna z zewnątrz.

- Nazwa odmiany (nieobowiązkowo).

C. Pochodzenie produktu

- kraj pochodzenia i, nieobowiązkowo, region uprawy lub krajowa, regionalna albo lokalna nazwa miejsca.

D. Specyfikacja handlowa

- Klasa.

B. Znak kontroli urzędowej (nieobowiązkowo).

Na opakowaniach zbiorczych nie muszą być umieszczone szczegóły wymienione w pierwszym akapicie, jeżeli opakowania te zawierają opakowania detaliczne, wyraźnie widoczne z zewnątrz, a na każdym z opakowań detalicznych umieszczone są te szczegóły. Na opakowaniach takich nie mogą być umieszczone żadne wskazówki wprowadzające w błąd. Jeżeli opakowania te umieszczone są na paletach, szczegóły te podaje się na informacji umieszczonej w oczywistym miejscu na co najmniej dwóch stronach palety.