RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 i 31 oraz art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Królestwa Szwecji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zwalczanie nielegalnej produkcji i handlu narkotykami stanowi przedmiot wspólnego zainteresowania władz odpowiedzialnych za zapewnienie stosowania prawa i wymiaru sprawiedliwości w Państwach Członkowskich.

(2) Możliwość legalnego przesyłania zatrzymanych próbek substancji kontrolowanych między władzami Państw Członkowskich do celów wykrywania, ścigania i oskarżania za przestępstwa lub do celów analizy sądowej próbek, zwiększy skuteczność zwalczania nielegalnej produkcji i handlu narkotykami.

(3) W chwili obecnej nie istnieją prawnie wiążące przepisy regulujące przesyłanie zatrzymanych próbek kontrolowanych substancji odurzających między władzami Państw Członkowskich. Z tego względu, należy utworzyć na poziomie Unii Europejskiej system pozwalający na legalne przesyłanie takich próbek. System taki powinien mieć zastosowanie do wszystkich form przesyłania zatrzymanych próbek substancji kontrolowanych między Państwami Członkowskimi. Przesyłanie należy oprzeć na porozumieniach między wysyłającym i odbierającym Państwem Członkowskim.

(4) Przesyłanie powinno odbywać się w sposób bezpieczny i gwarantujący, że przesyłane próbki nie zostaną niewłaściwie wykorzystane,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Utworzenie systemu do przesyłania próbek

1. Niniejsza decyzja tworzy system do przesyłania próbek substancji kontrolowanych między Państwami Członkowskimi.

2. Przesyłanie próbek substancji kontrolowanych (dalej zwanych „próbkami”) jest legalne we wszystkich Państwach Członkowskich pod warunkiem, że odbywa się zgodnie z niniejszą decyzją.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej decyzji substancje kontrolowane oznaczają:

a) każdą substancję, naturalną lub syntetyczną, wymienioną w wykazach I i II Jednolitej Konwencji Narodów Zjednoczonych o środkach odurzających z 1961 r. oraz zmieniającym ją Protokole z 1972 r.;

b) każdą substancję wymienioną w poprawionych wykazach I, II, III i IV Konwencji Narodów Zjednoczonych o substancjach psychotropowych z 1971 r.;

c) każdą substancję, która jest objęta środkami kontrolnymi podejmowanymi na podstawie art. 5 ust. 1 wspólnego działania 97/396/WSiSW z dnia 16 czerwca 1997 r. przyjętego przez Radę na podstawie art. K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, dotyczącego wymiany informacji, oceny ryzyka oraz kontroli nowych leków syntetycznych(²).

Artykuł 3

Krajowe punkty kontaktowe

1. Każde Państwo Członkowskie wyznaczy krajowy punkt kontaktowy do celów wykonania niniejszej decyzji.

2. Informacje o wyznaczonych krajowych punktach kontaktowych, z późniejszymi zmianami, będą przekazywane do Sekretariatu Generalnego Rady, który opublikuje je w Dzienniku Urzędowym.

3. Krajowe punkty kontaktowe, jeżeli jest to właściwe, razem z innymi odpowiednimi organami krajowymi, są jedynymi organami właściwymi do upoważniania do przesyłania próbek na mocy niniejszej decyzji, niezależnie od odpowiednich przepisów w sprawie wzajemnej pomocy prawnej w sprawach karnych.

Artykuł 4

Porozumienie w sprawie przesyłania próbek oraz potwierdzenie odbioru

1. Krajowy punkt kontaktowy Państwa Członkowskiego zamierzającego wysłać próbkę oraz krajowy punkt kontaktowy Państwa Członkowskiego zamierzającego odebrać próbkę, umówią się, w sprawie przewozu, przed przystąpieniem do przesłania. Do tego celu należy wykorzystać wymieniony w Załączniku formularz przesłania próbki.

2. W przypadku, gdy przesłanie próbki wiąże się z transportowaniem jej przez terytorium innego Państwa Członkowskiego (dalej zwanego „tranzytowym Państwem Członkowskim”), krajowy punkt kontaktowy takiego tranzytowego Państwa Członkowskiego jest zawiadamiany o planowanym przewozie przez krajowy punkt kontaktowy wysyłającego Państwa Członkowskiego. W tym celu, każde tranzytowe Państwo Członkowskie otrzyma kopię należycie wypełnionego formularza przesłania próbki przed rozpoczęciem przesyłania.

3. Odbierające Państwo Członkowskie potwierdzi wysyłającemu Państwu Członkowskiemu odbiór próbki.

Artykuł 5

Środki transportu

1. Przewóz próbek odbywa się w sposób bezpieczny.

2. Następujące środki transportu uważa się za bezpieczne:

a) przewóz przez urzędnika wysyłającego lub odbierającego Państwa Członkowskiego;

b) przewóz kurierem;

c) przewóz w bagażu dyplomatycznym;

d) przewóz ekspresowym listem poleconym.

3. Próbce w czasie całego przewozu towarzyszy należycie wypełniony formularz przesłania próbki, określony w art. 4.

4. Władze zainteresowanych Państw Członkowskich nie utrudniają i nie zatrzymują żadnego przewozu, któremu towarzyszy należycie wypełniony formularz przesłania próbki chyba, że mają wątpliwości czy przewóz jest prowadzony zgodnie z prawem. W przypadku wątpliwości, co do statusu prawnego formularza przesłania próbki, krajowy punkt kontaktowy Państwa Członkowskiego przetrzymującego przewóz niezwłocznie kontaktuje się z krajowymi punktami kontaktowymi Państw Członkowskich odpowiedzialnych za wypełnienie formularza przesłania próbki w celu wyjaśnienia wątpliwości.

5. Jeżeli wybranym środkiem transportu jest przewóz przez urzędnika wysyłającego lub odbierającego Państwa Członkowskiego, urzędnik taki nie może nosić munduru. Ponadto, taki urzędnik(-czka) nie może prowadzić żadnych działań operacyjnych związanych z tym przewozem chyba, że byłoby to zgodne z mającym zastosowanie ustawodawstwem krajowym i zostało uzgodnione przez wysyłające, tranzytowe lub odbierające Państwa Członkowskie. Przy podróżowaniu samolotem dopuszczalne jest korzystanie tylko z przedsiębiorstw lotniczych zarejestrowanych w jednym z Państw Członkowskich.

Artykuł 6

Ilość próbki i jej wykorzystanie

1. Ilość próbki nie może przekroczyć ilości uznawanej za niezbędną do potrzeb zapewnienia stosowania prawa i potrzeb sądowych lub do wykonania analizy próbek.

2. Wykorzystanie próbki w odbierającym Państwie Członkowskim uzgadnia się między wysyłającym i odbierającym Państwem Członkowskim, przy czym przyjmuje się, że próbki mogą być wykorzystane do wykrywania, ścigania lub oskarżania za przestępstwa lub do celów przeprowadzenia ich analizy sądowej.

Artykuł 7

Ocena

1. Niniejsza decyzja zostanie objęta oceną, dokonaną przez Radę, co najmniej po dwóch latach od jej wejścia w życie, jednak nie później niż pięć lat od tego czasu.

2. Do celów oceny krajowy punkt kontaktowy każdego wysyłającego Państwa Członkowskiego przechowuje w swoich archiwach kopię każdego formularza przesłania próbki, wydanego w ciągu co najmniej ostatnich pięciu lat.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejszą decyzję stosuje się z mocą od dnia 1 lipca 2001 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 maja 2001 r.

ZAŁĄCZNIK

FORMULARZ PRZESŁANIA PRÓBKI

A. Numer referencyjny: (dwuliterowy kod kraju / rok / kolejna liczba)

B. Krajowy punkt kontaktowy odpowiedzialny za wysłanie próbki

B.1. Nazwa:

B.2. Adres:

B.3. Pieczęć:

B.4. Data i podpis:

C. Organ wysyłający, organ odbierający oraz zamierzone wykorzystanie próbki w odbierającym Państwie Członkowskim

C.1. Próbka pochodzi z:

C 1.1. Nazwa:

C.1. 2. Adres:

C.2. Próbka jest przeznaczona dla:

C.2.1. Nazwa:

C.2.2. Adres:

C.3. Próbka zostanie wykorzystana do:

a) wykrywania przestępstw,

b) ścigania przestępstw,

c) oskarżania w związku z przestępstwami,

d) analizy sądowej,

e) innych celów.

D. Charakter i ilość próbki

D.1. Próbka posiada następujące cechy (wskazać skład):

D.2. Próbka jest następującej ilości (wskazać dokładną ilość, tj. gramy, liczba tabletek, itd.):

E. Wykorzystywany środek transportu i trasa

E.1. Wykorzystany będzie następujący środek transportu:

a) przewóz przez urzędnika wysyłającego lub odbierającego Państwa Członkowskiego,

b) przewóz kurierem,

c) przewóz w bagażu dyplomatycznym,

d) przewóz ekspresowym listem poleconym.

E.2. Wykorzystana będzie następująca trasa (wskazać punkt początkowy, miejsce przeznaczenia oraz ogólną trasę, jaka zostanie wykorzystana między tymi dwoma punktami):

E.3. W przypadku, gdy przewóz odbywa się przez urzędnika wysyłającego lub odbierającego Państwa Członkowskiego, wskazać planowaną formę przewozu (pociąg, samochód, itd.):

E.4. Krajowe punkty kontaktowe Państw Członkowskich, które należy poinformować na podstawie art. 4 ust. 2:

F. Krajowy punkt kontaktowy odbierający próbkę

F.1. Nazwa:

F.2. Adres:

F.3. Pieczęć:

F.4. Data i podpis: