KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 94/62/WE z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (¹), w szczególności jej art. 11 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Art. 11 dyrektywy 94/62/WE przewiduje stopniową redukcję stężeń metali ciężkich w opakowaniach.

(2) Doświadczenia z pierwszych lat stosowania art. 11 dowodzą istnienia szczególnego problemu w sektorze szkła, polegającego na skażeniu szkła pochodzącego z recyklingu materiałem szklanym zawierającym duże ilości ołowiu.

(3) Pełne zastosowanie warunku poziomu stężeń nieprzekraczającego 100 ppm, który ma wejść w życie z dniem 30 czerwca 2001 r., mogłaby w konsekwencji doprowadzić do ograniczenia wykorzystania szkła pochodzącego z recyklingu ze względu na konieczność zgodności z art. 11. Z ekologicznego punktu widzenia efekt taki nie jest pożądany.

(4) Zamierza się wprowadzić odstępstwo dla opakowań szklanych, biorąc pod uwagę ich właściwości w związku z emisją metali ciężkich oraz wagę dalszego wspierania recyklingu szkła.

(5) Odstępstwo ma uwzględniać limity stężeń 100 ppm.

(6) Wyniki pomiarów prowadzonych w miejscach produkcji oraz zastosowane metody pomiarowe powinny zostać udostępnione właściwym władzom na ich prośbę.

(7) Odstępstwo wygasa w dniu 30 czerwca 2006 r., chyba że termin ten zostanie przedłużony zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 21 dyrektywy 94/62/WE.

(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu, powołanego zgodnie z art. 21 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 94/62/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszą decyzję stosuje się do opakowań szklanych objętych dyrektywą 94/62/WE i ma na celu ustalenie warunków, w jakich poziomy stężeń ustanowione na mocy art. 11 dyrektywy 94/62/WE nie mają zastosowania.

Artykuł 2

Do celów niniejszej decyzji:

- stosuje się definicje określone w art. 3 dyrektywy 94/62/WE,

- „celowo wprowadzony” oznacza „rozmyślnie zastosowany w produkcji opakowania lub komponentu opakowaniowego w przypadku, gdy jego stała obecność jest pożądana w końcowym opakowaniu lub komponencie opakowaniowym, w celu zapewnienia określonej właściwości, wyglądu lub jakości”; nie uważa się za „celowe wprowadzenie” wykorzystania materiałów pochodzących z recyklingu jako surowca do produkcji nowych materiałów opakowaniowych w przypadku, gdy materiały pochodzące z recyklingu zawierają pewne ilości metali podlegających kontroli.

Artykuł 3

Dopuszcza się po upływie terminu dnia 30 czerwca 2001 r. przekroczenie w opakowaniach szklanych limitu stężeń 100 ppm ustanowionego w art. 11 dyrektywy 94/62/WE w przypadku, gdy opakowania te spełniają wszystkie warunki ustanowione w art. 4 i 5 niniejszej decyzji.

Artykuł 4

Ołów, kadm, rtęć lub chrom sześciowartościowy nie są celowo wprowadzane podczas procesu produkcji.

Limity stężeń w opakowaniach mogą być przekroczone wyłącznie z powodu dodatku materiałów pochodzących z recyklingu.

Artykuł 5

W przypadku, gdy średnie poziomy stężenia metali ciężkich stwierdzone podczas jakichkolwiek dwunastu kolejnych miesięcznych pomiarów kontrolnych dla każdego indywidualnego pieca szklarskiego, reprezentatywnego dla normalnej i regularnej działalności produkcyjnej przekraczają limit 200 ppm, producent lub jego upoważniony przedstawiciel zobowiązany jest do przedłożenia właściwym władzom, w Państwie Członkowskim sprawozdania. Sprawozdanie to będzie zawierało przynajmniej następujące informacje:

- wartości pomiarów,

- opis zastosowanych metod pomiarowych,

- przypuszczalne źródła stwierdzanych poziomów stężenia metali ciężkich,

- szczegółowy opis środków podjętych w celu obniżenia poziomu stężenia metali ciężkich.

W przypadku, gdy ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel nie jest podmiotem prowadzącym działalność w Unii Europejskiej, obowiązek przedłożenia sprawozdania właściwym władzom, spoczywa na osobie wprowadzającej produkt na rynek wspólnotowy.

Wyniki pomiarów prowadzonych w miejscach produkcji oraz zastosowane metody pomiarowe zostaną w każdym momencie udostępnione właściwym władzom, na ich żądanie.

Artykuł 6

[1] (skreślony).

Artykuł 7

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 lutego 2001 r.