KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa i akwakultury(¹), w szczególności jego art. 21 ust. 8, art. 23 ust. 5, art. 24 ust. 8, art. 25 ust. 6 i art. 27 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

1) Rozporządzenie (WE) nr 104/2000, uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3759/92(²) ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2001 r., przewiduje pewną liczbę mechanizmów interwencyjnych dostępnych dla organizacji producentów. W celu powstrzymania nadużyć i zapewnienia równego traktowania organizacji producentów w Państwach Członkowskich istnieje konieczność ustanowienia przez Wspólnotę kar za nieprawidłowości w działaniu tych mechanizmów.

2) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95(³) przewiduje ramy jednolitych kontroli i środków administracyjnych oraz kar dotyczących nieprawidłowości w przestrzeganiu prawa wspólnotowego.

3) Należy określić rodzaje nieprawidłowości objętych zakresem niniejszego rozporządzenia.

4) Stosowane kary powinny być proporclonalne do nieprawidłowości i powinny być oparte na obiektywnych i sprawdzalnych kryteriach. W celu zapewnienia, że stopień odpowiedzialności brany jest pod uwagę, nieprawidłowości umyślne i spowodowane rażącym niedbalstwem powinny podlegać bardziej surowej karze. Przy nieprawidłowościach o ograniczonych konsekwencjach finansowych, kary dla organizacji producentów nie powinny polegać na całkowitym wycofaniu prawa do korzystania z pomocy, a jedynie na odpowiednim zmniejszeniu zakresu tego prawa.

5) Komisja powinna być informowana o nieprawidłowościach w działaniu mechanizmów interwencyjnych w celu zapewnienia, że do budżetu Wspólnoty zostały zwrócone prawidłowe kwoty.

6) Ponieważ kary przewidziane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 142/98 z dnia 21 stycznia 1998 r. ustanawiającym szczegółowe zasady przyznawania dodatków wyrównawczych do tuńczyka przeznaczonego do przemysłu przetwórczego(⁴) zostały włączone w zakres niniejszego rozporządzenia, właściwe jest dokonanie odpowiednich zmian w rozporządzeniu (WE) nr 142/98.

7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. produktów rybołówstwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia kary za nieprawidłowości związane ze stosowaniem art. 21, 23, 24, 25 i 27 rozporządzenia (WE) nr 104/2000 określającego mechanizmy interwencyjne odszkodowań finansowych za wycofania, odroczoną pomoc, samodzielne wycofania i odroczenia, pomoc dla prywatnych składów oraz dodatków wyrównawczych do tuńczyka (zwane dalej „mechanizmami interwencyjnymi”).

Artykuł 2

Do celów rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „podmiot gospodarczy” określony w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95, oznacza organizację producentów lub jednego z jej członków;

b) „cena interwencyjna” oznacza jedną z następujących cen, zgodnie z zastosowanym mechanizmem interwencyjnym:

(i) cenę wycofania, ustaloną zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 104/2000;

(ii) wspólnotową cenę sprzedaży, ustaloną zgodnie z art. 22 i 25 rozporządzenia (WE) nr 104/2000;

(iii) autonomiczną cenę wycofania ustaloną zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 104/2000;

(iv) spustową cenę progową określoną w art. 27 rozporządzenia (WE) nr 104/2000.

Artykuł 3

1. Jeżeli nieprawidłowości dotyczą kwot w wysokości nieprzekraczającej 5% rocznej pomocy otrzymanej przez organizację w ramach mechanizmu, Państwo Członkowskie zatrzyma do 20% ceny interwencyjnej stosowanej do ilości przedmiotowego produktu w zależności od skutków finansowych naruszenia.

2. Jeżeli nieprawidłowości dotyczą kwot w wysokości między 5% a 10% rocznej pomocy otrzymanej przez organizację w ramach mechanizmu, Państwo Członkowskie zatrzyma od 30%-50% ceny interwencyjnej stosowanej do ilości przedmiotowego produktu w zależności od skutków finansowych naruszenia.

3. Jeżeli nieprawidłowości dotyczą kwot o wysokości przekraczającej 10% rocznej pomocy otrzymanej przez organizację w ramach mechanizmu, Państwo Członkowskie zatrzyma 60%-80% ceny interwencyjnej stosowanej do ilości produktu w zależności od skutków finansowych naruszenia.

4. W przypadku nieprawidłowości umyślnych lub spowodowanych rażącym niedbalstwem, ustanowionym w prawie danego Państwa Członkowskiego, Państwo to zatrzyma całą pomoc, o którą wnioskowała organizacja producentów w ramach mechanizmu w ciągu roku połowowego. W przypadku stwierdzenia umyślnej nieprawidłowości Państwo Członkowskie nie udziela pomocy w ramach tego mechanizmu w roku następnym.

5. Zatrzymane kwoty i inne sankcje przewidziane w niniejszym artykule nie są uważane za kary w rozumieniu prawa karnego.

Artykuł 4

1. Kwoty, które mają być zatrzymane zgodnie z art. 3 są zwracane Państwu Członkowskiemu po pobraniu z zabezpieczenia złożonego przez organizację producentów albo potrącane z pomocy, która ma być otrzymana w następnym roku połowowym.

2. Sumy zatrzymane przez Państwa Członkowskie lub im zwrócone są przekazywane do Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej.

3. Państwa Członkowskie każdego miesiąca informują Komisję o przypadkach, w których miało miejsce zastosowanie przepisów art. 3.

Artykuł 5

Skreśla się art. 9 w rozporządzeniu (WE) nr 142/98.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Urzędowym Dzienniku Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 stycznia 2001 r.