KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych (¹), zmienioną dyrektywą 93/68/EWG (²), w szczególności jej art. 13 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Komisja zobowiązana jest wybrać między dwiema procedurami zaświadczania zgodności wyrobu przewidzianymi w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG „możliwie najmniej uciążliwą procedurę zgodną z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa” ; oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji dla danego wyrobu lub rodziny wyrobów, czy obecność fabrycznego systemu kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczania zgodności, oraz czy z przyczyn dotyczących zgodności z kryteriami wymienionymi w art. 13 ust. 4 wymagana jest udział zatwierdzonej jednostki certyfikującej.

(2) Artykuł 13 ust. 4 wymaga, aby ustalona w ten sposób procedura była wykazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych; z tego powodu wymagane jest podanie definicji wyrobu lub rodziny wyrobów w sposób określony w mandatach i specyfikacjach technicznych.

(3) Obydwie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 są opisane szczegółowo w załączniku III do dyrektywy 89/106/EWG. Dlatego też niezbędne jest jasne zdefiniowanie metod, przy pomocy których te dwie procedury mają być wprowadzane w życie dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom.

(4) Procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. a) odpowiada systemom określonym w pierwszej możliwości, bez ciągłego nadzoru, oraz w możliwości drugiej i trzeciej przedstawionej w załączniku III sekcja 2 pkt ii). Procedura, określona w art. 13 ust. 3 lit. b) odpowiada systemom określonym w załączniku III sekcja 2 pkt i) oraz w pierwszej możliwości, z ciągłym nadzorem, w załączniku III sekcja 2 pkt ii).

(5) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zgodność wyrobu i rodziny wyrobów wymienionych w załączniku I niniejszym poświadcza się z zastosowaniem procedury, zgodnie z którą, oprócz fabrycznego systemu kontroli produkcji używanego przez producenta, w ocenę i nadzór nad kontrolą produkcji lub samym wyrobem zaangażowana jest zatwierdzona jednostka certyfikująca.

Artykuł 2

Procedurę zaświadczania zgodności określoną w załączniku II wskazuje się w mandatach do wytycznych dla europejskich zatwierdzeń technicznych.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 2000 r.

ZAŁĄCZNIK I

Złącza kompensacyjne do mostów drogowych

Do zastosowania w mostach drogowych dla zapewnienia ciągłości biegu nawierzchni, ciągłości nośności ruchu drogowego i dostosowania się do ruchu mostów.

ZAŁĄCZNIK II

Rodzina wyrobów: złącza kompensacyjne do mostów drogowych

Systemy zaświadczania zgodności

Dla wyrobu(-ów) i zamierzonych zastosowań, wyszczególnionych poniżej, wnioskuje się do EOTA o sprecyzowanie następujących systemów zaświadczania zgodności w stosownych wytycznych dla europejskich aprobat technicznych:

Specyfikacja systemu zaświadczania zgodności wyrobu powinna być tak dobrana, aby system ten mógł być wprowadzany w życie nawet wówczas, gdy ustalenie niektórych właściwości użytkowych wyrobu nie jest konieczne, z uwagi na fakt, że co najmniej jedno Państwo Członkowskie w ogóle nie posiada wymogów prawnych dotyczących właściwości wyrobu (patrz art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/106/EWG oraz, gdy to właściwe, pkt 1.2.3 dokumentów interpretacyjnych. W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia charakterystyki wyrobu, jeśli nie życzy on sobie przedkładać deklaracji dotyczących właściwości produktu w tym zakresie.