KOMITET WYKONAWCZY,

uwzględniając art. 9 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen,

uwzględniając art. 17 wyżej wymienionej Konwencji,

a także mając na uwadze, co następuje:

w interesie wszystkich Państw Schengen leży, oparta na wzajemnej zgodzie, harmonizacja procedur wydawania wiz jako część ich wspólnej polityki swobodnego przepływu osób, mająca na celu zapobieganie wielokrotnemu składaniu przez tę samą osobę wielu wniosków wizowych;

pragnąc wzmocnić współpracę konsularną mającą na celu zwalczanie nielegalnej imigracji i nielegalnych kanałów przerzutowych;

na podstawie rozdziału VIII Wspólnych Instrukcji Konsularnych (WIK)* dotyczącego współpracy urzędów konsularnych na poziomie lokalnym;

wymiana między Państwami Schengen informacji o składaniu wniosków wizowych w jednym z tych państw jest środkiem pozwalającym na zapobieganie wielokrotnemu składaniu wniosków wizowych, równocześnie lub w odstępach czasowych;

umieszczanie pieczęci celem identyfikacji wniosków wizowych pozwala na zapobieganie wielokrotnemu składaniu przez tę samą osobę wniosków wizowych, równocześnie lub w odstępach czasowych;

standaryzacja praktyki, według której pieczęć jest umieszczana na każdym wniosku wizowym, niezależnie od kraju, w którym został on wniesiony, przyczyniłoby się do osłabienia ewentualnych zarzutów, które mogłyby wynikać ze zróżnicowania praktyk,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

1. Odcisk pieczęci umieszczany jest w paszporcie każdej osoby ubiegającej się o wizę. O umieszczaniu odcisków pieczęci w paszportach dyplomatycznych i służbowych decyduje właściwa misjach dyplomatyczna lub placówka, która otrzymała wniosek.

2. Odcisk pieczęci zawiera pole do wpisania kodu określającego rodzaj wizy, o którą składany jest wniosek.

3. Odcisk pieczęci może być umieszczany również w odniesieniu do wniosków o wizy długoterminowe.

4. Odcisk pieczęci umieszcza się w przypadku, gdy państwo Schengen reprezentuje inne państwo Schengen. W takim przypadku, w trzecim polu przewidzianym dla kodu określającego rodzaj wizy, o którą składany jest wniosek, umieszcza się wówczas adnotację o tym, że dane państwo reprezentuje inne.

5. W wyjątkowych okolicznościach, kiedy nie można umieścić odcisku pieczęci w paszporcie, misja dyplomatyczna lub placówka Urzędu Przewodniczącego, po odbyciu lokalnych konsultacji konsularnych, informuje właściwą grupę Schengen, i przedstawia, celem uzyskania zgody grupy, rozwiązanie alternatywne, na przykład wymianę fotokopii paszportów bądź wykaz odrzuconych wniosków o wizę, z podaniem przyczyn odmowy.

6. W wyniku ustaleń pkt. 2 rozdział VIII WIK^* otrzymuje brzmienie:

„Wymiana informacji między placówkami dyplomatycznymi a konsularnymi oraz identyfikacja wniosków za pomocą odcisków pieczęci lub innych środków ma na celu zapobieganie wielokrotnemu składaniu przez tę samą osobę wniosków wizowych w różnych misjach dyplomatycznych lub placówkach zarówno, gdy wniosek jest rozpatrywany, jak i po jego odrzuceniu przez tę samą lub inną misję lub placówkę.

Bez uszczerbku dla konsultacji, które mogą odbywać się między misjami dyplomatycznymi i placówkami oraz wzajemnej wymiany informacji, misje lub placówki, w których składany jest wniosek, umieszczają w paszportach wszystkich osób ubiegających się o wizy odcisk pieczęci z adnotacją: „Wniosek o wizę złożony dnia .... w .... ”. Na pole po słowie „w” dotyczący daty przewidzianych jest sześć kratek (po dwie na dzień, miesiąc i rok); w drugim polu wpisuje się nazwę odpowiedniej misji lub placówki; w trzecim polu wpisuje się kod rodzaju wizy, której dotyczy wniosek.

O umieszczaniu pieczęci w paszportach dyplomatycznych i służbowych decyduje właściwa misja lub placówka rozpatrująca wniosek.

Odcisk pieczęci może być umieszczany również w przypadku wniosków o wizy długoterminowe.

W przypadku reprezentowania państwa Schengen przez inne państwo Schengen, na odcisku pieczęci po kodzie określającym rodzaj wizy, której dotyczy wniosek, wpisywany jest symbol „R”, po którym następuje kod reprezentowanego państwa.

W przypadku wydania wizy, naklejka jest, o ile to możliwe, umieszczana w górnej części odcisku pieczęci identyfikacyjnej.

W wyjątkowych okolicznościach, kiedy nie można umieścić odcisku pieczęci, misja lub placówka Urzędu Przewodniczącego, po odbyciu lokalnych konsultacji konsularnych, informuje właściwą grupę Schengen, i przedstawia, celem uzyskania zgody grupy, rozwiązanie alternatywne, na przykład wymianę fotokopii paszportów bądź wykazów odrzuconych wniosków o wizę, wraz z podaniem przyczyn odmowy.

Z inicjatywy Urzędu Przewodniczącego szefowie misji dyplomatycznych lub placówek konsularnych podejmują na szczeblu lokalnym ewentualne dodatkowe środki zapobiegawcze, jeżeli okażą się one konieczne.”

Ostenda, dnia 23 czerwca 1998 r.