Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2000 nr 229 str. 14
Wersja aktualna
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2000 nr 229 str. 14
Wersja aktualna
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1917/2000

z dnia 7 września 2000 r.

ustanawiające niektóre przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/95 w odniesieniu do statystyki handlu zagranicznego

Dziennik Urzędowy nr L 229 09/09/2000 s.14

(tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 z dnia 22 maja 1995 r. w sprawie statystyk odnoszących się do handlu towarami między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi[1] ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 374/98[2], w szczególności jego art. 21,

a także mając na uwadze, co następuje:

Do celów sporządzenia statystyki handlu zagranicznego konieczne jest zdefiniowanie procedur dla gromadzenia danych oraz przetwarzania, przesyłania i rozpowszechniania wyników celem otrzymania zharmonizowanych statystyk.

Niezbędne jest wyjaśnienie przedmiotu statystyki handlu zagranicznego, szczególnie w celu uniknięcia podwójnego rejestrowania lub wyłączenia pewnych transakcji i zdefiniowania odstępów czasu, w których mają być tworzone te statystyki.

Należy uzupełnić definicję przedkładanych danych, wraz z procedurami odwołującymi się do nich na nośniku przekazu informacji statystycznych.

Niezbędne jest zdefiniowanie szczególnych przepływów towarowych wymagających szczegółowych przepisów. Powinny zostać wprowadzone wspólnotowe środki harmonizacji.

Konieczne jest ustalenie harmonogramu przesyłania Komisji wyników i procedur korygujących, aby zapewnić regularne i jednolite rozpowszechnianie wyników.

Uwzględniając powiązania istniejące między statystyką handlu zagranicznego i procedurami celnymi, należy mieć na uwadze przepisy przyjęte rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny[3], zmienionym Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji oraz rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny[4] ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1602/2000[5].

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Statystyki Handlu Zagranicznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

ROZDZIAŁ 1

Cel i okres referencyjny

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, „przywóz” oznacza przepływy towarowe określone w art. 6 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1172/95 nazywanego odtąd „rozporządzeniem podstawowym” a „wywóz” oznacza przepływy towarowe określone w art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia podstawowego.

Artykuł 2

Na mocy art. 6 ust. 2 rozporządzenia podstawowego statystyki handlu zagranicznego nie obejmują towarów:

dopuszczonych do swobodnego obrotu po tym, gdy były przedmiotem uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną,

znajdujących się w wykazie wyjątków określonych w załączniku I.

Artykuł 3

Próg statystyczny określony w art. 12 rozporządzenia podstawowego, jest ustalany dla każdego typu towarów, aby statystyki handlu zagranicznego obejmowały przywóz lub wywóz przekraczający wartość 800 euro lub 1 000 kg masy netto.

Każde Państwo Członkowskie informuje Komisję o progach statystycznych, które ustaliło w walucie krajowej.

Artykuł 4

Okresem referencyjnym jest miesiąc kalendarzowy, podczas którego towary są przywożone lub wywożone.

Kiedy środkiem przekazu informacji statystycznej jest jednolity dokument administracyjny, datę przyjęcia dokumentu przez organy celne określa miesiąc kalendarzowy, do którego odnoszą się dane.

ROZDZIAŁ 2

Definicje danych

Artykuł 5

Definicje danych określonych w art. 10 ust. 1, 2 i 3 tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego i procedury podane na nośniku przekazu danych są określone w art. 6-14.

Artykuł 6

„Przeznaczenie celne” jest zdefiniowane przez procedurę, dla której kody, które mają zostać wskazane, podane są w Załączniku 38 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

Bez uszczerbku dla przepisów dotyczących jednolitego dokumentu administracyjnego procedura statystyczna jest wskazana na nośniku przekazu danych, jeżeli deklaracje celne nie są wymagane przez Państwa Członkowskie.

Każde Państwo Członkowskie korzystające z opcji przewidzianej w ust. 2 sporządza wykaz procedur statystycznych podawanych na nośniku przekazu danych tak, aby statystyki mogły być dostarczone Komisji zgodnie z kodami określonymi w ust. 4.

Procedury statystyczne kodowane są następująco:

a) przywóz:

7 – normalny

1 – po uszlachetnianiu biernym

3 – przeznaczony do uszlachetniania czynnego, system zawieszeń

5 – przeznaczony do uszlachetniania czynnego, system ceł zwrotnych

6 – po gospodarczym uszlachetnieniu biernym dla wyrobów włókienniczych;

b) wywóz:

1 – normalny

3 – przeznaczony do uszlachetnienia biernego

5 – po uszlachetnianiu czynnym, system zawieszeń

6 – po uszlachetnianiu czynnym, system ceł zwrotnych

7 – przeznaczony do gospodarczego uszlachetnienia biernego dla wyrobów włókienniczych.

Artykuł 7

1. Do celów niniejszego rozporządzenia,

„kraj pochodzenia” oznacza kraj, z którego towary pochodzą zgodnie z tytułem II rozdział 2 sekcja 1 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92;

„kraj wysyłki” oznacza kraj, z którego towary były początkowo wysłane do Państwa Członkowskiego przywozu bez zatrzymania lub działania prawnego nie będącej integralną częścią ich transportu w kraju pośrednim; jeżeli takie zatrzymanie lub działanie prawne wystąpiło, ostatni kraj pośredni jest uważany za kraj wysyłki;

„kraj przeznaczenia” oznacza ostatni kraj, któremu w momencie wywozu jest wiadomo, że towary mają zostać do niego dostarczone;

„Państwo Członkowskie wywozu lub przywozu” oznacza Państwo Członkowskie, w którym przeprowadzane są formalności wywozowe lub przywozowe;

„Państwo Członkowskie przeznaczenia” oznacza Państwo Członkowskie, któremu w momencie przywozu jest wiadomo, że towary mają zostać do niego ostatecznie dostarczone;

„Państwo Członkowskie rzeczywistego wywozu” oznacza Państwo Członkowskie inne niż Państwo Członkowskie wywozu, z którego towary były początkowo wysłane w celach wywozu, jeżeli eksporter nie jest ustanowiony w Państwie Członkowskim wywozu.

Jeżeli towary nie były początkowo wysłane z innego Państwa Członkowskiego w celach wywozu lub gdy eksporter jest ustanowiony w Państwie Członkowskim wywozu, Państwo Członkowskie wywozu jest takie samo jak Państwo Członkowskie rzeczywistego wywozu.

2. Bez uszczerbku dla przepisów celnych i na mocy art. 10 ust. 1 lit. b) rozporządzenia podstawowego, kraj pochodzenia jest wykazywany na nośniku przekazu informacji statystycznej.

Niemniej jednak kraj wysyłki musi być wykazany w następujących przypadkach:

dla towarów, których pochodzenie nie jest znane;

dla następujących towarów, nawet jeżeli ich pochodzenie jest znane:

towarów wchodzących w zakres działu 97 Nomenklatury Scalonej,

towarów przywożonych po uszlachetnianiu biernym,

towarów zwróconych i innych towarów pochodzących ze Wspólnoty.

Miesięczne sprawozdania z transakcji określone w lit. a) i b) przekazywane Komisji przez Państwa Członkowskie zawierają kraj wysyłki, jeżeli nie jest on krajem Wspólnoty. W przeciwnym wypadku stosuje się kod QW (lub 960).

3. Dla konkretnych przepływów towarów określonych w tytule II, jeżeli jest to konieczne, powinny być używane kraje partnerskie określone w tytule.

4. Kraje zdefiniowane w ust. 1 są oznaczane i kodowane zgodnie z art. 9 rozporządzenia podstawowego.

Artykuł 8

Tam, gdzie na nośniku przekazu danych określona jest ilość towarów, które mają być wymienione:

a) „masa netto” oznacza rzeczywistą masę towaru z wyłączeniem opakowania; jeżeli inne przepisy przyjęte na mocy art. 10 ust. 4 rozporządzenia podstawowego nie stanowią inaczej, masa ma być wyrażana w kilogramach dla każdej podpozycji Nomenklatury Scalonej;

b) „jednostki dodatkowe” oznaczają jednostki mierzące ilość, inne niż jednostki mierzące masę wyrażoną w kilogramach; muszą być one wymienione zgodnie z informacją umieszczoną w obecnej wersji Nomenklatury Scalonej naprzeciw odpowiednich podpozycji, których wykaz jest opublikowany w części I „Przepisy wstępne” wspomnianej Nomenklatury.

Artykuł 9

1. „Wartość statystyczna” to:

przy wywozie: wartość towarów w miejscu i czasie, gdy opuszczają one terytorium statystyczne Państwa Członkowskiego wywozu,

przy przywozie: wartość towarów w miejscu i czasie, gdy przybywają one na terytorium statystyczne Państwa Członkowskiego przywozu.

2. Wartość towarów określonych w ust. 1 jest obliczana w następujący sposób:

w przypadku sprzedaży lub zakupu na podstawie zafakturowanej ilości towarów,

w innych przypadkach na podstawie ilości, która zostałaby zafakturowana, w przypadku sprzedaży lub zakupu.

W przypadkach, gdy jest ona ustalona, wartość celna określona zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2913/92 stosowana jest do określania wartości towarów.

3. Wartość statystyczna musi uwzględniać tylko opłaty pomocnicze, takie jak transport i ubezpieczenie, odnoszące się do tej części podróży, która:

w przypadku towarów wywożonych ma miejsce na terytorium statystycznym Państwa Członkowskiego wywozu,

w przypadku towarów przywożonych ma miejsce poza terytorium statystycznym Państwa Członkowskiego przywozu.

Wartość statystyczna wobec tego nie zawiera podatków należnych od wywozu lub przywozu, takich jak należności celne, podatek od wartości dodanej, akcyza, opłaty wyrównawcze, zwroty wywozowe i inne podatki o równoważnym skutku.

4. Dla towarów podlegających operacjom przetwarzania wartość statystyczna jest określana tak, jakby towary zostały wyprodukowane całkowicie w kraju przetwarzania.

5. Dla towarów używanych jako nośniki informacji, takich jak dyskietki, taśmy komputerowe, filmy, plany, taśmy audio i video, CD-ROM, które są przedmiotem handlu w celu dostarczenia informacji, wartość statystyczna jest obliczana na podstawie łącznego kosztu towarów, tzn. obejmuje nie tylko nośnik, ale także przenoszoną informację.

6. Wartość statystyczna podawana na środku przekazu danych jest wyrażana w walucie krajowej. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na wykazanie wartości wyrażonej w innej walucie.

Kurs walutowy używany przy określaniu wartości statystycznej jest albo kursem walutowym używanym przy obliczaniu wartości podlegającej ocleniu, albo urzędowym kursem walutowym w chwili wywozu lub przywozu.

Bez uszczerbku dla przepisów celnych, w przypadku deklaracji okresowej, Państwa Członkowskie mogą ustalić jeden kurs dla okresu dla przeliczenia na walutę krajową.

Artykuł 10

1. „Rodzaj transportu na granicy zewnętrznej” oznacza rodzaj transportu określony przez aktywne środki transportu za pomocą, których:

przy wywozie przypuszcza się, że towary opuszczą terytorium statystyczne Wspólnoty,

przy przywozie przypuszcza się, że towary przybyły na terytorium statystyczne Wspólnoty.

2. „Rodzaj transportu śródlądowego” oznacza rodzaj transportu określony przez aktywne środki transportu za pomocą, których:

przy wywozie przypuszcza się, że towary opuściły miejsce wysyłki,

przy przywozie towary docierają na miejsce przybycia.

Ta informacja jest wymagana tyko w przypadkach przewidzianych przez prawodawstwo celne.

3. Rodzaje` transportu, do których odnoszą się ust. 1 i 2 są następujące:

A

B

Tytuł

1

10

Transport morski

12

Wagon kolejowy na statku pełnomorskim

16

Pojazd drogowy na statku pełnomorskim

17

Przyczepa lub półprzyczepa na statku pełnomorskim

18

Statek śródlądowy na statku pełnomorskim

2

20

Transport kolejowy

23

Pojazd drogowy na wagonie kolejowym

3

30

Transport drogowy

4

40

Transport powietrzny

5

50

Przesyłka pocztowa

7

70

Stałe instalacje transportowe

8

80

Wodny transport śródlądowy

9

90

Własny napęd

4. Rodzaje transportu oznaczone są na nośniku przekazu danych, kodami z kolumny A wykazu umieszczonego w ust. 3.

Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby rodzaje transportu były oznaczone na nośniku przekazu danych, kodami z kolumny B podanego wykazu.

5. Należy wykazać transport w kontenerach w rozumieniu art. 670 lit. g) rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 poza rodzajami transportu oznaczonymi przez kody 5 (50), 7 (70), 9 (90).

Dla tego celu odpowiednimi kodami są:

0 – towary nie transportowane w kontenerach;

1 – towary transportowane w kontenerach.

6. Należy wykazać przynależność narodową aktywnego środka transportu na granicy zewnętrznej znaną przy przywozie lub wywozie z wyjątkiem, gdy rodzaj transportu na granicy Wspólnoty oznaczony jest przez kody 2 (20 lub 23), 5 (50), 7 (70) i 9 (90).

Do tego celu używane są kody krajów określone na mocy art. 9 rozporządzenia podstawowego.

7. „Aktywny środek transportu” oznacza środek transportu, który zapewnia siłę napędową. W przypadku transportu intermodalnego lub gdy jest wiele środków transportu, aktywnym środkiem transportu jest ten, który dostarcza siły napędowej całej kombinacji.

Przynależność narodowa aktywnego środka transportu to kraj, w którym jest on zarejestrowany zgodnie z wiedzą w chwili dopełniania formalności.

Artykuł 11

1. „Preferencje” oznaczają system taryf, w którym stosowane są preferencyjne należności celne, które są całkowicie lub częściowo zawieszone na mocy konwencji, porozumień lub szczególnych rozporządzeń Wspólnoty.

2. Preferencje są ogłaszane zgodnie z procedurą ustanowioną w rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93.

Artykuł 12

1. „Kwota zafakturowana” oznacza kwotę wskazaną na fakturze lub innych zastępujących ją dokumentach.

2. „Waluta” oznacza walutę, w której wskazana jest kwota zafakturowana.

Artykuł 13

1. Do celów niniejszego rozporządzenia,

„transakcja” oznacza każdą operację, handlową lub inną, która prowadzi do przepływu towarów obejmowanych przez statystyki handlu zagranicznego;

„charakter transakcji” oznacza wszystkie te charakterystyki, które odróżniają transakcję od innych.

2. Wykaz transakcji jest umieszczony w załączniku II.

Są one oznaczone na nośniku przekazu danych numerami kodowymi z kolumny A lub kombinacją numerów kodowych z kolumny A i ich podpodziałów w kolumnie B jak wskazano w wykazie określonym powyżej.

Artykuł 14

1. „Warunki dostawy” oznaczają przepisy umowy sprzedaży, które ustanawiają zobowiązania odpowiednio sprzedawcy i kupującego zgodnie z Incoterms Międzynarodowej Izby Handlowej.

2. Warunki dostawy są oznaczane na nośniku przekazu danych za pomocą kodów i jeśli to konieczne szczegółów, które mają zostać wymienione zgodnie z załącznikiem III.

TYTUŁ II

PRZEPISY SZCZEGÓLNE

ROZDZIAŁ 1

Definicje i ustalenia ogólne

Artykuł 15

1. „Szczególne przepływy towarów” oznaczają przepływy towarów o szczególnych cechach mających pewne znaczenie dla interpretacji informacji i związanych w zależności od przypadku z przepływem jako takim, charakterem towarów, transakcją, której wynikiem jest przepływ towarów lub z eksporterem lub importerem towarów.

2. Szczególne przepływy towarów są następujące:

obiekty przemysłowe;

statki lub statki powietrzne, jak określono w rozdziale 3 niniejszego tytułu;

produkty morza;

zaopatrzenie i materiały eksploatacyjne dla statków i statków powietrznych;

dostawy składające się z wielu partii towarów;

towary wojskowe;

instalacje dalekomorskie;

statki kosmiczne lub wyrzutnie statków kosmicznych;

pojazdy silnikowe lub części statków powietrznych;

przesyłki pocztowe;

produkty ropopochodne;

produkty odpadowe.

3. Jeżeli niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej lub w przypadku braku przepisów przyjętych zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego, szczególne przepływy są wyliczone zgodnie z właściwymi przepisami krajowymi.

4. Państwa Członkowskie przyjmują odpowiednie przepisy w celu wykonania niniejszego rozdziału i mogą użyć, jeśli to konieczne, źródeł informacji statystycznej innych niż te ustanowione w art. 7 rozporządzenia podstawowego.

ROZDZIAŁ 2

Obiekty przemysłowe

Artykuł 16

1. „Kompletny obiekt przemysłowy” oznacza kombinację maszyn, aparatury, urządzeń, sprzętu, instrumentów i materiałów nazywanych dalej „częściami składowymi”, które podlegają różnym pozycjom zharmonizowanego systemu nomenklatury, i które są przeznaczone do wspólnego funkcjonowania jako jednostka o dużej skali przeznaczona do produkcji towarów lub dostarczania usług.

Wszystkie inne towary używane podczas budowy kompletnego obiektu przemysłowego mogą być traktowane jako jego części składowe pod warunkiem, że nie są wyłączone z opracowań statystycznych na mocy rozporządzenia podstawowego.

2. Uproszczona procedura deklaracyjna może być wykorzystana do rejestracji wywozu kompletnych obiektów przemysłowych. Na swój wniosek, osoby odpowiedzialne za dostarczanie informacji statystycznych otrzymują zezwolenie na użycie takiej uproszczonej procedury, zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu.

3. Uproszczona procedura może być zastosowana tylko do wywozu kompletnych obiektów przemysłowych, których ogólna wartość jednostkowa przekracza 1,5 mln euro, chyba że są to obiekty używane. W takim przypadku Państwa Członkowskie informują Komisję o stosowanych kryteriach.

Statystyczna wartość obiektu przemysłowego jest obliczana przez dodanie odpowiednich wartości statystycznych jego części składowych i wartości statystycznych towarów określonych w ust. 1 akapit drugi.

Artykuł 17

1. Podpozycje stosowane do celów niniejszego rozdziału są przewidziane w dziale 98 Nomenklatury Scalonej w odniesieniu do części składowych kompletnych obiektów przemysłowych, omawianych w działach 63, 68, 69, 70, 72, 73, 76, 82, 84, 85, 86, 87, 90 i 94 z odniesieniem do każdego z tych działów i do każdej z pojedynczych pozycji, z których się składają.

2. Do celów niniejszego rozdziału, części składowe umieszczone w danym dziale są klasyfikowane w podpozycji kompletnych obiektów przemysłowych działu 98 dla rozdziału, o którym mowa, o ile właściwy departament wymieniony w tym rozdziale nie wymaga klasyfikacji towarów w dziale 98 w odpowiedniej podpozycji kompletnych obiektów przemysłowych na poziomie pozycji nomenklatury zharmonizowanego systemu lub zastosowania przepisów ust. 3.

Jednakże, uproszczona procedura nie uniemożliwia właściwym departamentom sklasyfikowania niektórych części składowych w odpowiednich podpozycjach Nomenklatury Scalonej w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87[6].

3. Jeżeli właściwy departament określony w ust. 2 uważa wartość składników kompletnego obiektu przemysłowego za zbyt małą, aby usprawiedliwić zarejestrowanie ich w podpozycjach odnoszących się do działów w zakres, których wchodzą, zastosowanie mają szczególne podpozycje, jak ustanowiono w Nomenklaturze Scalonej.

Artykuł 18

Zgodnie z Nomenklaturą Scaloną numery kodów dla podpozycji kompletnych obiektów przemysłowych są tworzone zgodnie z następującymi zasadami:

1. kod składa się z ośmiu cyfr;

2. pierwsze dwie cyfry to odpowiednio 9 i 8;

3. trzecia cyfra oznaczająca wywóz kompletnego obiektu przemysłowego to 8;

4. czwarta cyfra zmienia się od 0 do 9 zgodnie z głównym rodzajem działalności gospodarczej prowadzonej przez kompletny obiekt przemysłowy i zgodnie z następującą klasyfikacją:

Kod

Działalność gospodarcza

0

Energia (włącznie z produkcją i dystrybucją pary i gorącej wody)

1

Wydobycie minerałów niewytwarzających energii (włącznie z przygotowaniem rud metali i wydobyciem torfu); wytwarzanie niemetalicznych mineralnych produktów (włącznie z produkcją szkła i wyrobów ze szkła)

2

Hutnictwo żelaza i stali; wyrób artykułów metalowych (z wyłączeniem budowy maszyn i budowy środków transportu)

3

Budowa maszyn i budowa środków transportu; budowa przyrządów

4

Przemysł chemiczny (włącznie z przemysłem włókien sztucznych); przemysł gumowy i przemysł tworzyw sztucznych

5

Przemysł spożywczy i tytoniowy

6

Przemysł włókienniczy, skórzany, obuwniczy i odzieżowy

7

Przemysł drzewny i papierniczy (włącznie z drukiem i publikacjami); przemysł wytwórczy niesklasyfikowany inaczej

8

Transport (z wyłączeniem usług związanych z transportem, usług biur podróży, maklerów frachtujących i innych agencji ułatwiających przewóz pasażerów lub towarów, przechowywanie i składowanie) i komunikacja

9

Pobieranie, oczyszczanie i dystrybucja wody; usługi związane z transportem; działalność gospodarcza niesklasyfikowana inaczej;

5. Piąta i szósta cyfra odpowiada numerowi działu Nomenklatury Scalonej, do której odnosi się podpozycja kompletnego obiektu przemysłowego. Jednakże, do celów art. 17 ust. 3 ta piąta i szósta cyfra wynosi 9.

6. Dla podpozycji kompletnych obiektów przemysłowych, które są umieszczone:

na poziomie działu w Nomenklaturze Scalonej, siódma i ósma cyfra wynosi 0,

na poziomie pozycji systemu zharmonizowanego, siódma i ósma cyfra jest równa trzeciej i czwartej cyfrze tej pozycji.

7. Właściwy departament określony w art. 17 ust. 2 ustala pochodzenie i kod Nomenklatury Scalonej, który ma być użyty na nośniku przekazu informacji statystycznej, aby zidentyfikować części składowe kompletnego obiektu przemysłowego.

Artykuł 19

1. Osoby odpowiedzialne za dostarczanie informacji statystycznych nie mogą używać uproszczonej procedury deklaracji bez uprzedniego zezwolenia zgodnie z szczegółowymi zasadami, które każde Państwo Członkowskie ustanawia w ramach niniejszego rozdziału.

2. W przypadku kompletnych obiektów przemysłowych, których części składowe są wywożone przez kilka Państw Członkowskich, zezwolenie na użycie uproszczonej procedury deklaracji jest udzielane przez każde Państwo Członkowskie dla wywozu, który go dotyczy. Jednakże takie zezwolenie może być wydane tylko po przedstawieniu udokumentowanych dowodów, że osiągnięto łączną wartość statystyczną określoną w art. 16 ust. 3 lub, że inne kryteria usprawiedliwiają użycie uproszczonej procedury.

3. Gdy departament określony w art. 17 ust. 2 nie jest departamentem odpowiedzialnym za sporządzenie statystyki dotyczącej handlu zagranicznego wywożącego Państwa Członkowskiego, nie wydaje on zgody bez potwierdzenia tego ostatniego.

ROZDZIAŁ 3

Przywóz i wywóz statków i statków powietrznych

Artykuł 20

Do celów niniejszego rozdziału:

„statki” oznaczają statki używane do transportu morskiego określonego w uwagach dodatkowych 1 i 2 działu 89 Nomenklatury Scalonej oraz okręty wojenne;

„statki powietrzne” oznaczają samoloty należące do kodu CN 8802 do użytku cywilnego pod warunkiem, że są używane przez linię lotniczą lub do użytku wojskowego;

„własność statku lub statku powietrznego” oznacza fakt rejestracji osoby fizycznej lub prawnej jako właściciela statku lub statku powietrznego;

„kraj partnerski” oznacza:

przy przywozie: państwo trzecie budowy, jeżeli statek lub statek powietrzny jest nowy; w innych przypadkach oznacza państwo trzecie, w którym jest ustanowiona osoba fizyczna lub prawna przekazująca własność statku lub statku powietrznego,

przy wywozie państwo trzecie, w którym jest ustanowiona osoba fizyczna lub prawna, której przekazywana jest własność statku lub statku powietrznego.

Artykuł 21

1. Komisji przekazywane są statystyki handlu zagranicznego obejmujące następujące dane:

a) przeniesienie własności statku lub statku powietrznego z osoby fizycznej lub prawnej ustanowionej w państwie trzecim na osobę fizyczną lub prawną ustanowioną w Państwie Członkowskim. Transakcja ta jest traktowana w ten sam sposób, co przywóz;

b) przeniesienie własności statku lub statku powietrznego z osoby fizycznej lub prawnej ustanowionej w Państwie Członkowskim na osobę fizyczną lub prawną ustanowioną w państwie trzecim. Transakcja ta jest traktowana w ten sam sposób, co wywóz. Jeżeli statek lub statek powietrzny jest nowy, wywóz jest rejestrowany w Państwie Członkowskim budowy;

c) poddanie statku lub statku powietrznego procedurze uszlachetniania czynnego i ich powrotny wywóz po uszlachetnieniu czynnym do miejsca przeznaczenia w państwie trzecim;

d) poddanie statku lub statku powietrznego procedurze uszlachetniania biernego i ich powrotny przywóz po uszlachetnieniu biernym.

2. Wyniki operacji, do których odnoszą się ust. 1 lit. a) i b), które są przekazywane Komisji przez Państwa Członkowskie, zawierają następujące dane:

kod odpowiadający poddziałowi Nomenklatury Scalonej,

procedurę statystyczną,

kraj partnerski,

ilość jako liczba jednostek i w każdych innych jednostkach dodatkowych ustanowionych w Nomenklaturze Scalonej dla statków i ilość w masie netto i oraz w jednostkach dodatkowych dla statków powietrznych,

wartość statystyczną.

Artykuł 22

Państwa Członkowskie używają wszelkich dostępnych źródeł informacji w celu zapewnienia zgodności z niniejszym rozdziałem.

ROZDZIAŁ 4

Zaopatrzenie i materiały eksploatacyjne dla statków i statków powietrznych

Artykuł 23

Do celów niniejszego rozdziału:

„zaopatrzenie dla statków i statków powietrznych” oznacza różne produkty przeznaczone do spożycia przez załogę i pasażerów statku lub statku powietrznego,

„materiały eksploatacyjne dla statku lub statku powietrznego” oznaczają produkty dla działania silników, maszyn i innego sprzętu na statkach lub statkach powietrznych, takie jak paliwo, oleje i smary.

Artykuł 24

1. Komisji przekazywane są statystyki handlu zagranicznego obejmujące następujące dane:

każdą dostawę zaopatrzenia i materiałów eksploatacyjnych dla statków lub statków powietrznych, dla których osoba fizyczna lub prawna odpowiedzialna za ich handlowe użycie jest ustanowiona w państwie trzecim, i które znajdują się w porcie lub porcie lotniczym Państwa Członkowskiego przedkładającego sprawozdanie pod warunkiem że są one towarami Wspólnoty lub towarami niewspólnotowymi podlegającymi procedurze uszlachetniania czynnego lub przetwarzaniu pod kontrolą celną. Ta operacja jest traktowana jako wywóz;

każdą dostawę zaopatrzenia i materiałów eksploatacyjnych dla statków lub statków powietrznych znajdujących się w porcie lub porcie lotniczym Państwa Członkowskiego przedkładającego sprawozdanie, pod warunkiem że są one towarami niewspólnotowymi, które nie zostały dopuszczone przez organy celne do swobodnego obrotu, podlegającymi uzgodnieniom celnym dotyczącym uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną. Ta operacja jest traktowana jako przywóz.

2. Miesięczne sprawozdania z operacji określonych w ust. 1 lit. a), które są przekazywane Komisji przez Państwa Członkowskie, zawierają następujące dane:

kod produktu według następującego uproszczonego systemu kodowania:

9930 24 00: towary z działów 1-24 zharmonizowanego systemu,

9930 27 00: towary z działu 27 zharmonizowanego systemu,

9930 99 00: towary sklasyfikowane inaczej;

kod kraju QS (lub 952);

procedurę statystyczną;

ilość w masie netto;

wartość statystyczną.

ROZDZIAŁ 5

Dostawy składające się z wielu partii towarów

Artykuł 25

Do celów niniejszego rozdziału dostawy składające się z wielu partii towarów oznaczają przywóz lub wywóz części składowych rozmontowanych towarów w kilku dostawach, z przyczyn handlowych lub związanych z transportem.

Artykuł 26

W miesięcznych sprawozdaniach przekazywanych Komisji przez Państwa Członkowskie, dane dotyczące przywozu i wywozu dostaw składających się z wielu partii towarów są sporządzane tylko raz, w miesiącu przywozu lub wywozu ostatniej partii ze wskazaniem pełnej wartości kompletnego złożonego towaru i przy użyciu kodu klasyfikacyjnego dla tego towaru.

ROZDZIAŁ 6

Towary wojskowe

Artykuł 27

1. Komisji przekazywane są statystyki handlu towarami z państwami trzecimi dotyczące przywozu i wywozu towarów do użytku wojskowego, zgodnie z definicją obowiązującą w Państwach Członkowskich.

2. Miesięczne sprawozdania z operacji określonych w ust. 1, które są przekazywane Komisji przez Państwa Członkowskie, zawierają następujące dane:

kod odpowiadający poddziałowi klasyfikacji towarów określonej w art. 8 rozporządzenia podstawowego;

kod kraju partnerskiego;

procedurę statystyczną;

ilość w masie netto i gdzie właściwe, w jednostkach dodatkowych;

wartość statystyczną.

3. W Państwach Członkowskich, które nie mogą zastosować przepisów ust. 2 ze względu na tajemnicę wojskową zostaną podjęte odpowiednie środki, aby zapewnić, że przynajmniej wartość statystyczna wywozu i przywozu towarów przeznaczonych do użytku wojskowego jest uwzględniana w miesięcznych sprawozdaniach przekazywanych Komisji.

ROZDZIAŁ 7

Instalacje dalekomorskie

Artykuł 28

1. Do celów niniejszego rozdziału „instalacje dalekomorskie” oznaczają sprzęt i urządzenia zainstalowane na pełnym morzu w celu poszukiwania i wydobycia zasobów mineralnych.

2. „Zagraniczne” instalacje w przeciwieństwie do instalacji „krajowych” oznaczają te instalacje, dla których osoba fizyczna lub prawna odpowiedzialna za ich handlowe użycie jest ustanowiona w państwie trzecim.

Artykuł 29

1. Statystyki handlu z państwami trzecimi przekazywane Komisji w danym Państwie Członkowskim obejmują:

dostawę towarów do instalacji krajowej bezpośrednio z państwa trzeciego lub z instalacji zagranicznej. Ta operacja jest traktowana w taki sam sposób jak przywóz;

dostawę towarów do państwa trzeciego lub do instalacji zagranicznej z instalacji krajowej. Ta operacja jest traktowana w taki sam sposób jak wywóz;

dostawę towarów do instalacji krajowej ze składu celnego znajdującego się na terytorium statystycznym Państwa Członkowskiego. Ta operacja jest traktowana w taki sam sposób jak przywóz;

przywóz na statystyczne terytorium danego Państwa Członkowskiego towarów z instalacji zagranicznej;

wywóz ze statystycznego terytorium danego Państwa Członkowskiego towarów przeznaczonych dla instalacji zagranicznej.

2. Miesięczne sprawozdania z operacji określonych w ust. 1, które są przekazywane Komisji przez Państwa Członkowskie zawierają następujące dane:

kod odpowiadający poddziałowi Nomenklatury Scalonej.

Jednakże, bez uszczerbku dla przepisów celnych, jeżeli towary są tymi, do których odnosi się art. 23, Państwa Członkowskie mogą skorzystać z opcji użycia uproszczonych kodów ustanowionych w art. 24 ust. 2 lit. a);

kod kraju partnerskiego.

Jednakże, bez uszczerbku dla przepisów celnych w przypadku towarów przychodzących z lub przeznaczonych dla instalacji, kraj partnerski jest krajem, w którym jest ustanowiona osoba fizyczna lub prawna odpowiedzialna za handlowe użycie powyższej instalacji. Gdy ta informacja nie jest dostępna, używany jest kod QW (lub 960);

procedurę statystyczną;

ilość w masie netto;

wartość statystyczną.

ROZDZIAŁ 8

Statki kosmiczne

Artykuł 30

Do celów niniejszego rozdziału:

„statki kosmiczne” oznaczają statki takie jak satelity podróżujące w przestrzeni kosmicznej poza atmosferą ziemską;

„własność statku kosmicznego” oznacza fakt rejestracji osoby fizycznej lub prawnej jako właściciela statku kosmicznego.

Artykuł 31

1. Komisji przekazywane są statystyki handlu z państwami trzecimi obejmujące następujące dane:

dopuszczenie statku kosmicznego na podstawie zasad uszlachetniania czynnego i jego wywóz na podstawie takich zasad do państwa trzeciego;

dopuszczenie statku kosmicznego na podstawie zasad uszlachetniania biernego i jego przywóz na podstawie takich zasad;

wystrzelenie w kosmos statku kosmicznego, który był przedmiotem przeniesienia własności między osobą fizyczną lub prawną ustanowioną w państwie trzecim a osobą fizyczną lub prawną ustanowioną w Państwie Członkowskim.

Ta operacja jest rejestrowana jako przywóz w Państwie Członkowskim, w którym jest ustanowiony nowy właściciel;

wystrzelenie w kosmos statku kosmicznego, który był przedmiotem przeniesienia własności przez osobę fizyczną lub prawną ustanowioną w Państwie Członkowskim osobie fizycznej lub prawnej ustanowionej w państwie trzecim.

Ta operacja jest rejestrowana jako wywóz przez Państwo Członkowskie, w którym wyprodukowano ukończony statek kosmiczny;

przeniesienie własności statku kosmicznego na orbicie przez osobę fizyczną lub prawną ustanowioną w państwie trzecim osobie fizycznej lub prawnej ustanowionej w Państwie Członkowskim. Ta operacja jest rejestrowana jako przywóz;

przeniesienie własności statku kosmicznego na orbicie przez osobę fizyczną lub prawną ustanowioną w Państwie Członkowskim osobie fizycznej lub prawnej ustanowionej w państwie trzecim. Ta operacja jest rejestrowana jako wywóz.

2. Miesięczne sprawozdania z operacji, do których odnosi się ust. 1 lit. c)-f), które są przekazywane Komisji przez Państwa Członkowskie zawierają następujące dane:

kod odpowiadający poddziałowi klasyfikacji towarów określonej w art. 8 rozporządzenia podstawowego;

kod kraju partnerskiego.

Dla operacji określonych w ust. 1 lit. c) krajem partnerskim jest kraj, w którym wyprodukowano ukończony statek kosmiczny.

Dla operacji określonych w ust. 1 lit. d) i f) kraj partnerski oznacza kraj, w którym jest ustanowiona osoba fizyczna lub prawna, na którą przeniesiona zostaje własność statku kosmicznego.

Dla operacji określonych w ust. 1 lit. e) kraj partnerski oznacza kraj, w którym jest ustanowiona osoba fizyczna lub prawna przenosząca własność statku kosmicznego;

procedurę statystyczną;

ilość w masie netto i w jednostkach dodatkowych;

wartość statystyczną.

Dla przywozu określonego w ust. 1 lit. c) wartość statystyczna zawiera koszty transportu i ubezpieczenia związane z przewozem na stanowisko startowe oraz z podróżą kosmiczną.

TYTUŁ III

PRZEPISY końcowe

Artykuł 32

Na mocy art. 13 rozporządzenia podstawowego Państwa Członkowskie przekazują Komisji miesięczne zestawienia statystyk handlu zagranicznego niezwłocznie i nie później niż sześć tygodni po zakończeniu okresu referencyjnego.

Artykuł 33

1. Jeżeli dane zawarte na nośniku przekazu informacji statystycznej muszą zostać poprawione, poprawiane są wartości dotyczące okresu referencyjnego.

2. Państwa Członkowskie przekazują poprawione dane miesięczne przynajmniej, co trzy miesiące wraz z plikiem zawierającym skumulowane i poprawione dane roczne.

Artykuł 34

Państwa Członkowskie przechowują nośniki przekazu informacji statystycznej określone w art. 7 i 23 rozporządzenia podstawowego lub przynajmniej zawartą w nich informację, przez co najmniej dwa lata po zakończeniu roku, do którego odnoszą się nośniki przekazu informacji.

Artykuł 35

Państwa Członkowskie przekazują Komisji swoje krajowe instrukcje i wszelkie późniejsze zmiany.

Artykuł 36

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 840/96[7] uchyla się z dniem 1 stycznia 2001 r.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia uważa się za odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2001 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 września 2000 r.

W imieniu Komisji

Pedro SOLBES MIRA

Członek Komisji


* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00