PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego artykuł 47 ustęp 2 oraz artykuły 55 i 95,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(²),

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w artykule 251 Traktatu(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

1. Urządzenia kolei linowych przeznaczone do przewozu osób (dalej zwane „urządzeniami kolei linowych”) są zaprojektowane, zbudowane, oddane do użytku i wykorzystywane w celu przewozu osób. Urządzenia kolei linowych to przede wszystkim górskie kolejki linowe wykorzystywane w ośrodkach wypoczynkowych i turystycznych na dużych wysokościach w formie kolejek linowych, wózków linowych, kolejek gondolowych i krzesełkowych oraz wyciągów orczykowych, ale mogą to być także urządzenia kolei linowych wykorzystywane do transportu miejskiego. W niektórych typach kolei linowych mogą być wykorzystywane inne, zupełnie odmienne podstawowe rozwiązania, których nie można wykluczyć a priori. Należy zatem wprowadzić takie uregulowania, które zapewnią spełnienie tych szczegółowych wymogów w zakresie bezpieczeństwa które są ustanowione w niniejszej dyrektywie.

2. Urządzenia kolei linowych są zasadniczo wykorzystywane w związku z działalnością turystyczną, w szczególności na obszarach górskich, co odgrywa znaczącą rolę w gospodarce odnośnych regionów i staje się coraz bardziej istotnym czynnikiem w handlu pomiędzy poszczególnymi Państwami Członkowskimi. Z technicznego punktu widzenia ten sektor działalności gospodarczej zalicza się do obszarów związanych z produkcją dóbr inwestycyjnych oraz do działalności w zakresie budownictwa i inżynierii lądowej.

3. Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa urządzeń kolei linowych w czasie produkcji, instalowania i użytkowania. Ponadto są one, wraz z właściwymi organami władzy, odpowiedzialne za takie zagadnienia jak wykorzystanie terenu, planowanie regionalne i ochrona środowiska naturalnego. Krajowe uregulowania w tym zakresie różnią się znacznie ze względu na szczególne rozwiązania stosowane w przemysłach krajowych oraz różne tradycje i rozwiązania technologiczne. Rozwiązania te zakładają zastosowanie różnych wymiarów, urządzeń i charakterystyk. Ze względu na te okoliczności producenci muszą dostosować swoje urządzenia do poszczególnych rynków. Jest to przyczyną trudności w opracowaniu standardowych rozwiązań, a także wpływa ujemnie na rozwój konkurencji na tym rynku.

4. Najważniejsze wymogi dotyczące ochrony zdrowia i bezpieczeństwa muszą być zachowane po to, aby zapewnić bezpieczeństwo urządzeń kolei linowych. Wymogi te muszą być stosowane z uwzględnieniem poziomu wiedzy i rozwiązań technologicznych stosowanych w chwili konstruowania urządzeń, a także z uwzględnieniem wymogów technicznych i ekonomicznych.

5. Należy także pamiętać, że urządzenia kolei linowych mogą być zainstalowane tak, że obejmują sąsiednie kraje, co może oznaczać konieczność uwzględnienia sprzecznych przepisów krajowych.

6. Należy przedsięwziąć działania w celu określenia na poziomie Wspólnoty zasadniczych wymogów dotyczących bezpieczeństwa ludzi, ochrony zdrowia, ochrony środowiska naturalnego i ochrony konsumentów, które mają zastosowanie w odniesieniu do urządzeń kolei linowych, podzespołów i elementów instalacji oraz elementów systemów zabezpieczeń. Bez określenia tych wymogów wzajemne uznawanie rozwiązań i regulacji prawnych na poziomie krajowym stanie się źródłem nierozwiązywalnych problemów natury politycznej i technicznej w odniesieniu do interpretacji przepisów i zakresu odpowiedzialności. Z tych samych powodów standaryzacja bez wcześniejszego określenia zharmonizowanych wymogów w tym zakresie nie będzie wystarczającym środkiem służącym do rozwiązania tego problemu.

7. Organem odpowiedzialnym za zatwierdzenie urządzeń kolei linowych jest z reguły odpowiedni organ krajowy, któremu te zagadnienia podlegają; w niektórych przypadkach wymagane zezwolenia dotyczące niektórych elementów nie są przyznawane wcześniej, a dopiero po wystąpieniu o nie zainteresowanego podmiotu. W podobny sposób wymagana kontrola urządzeń kolei linowych, która jest przeprowadzana przed oddaniem urządzeń kolei linowej do eksploatacji, może zakończyć się odrzuceniem pewnych elementów lub wprowadzeniem innych rozwiązań technologicznych. Ten stan rzeczy prowadzi do wzrostu kosztów oraz dłuższych okresów budowy i instalacji urządzeń kolei linowych i jest szczególnie uciążliwy dla nie krajowych producentów. Ponadto w okresie kiedy są użytkowane, urządzenia kolei linowych są szczególnie dokładnie monitorowane przez instytucje publiczne. Przyczyny poważniejszych wypadków mogą być powiązane z wyborem miejsca na zainstalowanie urządzeń kolei linowej, z samym systemem transportowym, mogą to być przyczyny strukturalne albo też wynikające ze sposobu, w jaki kolej jest obsługiwana i utrzymywana w ruchu.

8. W takiej sytuacji bezpieczeństwo urządzeń kolei linowych zależy w równym stopniu od czynników zewnętrznych, jakości dostarczanych towarów przemysłowych, jak i od sposobu, w jaki są one montowane, instalowane, a także monitorowane podczas pracy kolei. Dlatego też ważne jest, aby dokonać ogólnego przeglądu urządzeń kolei linowych po to, aby ocenić ich poziom bezpieczeństwa oraz aby przyjąć wspólną strategię na poziomie Wspólnoty w odniesieniu do zapewnienia jakości. W tych okolicznościach należy określić pewne zasadnicze wymogi, które wraz z procedurami kontroli i nadzoru powinny zostać w równym stopniu wprowadzone we wszystkich Państwach Członkowskich, aby producenci mogli pokonać obecne trudności oraz aby użytkownicy mogli w pełni korzystać z urządzeń kolei linowych przy jednakowym poziomie zaawansowania technologicznego i bezpieczeństwa we wszystkich Państwach Członkowskich.

9. Osoby korzystające z kolei linowych, zarówno pochodzące z Państw Członkowskich jak i spoza nich, muszą mieć zapewniony zadowalający poziom bezpieczeństwa. Aby cel ten został osiągnięty, niezbędne jest ustanowienie procedur oraz sposobów badań i kontroli, a także metod nadzoru. W tym celu konieczne jest użycie znormalizowanych rozwiązań technicznych, które muszą zostać wykorzystane w urządzeniach kolei linowych.

10. W sytuacjach, w których jest to wymagane na podstawie dyrektywy Rady 85/337/EWG4, należy ocenić wpływ urządzeń kolei linowej na środowisko naturalne; poza możliwym wpływem na środowisko, o czym mowa w tej dyrektywie, należy także uwzględnić zagadnienia ochrony środowiska naturalnego i wymogi w tym względzie w odniesieniu do stałego rozwoju turystyki.

11. Urządzenia kolei linowych mogą podlegać postanowieniom zawartym w dyrektywie Rady nr 1993/38/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. koordynującej procedury udzielania zamówień publicznych przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i telekomunikacji5.

12. Całościowa dokumentacja lub specyfikacja techniczna danego kontraktu musi zawierać szczegółowe wymogi i warunki techniczne. Te wymogi techniczne muszą zostać określone w odniesieniu do europejskich wymogów technicznych i dokumentacji, jeżeli takie istnieją.

13. Aby łatwiej było wykazać, że zasadnicze wymogi zostały spełnione, należy zastosować zharmonizowane normy europejskie, z którymi zgodność byłaby wystarczającą przesłanką do uznania, że produkt spełnia wyżej wspomniane zasadnicze wymogi. Zharmonizowane normy europejskie sporządzane są przez podmioty prywatne i muszą zachować swój fakultatywny charakter. W związku z powyższym Europejski Komitet Normalizacji (CEN) oraz Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC) zostają uznane za organy, które mają przyjąć zharmonizowane normy wynikające z ogólnych wytycznych dotyczących współpracy pomiędzy Komisją i tymi dwoma organami, jakie zostały uzgodnione 13 listopada 1984 r.

14. Do celów niniejszej dyrektywy zharmonizowana norma to specyfikacja techniczna (norma europejska lub dokument dotyczący harmonizacji), przyjęta przez jeden z dwóch lub oba organy, o których mowa powyżej, z inicjatywy Komisji na podstawie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad świadczenia usług w społeczeństwie informacyjnym6 oraz na podstawie ogólnych wytycznych, o których mowa powyżej. W kwestiach dotyczących normalizacji Komisja korzysta z pomocy komitetu, o którym mowa w niniejszej dyrektywie i który może, w razie konieczności, prowadzić konsultacje z ekspertami.

15. Wyłącznie takie elementy i systemy urządzeń kolei linowych, które spełniają normy krajowe odzwierciedlające zharmonizowane normy, do których odesłania zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, mogą być uznane za elementy i systemy spełniające odnośne zasadnicze wymogi określone w niniejszej dyrektywie, bez względu na to, czy wymagane jest dodatkowe uzasadnienie.

16. Wobec braku specyfikacji europejskich w dokumentacji technicznej należy wykorzystać w maksymalnym stopniu odniesienia do innych norm używanych we Wspólnocie. Główni kontrahenci mogą określić dodatkowe specyfikacje, które należy zastosować obok specyfikacji europejskich i innych norm. Regulacje te mają zapewnić, aby w odniesieniu do urządzeń kolei linowych zostały spełnione wymogi zharmonizowane na poziomie Wspólnoty.

17. Wprowadzenie międzynarodowego systemu normalizacji, który mógłby doprowadzić do wypracowania norm używanych przez partnerów w wymianie międzynarodowej, a także spełniających wymagania polityki Wspólnoty leży niewątpliwie w interesie Państw Członkowskich.

18. W chwili obecnej w niektórych Państwach Członkowskich główny kontrahent może określić procedury kontroli i nadzoru w ogólnej dokumentacji czy dokumentacji technicznej dotyczącej konkretnego projektu. W przyszłości procedury takie muszą, w szczególności w zakresie dotyczącym elementów systemu bezpieczeństwa, zostać objęte rozwiązaniami ramowymi przedstawionymi w uchwale Rady z dnia 21 grudnia 1989 r. dotyczącej globalnego podejścia do oceny zgodności7. Elementy systemu bezpieczeństwa obejmują nie tylko przedmioty fizyczne, ale także elementy niematerialne, jak na przykład programy komputerowe. Procedury oceny zgodności elementów systemu bezpieczeństwa muszą opierać się na wykorzystaniu modułów określonych w decyzji Rady 93/465/EWG8. W przypadku kluczowych i zasadniczych elementów systemu bezpieczeństwa należy określić zasady i warunki stosowania metod zapewnienia jakości w fazie projektowej; podejście takie jest niezbędne, aby zapewnić przyjęcie systemu zapewnienia jakości we wszystkich przedsiębiorstwach.

19. W trakcie przeprowadzania systematycznej analizy stanu bezpieczeństwa urządzeń kolei linowych należy zwrócić szczególną uwagę na te elementy, od których bezpieczeństwo urządzeń kolei linowych zależy w największym stopniu.

20. W dokumentach dotyczących poszczególnych umów główni kontrahenci precyzują, poprzez odniesienia do specyfikacji europejskich, dane techniczne i normy, jakich wykonawcy i producenci muszą w ramach zobowiązań wynikających z umowy przestrzegać, w szczególności w odniesieniu do elementów systemu bezpieczeństwa. W tej sytuacji zgodność tych elementów jest związana zasadniczo z ich obszarem użycia, a nie wyłącznie ze swobodnym przepływem na rynku Wspólnoty.

21. Elementy systemu bezpieczeństwa powinny zostać oznakowane znakiem zgodności WE, który ma być naniesiony przez producenta albo przez jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie. Znak WE oznacza, że dany element systemu bezpieczeństwa spełnia warunki określone w niniejszej dyrektywie i innych dyrektywach Wspólnoty w sprawie oznaczania znakiem WE, które mają zastosowanie w danym przypadku.

22. Nie jest konieczne znakowanie znakiem WE podzespołów, które zostały objęte przepisami niniejszej dyrektywy, a wystarczy jedynie deklaracja zgodności uzyskana w wyniku oceny zgodności przeprowadzonej na podstawie procedur ustanowionych w tym celu w niniejszej dyrektywie. Przepis ten nie ma wpływu na nałożony na producenta obowiązek znakowania znakiem WE niektórych podzespołów w celu zaświadczenia, że spełniają one wymogi określone w innych przepisach Wspólnoty, które się do nich stosują.

23. Odpowiedzialność Państw Członkowskich na ich obszarze w zakresie bezpieczeństwa, ochrony zdrowia i innych aspektów, do których odnoszą się zasadnicze wymogi musi zostać odzwierciedlona w odpowiednich przepisach dotyczących ochrony, w których określone zostaną odpowiednie procedury na poziomie Wspólnoty.

24. Niezbędne jest ustanowienie procedury dotyczącej badania i kontroli podzespołów urządzeń kolei linowych, zanim zostaną one dopuszczone do użytkowania. Kontrola taka musi pozwolić właściwym organom stwierdzić, że na każdym etapie projektowania, produkcji, uruchamiania i eksploatacji uzyskiwane wyniki są zgodne ze stosownymi ustaleniami zawartymi w niniejszej dyrektywie. Producenci muszą w tym względzie mieć zapewnione równe traktowanie, bez względu na to, w którym Państwie Członkowskim przeprowadzana jest taka kontrola. W związku z tym należy określić zasady i warunki weryfikacji znakowania znakiem WE podzespołów urządzeń kolei linowych.

25. Przy analizie bezpieczeństwa należy uwzględnić ograniczenia dotyczące eksploatacji urządzeń kolei linowych, jednak w taki sposób, aby względy te nie stanowiły zagrożenia dla zasady sobodnego przepływu towarów albo bezpieczeństwa urządzeń kolei linowych. W związku z tym, chociaż niniejsza dyrektywa nie odnosi się do właściwej eksploatacji urządzeń kolei linowych, Komisja musi przedstawić Państwom Członkowskim szereg zaleceń, które mają zapewnić, aby takie urządzenia znajdujące się na ich obszarze były użytkowane w sposób gwarantujący użytkownikom, obsłudze i osobom trzecim wysoki poziom bezpieczeństwa i ochrony.

26. W przypadku urządzeń kolei linowych przeprowadzenie na szeroką skalę testów i badań nowych rozwiązań technologicznych jest możliwe jedynie przy okazji budowy nowej instalacji. Z tego względu należy ustanowić procedurę, która przy zachowaniu zasadniczych wymogów pozwala na wprowadzenie szczególnych warunków i rozwiązań.

27. Urządzenia kolei linowych, dla których zostały już wydane stosowne zezwolenia, ale w przypadku których nie rozpoczęły się jeszcze prace budowlane lub też które są w trakcie budowy, muszą spełniać warunki określone w niniejszej dyrektywie, jeżeli Państwa Członkowskie nie zadecydują inaczej, przedstawiając powody takiej decyzji i jeżeli warunki ochrony i bezpieczeństwa są spełnione w porównywalny sposób. Przepisy zawarte w niniejszej dyrektywie muszą być spełnione, jeżeli istniejące urządzenia kolei linowych są modyfikowane, a krajowe przepisy w tym względzie wymagają zezwoleń na takie modyfikacje.

28. Nie jest konieczne wprowadzenie wymogu, aby wszystkie istniejące urządzenia kolei linowych dostosować do wymogów, które mają zastosowanie dla nowych urządzeń kolei linowych. Jednak może to się okazać konieczne w przypadku, gdy nie są spełnione zasadnicze wymogi w zakresie bezpieczeństwa. W takim przypadku Komisja przedstawia Państwom Członkowskim szereg zaleceń, których celem jest doprowadzenie do sytuacji, w której istniejące urządzenia kolei linowych na ich obszarze gwarantują użytkownikom wysoki poziom ochrony i bezpieczeństwa w świetle regulacji odnoszących się w tym względzie do nowych urządzeń.

29. Wobec braku specyfikacji europejskich jednostki notyfikowane odpowiedzialne za procedury oceny zgodności zarówno elementów systemu bezpieczeństwa, jak i podzespołów urządzeń kolei linowych muszą sprawnie koordynować swoje decyzje. Zadaniem Komisji jest zapewnienie, aby tak się stało.

30. Wdrażanie zasadniczych wymogów, w szczególności odnoszących się do bezpieczeństwa urządzeń kolei linowych oraz koordynacja wszystkich procedur wymaga powołania komitetu.

31. Działania niezbędne dla wdrożenia postanowień niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji9,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy urządzeń kolei linowych przeznaczonych do przewozu osób.

2. Do celów niniejszej dyrektywy „urządzenia kolei linowych przeznaczone do przewozu osób” oznaczają wszelkie urządzenia składające się z elementów składowych, które są projektowane, wytwarzane, montowane i używane w celu przewozu osób.

Takie instalacje kolei linowych wykorzystują urządzenia nośne albo urządzenia do ciągnięcia, przy czym elementem zapewniającym zawieszenie i/lub trakcję jest lina ułożona w osi ruchu.

3. Urządzenia takie to:

a) koleje linowe naziemne oraz inne rodzaje urządzeń z wózkami na kołach lub zawieszonych w inny sposób, w których siła trakcyjna jest przenoszona za pomocą jednej lub kilku lin;

b) koleje linowe napowietrzne, gdzie urządzenia jezdne są unoszone i/lub przesuwane za pomocą jednej lub wielu lin nośnych; kategoria ta obejmuje koleje gondolowe i krzesełkowe;

c) wyciągi orczykowe, gdzie za pomocą odpowiedniego sprzętu użytkownicy są ciągnięci przez linę.

4. Niniejsza dyrektywa stosuje się do:

- urządzeń wybudowanych i oddanych do eksploatacji od momentu wejścia niniejszej dyrektywy w życie,

- podzespołów i elementów systemów bezpieczeństwa wprowadzonych na rynek od momentu wejścia niniejszej dyrektywy w życie.

Wprowadza ona takie uregulowania dotyczące harmonizacji, które są konieczne i wystarczające w celu zapewnienia i zagwarantowania zgodności z zasadniczymi wymogami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

W przypadku gdy istotne dane techniczne urządzeń, ich podzespoły albo też elementy systemu bezpieczeństwa ulegają takim modyfikacjom lub zmianom, dla których zgodnie z przepisami obowiązującymi w danym Państwie Członkowskim wymagane są nowe zezwolenia, modyfikacje takie oraz wszelkie ich następstwa dla pracy urządzeń muszą spełniać zasadnicze wymogi, o których mowa w art. 3 ust. 1.

5. Do celów niniejszej dyrektywy:

- „urządzenia” oznaczają cały system kolei linowej zainstalowany w określonym miejscu, w skład którego wchodzi infrastruktura i podzespoły przedstawione w załączniku I, przy czym infrastruktura zaprojektowana i skonstruowana specjalnie dla konkretnego zespołu urządzeń odnosi się do układu, danych systemowych oraz konstrukcji stacji, a także różnych elementów konstrukcyjnych wzdłuż osi liny, które są niezbędne dla budowy i eksploatacji całej instalacji, łącznie z fundamentami,

- „elementy systemu bezpieczeństwa” oznaczają wszystkie podstawowe części, zespoły części oraz kompletne zespoły i podzespoły, a także każdy element będący częścią urządzeń kolei linowych, które zostały zainstalowane do celów zapewnienia bezpieczeństwa i których działanie jest brane pod uwagę przy analizie bezpieczeństwa urządzeń, a których niewłaściwe funkcjonowanie może stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, zarówno użytkowników, obsługi, jak i osób trzecich,

- „główny kontrahent” oznacza jakąkolwiek osobę fizyczną lub prawną, która zleca budowę urządzeń,

- „gotowość eksploatacyjna” oznacza wszelkie przepisy i środki natury technicznej, które mają wpływ na projekt i jego realizację oraz są niezbędne dla zapewnienia bezpiecznej eksploatacji urządzeń,

- „łatwość konserwacji” oznacza wszelkie przepisy i środki natury technicznej, które mają wpływ na projekt i jego realizację oraz są niezbędne dla zapewnienia właściwej konserwacji koniecznej do bezpiecznej eksploatacji urządzeń.

6. Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:

- urządzeń dźwigowych w rozumieniu dyrektywy 95/16/WE10,

- tradycyjnych tramwajów o napędzie linowym,

- urządzeń wykorzystywanych do celów rolniczych,

- zamocowanych na stałe bądź ruchomych urządzeń używanych w wesołych miasteczkach i parkach rozrywki, które zostały zaprojektowane do celów rekreacyjnych, a nie jako środek transportu pasażerskiego,

- urządzeń górniczych lub zamontowanych na stałe urządzeń przemysłowych,

- promów linowych,

- kolei zębatych,

- urządzeń o napędzie łańcuchowym.

Artykuł 2

1. Niniejsza dyrektywa jest stosowana bez uszczerbku dla innych dyrektyw Wspólnoty, chociaż spełnienie zasadniczych warunków ustanowionych w niniejszej dyrektywie może wymagać zastosowania specyfikacji europejskich opracowanych do tego celu.

2. „Specyfikacje europejskie” oznaczają wspólne specyfikacje techniczne, europejskie zatwierdzenia warunków technicznych oraz normy krajowe odzwierciedlające normy europejskie.

3. Odsyłacze do specyfikacji europejskich, które mogą być wspólnymi specyfikacjami technicznymi, europejskimi zatwierdzeniami warunków technicznych w rozumieniu dyrektywy 93/38/EWG lub krajowymi normami wprowadzonymi dla przeniesienia zharmonizowanych norm europejskich są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

4. Państwa Członkowskie publikują odesłania krajowych norm wprowadzonych dla przeniesienia zharmonizowanych norm europejskich.

5. Wobec braku zharmonizowanych norm europejskich Państwa Członkowskie podejmują niezbędne działania w celu poinformowania zainteresowanych stron o tych istniejących krajowych normach i specyfikacjach technicznych, które uznawane są za istotne i pożyteczne dla właściwego przeniesienia zasadniczych wymogów, o których mowa w art. 3 ust. 1.

6. Te specyfikacje techniczne, które są niezbędne jako wymogi dodatkowe do specyfikacji europejskich lub innych norm, nie mogą zagrażać przestrzeganiu zasadniczych wymogów, o których mowa w art. 3 ust. 1.

7. W sytuacji gdy Państwo Członkowskie lub Komisja uważają, że specyfikacje europejskie, o których mowa w ust. 2 nie spełniają w sposób zadawalający zasadniczych wymogów, o których mowa w art. 3 ust. 1, Komisja albo zainteresowane Państwo Członkowskie może wnieść te kwestię, wraz z uzasadnieniem, do rozpatrzenia przez komitet, o którym mowa w art. 17. W takiej sytuacji komitet wydaje swoją opinię bezzwłocznie.

W świetle opinii komitetu oraz dalszych konsultacji z komitetem, ustanowionym na podstawie dyrektywy 98/34/WE, w przypadku zharmonizowanych norm europejskich Komisja informuje Państwa Członkowskie, czy niezbędne jest wycofywanie specyfikacji europejskich z publikowanych materiałów informacyjnych, o których mowa w ust. 3.

Artykuł 3

1. Urządzenia oraz ich infrastruktura, podzespoły i elementy systemów bezpieczeństwa urządzeń muszą spełniać zasadnicze wymogi, które są zestawione w załączniku II i które się do nich odnoszą.

2. W przypadku gdy norma krajowa przenosząca zharmonizowaną normę europejską, odesłanie do której zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, obejmuje zasadnicze wymogi w zakresie bezpieczeństwa zestawione w załączniku II, urządzenia oraz ich infrastruktura, podzespoły i elementy systemów bezpieczeństwa urządzeń zbudowanych w zgodzie z tymi standardami są uważane za urządzenia spełniające odnośne zasadnicze wymogi.

Artykuł 4

1. Na wniosek głównego kontrahenta lub jego upoważnionego przedstawiciela wszelkie planowane urządzenia mogą być poddane analizie bezpieczeństwa określonej w załączniku III, która obejmuje wszystkie aspekty bezpieczeństwa urządzeń i ich otoczenia w kontekście projektowania, realizacji projektu i oddania do eksploatacji i dzięki której możliwe jest, biorąc pod uwagę doświadczenia z przeszłości, określenie zagrożeń, które mogą wystąpić w trakcie eksploatacji urządzeń.

2. Analiza bezpieczeństwa jest przedmiotem sprawozdania na temat bezpieczeństwa zalecającego środki, jakie należy przedsięwziąć odnośnie takich zagrożeń i zawierającego wykaz elementów systemu bezpieczeństwa oraz podzespołów, które muszą zostać objęte w zależności od przypadku przepisami rozdziałów II lub III.

ROZDZIAŁ II

ELEMENTY SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA

Artykuł 5

1. Państwa Członkowskie przyjmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić, że elementy systemów bezpieczeństwa:

- są wprowadzane na rynek wyłącznie jeżeli pozwalają na budowę urządzeń spełniających zasadnicze wymogi, o których mowa w art. 3 ust. 1,

- są instalowane wyłącznie jeżeli pozwalają na budowę urządzeń, które nie będą stanowiły zagrożenia dla zdrowia bądź bezpieczeństwa osób lub też, w stosownych przypadkach, dla bezpieczeństwa dóbr, jeżeli urządzenia są właściwie zainstalowane, konserwowane i wykorzystywane zgodnie z celem, dla którego zostały zaprojektowane.

2. Niniejsza dyrektywa nie ma żadnego wpływu na prawa Państw Członkowskich do ustanowienia zgodnie z Traktatem takich wymogów, jakie mogą one uznać za konieczne, aby zapewnić konieczną ochronę osobom, w szczególności pracownikom obsługi w trakcie użytkowania urządzeń, pod warunkiem że nie oznacza to, iż urządzenia te są zmodyfikowane w taki sposób, który nie jest uwzględniony w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 6

Państwa Członkowskie nie mogą na podstawie niniejszej dyrektywy zakazywać, ograniczać bądź utrudniać wprowadzania na rynki krajowe elementów systemów bezpieczeństwa, które mogą być wykorzystane w urządzeniach, jeżeli elementy takie spełniają wymogizawarte w przepisach niniejszej dyrektywy.

Artykuł 7

1. Państwa Członkowskie traktują elementy systemów bezpieczeństwa, o których mowa w art. 4 ust. 2, oznakowane znakiem zgodności WE zamieszczonym w załączniku IX i na które wystawiono deklarację zgodności WE, określoną w załączniku IV, jako elementy spełniające wszystkie przepisy niniejszej dyrektywy, które się do nich odnoszą.

2. Zanim element systemu bezpieczeństwa zostanie wprowadzony na rynek producent lub jego upoważniony przedstawiciel we Wspólnocie musi:

a) poddać ten element systemu bezpieczeństwa procedurze oceny zgodnie z załącznikiem V, oraz

b) oznakować ten element systemu bezpieczeństwa znakiem zgodności WE, a także sporządzić na podstawie modułów ustanowionych w decyzji 93/465/EWG deklarację zgodności WE zgodnie z załącznikiem IV.

3. Procedura oceny zgodności elementu systemu bezpieczeństwa jest przeprowadzana na wniosek producenta bądź jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie przez organy kontrolne, o których mowa w art. 16, wyznaczone do tego celu przez składającego wniosek.

4. W przypadkach gdy elementy systemów bezpieczeństwa podlegają przepisom innych dyrektyw dotyczących innych aspektów i które także zawierają przepisy dotyczące znakowania znakiem zgodności WE, znak taki jest przesłanką do założenia, że dany element systemu bezpieczeństwa spełnia przepisy tych innych dyrektyw.

5. W przypadku gdy ani producent, ani jego upoważniony przedstawiciel we Wspólnocie nie wypełniają obowiązków określonych w ust. 1-4, obowiązki te przechodzą na podmiot wprowadzający elementy systemów bezpieczeństwa na rynek Wspólnoty. Te same zobowiązania spoczywają na dowolnym podmiocie, który wytwarza elementy systemów bezpieczeństwa na swój własny użytek.

ROZDZIAŁ III

PODZESPOŁY

Artykuł 8

Państwa Członkowskie przyjmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić, że podzespoły w znaczeniu określonym w załączniku I są wprowadzane na rynek wyłącznie jeżeli pozwalają na budowę urządzeń spełniających zasadnicze wymogi, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie nie mogą na podstawie niniejszej dyrektywy zakazywać, ograniczać ani utrudniać wprowadzania na rynki krajowe podzespołów, które mogą być wykorzystane w urządzeniach, jeżeli podzespoły takie spełniają wymogi zawarte w przepisach niniejszej dyrektywy.

Artykuł 10

1. Państwa Członkowskie traktują podzespoły w znaczeniu określonym w załączniku I, dla których zostały wydane deklaracje zgodności WE na podstawie wzoru podanego w załączniku VI oraz dokumentacja techniczna określona w ust. 3 niniejszego artykułu, jako podzespoły spełniające zasadnicze wymogi, o których mowa w art. 3 ust. 1 i które się do nich odnoszą.

2. Procedura WE oceny podzespołów jest przeprowadzana na wniosek producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie, lub w innym przypadku, każdej innej osoby fizycznej lub prawnej, która wprowadza dany podzespół na rynek, przez jednostkę notyfikowaną, o której mowa w art. 16 wyznaczoną dla tego celu przez producenta, jego upoważnionego przedstawiciela lub wspomnianą wyżej osobę. Deklaracja zgodności WE jest sporządzana przez producenta, jego upoważnionego przedstawiciela bądź wspomnianą wyżej osobę na podstawie badań WE, zgodnie z przepisami zawartymi w załączniku VII.

3. Jednostka notyfikowana sporządza certyfikat badań WE zgodnie z załącznikiem VII, wraz ze stosowną dokumentacją techniczną. Dokumentacja techniczna musi zawierać wszelkie niezbędne dokumenty dotyczące charakterystyk podzespołu oraz tam, gdzie jest to wymagane, wszystkie dokumenty świadczące o zgodności elementów systemów bezpieczeństwa. Musi ona także zawierać wszystkie istotne informacje dotyczące warunków i ograniczeń stosowania oraz instrukcji obsługi serwisowej.

ROZDZIAŁ IV

URZĄDZENIA

Artykuł 11

1. Każde Państwo Członkowskie ustanawia procedury dotyczące udzielania zezwolenia na budowę i oddanie do eksploatacji urządzeń, które znajdują się na jego obszarze.

2. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne działania oraz opracowują procedury niezbędne do tego, aby elementy systemów bezpieczeństwa i podzespoły, o których mowa w załączniku I, wchodzące w skład urządzeń budowanych na ich obszarze zostały zainstalowane i były użytkowane jedynie wtedy, kiedy pozwalają na budowę urządzeń, które nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, a także, w stosownych przypadkch, nie stanowią zagrożenia dla dóbr, jeżeli są właściwie zainstalowane i konserwowane oraz wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem.

3. W przypadku gdy Państwo Członkowskie uważa, że określony element systemu bezpieczeństwa, o którym mowa w załączniku I został opracowany lub wyprodukowany przy użyciu metod innowacyjnych, podejmuje wszelkie właściwe działania oraz może spowodować, aby budowa i/lub uruchomienie urządzeń, w których takie innowacyjne elementy systemu bezpieczeństwa bądź podzespoły mają być wykorzystane, zostały objęte specjalnymi warunkami kontroli. Informuje ono niezwłocznie o tym fakcie Komisję, wraz z podaniem własnej argumentacji. Komisja przekazuje tę sprawę do rozpatrzenia w trybie pilnym przez komitet, przewidziany w art. 17.

4. Państwa Członkowskie przyjmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia, że urządzenia są budowane i oddawane do eksploatacji jedynie jeżeli zostały zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby zagwarantowało to zgodność z zasadniczymi wymogami, o których mowa w art. 3 ust. 1.

5. Na podstawie przepisów, o których mowa w ust. 1, Państwa Członkowskie nie mogą zakazywać, ograniczać ani utrudniać swobodnego przepływu elementów systemów bezpieczeństwa lub podzespołów, o których mowa w załączniku I, jeżeli posiadają one deklaracje zgodności WE w znaczeniu określonym w art. 7 lub art. 10.

6. Główny kontrahent lub jego upoważniony przedstawiciel musi przedłożyć analizę bezpieczeństwa, deklarację zgodności WE oraz towarzyszącą im dokumentację techniczną, odnoszące się do elementów systemów bezpieczeństwa oraz podzespołów, o których mowa w załączniku I organom odpowiedzialnym za wydanie zezwolenia na budowę urządzeń, a kopie tych dokumentów muszą być przechowywane w miejscu zainstalowania urządzeń.

7. Państwa Członkowskie muszą zapewnić, aby analiza bezpieczeństwa, sprawozdanie dotyczące stanu bezpieczeństwa oraz dokumentacja techniczna zostały dostarczone oraz że zawierają one wszystkie wymagane dokumenty dotyczące charakterystyk technicznych urządzeń, a także, w tych przypadkach, gdzie jest to wymagane, wszystkie dokumenty potwierdzające zgodność elementów systemów bezpieczeństwa i podzespołów, o których mowa w załączniku I. Ponadto muszą istnieć dokumenty określające konieczne warunki, łącznie z ograniczeniami w zakresie eksploatacji, a także wszystkie szczegółowe informacje dotyczące obsługi serwisowej, konserwacji i wprowadzania koniecznych zmian.

Artykuł 12

Bez uszczerbku dla innych przepisów prawnych Państwa Członkowskie nie mogą zakazywać, ograniczać ani utrudniać budowy i oddania do użytku na swoim obszarze urządzeń, które spełniają wymogi zawarte w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 13

Państwa Członkowskie gwarantują, że urządzenia pozostaną w użyciu tylko jeśli spełnią warunki zawarte w sprawozdaniu dotyczącym stanu bezpieczeństwa.

ROZDZIAŁ V

ŚRODKI BEZPIECZEŃSTWA

Artykuł 14

1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie stwierdzi, że element systemu bezpieczeństwa, oznakowany znakiem zgodności WE wprowadzony na rynek i używany zgodnie z jego przeznaczeniem, lub też podzespół posiadający deklaracje zgodności WE, o której mowa w art. 10 ust. 1, wykorzystywany zgodnie z jego przeznaczeniem mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa i zdrowia ludzi oraz tam, gdzie stosowne, bezpieczeństwa dóbr, przyjmuje ono wszelkie odpowiednie środki, aby ograniczyć warunki użycia tych elementów lub podzespołów lub też zakazać ich użycia.

Zainteresowane Państwo Członkowskie bezzwłocznie informuje o tym fakcie oraz o wszystkich przyjętych środkach Komisję, podając jednocześnie powody swojej decyzji i informując, czy brak zgodności wynika w szczególności z:

a) niespełnienia zasadniczych wymogów, o których mowa w art. 3 ust. 1,

b) niewłaściwego zastosowania specyfikacji europejskich, o których mowa w art. 2 ust. 2, o ile zastosowanie tych specyfikacji ma znaczenie,

c) braków i niedociągnięć specyfikacji europejskich, o których mowa w art. 2 ust. 2.

2. Komisja przeprowadza konsultacje ze wszystkimi zainteresowanymi stronami w najbliższym możliwym terminie. Jeżeli w wyniku takich konsultacji Komisja ustali, że:

- środki takie są uzasadniopne, informuje o tym niezwłocznie Państwo Członkowskie, które wystąpiło z inicjatywą w danej sprawie oraz inne Państwa Członkowskie; jeżeli decyzja, o której mowa w ust. 1 wynika z braków i niedociągnięć specyfikacji europejskich; Komisja inicjuje, po konsultacjach z zainteresowanymi stronami, procedurę, o której mowa w art. 2 ust. 7, jeżeli państwo, które podjęło tę decyzję podtrzymuje ją,

- środki odnoszące się do elementów systemów bezpieczeństwa nie są wystarczająco uzasadnione, informuje o tym niezwłocznie producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie oraz Państwo Członkowskie, które przyjęło takie środki,

- środki odnoszące się do podzespołów nie są wystarczająco uzasadnione, informuje o tym niezwłocznie producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela we Wspólnocie lub też, wobec braku powyższych, osobę fizyczną lub prawną, które wprowadziły dany podzespół na rynek oraz Państwo Członkowskie, które przyjęło takie środki.

3. W przypadku gdy zostanie stwierdzony brak zgodności elementu systemów bezpieczeństwa oznakowanego znakiem zgodności WE właściwe Państwo Członkowskie podejmuje odpowiednie kroki przeciw jednostkom odpowiedzialnym za umieszczenie tego znaku i sporządzenie deklaracji zgodności WE oraz informuje o tym fakcie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

4. W przypadku gdy zostanie stwierdzony brak zgodności podzespołu, dla którego została sporządzona deklaracja zgodności WE właściwe Państwo Członkowskie podejmuje odpowiednie kroki przeciw jednostkom odpowiedzialnym za sporządzenie deklaracji zgodności WE oraz informuje o tym fakcie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.

5. Komisja dokłada starań, aby Państwa Członkowskie były informowane o wynikach stosowania niniejszej procedury.

Artykuł 15

Jeżeli Państwo Członkowskie stwierdzi, że urządzenia posiadające odpowiednie zezwolenia i używane zgodnie z ich przeznaczeniem mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa bądź zdrowia ludzi oraz tam, gdzie stosownw, dla bezpieczeństwa dóbr, podejmuje ono wszelkie odpowiednie działania, aby ograniczyć warunki użycia takich urządzeń lub też zakazać ich użycia.

ROZDZIAŁ VI

JEDNOSTKI NOTYFIKOWANE

Artykuł 16

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji i innym Państwom Członkowskim informacje na temat jednostek notyfikowanych, które są odpowiedzialne za przeprowadzenie procedury oceny zgodności, o której mowa w art. 7 i w art. 10, określając zakres kompetencji każdej z nich. Komisja nadaje każdej z nich odpowiedni numer identyfikacyjny. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich wykaz jednostek notyfikowanych, wraz z ich numerami identyfikacyjnymi oraz zakresem kompetencji, a także dba o to, aby ten wykaz był uaktualniany.

2. Przy ocenie jednostek notyfikowanych Państwa Członkowskie muszą stosować kryteria ustanowione w załączniku VIII. Jednostki, które spełniają kryteria oceny przedstawione we właściwych zharmonizowanych normach europejskich, uznaje się za spełniające niniejsze kryteria.

3. Państwo Członkowskie, które notyfikowało daną jednostkę musi wycofać tę notyfikacjkę, jeżeli okaże się, że przestała ona spełniać kryteria ustanowione w załączniku VIII. Powiadamia ono niezwłocznie Komisję i inne Państwa Członkowskie o tym fakcie.

4. Jeśli zaistnieje taka potrzeba, koordynacja jednostek notyfikowanych jest przeprowadzana zgodnie z art. 17.

ROZDZIAŁ VII

KOMITET

Artykuł 17

1. Komisja jest wspomagana przez komitet.

2. We wszystkich przypadkach, gdzie ustalenia odwołują się do niniejszego ustępu, mają zastosowanie art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

3. Komitet ustala swój regulamin wewnętrzny.

ROZDZIAŁ VIII

ZNAK ZGODNOŚCI WE

Artykuł 18

1. Znak zgodności WE składa się z liter „CE”. Wzór podany jest w załączniku IX.

2. Znak zgodności WE jest nanoszony na każdy element systemów bezpieczeństwa w sposób wyraźny i czytelny lub tam, gdzie jest to niemożliwe, dołączany na nalepce, która jest przytwierdzona do elementu w sposób trwały.

3. Zakazane jest nanoszenie lub przytwierdzanie oznaczeń, które mogą wprowadzać w błąd strony trzecie co do znaczenia i formy znaku zgodności WE. Wszelkie inne symbole mogą być umieszczane na elemencie systemów bezpieczeństwa pod warunkiem, że nie straci na tym widoczność i czytelność znaku zgodności WE.

4. Bez uszczerbku dla art. 14:

a) jeżeli Państwo Członkowskie stwierdzi, że znak zgodności WE został naniesiony bez uzasadnienia, producent elementu systemów bezpieczeństwa lub jego upoważniony przedstawiciel we Wspólnocie ma obowiązek dostosować produkt do przepisów dotyczących oznakowania znakiem zgodności WE oraz zaprzestać naruszania przepisów na warunkach określonych przez Państwo Członkowskie;

b) gdyby stan braku zgodności trwał nadal, Państwo Członkowskie musi przyjąć wszystkie właściwe środki, aby ograniczyć lub zakazać wprowadzania na rynek elementów systemów bezpieczeństwa, o których mowa, albo też zapewnić, że są one wycofane z rynku w zgodzie z procedurą określoną w art. 14.

ROZDZIAŁ IX

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 19

Wszelkie decyzje podjęte na podstawie niniejszej dyrektywy, które będą ograniczać użycie elementów systemów bezpieczeństwa lub podzespołów w urządzeniach lub też ograniczać ich wprowadzanie na rynek muszą zawierać uzasadnienie. Zainteresowane strony są powiadamiane jak najszybciej o takiej decyzji, a także są im przekazywane informacje o możliwości odwołania się oraz terminach na wniesienie takiego odwołania, odpowiednio do przepisów obowiązujących w danym Państwie Członkowskim.

Artykuł 20

Urządzenia, dla których odpowiednie zezwolenia zostały wydane przed wejściem w życie niniejszej dyrektywy i których budowa jeszcze się nie rozpoczęła, muszą spełniać warunki zawarte w niniejszej dyrektywie, jeżeli Państwa Członkowskie nie zadecydują inaczej przedstawiając powody takiej decyzji i jeżeli zostanie zapewniony równie wysoki poziom ochrony.

Artykuł 21

1. Nie później niż 3 maja 2002 r. Państwa Członkowskie przyjmują i publikują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, które są niezbędne do stosowania przepisów niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie informują o tym fakcie Komisję.

Środki przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub też odniesienie takie towarzyszy ich oficjalnej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia są określane przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego, które zostaną przyjęte w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

3. Przez okres czterech lat po wejściu w życie niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie zezwalają na:

- budowę i oddawanie do eksploatacji urządzeń,

- wprowadzanie na rynek podzespołów i elementów systemów bezpieczeństwa,

które spełniają warunki uregulowań obowiązujących na ich obszarze w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy.

4. Nie później niż 3 maja 2004 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące wykonania niniejszej dyrektywy, w szczególności jej art. 1 ust. 6 i art. 17, i jeżeli to się okaże konieczne, przedstawia propozycje odpowiednich zmian.

Artykuł 22

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 23

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 marca 2000 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego N. FONTAINE Przewodniczący