RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje;

(1) Rada zawarła Umowę o handlu, rozwoju i współpracy między Wspólnotą Europejską a Republiką Południowej Afryki, zwaną dalej „Umową”, oraz na mocy decyzji 1999/753/WE(¹) zdecydowała, że Umowa ta tymczasowo wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r.;

(2) preferencje taryfowe przedstawione w umowie mają zastosowanie do produktów pochodzących z Republiki Południowej Afryki, zgodnie z protokołem 1 Umowy;

(3) konieczne jest ustanowienie procedur stosowania niektórych postanowień tej Umowy;

(4) preferencyjne stawki celne, które mają być stosowane przez Wspólnotę w ramach tej Umowy, powinny być normalnie obliczane na podstawie konwencjonalnej stawki Wspólnej Taryfy Celnej dla danych produktów: o ile dla danych produktów nie jest podana stawka konwencjonalna, lub gdzie stawka autonomiczna jest niższa od stawki konwencjonalnej, powinny one być jednak obliczane według stawki autonomicznej; nie jest konieczne ujęcie w niniejszym rozporządzeniu produktów, które według Wspólnej Taryfy Celnej są wolne od cła; obliczenie nie może w żadnym wypadku być oparte na cłach stosowanych dla konwencjonalnych lub autonomicznych kontyngentów taryfowych;

(5) Umowa ustala, że niektóre produkty pochodzące z Republiki Południowej Afryki mogą być przywożone do Wspólnoty w granicach kontyngentów taryfowych, przy zastosowaniu obniżonych lub zerowych stawek celnych; Umowa określa produkty kwalifikujące się do takich środków taryfowych, ich ilości i cła; metoda najbardziej odpowiednia dla zarządzania kontyngentem taryfowym dla produktu oznaczonego kodem CN ex 0406 oparta jest na pozwoleniach na przywóz i będzie wykonywana przez Komisję; inne kontyngenty taryfowe powinny być zarządzane, jako reguła, na zasadzie „pierwszy, który przyszedł jest obsługiwany jako pierwszy”, zgodnie z art. 308a-308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(²);

(6) zmiany kodów Nomenklatury Scalonej i kodów Taric oraz działania dostosowawcze wynikające z przyjęcia umów, protokołów lub wymiany listów między Wspólnotą a Republiką Południowej Afryki nie dotyczą zmian treści; dlatego też dla zachowania prostoty należy zadbać, aby Komisja wspomagana przez Komitet Kodeksu Celnego podjęła kroki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia, zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(³);

(7) w interesie zwalczania nadużyć finansowych należy opracować przepisy poddające preferencyjny przywóz pod nadzór Wspólnoty,

przyjmujE niniejsze rozporządzenie:

Artykuł 1

1. Do celów stosowania preferencyjnej stawki celnej w ramach Umowy, wyrazy „faktycznie nałożone cło” należy rozumieć jako:

- najniższą stawkę celna występującą w kolumnie 3 lub 4, biorąc pod uwagę okresy zastosowania zamieszczone w tej kolumnie lub, do których zamieszczono tam odniesienie, części drugiej załącznika I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej(⁴), lub

- stawkę ogólnego systemu preferencji (OSP) zgodną z art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2820/98 z dnia 21 grudnia 1998 r. wprowadzającego wieloletni system ogólnych preferencji taryfowych w okresie od dnia 1 lipca 1999 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.(⁵),

którakolwiek z nich jest niższa. Jednakże wyrazy „faktycznie nałożone cło” nie należy rozumieć jako odniesienie do cła ustalonego w ramach struktury kontyngentu taryfowego na mocy art. 26 Traktatu lub załącznika 7 do rozporządzenia (WE) nr 2658/87.

2. Do celów Załącznika do niniejszego rozporządzenia termin klauzuli najwyższego uprzywilejowania (KNU) należy rozumieć jako najniższą stawkę celną występującą w kolumnie 3 lub 4, biorąc pod uwagę okresy stosowania zamieszczone w tej kolumnie lub, do których zamieszczono tam odniesienie, części drugiej załącznika I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87.

3. Z zastrzeżeniem ust. 4, ostateczna preferencyjna stawka celna obliczona zgodnie z niniejszym rozporządzeniem zostaje zaokrąglona w dół do pierwszego miejsca dziesiętnego.

4. Gdy rezultat obliczenia preferencyjnej stawki celnej w zastosowaniu ust. 3 jest jednym z poniżej podanych, uważa się, że preferencyjna stawka stanowi pełne zwolnienie od cła:

– 1% lub mniej w przypadku ceł ad valorem, lub

– 0,5 EUR lub mniej dla poszczególnej kwoty wyrażonej w euro w przypadku ceł specyficznych.

Artykuł 2

1. Należności celne za produkty wymienione w Załączniku, pochodzące z Republiki Południowej Afryki, obniża się do poziomów podanych w Załączniku i w granicach kontyngentów taryfowych wyszczególnionych w Załączniku, bez uszczerbku dla art. 8.

2. Kontyngent taryfowy jest zarządzany przez Komisję zgodnie z art. 308a-308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

3. Obniżenia ceł dla kontyngentów taryfowych, określonych w Załączniku są wyrażane jako wielkości procentowe opłat celnych faktycznie stosowanych na towary pochodzące z Południowej Afryki, zgodnie z definicją art. 1 ust. 1, w dniu tymczasowego wejścia w życie Umowy.

Artykuł 3

Komisja otwiera roczne bezcłowe kontyngenty taryfowe dla sera i twarogu o kodach CN 0406 10 20, 0406 10 80, 0406 20 90, 0406 30 10, 0406 30 31, 0406 30 39, 0406 30 90, 0406 40 90, 0406 90 01, 0406 90 21, 0406 90 50, 0406 90 69, 0406 90 78, 0406 90 86, 0406 90 87, 0406 90 88, 0406 90 93 i 0406 90 99, pochodzących z Republiki Południowej Afryki. Wstępna ilość roczna tego kontyngentu taryfowego wynosi 5 000 ton. Do tej wielkości stosuje się roczny współczynnik przyrostu wynoszący 5%. Wielkość wynikową zaokrągla się w górę do najbliższej jednostki całkowitej.

Artykuł 4

Po upływie pierwszego roku kontyngenty taryfowe, określone w art. 2 zwiększa się corocznie o wielkość procentową określoną w Załączniku jako roczny wskaźnik wzrostu. Obliczona zostaje zaokrąglona w górę do pierwszego miejsca dziesiętnego.

Artykuł 5

Bez uszczerbku dla przepisów art. 2-4 zmiany i dostosowania techniczne niniejszego rozporządzenia, niezbędne do wykonania wskutek poprawek do kodów Nomenklatury Scalonej i kodów Taric lub powstałe w wyniku przyjęcia umów, protokołów lub wymiany listów między Wspólnotą i Republiką Południowej Afryki, zostają przyjęte przez Komisję zgodnie z procedurą zarządzania określoną w art. 6 ust. 2.

Artykuł 6

1. Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego, zwany dalej „Komitetem”.

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres, określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 7

1. Produkty wprowadzone do swobodnego obrotu przy korzystaniu z preferencyjnych stawek przewidzianych w ramach Umowy, inne niż te objęte art. 2, są przedmiotem nadzoru. Komisja w porozumieniu z Państwami Członkowskim decyduje, które produkty podlegają temu nadzorowi.

2. Stosuje się art. 308d rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

3. Państwa Członkowskie i Komisja współpracują ściśle celem zapewnienia przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Kontyngent taryfowy, określony numerem porządkowym 09.1825 Załącznika, zostaje otwarty po raz pierwszy z chwilą wejścia w życie Umowy WE/RPA w sprawie win i wyrobów spirytusowych.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty wejścia w życie Umowy(⁶).

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 grudnia 1999 r.

W imieniu Rady

K. HEMILÄ

Przewodniczący