Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna
Wersja aktualna
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2561/1999
z dnia 3 grudnia 1999 r.
ustanawiające normę handlową dla grochu
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1257/1999(2), w szczególności jego art. 2 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
1) Groch wymieniony jest w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2200/96 jako produkt, w stosunku, do którego należy przyjąć normy. Rozporządzenie Komisji nr 58(3), ustanawiające wspólne normy jakości na niektóre produkty wymienione w załączniku IB do rozporządzenia nr 23, ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 888/97(4), było przedmiotem wielokrotnych zmian i przestało zapewniać przejrzystość prawną.
2) Dlatego też przepisy, o których mowa, powinny zostać opracowane ponownie, a załącznik I.3 do rozporządzenia nr 58 powinien zostać skreślony. W tym celu, a także do celów zachowania przejrzystości na rynku światowym należy uwzględnić normy dla grochu zalecane przez Grupę Roboczą ds. Normalizacji Produktów Rolnych Łatwo Psujących się i Rozwoju Jakości Europejskiej Komisji Gospodarczej Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ).
3) Rezultatem stosowania tych norm musi być wyeliminowanie z rynku produktów o niezadowalającej jakości, przygotowanie produkcji do zaspokajania wymagań konsumentów i ułatwienie stosunków handlowych w oparciu o uczciwą konkurencję, a przez to wspieranie wzrostu zyskowności produkcji.
4) Normy stosuje się na wszystkich etapach obrotu. Transport na duże odległości, składowanie przez pewien okres czasu i różne czynności przeładunkowe, jakim poddawane są produkty, mogą powodować pogorszenie ich jakości ze względu na biologiczny rozwój produktów lub niebezpieczeństwo ich zepsucia. Takie pogorszenie należy brać pod uwagę przy stosowaniu norm na wszystkich etapach obrotu od chwili jego wysyłki.
5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Normy handlowe dla grochu objętego kodem CN 0708 są zgodne z normami wymienionymi w Załączniku.
Normy te stosuje się na wszystkich etapach obrotu, na warunkach ustanowionych w rozporządzeniu (EWG) nr 2200/96.
Jednakże, na etapach, które następują po wysyłce produkty mogą, w porównaniu z wymaganiami określonych norm, wykazywać nieznaczne obniżenie świeżości i turgoru oraz niewielkie pogorszenie jakości w związku z zachodzącymi w nich procesami biologicznego rozwoju i ich skłonnością do psucia się.
Artykuł 2
Załącznik I.3 do rozporządzenia nr 58 skreśla się.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od pierwszego dnia, pierwszego miesiąca następującego po miesiącu jego wejścia w życie.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 3 grudnia 1999 r.
| W imieniu Komisji | |
| Franz FISCHLER | |
| Członek Komisji |
(1) Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1.
(2) Dz.U. L 160 z 26.06.1999, str. 80.
(3) Dz.U. L 56 z 7.07.1962, str. 1606/62.
(4) Dz.U. L 126 z 17.05.1997, str. 11.
ZAŁĄCZNIK
NORMY DLA GROCHU
I. DEFINICJA PRODUKTU ROLNEGO
Niniejsza norma ma zastosowanie do grochu przeznaczonego do łuskania, odmian wyhodowanych z Pisum sativym L., i grochu przeznaczonego do spożycia w strączkach lub grochu śnieżnego wyhodowanego z Pisum sativum L. var. macrocarpon oraz grochu cukrowego wyhodowanego z Pisum sativum L. var. saccharatum dostarczanego w stanie świeżym do konsumentów, z wyłączeniem grochu przeznaczonego do przetwórstwa przemysłowego.
II. PRZEPISY DOTYCZĄCE JAKOŚCI
Celem normy jest określenie wymagań jakości dla grochu po jego przygotowaniu i zapakowaniu.
A. Wymagania minimalne
We wszystkich klasach, z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dotyczące danej klasy i dopuszczonych tolerancji,
(i) strączki muszą być:
— nienaruszone
— w dobrym stanie; wyłączając produkt rolny zaczynający gnić lub psuć się w taki sposób, że nie nadaje się do spożycia
— czyste, praktycznie wolne od jakichkolwiek widocznych ciał obcych (z częściami kwiatów włącznie)
— wolne od twardych włókien lub błon w grochu przeznaczonym do spożycia w całości
— praktycznie wolne od szkodników
— praktycznie wolne od szkód wyrządzonych przez szkodniki
— wolne od nieprawidłowej wilgoci zewnętrznej
— wolne od obcego zapachu i/lub smaku.
(ii) groch musi być:
— świeży
— w dobrym stanie, tj. wolny od szkód wyrządzonych przez szkodniki lub choroby
— normalnie rozwinięty.
Stadium rozwoju oraz stan grochu muszą być takie, aby umożliwiały:
— wytrzymanie transportu i przeładunku i
— przybycie w zadowalającym stanie do miejsca przeznaczenia.
B. Klasyfikacja
Groch klasyfikowany jest w dwóch klasach określonych poniżej:
(i) Klasa I
Groch w tej klasie musi być dobrej jakości.
Strączki muszą:
— mieć kształt, rozmiary i ubarwienie charakterystyczne dla danej odmiany
— posiadać szypułki
— być wolne od szkód wyrządzonych gradobiciem
— świeże i jędrne
— wolne od szkód wyrządzonych przez gorąco.
Strączki przeznaczone do spożycia w całości mogą mieć:
— bardzo nieznaczne wady, uszkodzenia i ślady poobijania skórki
— bardzo nieznaczne wady kształtu
— bardzo nieznaczne wady ubarwienia.
W przypadku grochu przeznaczonego do łuskania:
strączki muszą być:
— dobrze wypełnione, posiadające co najmniej pięć ziaren.
ziarna muszą być:
— dobrze uformowane
— delikatne
— soczyste i odpowiednio twarde, tj. przy ściskaniu dwoma palcami powinny się one spłaszczać bez pękania
— rozmiarów odpowiadających co najmniej połowie wielkości ziaren w pełni rozwiniętych, ale nie w pełni rozwinięte
— koloru typowego dla danej odmiany
— nie mączyste
— nieuszkodzone.
Dla grochu przeznaczonego do spożycia w całości ziarna, jeżeli są obecne, muszą być małe i niedojrzałe.
(ii) Klasa II
Klasa ta obejmuje groch, który nie kwalifikuje się do włączenia do klasy I, ale spełnia minimalne wymagania wyszczególnione powyżej.
Groch przeznaczony do łuskania może być bardziej dojrzały niż ten objęty klasą I.
Można dopuścić następujące nieznaczne wady, pod warunkiem, że groch zachowuje swoje podstawowe cechy, gdy chodzi o jakość, własności przechowalnicze i wygląd.
Dla grochu przeznaczonego do spożycia w całości, strączki mogą posiadać:
— nieznaczne wady skórki, uszkodzenia i zgniecenia
— nieznaczne wady kształtu, włącznie z wynikającymi z rozwoju ziaren
— nieznaczne wady ubarwienia
— nieznaczne, nie rozwijające się wady skórki spowodowane przez owady
— i być nieznacznie wysuszone, z wyłączeniem strączków zwiędniętych i odbarwionych.
Dla grochu przeznaczonego do łuskania, strączki mogą mieć:
— nieznaczne wady ubarwienia
— nieznaczne uszkodzenia, pod warunkiem, że nie ulegają one powiększeniu, i że nie istnieje ryzyko uszkodzenia ziaren
— i wykazywać nieznaczny stopień utraty świeżości, z wyłączeniem strączków zwiędniętych.
Strączki muszą zawierać, co najmniej trzy ziarna.
Ziarna grochu mogą być:
— nieco gorzej uformowane
— nieco mniej wybarwione
— nieco twardsze
— nieznacznie uszkodzone.
Wyklucza się ziarna przejrzałe.
III. PRZEPISY DOTYCZĄCE KLASYFIKACJI WEDŁUG WIELKOŚCI LUB WAGI
Dla grochu nie ustala się obowiązkowych wymiarów.
IV. PRZEPISY DOTYCZĄCE TOLERANCJI
Tolerancje w odniesieniu do jakości są dopuszczalne w każdym opakowaniu dla produktu rolnego niespełniającego wymogów oznaczonej klasy.
(i) Klasa I
10% wagi grochu niespełniających wymogów klasy, lecz spełniających wymogi Klasy II lub, wyjątkowo, mieszczących się w przedziale tolerancji dla tej klasy.
(ii) Klasa II
10% wagi grochu niespełniających wymogów tej klasy ani wymogów minimalnych, z wyjątkiem produktu rolnego zaczynającego gnić, z postępującymi procesami chorobowymi lub jakimkolwiek innym pogorszeniem jakości powodującym, że nie nadaje się on do spożycia.
V. PRZEPISY DOTYCZĄCE WYGLĄDU
A. Jednorodność
Zawartość każdego opakowania musi być jednolita i obejmować wyłącznie groch tego samego pochodzenia, tej samej odmiany i jakości.
Widoczna część zawartości opakowania musi być reprezentatywna dla całej zawartości.
B. Opakowania
Groch musi być pakowany w taki sposób, aby produkt rolny był odpowiednio chroniony.
Materiały użyte wewnątrz opakowania muszą być nowe, czyste i takiej jakości, która pozwala na uniknięcie spowodowania jakiegokolwiek uszkodzenia zewnętrznego lub wewnętrznego produktu rolnego. Zezwala się na użycie materiałów, w szczególności papieru lub pieczątek ze specyfikacją handlową pod warunkiem, że druk lub etykietowanie zostało wykonane z nietoksycznego tuszu lub kleju.
Opakowania muszą być wolne od jakichkolwiek ciał obcych.
VI. PRZEPISY DOTYCZĄCE OZNAKOWANIA
Każde opakowanie musi mieć zaznaczone następujące dane szczegółowe umieszczone po tej samej stronie, oznakowane w sposób czytelny i trwały oraz widoczny z zewnątrz.
A. Identyfikacja
— Pakujący i/lub wysyłający: nazwa i adres lub urzędowo wydane lub zatwierdzone oznaczenie kodowe. Jednakże, w przypadku użycia oznaczenia kodowego, słowa „pakujący i/lub wysyłający” (lub ich równoważny skrót) muszą być umieszczone w pobliżu tego oznaczenia kodowego.
B. Rodzaj produktu rolnego
— „Groch do łuskania”, „groch śnieżny”, „groch cukrowy” lub „groch do spożycia w całości”, jeżeli zawartość nie jest widoczna z zewnątrz.
C. Pochodzenie produktu rolnego
— Kraj pochodzenia i do wyboru region, gdzie były uprawiane, lub nazwa miejsca w kraju, regionie lub lokalna.
D. Specyfikacja handlowa
— Klasa
E. Oznakowanie kontroli urzędowej (fakultatywnie)
