(i) strączki muszą być:

— nienaruszone

— w dobrym stanie; wyłączając produkt rolny zaczynający gnić lub psuć się w taki sposób, że nie nadaje się do spożycia

— czyste, praktycznie wolne od jakichkolwiek widocznych ciał obcych (z częściami kwiatów włącznie)

— wolne od twardych włókien lub błon w grochu przeznaczonym do spożycia w całości

— praktycznie wolne od szkodników

— praktycznie wolne od szkód wyrządzonych przez szkodniki

— wolne od nieprawidłowej wilgoci zewnętrznej

— wolne od obcego zapachu i/lub smaku.

(ii) groch musi być:

— świeży

— w dobrym stanie, tj. wolny od szkód wyrządzonych przez szkodniki lub choroby

— normalnie rozwinięty.

Stadium rozwoju oraz stan grochu muszą być takie, aby umożliwiały:

— wytrzymanie transportu i przeładunku i

— przybycie w zadowalającym stanie do miejsca przeznaczenia.

(i) Klasa I

Groch w tej klasie musi być dobrej jakości.

Strączki muszą:

— mieć kształt, rozmiary i ubarwienie charakterystyczne dla danej odmiany

— posiadać szypułki

— być wolne od szkód wyrządzonych gradobiciem

— świeże i jędrne

— wolne od szkód wyrządzonych przez gorąco.

Strączki przeznaczone do spożycia w całości mogą mieć:

— bardzo nieznaczne wady, uszkodzenia i ślady poobijania skórki

— bardzo nieznaczne wady kształtu

— bardzo nieznaczne wady ubarwienia.

W przypadku grochu przeznaczonego do łuskania:

strączki muszą być:

— dobrze wypełnione, posiadające co najmniej pięć ziaren.

ziarna muszą być:

— dobrze uformowane

— delikatne

— soczyste i odpowiednio twarde, tj. przy ściskaniu dwoma palcami powinny się one spłaszczać bez pękania

— rozmiarów odpowiadających co najmniej połowie wielkości ziaren w pełni rozwiniętych, ale nie w pełni rozwinięte

— koloru typowego dla danej odmiany

— nie mączyste

— nieuszkodzone.

Dla grochu przeznaczonego do spożycia w całości ziarna, jeżeli są obecne, muszą być małe i niedojrzałe.

(ii) Klasa II

Klasa ta obejmuje groch, który nie kwalifikuje się do włączenia do klasy I, ale spełnia minimalne wymagania wyszczególnione powyżej.

Groch przeznaczony do łuskania może być bardziej dojrzały niż ten objęty klasą I.

Można dopuścić następujące nieznaczne wady, pod warunkiem, że groch zachowuje swoje podstawowe cechy, gdy chodzi o jakość, własności przechowalnicze i wygląd.

Dla grochu przeznaczonego do spożycia w całości, strączki mogą posiadać:

— nieznaczne wady skórki, uszkodzenia i zgniecenia

— nieznaczne wady kształtu, włącznie z wynikającymi z rozwoju ziaren

— nieznaczne wady ubarwienia

— nieznaczne, nie rozwijające się wady skórki spowodowane przez owady

— i być nieznacznie wysuszone, z wyłączeniem strączków zwiędniętych i odbarwionych.

Dla grochu przeznaczonego do łuskania, strączki mogą mieć:

— nieznaczne wady ubarwienia

— nieznaczne uszkodzenia, pod warunkiem, że nie ulegają one powiększeniu, i że nie istnieje ryzyko uszkodzenia ziaren

— i wykazywać nieznaczny stopień utraty świeżości, z wyłączeniem strączków zwiędniętych.

Strączki muszą zawierać, co najmniej trzy ziarna.

Ziarna grochu mogą być:

— nieco gorzej uformowane

— nieco mniej wybarwione

— nieco twardsze

— nieznacznie uszkodzone.

Wyklucza się ziarna przejrzałe.