Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna
Wersja aktualna
obowiązujący
Alerty
DECYZJA KOMISJI
z dnia 22 czerwca 1999 r.
w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych, na podstawie art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG, w odniesieniu do wyrobów zatrzymujących ogień, uszczelniających, przeciwogniowych i wyrobów zabezpieczających przed ogniem
Dziennik Urzędowy nr L 178 14/07/1999 s.52
(notyfikowana jako dokument nr C (1999) 1481)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(1999/454/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych(1), zmienioną dyrektywą 93/68/EWG(2), w szczególności jej art. 13 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Komisja jest zobowiązana wybrać między dwoma procedurami zaświadczania zgodności wyrobu przewidzianymi w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG, „możliwie najmniej uciążliwą procedurę zgodną z wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa”; oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji dla danego wyrobu lub rodziny wyrobów, czy obecność fabrycznego systemu kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent jest niezbędnym i wystarczającym warunkiem do zaświadczania zgodności oraz czy z przyczyn dotyczących zachowania zgodności z kryteriami wspomnianymi w art. 13 ust. 4, wymagana jest interwencja upoważnionej jednostki certyfikującej;
(2) przepisy art. 13 ust. 4 wymagają, aby określona w ten sposób procedura, była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych; z tego powodu wymagane jest zdefiniowanie wyrobu lub rodziny wyrobów w sposób wykorzystywany w mandatach i specyfikacjach technicznych;
(3) obydwie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 są opisane szczegółowo w załączniku III do dyrektywy 89/106/EWG; dlatego też niezbędne jest jasne zdefiniowanie metod, przy pomocy których te dwie procedury mają być wprowadzone w życie dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom;
(4) procedura, określona w art. 13 ust. 3 lit. a), odpowiada systemom przedstawionym w pierwszej możliwości, bez stałego nadzoru, oraz w możliwości drugiej i trzeciej przedstawionej w sekcji 2 (ii) załącznika III, a procedura, określona w art. 13 ust. 3 lit. b), odpowiada systemom przedstawionym w sekcji 2 (i) załącznika III oraz w pierwszej możliwości, z nadzorem stałym, w sekcji 2 (ii) załącznika III;
(5) środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. budownictwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zgodność wyrobów wymienionych w załączniku I zaświadcza się w drodze procedury, poprzez którą, oprócz fabrycznego systemu kontroli produkcji przez producenta, w ocenę i nadzór nad kontrolą produkcji lub samym wyrobem zaangażowana jest upoważniona jednostka certyfikująca.
Artykuł 2
Procedura zaświadczania zgodności podana w załączniku II jest wskazana w mandatach do wytycznych dla europejskich zatwierdzeńtechnicznych.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 czerwca 1999 r.
W imieniu Komisji
Martin BANGEMANN
Członek Komisji