RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 130w,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 189c Traktatu(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

1) Unia Europejska jest związana zobowiązaniami podjętymi w stosunku do krajów AKP w ramach Konwencji z Lomé, w szczególności jej protokołu 5 zawierającego dążenie do zapewnienia państwom AKP zachowania korzyści na rynku europejskim, dostępu do tego rynku na zasadach nie mniej korzystnych niż posiadane do tej pory i poprawy warunków produkcji i obrotu w odniesieniu do bananów AKP;

2) wspólna organizacja rynku bananów ustanowiona na mocy rozporządzenia (EWG) nr 404/93(³) ustala ramy dla utrzymania korzyści posiadanych w przeszłości przez tradycyjnych dostawców AKP na rynku Wspólnoty;

3) w szczególności, przepisy dotyczące handlu z państwami trzecimi ustanowione na mocy tytułu IV wymienionego rozporządzenia były opracowane w celu umożliwienia zbytu zapewniającego odpowiedni dochód producentom bananów produkowanych w państwach AKP będących tradycyjnymi dostawcami Wspólnoty na rynku wspólnotowym bananów, zgodnie z zobowiązaniami wspólnotowymi określonymi powyżej;

4) te porozumienia handlowe zostały zmienione na mocy rozporządzenia (WE) nr 1637/98;

5) te zmiany w odniesieniu do handlu znacznie zmieniły warunki rynkowe dla tradycyjnych dostawców AKP i mogłyby być szkodliwe, w szczególności dla najmniej uprzywilejowanych dostawców;

6) tradycyjni dostawcy AKP muszą zatem podjąć szczególne wysiłki w celu dostosowania do nowych warunków rynkowych, aby utrzymać się na rynku Wspólnoty, oraz zapewnić zdolność utrzymania tradycyjnych dostaw AKP;

7) należy przyznać dodatkową pomoc techniczną i finansową, oprócz już przyznanej na mocy czwartej Konwencji AKP - WE z Lomé, dla tradycyjnych dostawców AKP w celu umożliwienia im przystosowania się do nowych warunków rynkowych, w szczególności w celu poprawy konkurencyjności; należy równocześnie wspierać przyjazną środowisku produkcję i metody rynkowe, które uwzględniają także normy społeczne;

8) ponieważ pomoc ta powinna uwzględniać wysiłki szczególne, niezbędne ze względu na nowe warunki rynkowe, należy ustalić obiektywne kryteria w celu określenia zakresu takiej pomocy;

9) aby zapewnić adekwatność takiej pomocy w odniesieniu do założonych celów, pomoc ta powinna być czasowa oraz stopniowo i łagodnie wycofywana;

10) aby ułatwić wprowadzenie w życie tych przepisów, należy ustanowić procedurę obejmującą bliską współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym ustanawia się specjalne ramy pomocy technicznej i finansowej w celu wsparcia tradycyjnych dostawców AKP bananów w przystosowaniu się do nowych warunków rynkowych w następstwie zmian wprowadzonych we wspólnej organizacji rynku bananów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1637/98.

2. Te specjalne ramy pomocy wprowadza się w życie na okres nie przekraczający dziesięciu lat począwszy od 1 stycznia 1999 r.

Artykuł 2

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

- „tradycyjni dostawcy AKP” oznaczają kraje AKP wymienione w Załączniku,

- „banany” oznaczają świeże lub suszone banany oznaczone kodem CN 0803, z wyjątkiem plantanów.

Artykuł 3

1. Tradycyjni dostawcy AKP kwalifikują się do ubiegania się o pomoc techniczną i finansową.

2. Pomoc techniczna i finansowa jest udzielana na wniosek kraju AKP w celu przyczynienia się do wdrażania programów mających na celu:

a) poprawę konkurencyjności w sektorze bananów, w szczególności przez:

- zwiększenie wydajności bez powodowania szkód dla środowiska,

- poprawę jakości obejmującą środki fitosanitarne,

- dostosowanie metod produkcji, dystrybucji lub metod wprowadzania do obrotu w celu osiągnięcia norm jakości przewidzianych w art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 404/93,

- ustanowienie organizacji producentów, które mają na celu poprawę obrotu i konkurencyjności ich produktów oraz rozwój systemów certyfikacji metod produkcji przyjaznych dla środowiska, włącznie z uczciwym handlem bananami,

- opracowanie strategii produkcji i/lub strategii wprowadzania do obrotu mającej na celu zaspokojenie wymogów rynku w świetle wspólnej organizacji rynku bananów we Wspólnocie,

- pomoc w szkoleniach, znajomości rynku, rozwoju produkcji przyjaznej dla środowiska, włącznie z uczciwym handlem bananami, poprawę infrastruktury dystrybucyjnej oraz poprawę usług handlowych i finansowych dla producentów bananów;

b) wspieranie dywersyfikacji, gdy poprawa konkurencyjności w sektorze bananów nie jest trwała.

Artykuł 4

Komisja rozstrzyga o kwalifikowaniu się programów określonych w art. 3 po konsultacji z zainteresowanymi tradycyjnymi dostawcami AKP zgodnie z procedurami przewidzianymi w art. 6. W szczególności uwzględnione zostaną okoliczności specyficzne dla każdego z dostawców AKP, ze szczególnym naciskiem na potrzebę specyficznych rozwiązań dla Somalii. Komisja uwzględnia również zgodność przewidywanego programu z ogólnymi celami rozwoju zainteresowanego państwa AKP oraz jego spójność z zasadami regionalnej współpracy z innymi producentami bananów, w szczególności z producentami wspólnotowymi.

Artykuł 5

1. Komisja jest odpowiedzialna za ocenę, podejmowanie decyzji oraz za zarządzanie działaniami prowadzonymi na mocy tego rozporządzenia, zgodnie z obowiązującymi procedurami budżetowymi i innymi obowiązującymi procedurami, w szczególności z tymi określonymi w rozporządzeniu finansowym, mającymi zastosowanie do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich.

2. Decyzje dotyczące każdej operacji finansowanej na mocy niniejszego rozporządzenia, której kwota przekracza 2 miliony EUR lub jakakolwiek korekta takiej operacji pociągająca za sobą zwiększenie pierwotnie uzgodnionej kwoty o więcej niż 20% oraz propozycje zasadniczych zmian dokonywanych w wyniku trudności pojawiających się w trakcie wdrażania projektów już rozpoczętych przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 6.

Jeśli przekroczenie określone w akapicie pierwszym jest większe niż 4 miliony EUR lecz mniejsze niż 20% pierwotnego zobowiązania, opinia Komitetu wydawana jest według uproszczonych i przyspieszonych procedur, zgodnie z art. 6.

Komisja przekazuje zwięzłą informację Komitetowi o decyzjach finansowych, które zamierza podjąć w związku z projektami i programami o wartości poniżej 2 milionów EUR. Informacja taka podawana jest co najmniej na tydzień przed podjęciem decyzji.

3. Wszelkie porozumienia finansowe lub umowy zawarte na podstawie niniejszego rozporządzenia przewidują przeprowadzenie przez Komisję i Trybunał Obrachunkowy kontroli na miejscu, zgodnie ze zwykłymi zasadami ustanowionymi przez Komisję na podstawie obowiązujących przepisów, w szczególności tych ustanowionych w rozporządzeniu finansowym stosowanym do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich.

4. Jeżeli transakcje prowadzą do zawarcia porozumień finansowych między Wspólnotą a krajem odbioru, porozumienia takie stanowią, że podatki, cła i opłaty nie są ponoszone przez Wspólnotę.

5. Uczestnictwo w zaproszeniach do składania ofert i umowach jest otwarte, na równych warunkach dla wszystkich osób fizycznych i prawnych w Państwach Członkowskich, w kraju odbioru i we wszystkich państwach AKP. W należycie uzasadnionych przypadkach i w celu zapewnienia najbardziej korzystnego wskaźnika optymalizacji kosztów, uczestnictwo to można rozszerzyć na inne kraje rozwijające się.

6. Dostawy pochodzą z Państw Członkowskich lub państw AKP. W należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadkach, mogą pochodzić z innych krajów rozwijających się.

7. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na:

- dążenie do optymalizacji kosztów oraz do osiągnięcia stabilności przy opracowaniu projektu,

- jasne określenie i monitorowanie celów oraz wskaźników realizacji dla wszystkich projektów.

8. Pomoc udzielana na podstawie niniejszego rozporządzenia uzupełnia i wzmacnia pomoc udzielaną na podstawie innych instrumentów współpracy na rzecz rozwoju.

Artykuł 6

1. Komisja jest wspierana przez właściwy komitet geograficzny odpowiedzialny za rozwój, składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich Wspólnoty, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które mają być podjęte. Komitet wydaje swoją opinię na temat projektu w terminie, który może określić przewodniczący, w zależności od pilności sprawy. W przypadku decyzji, które Rada musi przyjąć na wniosek Komisji, opinia wydawana jest większością określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich ważone są w sposób ustanowiony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeśli są one zgodne z opinią komitetu.

Jeśli przewidywane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub jeśli nie wydano żadnej opinii, Komisja niezwłocznie przedstawia Radzie wniosek odnoszący się do środków, które mają zostać podjęte. Rada stanowi kwalifikowaną większością głosów.

Jeśli, po upływie miesiąca od dnia zwrócenia się do Rady, Rada nie wydała decyzji, zaproponowane środki przyjmuje Komisja.

Artykuł 7

1. W ramach całkowitej kwoty przeznaczonej na dany rok, Komisja ustala maksymalną kwotę przeznaczoną dla każdego tradycyjnego dostawcy AKP na finansowanie programów wymienionych w art. 3 ust. 2, na podstawie zaobserwowanych różnic konkurencyjności i uwzględniając znaczenie produkcji bananów w zainteresowanym kraju. Jeśli wdrażane są tylko programy określone w art. 3 ust. 2 lit. b), Komisja przeznaczy kwotę porównywalną do kwoty udzielonej dla innych tradycyjnych dostawców.

2. Począwszy od 2004 r. i w każdym następnym roku, maksymalny współczynnik redukcji środków w wysokości 15% stosuje się w odniesieniu do pomocy udostępnianej poszczególnym tradycyjnym dostawcom AKP. W przypadku wdrażania programów określonych na mocy art. 3 ust. 2 lit. a), ten współczynnik redukcji obniża się do poziomu równego wzrostowi konkurencyjności zaobserwowanemu w porównaniu z rokiem poprzednim.

3. Szczegółowe zasady zostaną ustanowione przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

Artykuł 8

1. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia określa Komisja.

2. Komisję wspomaga komitet składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

3. Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które mają być podjęte. Komitet wydaje swoją opinię na temat projektu w terminie, który może określić przewodniczący w zależności od pilności sprawy. W przypadku decyzji, które Rada musi podjąć na wniosek Komisji, opinia zostaje wydana większością głosów określoną w art. 148 ust. 2 Traktatu. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich są ważone w sposób ustanowiony w tym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

4. Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeśli są one zgodne z opinią komitetu.

Jeśli przewidywane środki nie są zgodne z opinią komitetu, lub jeśli nie została wydana żadna opinia, Komisja niezwłocznie przedstawia Radzie wniosek odnoszący się do środków, które mają zostać przyjęte. Rada stanowi kwalifikowaną większością.

Jeśli, po upływie trzech miesięcy od dnia zwrócenia się do Rady, Rada nie podjęła decyzji, zaproponowane środki przyjmuje Komisja.

Artykuł 9

Do 31 grudnia 2000 r., a następnie co dwa lata, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie, jeśli stosowne, wraz z odpowiednimi wnioskami, dotyczące funkcjonowania niniejszego rozporządzenia,.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 22 kwietnia 1999 r.

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

LISTA OKREŚLONA W ART. 2 AKAPIT PIERWSZY

Tradycyjni dostawcy AKP bananów

Belize

Kamerun

Wyspy Zielonego Przylądka

Wybrzeże Kości Słoniowej

Dominika

Grenada

Jamajka

Madagaskar

Saint Lucia

Saint Vincent i Grenadyny

Somalia

Surinam