Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 1998-07-27 do 2023-12-06
Wersja archiwalna od 1998-07-27 do 2023-12-06
archiwalny
Alerty
DECYZJA KOMISJI
z dnia 24 lipca 1998 r.
w sprawie postępowania w przypadkach nadużyć finansowych w zakresie podatku VAT (rozbieżności między teoretycznymi wpływami z podatku VAT i rzeczywistymi wpływami z podatku VAT) dla celów zbiorczej rachunkowości narodowo-gospodarczej
(notyfikowana jako dokument nr C(1998) 2202)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(98/527/WE, Euratom)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r. w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych(1), w szczególności jej art. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
decyzja Komisji 94/168/WE, Euratom z dnia 22 lutego 1994 r. w sprawie środków, które należy podjąć należy w celu wykonania dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych(2) dotyczy w szczególności uchylania się od zobowiązań podatkowych, lecz nie określa jednoznacznie, jak należy postępować w przypadkach uchylania się od podatku VAT; dlatego właściwe jest określenie w jaki sposób należy postępować w przypadkach uchylania się od podatku VAT;
w celu zapewnienia wyczerpujących prognoz ich PKB i PNB zgodnie z dyrektywą 89/130/EWG, Euratom, Państwa Członkowskie muszą dostosować te prognozy w taki sposób, aby uwzględnić uchylanie się od podatku VAT;
dostosowanie odnosi się do takiego przypadku rozbieżności między teoretycznymi wpływami z podatku VAT i rzeczywistymi wpływami z podatku VAT, który dotyczy uszczuplenia podatku w wyniku uchylania się od podatku z wyłączeniem porozumienia z nabywcą („bez współudziału”);
środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 6 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom;
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Państwa Członkowskie wyliczają wartość podatku VAT uszczuplonego w wyniku uchylania się od podatku „bez współudziału” poprzez zastosowanie metod wymienionych w Załączniku do niniejszej decyzji.
Do celów powyższego obliczenia Państwa Członkowskie ustalają teoretyczne wpływy z podatku VAT i rzeczywiste wpływy z podatku VAT oraz obliczają rozbieżność między tymi dwiema kwotami poprzez zastosowanie poniższego wzoru:
| uchylanie się „bez współudziału” | = | Teoretyczne wpływy z podatku VAT minus rzeczywiste wpływy z podatku VAT minus różnice czasowe minus niewypłacalność minus utracony przychód (uchylanie się „ze współudziałem”) |
Państwa Członkowskie dostosowują, w razie konieczności, kwotę wartości dodanej zawartą w ich prognozach PKB i PNB dokonanych zgodnie z dyrektywą 89/130/EWG, Euratom poprzez dodanie do niej wartości obliczonej przy użyciu powyższego wzoru uchylania się „bez współudziału”.
Artykuł 2
W celu dokonania dostosowania określonego w art. 1 Państwa Członkowskie mogą stosować metodę, która jest odpowiednikiem metody opisanej w art. 1 akapit pierwszy i która prowadzi do porównywalnych wyników.
Artykuł 3
Nie później niż dnia 1 października 1998 r. Państwa Członkowskie dostarczają Komisji wyjaśnienie dotyczące stosowanych źródeł i metod oraz stanu wartości dokonanych dostosowań. Zgodnie z art. 19 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1552/89(3), Komisja bada ważność stosowanych źródeł i metod oraz dokonanych dostosowań, jak również porównywalność uzyskanych wyników, w szczególności w przypadkach, gdy zgodnie z art. 2 nie była stosowana metoda opisana w art. 1 akapit pierwszy.
Termin dla nowych Państw Członkowskich (Austria, Finlandia i Szwecja) ustala się na dzień 1 października 1999 r.
Artykuł 4
Jeżeli Państwo Członkowskie potrafi wykazać przed Komisją, że równoważne obliczenie zostało zawarte w jego rachunkach, art. 1 nie ma zastosowania. Każde Państwo Członkowskie, które chce skorzystać z tej możliwości dostarcza Komisji pełną dokumentację do dnia 1 października 1998 r. (termin dla Austrii, Finlandii i Szwecji: dzień 1 października 1999 r.).
Komisja informuje Komitet PNB o wyniku wdrażania niniejszej decyzji oraz, w szczególności, o metodach zastosowanych przez Państwa Członkowskie.
Artykuł 5
Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 1998 r.
| W imieniu Komisji | |
| Yves - Thibault DE SILGUY | |
| Członek Komisji |
(1) Dz.U. L 49 z 21.02.1989, str. 26.
(2)Dz.U. L 77 z 19.03.1994, str. 51.
(3) Dz.U. L 155 z 7.06.1989, str. 1.
ZAŁĄCZNIK
Wartość podatku VAT uszczuplonego w wyniku uchylania się bez porozumienia z nabywcą („bez współudziału”) oblicza się przy pomocy dwóch poniższych zmiennych:
1. Wartość teoretycznych wpływów z podatku VAT;
2. Rozbieżności pomiędzy teoretycznymi wpływami z podatku VAT i wpływami z podatku VAT rzeczywiście uzyskanymi w danym okresie.
Obliczanie teoretycznych wpływów z podatku VAT
Teoretycznymi wpływami z podatku VAT są kwoty podatku VAT, które zostałyby uzyskane, gdyby wszystkie jednostki podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT zapłaciły podatek zgodnie z przepisami.
Pierwszym etapem obliczania teoretycznych wpływów z podatku VAT jest doprowadzenie do zgodności podstawy opodatkowania podatkiem VAT z obowiązującymi przepisami: innymi słowy, zidentyfikowanie wszystkich transakcji, objętych podatkiem VAT, który nie podlega odliczeniu. Ostateczne spożycie w gospodarstwach domowych traktuje się jako całkowicie objęte podatkiem VAT nie podlegającym odliczeniu, podczas gdy inne rodzaje zużycia muszą zostać podzielone według stopnia, w jakim są objęte podatkiem VAT nie podlegającym odliczeniu. Obliczenia tego dokonuje się przy użyciu dostępnych najbardziej zdezagregowanych danych rachunków narodowych. Podstawa opodatkowania podatkiem VAT jest obliczana w świetle wszystkich aktualnych przepisów i zasad regulujących podatek VAT.
Drugim krokiem jest zastosowanie właściwej stawki podatku VAT do każdej transakcji stanowiącej podstawę opodatkowania podatkiem VAT, określonej według poprzedniego ustępu. Należy stosować stawki podatku VAT obowiązujące w roku, dla którego została obliczona podstawa podatku VAT. Teoretyczne wpływy z podatku VAT są obliczane w świetle wszystkich aktualnych ustaw i przepisów regulujących podatek VAT.
Obliczenia rozbieżności pomiędzy teoretycznymi wpływami z podatku VAT i wpływami z podatku VAT rzeczywiście uzyskanymi w okresie referencyjnym.
Rozbieżności pomiędzy teoretycznymi wpływami z podatku VAT (obliczonymi w świetle wszystkich aktualnych ustaw i przepisów) a rzeczywistymi wpływami z podatku VAT obejmują cztery składniki:
1. Różnice czasowe pomiędzy danymi skarbowymi i danymi zawartymi w rachunkach narodowych.;
2. Umorzenia ad hoc przez władze podatkowe niektórych roszczeń z tytułu podatku VAT w przypadkach niewypłacalności;
3. Uchylanie się od podatku w porozumieniu z nabywcą (ze współudziałem) (przypadki, w których nabywca nie płaci podatku VAT sprzedawcy);
4. Uchylania się od podatku bez porozumienia z nabywcą (bez współudziału) (przypadki, w których nabywca płaci podatek VAT sprzedawcy, lecz ten ostatni nie przekazuje go władzom podatkowym).
W rezultacie wartość uszczuplenia podatku w wyniku uchylania się bez porozumienia z nabywcą „bez współudziału” powstaje po odjęciu wartości uszczuplenia podatku w wyniku uchylania się w porozumieniu z nabywcą „ze współudziałem” i wartości umorzeń związanych z niewypłacalnością od rozbieżności pomiędzy teoretycznymi wpływami z podatku VAT i rzeczywistymi wpływami z podatku VAT, z uwzględnieniem różnic czasowych pomiędzy transakcją powodującą powstanie obowiązku podatkowego z tytułu podatku VAT i pobraniem wpływów z podatku VAT przez władze podatkowe.
| Uchylanie się „bez współudziału” | = | teoretyczne wpływy z podatku VAT minus rzeczywiste wpływy z podatku VAT minus różnice czasowe minus niewypłacalność minus utracone wpływy (Uchylanie się „ze współudziałem”) |
Rzeczywistymi wpływami z podatku VAT są kwoty rzeczywiście pobrane przez władze podatkowe w okresie, do którego odnosi się obliczenie teoretycznych wpływów z podatku VAT.
Korekty uwzględniające różnice czasowe mają na celu skorygowanie wpływów w taki sposób, aby uwzględnić fakt, że niektóre płatności podatku VAT dokonywane w roku bieżącym (n) dotyczą roku poprzedniego (n-1), oraz że część podatku VAT płatnego za rok n w rzeczywistości nie jest pobrana aż do następnego roku (n+1).
Mogą wystąpić sytuacje, gdy aktualne przepisy uprawniają władze podatkowe do umarzania ad hoc roszczeń z tytułu podatku VAT w przypadkach niewypłacalności. W takich sytuacjach wartość umorzeń należy odjąć od różnicy między teoretycznymi wpływami z podatku VAT a rzeczywistymi wpływami z podatku VAT (o ile nie została ona już wzięta pod uwagę w obliczeniu teoretycznych wpływów z podatku VAT).
W celu obliczenia wartości uszczuplenia podatku w wyniku uchylania się „ze współudziałem”, należy brać pod uwagę tylko te elementy działalności, w odniesieniu do których dokonano dostosowania uwzględniającego nie zgłoszone nakłady pracy (brak zapisu w ewidencjach statystycznych dla jednostek czynnych gospodarczo).
Przy wykorzystaniu tej metody, stosując korekty nie zgłoszonych nakładów pracy, dokonanych uprzednio w odniesieniu do wyników gałęzi działalności gospodarczej oraz mnożąc odpowiednie kwoty dodatkowej sprzedaży (nie zgłoszonej sprzedaży) przez właściwe stawki podatku VAT, możliwe jest oszacowanie wartości „utraconych” wpływów z podatku VAT, których organy podatkowe zostały pozbawione skutkiem uchylania się „ze współudziałem”.
Przykładowo, jeżeli po dokonaniu dostosowania uwzględniającego nie zgłoszone nakłady pracy prognoza wielkości spożycia w gospodarstwach domowych danego wyrobu z wyłączeniem podatku VAT wzrasta o 15% oraz jeżeli stawka podatku VAT stosowana do zakupów tego wyrobu wynosi 18,6%, wówczas kwotę należną władzom podatkowym można obliczyć w następujący sposób:
Utracone wpływy z podatku VAT wynikające z uchylania się od podatku „ze współudziałem” = wartość sprzedaży wyrobu przed dostosowaniem × 15% × 18,6%.
