RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego artykuły 57, 66, 90, 99, 100, 100a i 113, wraz z artykułem 228 ustęp 2 i artykułem 228 ustęp 3 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

Porozumienie z Marakeszu ustanawiające Światową Organizację Handlu i związane z nim umowy, ministerialne decyzje i deklaracje, między innymi decyzja ministerialna w sprawie negocjacji w sprawie telekomunikacji podstawowej, jak również Załącznik w sprawie negocjacji w sprawie telekomunikacji podstawowej zostały zatwierdzone decyzją Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 roku(³);

ogólne zobowiązania w zakresie podstawowych usług telekomunikacyjnych negocjowane przez Komisję w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich stanowią zadowalający i zrównoważony wynik;

dnia 30 kwietnia 1996 roku Rada upoważniła Komisję do zatwierdzenia w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich decyzji Grupy Negocjacyjnej do spraw Telekomunikacji podstawowej i Rady WTO do spraw Handlu Usługami przyjmującej Czwarty Protokół do Układu ogólnego w sprawie Handlu Usługami i decyzji Rady do spraw Handlu Usługami w sprawie zobowiązań w zakresie telekomunikacji podstawowej;

dnia 14 lutego 1997 roku Rada upoważniła Komisję do przedłożenia WTO w imieniu Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich ostatecznego wykazu zobowiązań;

właściwość Wspólnoty do zawierania umów międzynarodowych nie pochodzi wyłącznie z jawnego nadania przez Traktat, ale można też wyprowadzić ją z innych postanowień Traktatu i z aktów przyjętych przez instytucje Wspólnoty zgodnie z tymi postanowieniami;

w przypadku gdy w celu osiągnięcia celów Traktatu przyjęto wspólnotowe przepisy, Państwom Członkowskim nie wolno przyjmować zobowiązań naruszających te przepisy lub zmieniających ich zakres;

niektóre zobowiązania w dziedzinie podstawowych usług telekomunikacyjnych znajdują się we właściwości Wspólnoty na mocy artykułu 113 Traktatu; ponadto inne zobowiązania w dziedzinie podstawowych usług telekomunikacyjnych wpływają na wspólnotowe przepisy przyjęte na podstawie artykułów 57, 66, 90, 99, 100 i 100a i dlatego mogą być wprowadzone tylko przez Wspólnotę;

zastosowanie artykułu 100 Traktatu jako podstawy prawnej dla niniejszej decyzji uzasadnione jest także tym, że wcześniej określone zobowiązania w dziedzinie podstawowych usług telekomunikacyjnych prawdopodobnie wpływają na dyrektywę Rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 roku w sprawie wspólnego systemu opodatkowania dotyczącego fuzji, podziałów, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów, które dotyczą spółek w różnych Państwach Członkowskich(⁴) i na dyrektywę Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 roku w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych w różnych Państwach Członkowskich(⁵), które oparte są na artykule 100 Traktatu;

z uwagi na swój charakter Porozumienie ustanawiające Światową Organizacją Handlu i protokoły do Układu ogólnego w sprawie Handlu Usługami nie kwalifikują się do bezpośredniego odwoływania się w sądach Wspólnoty lub Państw Członkowskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł

1. Czwarty Protokół do Układu ogólnego w sprawie Handlu Usługami dotyczący podstawowych usług telekomunikacyjnych jest niniejszym zatwierdzony w imieniu Wspólnoty Europejskiej w odniesieniu do tej części, która leży we właściwości Wspólnoty.

2. Do niniejszej decyzji załącza się tekst Czwartego Protokołu, a także następujące akty:

- lista szczególnych zobowiązań Wspólnoty i Państw Członkowskich, stanowiący część całościowego pakietu zobowiązań uzyskanych w ramach WTO dnia 15 lutego 1997 roku,

- decyzja Rady do spraw Handlu Usługami w sprawie zobowiązań w zakresie podstawowych usług telekomunikacyjnych, i

- raport z dnia 15 lutego 1997 roku opracowany przez Grupę do spraw Telekomunikacji podstawowej dla Rady do spraw Handlu Usługami.

3. Przewodniczący Rady jest niniejszym upoważniony do mianowania osoby (osób) umocowanej do podpisania Czwartego Protokołu do Układu ogólnego w sprawie Handlu Usługami w celu przyjęcia przez Wspólnotę zobowiązania w odniesieniu do tej części Protokołu, która jest zgodna z jej kompetencjami.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 listopada 1997 roku.

W imieniu Rady

G. WOHLFART

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK[6]

CZWARTY PROTOKÓŁ DO OGÓLNEJ UMOWY W SPRAWIE HANDLU USŁUGAMI

członkowie Światowej Organizacji Handlu (zwanej dalej „WTO”), których listy szczególnych zobowiązań i wykazy zwolnień ze zobowiązań o których mowa w artykule II Układu ogólnego w sprawie Handlu Usługami w zakresie podstawowych usług telekomunikacyjnych są załączone do niniejszego Protokołu (zwani dalej „członkami zainteresowanymi”),

po przeprowadzeniu negocjacji na warunkach określonych w ministerialnej decyzji w sprawie negocjacji w zakresie telekomunikacji podstawowej przyjętych w Marrakeszu dnia 15 kwietnia 1994 roku,

uwzględniając Załącznik dotyczący negocjacji w zakresie telekomunikacji podstawowej,

POSTANAWIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

1. Z chwilą wejścia w życie niniejszego Protokołu, lista szczególnych zobowiązań i wykaz zwolnień ze zobowiązań o których mowa w artykule II w zakresie podstawowych usług telekomunikacyjnych zostają załączone do niniejszego Protokołu, a członek uzupełnia lub zmienia listę szczególnych zobowiązań i wykaz wyłączeń z artykułu II zgodnie z warunkami określonymi w tym Protokole.

2. Niniejszy Protokół przedkłada się do przyjęcia, poprzez podpisanie lub w inny sposób, zainteresowanym członkom w terminie do dnia 30 listopada 1997 roku.

3. Niniejszy Protokół wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 roku z zastrzeżeniem przyjęcia go przez wszystkich zainteresowanych członków. Jeżeli do dnia 1 grudnia 1997 roku Protokół nie zostanie przyjęty przez wszystkich zainteresowanych członków, członkowie, którzy przyjęli go przed tą datą, mogą zadecydować przed dniem 1 stycznia 1998 roku o jego wejściu w życie.

4. Niniejszy Protokół zostaje złożony u dyrektora generalnego WTO. Dyrektor Generalny WTO bezzwłocznie dostarczy każdemu członkowi WTO uwierzytelniony odpis niniejszego Protokołu i notyfikacje o jego przyjęciu.

5. Niniejszy Protokół zostaje zarejestrowany zgodnie z postanowieniami artykułu 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Sporządzono w Genewie, dnia 15 kwietnia 1997 roku w jednym egzemplarzu w językach angielskim, francuskim i hiszpańskim, każda wersja językowa jest autentyczna, z wyjątkiem, gdy przewidziano to inaczej w odniesieniu do załączonych do niego list.

WSPÓLNOTY EUROPEJSKIE I ICH PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE – LISTA SZCZEGÓLNYCH ZOBOWIĄZAŃ

Sposób dostawy: 1. Dostawa transgraniczna 2. Konsumpcja usług za granicą 3. Obecność handlowa 4. Obecność osób fizycznych

	Ograniczenia dostępu do rynku	Ograniczenia w sprawie traktowania narodowego	Dodatkowe zobowiązania
2.C Usługi telekomunikacyjne
Usługi telekomunikacyjne oznaczają przesyłanie sygnałów elektromagnetycznych – dźwięku, danych, obrazów i ich kombinacji - z wyłączeniem przesyłania rozsiewczego1. Dlatego zobowiązania z tej listy nie obejmują działalności gospodarczej polegającej na rozsyłaniu treści, gdy do przesyłania treści wymagane są usługi telekomunikacyjne. Rozsyłanie takich treści, przesyłanych przy wykorzystaniu usługi telekomunikacyjnej uregulowane jest szczególnymi zobowiązaniami podjętymi przez Wspólnoty Europejskie i ich Państwa Członkowskie w innych, stosownych sektorach.
Wszystkie podsektory			Wspólnoty Europejskie i ich Państwa Członkowskie podejmują dodatkowe zobowiązania zawarte w Załączniku, którego wszystkie części są jednakowo wiążące.
	FIN: Ogólne, horyzontalne wymagania dla osób prawnych zawarte w GATS/SC/33 nie maja zastosowania do sektora telekomunikacji, z wyjątkiem:	FIN: Ogólne, horyzontalne wymagania dla osób prawnych zawarte w GATS/SC/33 nie maja zastosowania do sektora telekomunikacji. Wymagania dotyczące Wysp Alandzkich są nadal stosowane.	B: Warunki koncesji mogą wymagać gwarancji powszechnej dostępności usługi, z finansowaniem włącznie, w przejrzysty, niedyskryminacyjny i konkurencyjnie neutralny sposób i nieobciążający bardziej niż konieczne.
	— połowa założycieli, połowa członków zarządu i dyrektor zarządzający muszą mieć stałe miejsce zamieszkania w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Jeżeli założyciel jest osobą prawną, musi mieć stałą siedzibę w EOG.
	1. Brak z wyjątkiem:	1. Brak
	P: podstawowe usługi mogą świadczyć wyłącznie spółki założone w Portugalii.
	GR: dostęp poprzez SA a spółka musi zajmować się wyłącznie świadczeniem ­usług telekomunikacyjnych.
	2. Brak	2. Brak
	3. Brak z wyjątkiem*:	3. Brak
	GR: dostęp poprzez SA a spółka musi zajmować się wyłącznie świadczeniem usług telekomunikacyjnych.
	P: bezpośredni lub pośredni udział kapitałowy osób fizycznych nie będących obywatelami Państw Członkowskich WE lub spółek spoza WE w kapitale zakładowym lub akcyjnym spółek świadczących podstawowe usługi telekomunikacyjne nie może przekraczać 25%.		P: Rząd Portugalii zamierza przedstawić Parlamentowi projekt ustawodawstwa mającego na celu częściowe usunięcie obecnych ograniczeń dotyczących udziału kapitału zagranicznego w kapitale spółek świadczących podstawowe ­usługi telekomunikacyjne nie później niż w 1998 roku W przypadku uchwalenia, nowe ustawodawstwo zacznie obowiązywać nie później niż w 1999 roku
	F: Pośrednie: brak. Osoby fizyczne lub prawne spoza WE nie mogą posiadać bezpośrednio więcej niż 20% akcji lub praw głosu spółek uprawnionych do zakładania i eksploatacji infrastruktury radiowej do świadczenia usług telekomunikacyjnych dla ogółu społeczeństwa. Do celów zastosowania tego przepisu, spółki założone zgodnie z prawami Państwa Członkowskiego WE uważa się za osoby prawne WE.
	4. Niewiążące, z wyjątkiem jak wskazano w sekcji poziomej.	4. Niewiążące, z wyjątkiem jak wskazano w sekcji poziomej.
Krajowe i międzynarodowe
Krajowe i międzynarodowe usługi świadczone za pomocą technologii sieciowej, przy wykorzystaniu urządzeń telekomunikacyjnych lub korzystając z odsprzedaży, do użytku publicznego i niepublicznego, w następujących segmentach rynku (odpowiadających następującym numerom CPC: 7521, 7522, 7523, 7524”, 7525, 7526 i 7529**, rozpowszechnianie rozsiewcze jest wyłączone):
a. Usługi telefonii głosowej	1. Brak z wyjątkiem2:	1. Brak
b. Komutowane, pakietowe usługi przesyłania danych c. Transmisje danych z przełączaniem kanałów d. Usługi teleksowe e. Usługi telegraficzne f. Usługi symiliograficzne g. Usługi z łączami stałymi	E: Brak, z tym, że kalendarz liberalizacji jest następujący: jedno dodatkowe ogólnokrajowe zezwolenie w styczniu 1998 roku; pełna liberalizacja od dnia 30 listopada 1998 roku3 IRL: Brak, z wyjątkiem usług publicznej telefonii głosowej i usług wykorzystujących urządzenia telekomunikacyjne, dla których brak od dnia 1 stycznia 2000 roku
	P: Brak, z wyjątkiem usług publicznej telefonii głosowej, teleksowej i telegraficznej, dla których brak od dnia 1 stycznia 2000 roku, i usług wykorzystujących urządzenia telekomunikacyjne, dla których brak od dnia 1 lipca 1999 roku
	GR: Brak, z wyjątkiem usług publicznej telefonii głosowej i usług wykorzystujących urządzenia telekomunikacyjne, dla których brak od dnia 1 stycznia 2003 roku
	2. Brak	2. Brak
	3. Brak z wyjątkiem2:	3. Brak
	E: brak, z tym, że kalendarz liberalizacji jest następujący: jedno dodatkowe ogólnokrajowe zezwolenie w styczniu 1998 roku; pełna liberalizacja od dnia 30 listopada 1998 roku1
	IRL: Brak, z wyjątkiem usług publicznej telefonii głosowej i usług wykorzystujących urządzenia telekomunikacyjne, dla których brak od dnia 1 stycznia 2000 roku
	P: Brak, z wyjątkiem usług publicznej telefonii głosowej, teleksowej i telegraficznej, dla których brak od dnia 1 stycznia 2000 roku, i usług wykorzystujących urządzenia telekomunikacyjne, dla których brak od dnia 1 lipca 1999 roku
	GR: Brak, z wyjątkiem usług publicznej telefonii głosowej i usług wykorzystujących urządzenia telekomunikacyjne, dla których brak od dnia 1 stycznia 2003 roku
	4. Niewiążące, z wyjątkiem jak wskazano w sekcji poziomej.	4. Niewiążące, z wyjątkiem jak wskazano w sekcji poziomej.
o. Pozostałe usługi:
Usługi i systemy łączności ruchomej i osobistej	1. Brak z wyjątkiem: IRL, P: Międzynarodowe połączenia międzyoperatorskie sieci łączności ruchomej z innymi sieciami łączności ruchomej lub sieciami stacjonarnymi, dla których brak od dnia 1 stycznia 1999 roku	1. Brak
	2. Brak	2. Brak
	3. Brak z wyjątkiem:	3. Brak
	IRL, P: Międzynarodowe wzajemne połączenia sieci łączności ruchomej z innymi sieciami łączności ruchomej lub sieciami stacjonarnymi, dla których brak od dnia 1 stycznia 1999 roku
	4. Niewiążące z wyjątkiem jak wskazano w sekcji poziomej.	4. Niewiążące z wyjątkiem jak wskazano w sekcji poziomej.
1 Przesyłanie rozsiewcze zdefiniowane jest jako nieprzerwany ciąg transmisji wymaganych do dystrybucji sygnałów programu TV i radiowego do ogółu społeczeństwa, ale nie obejmuje łączy między podmiotami gospodarczymi. 2 Luksemburg złożył wniosek o opóźnienie daty liberalizacji telekomunikacji do dnia 1 stycznia 2000 roku Decyzja WE w sprawie tego wniosku jest jeszcze rozpatrywana. 3 Wnioski o dalsze zezwolenia mają być przyjmowane od dnia 1 sierpnia 1998 roku * Przypis mający na celu wyjaśnienie: niektóre Państwa Członkowskie WE utrzymują udział kapitału publicznego w niektórych telekomunikacyjnych podmiotach gospodarczych. Państwa Członkowskie WE zastrzegają sobie prawa zachowania takiego udziału kapitału publicznego w przyszłości. Nie jest to ograniczenie dostępu do rynku. W Belgii rządowy udział kapitałowy i prawa głosu w Belgacom są swobodnie ustalone w ramach kompetencji legislacyjnych zgodnie z obowiązującą ustawą z dnia 21 marca 1991 roku w sprawie reformy państwowych podmiotach gospodarczych.

DODATKOWE ZOBOWIĄZANIA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH I ICH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

Zakres

Poniżej zamieszczono definicje i zasady obowiązujące dla ram regulacyjnych dla podstawowych usług telekomunikacyjnych podtrzymujące zobowiązania Wspólnot Europejskich i ich Państw Członkowskich dotyczące dostępu do rynku.

Definicje

Użytkownicy oznacza konsumenta usługi i operatorów świadczących usługi.

Podstawowe urządzenia oznacza urządzenia publicznej telekomunikacyjnej sieci przesyłowej i usługę, które

a) są wyłącznie lub przeważnie udostępniane przez jednego operatora lub ograniczoną liczbę operatorów; i

b) z przyczyn ekonomicznych lub technicznych nie można ich łatwo zastąpić w celu świadczenia usługi.

Duży operator jest to taki operator, który ma możliwość wywierania istotnego wpływu na obrót (biorąc pod uwagę cenę i dostawy) na stosownym rynku podstawowych usług telekomunikacyjnych w wyniku:

a) kontrolowania podstawowych urządzeń; lub

b) wykorzystania swojej pozycji na rynku.

1. OCHRONA KONKURENCJI

1.1. Zapobieganie praktykom antykonkurencyjnym w telekomunikacji

Należy utrzymywać właściwe środki mające na celu uniemożliwienie operatorom, którzy pojedynczo lub razem są dużym operatorem, angażowanie się lub kontynuowanie praktyk antykonkurencyjnych.

1.2. Środki bezpieczeństwa

Praktykami antykonkurencyjnymi określonymi powyżej, są w szczególności:

a) antykonkurencyjne subsydiowanie wzajemne;

b) wykorzystywanie do celów antykonkurencyjnych informacji uzyskanych od konkurentów; i

c) nieudostępnianie w stosownym czasie innym operatorom istotnych informacji technicznych dotyczących podstawowych urządzeń oraz istotnych informacji komercyjnych, niezbędnych tym operatorom do świadczenia usług.

2. WZAJEMNE POŁĄCZENIA

2.1. Ta sekcja odnosi się do połączeń z operatorami eksploatującymi publiczne telekomunikacyjne sieci przesyłowe lub świadczącymi usługi w celu umożliwienia użytkownikom jednego operatora komunikowanie się użytkownikami innego operatora oraz umożliwienia im dostępu do usług świadczonych przez innego operatora.

2.2. Zapewnienie wzajemnych połączeń

W granicach dozwolonego dostępu do rynku wzajemne połączenie z dużym operatorem powinno być zapewnione w każdym technicznie wykonalnym punkcie sieci. Takie wzajemne połączenie udostępnia się(⁷):

a) na niedyskryminujących warunkach (włącznie z normami i specyfikacjami technicznymi) i po stawkach i przy jakości nie mniej korzystnych niż w przypadku obsługi własnych, podobnych usług lub dla podobnych usług świadczonych przez niepowiązanych operatorów lub dla swoich filii lub innych spółek powiązanych(⁸);

b) w sposób terminowy, na warunkach (włącznie z normami i specyfikacjami technicznymi) i po opartych na kosztach stawkach, które są przejrzyste, godziwe, uwzględniają ekonomiczną, wstępną ocenę wykonalności, i w wystarczającym stopniu swoiste, tak by operator nie musiał płacić za elementy sieci lub urządzenia, które nie są potrzebne do świadczonej usługi; i

c) na żądanie, w punktach dodatkowych do punktów końcówek sieci oferowanych większości użytkowników, za opłatą, która odzwierciedla koszt zbudowania niezbędnych, dodatkowych urządzeń.

2.3. Publiczny charakter procedur negocjowania warunków wzajemnego połączenia

Procedury stosowane przy negocjowaniu warunków wzajemnego połączenia z dużym operatorem będą dostępne publicznie.

2.4. Przejrzystość porozumień w sprawie wzajemnego połączenia

Gwarantuje się, że duży operator udostępni publicznie albo swoje umowy o wzajemne połączenia albo referencyjną ofertę wzajemnego połączenia.

2.5. Rozstrzyganie sporów związanych z wzajemnym połączeniem

Operator starający się o wzajemne połączenie z dużym operatorem ma prawo regresu:

a) w każdym czasie; albo

b) po upływie rozsądnego terminu publicznie znanego niezależnemu, krajowemu organowi, którym może być organ regulacyjny określony w ustępie 5 poniżej, właściwemu do rozstrzygania sporów dotyczących stosownych warunków i stawek we wzajemnych połączeniach w odpowiednim czasie, w zakresie na ile sprawy te nie zostały wcześniej ustalone.

3. USŁUGA POWSZECHNIE DOSTĘPNA

Każdy członek ma prawo określenia, które usługi powszechnie dostępne muszą być świadczone obowiązkowo. Takich obowiązkowych świadczeń nie uważa się za antykonkurencyjne per se, z zastrzeżeniem, że są one administrowane w przejrzysty, niedyskryminujący i konkurencyjnie neutralny sposób i nie są bardziej uciążliwe niż konieczne dla określonej przez członka usługi powszechnie dostępnej.

4. PUBLICZNY CHARAKTER KRYTERIÓW PRZYDZIELANIA KONCESJI

W przypadku, gdy wymaga jest licencja, następujące informacje powinny być publicznie dostępne:

a) wszystkie kryteria przydzielania licencji i czas potrzebny w normalnych warunkach do uzyskania decyzji w sprawie wniosku o wydanie licencji i

b) warunki indywidualnej koncesji.

Przyczyny odmowy wydania licencji powinny być znane ubiegającemu się na jego żądanie.

5. NIEZALEŻNE ORGANY NADZORUJĄCE

Organ regulacyjny jest jednostką odrębną i nie ma obowiązku rozliczania się wobec żadnego operatora świadczącego podstawowe usługi telekomunikacyjne. Decyzje i procedury stosowane przez organy nadzorujące są bezstronne w odniesieniu do wszystkich uczestników rynku.

6. PRZYDZIELANIE I UŻYWANIE DEFICYTOWYCH ZASOBÓW

Procedury przydzielania deficytowych zasobów, między innymi częstotliwości, numerów i prawa pierwszeństwa drogi, będą stosowane w obiektywny, terminowy, przejrzysty i niedyskryminujący sposób. Bieżący stan przydziału pasm częstotliwości będzie publicznie dostępny, z tym, że nie wymaga się szczegółowej identyfikacji częstotliwości przeznaczonych do szczególnych zastosowań przez służby rządowe.

DECYZJA W SPRAWIE ZOBOWIĄZANIA W ZAKRESIE TELEKOMUNIKACJI PODSTAWOWEJ

RADA DO SPRAW HANDLU USŁUGAMI,

UWZGLĘDNIAJĄC Załącznik w sprawie negocjacji w zakresie telekomunikacji podstawowej,

UWZGLĘDNIAJĄC wyniki negocjacji prowadzonych na warunkach decyzji w sprawie negocjacji w zakresie telekomunikacji podstawowej przyjętej w Marakeszu w dniu 15 kwietnia 1994 roku,

POSTĘPUJĄC zgodnie ze sprawozdaniem końcowym Grupy Negocjacyjnej do spraw Telekomunikacji podstawowej,

PRZYJMUJE następującą decyzję:

1. Przyjmuje się tekst „Czwartego Protokołu do Układu ogólnego w sprawie Handlu Usługami” (dalej zwanego Protokołem) i zwraca uwagę na listy zobowiązań i wykazy wyłączeń z artykułu II wymienione w Załączniku do sprawozdania końcowego Grupy Negocjacyjnej do spraw Telekomunikacji podstawowej.

2. Zaczynając niezwłocznie aż do dnia wejścia w życie niniejszego Protokołu, zainteresowani członkowie, w największym stopniu zgodnie z ich obowiązującym ustawodawstwem, nie podejmują środków, które byłyby niezgodne z ich zobowiązaniami wynikającymi z tych negocjacji.

3. W okresie od 15 stycznia do 15 lutego 1997 roku członek, który ma listę zobowiązań załączoną do Protokołu, może uzupełnić lub zmienić taką listę lub swój wykaz wyłączeń z artykułu II. Każdy członek, który nie załączył do Protokołu wykazu wyłączeń z artykułu II, może przedłożyć taki wykaz w tym samym okresie.

4. Grupa do spraw Telekomunikacji Podstawowej podlegająca Radzie do spraw Handlu Usługami przeprowadzają konsultacje w sprawie wdrożenia ustępu 3 powyżej, zaczynając swoje prace nie później niż 90 dni od przyjęcia niniejszej decyzji.

5. Rada do spraw handlu usługami monitoruje akceptację Protokołu przez zainteresowanych członków i, na prośbę członka, bada wszelkie sprawy podniesione w związku z zastosowaniem ustępu 2 powyżej.

6. Członkowie Światowej Organizacji Handlu, którzy nie załączyli do Protokołu listy zobowiązań lub wykazu wyłączeń z artykułu II, mogą składać Radzie do zatwierdzenia listy zobowiązań lub wykazu wyłączeń z artykułu II odnoszące się do telekomunikacji podstawowej przed 1 stycznia 1998 roku.

SPRAWOZDANIE GRUPY DO SPRAW TELEKOMUNIKACJI PODSTAWOWEJ

1. Niniejsze sprawozdanie sporządzono zgodnie z punktem 4 decyzji w sprawie zobowiązań w obszarze telekomunikacji podstawowej, przyjętej przez Radę do spraw handlu usługami z dnia 30 kwietnia 1996 roku (S/L/19). W punkcie 1 niniejszej decyzji Rada przyjęła także tekst Czwartego Protokołu do Układu ogólnego w sprawie Handlu Usługami i zwróciła uwagę na wykazy zobowiązań i wykazy wyłączeń z artykułu II wyszczególnione w załączniku do sprawozdania końcowego Grupy Negocjacyjnej do spraw Telekomunikacji Podstawowej (S/NGBT/18).

2. Decyzja w sprawie zobowiązań w obszarze telekomunikacji podstawowej powołała Grupę do spraw Telekomunikacji podstawowej w celu „przeprowadzenia konsultacji w sprawie wdrożenia ustępu 3 decyzji”. Ustęp 3 stanowi, że „w okresie od dnia 15 stycznia do dnia 15 lutego 1997 roku członek, który ma wykaz zobowiązań załączony do Protokołu, może uzupełnić lub zmienić taki wykaz lub wykaz wyłączeń z artykułu II” i że „każdy członek, który nie załączył do Protokołu wykazu wyłączeń z artykułu II, może przedłożyć taki wykaz w tym samym okresie”.

3. Na pierwszym posiedzeniu Grupy w lipcu 1996 roku uczestnicy sugerowali, że podstawowymi sprawami, którymi Grupa powinna się zajmować, powinny być między innymi celowość poprawienia oferowanych wykazów pod względem ilościowym i jakościowym oraz potrzeba zajęcia się niektórymi sprawami, które pozostały nierozwiązane w kwietniu. Następnie, na swoich posiedzeniach, Grupa sponsorowała częste rundy dwustronnych negocjacji dotyczących ofert a w dyskusjach regularnie poruszała niezałatwione sprawy. W listopadzie uczestnicy zaczęli składać do rozważenia zrewidowane projekty ofert z zobowiązaniami w obszarze telekomunikacji podstawowej. Sprawozdanie Grupy dla Rady do spraw Handlu Usługami (S/GBT/2), stanowiące część sprawozdania na singapurską Konferencję Ministerialną, zaleca, by ministrowie „położyli nacisk na swoje zobowiązanie pomyślnego zamknięcia negocjacji w obszarze telekomunikacji podstawowej w terminie do dnia 15 lutego 1997 roku, zachęcali wszystkich członków WTO, by podejmowali zobowiązania istotnej, zrównoważonej i niedyskryminującej liberalizacji w obszarze telekomunikacji podstawowej do tej daty i uznali wagę rozwiązania podstawowych spraw w ramach Grupy do spraw Telekomunikacji Podstawowej”. Deklaracja przyjęta przez ministrów w Singapurze (WT/MIN(96)/DEC) zawierała zobowiązanie do „osiągnięcia pomyślnego zamknięcia negocjacji w zakresie telekomunikacji podstawowej w lutym 1997 roku” Ministrowie oznajmili też: „Jesteśmy zdecydowani, by osiągnąć stopniowo wyższy poziom liberalizacji w usługach na wzajemnie korzystnych zasadach z właściwą elastycznością dla poszczególnych rozwijających się Państw Członkowskich, zgodnie z postanowieniami Porozumienia, w tym celu kontynuując negocjacje i przystępując do tych zaplanowanych do rozpoczęcia nie później niż dnia 1 stycznia 2000 roku. W tym kontekście z niecierpliwością oczekujemy pełnych umów MFN opartych na zobowiązaniach lepszego dostępu do rynku i traktowania narodowego”.

4. W ramach dyskusji nad niezałatwionymi sprawami Grupa zajmowała się następującymi sprawami: sposoby zagwarantowania dokładnego planowania zobowiązań – w szczególności w odniesieniu do świadczenia usług satelitarnych i do zarządzania widmem radiowym; potencjalne, antykonkurencyjne zakłócenie handlu międzynarodowymi usługami; status międzyrządowych organizacji satelitarnych w odniesieniu do postanowień GATS; i zakresem, w jakim zobowiązania w obszarze telekomunikacji podstawowej obejmują przesyłanie sygnałów wideo i/lub rozsiewczych.

5. Przewodniczący wystawił noty odzwierciedlające jego opinię w sprawie stanowiska osiągniętego w dyskusji nad planowaniem zobowiązań i zarządzaniem widmem radiowym. W pierwszej takiej nocie podał kilka założeń odnoszących się do planowania zobowiązań z zamiarem zapewnienia przejrzystości zobowiązań (S/GBT/W/2/Rev. 1 z dnia 16 stycznia 1997 roku). Druga nota dotyczyła przydziału widma radiowego, sugerując, że zamieszczenie odniesienia do dostępności widma w planach nie jest niezbędne i że takie odniesienia powinno się skreślić (S/GBT/W/3 z dnia 3 lutego 1997 roku). Noty te są załączone do niniejszego sprawozdania.

6. Do dnia 15 lutego 1997 roku łączna liczba złożonych wykazów osiągnęła 55 (wliczając w to jedną ofertę Wspólnot Europejskich i ich Państw Członkowskich). Dziewięć rządów złożyło wykazy wyłączeń z artykułu II.

7. Grupa zwróciła uwagę, że pięć państw przyjęło wyłączenia z artykułu II w odniesieniu do stosowania różnych stawek rozliczeniowych dla usług i operatorów innych członków. Biorąc pod uwagę, że system stawek rozliczeniowych ustanowiony w ramach Międzynarodowych Przepisów Telekomunikacyjnych oparty jest zwykle na metodzie punktów końcowych ruchu międzynarodowego i z natury uwzględnia różne stawki, i w celu wyeliminowania występowania takich późniejszych wyłączeń, ustalenia Grupy są następujące:

- stosowanie takich stawek rozliczeniowych nie daje członkom podstaw do wszczynania rozstrzygnięcia sporu w ramach WTO, i

- ustalenie to będzie zbadane nie później niż rozpoczęcie następnej rundy negocjacji w sprawie zobowiązania dotyczących usług, które powinny rozpocząć się nie później niż dnia 1 stycznia 2000 roku.

8. Grupa przypomniała także punkt 6 decyzji z dnia 30 kwietnia 1996 roku stanowiący, że członkowie Światowej Organizacji Handlu, którzy nie załączyli do Protokołu listy zobowiązań lub wykazów wyłączeń z artykułu II, mogą składać Radzie do zatwierdzenia listy zobowiązań lub wykazy wyłączeń z artykułu II odnoszące się do telekomunikacji podstawowej przed dniem 1 stycznia 1998 roku

9. Na posiedzeniu w dniu 15 lutego 1997 roku Grupa przyjęła niniejsze sprawozdanie i załączony wykaz list zobowiązań i wykazów wyłączeń z artykułu II, które zgodnie z ustępem 3 decyzji w sprawie zobowiązań w obszarze telekomunikacji podstawowej będą załączone do Czwartego Protokołu do Układu ogólnego w sprawie Handlu Usługami zamiast tych, które są załączone na dzień 30 kwietnia 1996 roku.

NOTA PRZEWODNICZĄCEGO

Korekta

Wiele delegacji sugerowało, że może być pomocne sporządzenie krótkiej i prostej noty w sprawie założeń odnoszących się do planowania zobowiązań w obszarze telekomunikacji podstawowej. Załączona nota ma pomóc delegacjom w zapewnieniu przejrzystości ich zobowiązań oraz wspieranie lepszego zrozumienia znaczenia zobowiązań. Nie zamierza się, by nota ta miała bądź nabyła prawnie wiążący charakter.

UWAGI ODNOŚNIE DO PLANOWANIA ZOBOWIĄZAŃ W OBSZARZE USŁUG TELEKOMUNIKACJI PODSTAWOWEJ

1. Jeżeli w kolumnie sektora nie podano inaczej, wymieniona w kolumnie sektora usługa telekomunikacji podstawowej:

a) obejmuje usługi miejscowe, zamiejscowe i międzynarodowe do użytku publicznego i niepublicznego;

b) może być świadczona przy pomocy urządzeń lub na zasadzie odsprzedaży; i

c) może być świadczona przy pomocy dowolnych środków technologicznych (np. kabla(⁹), bezprzewodowo, satelitarnie).

2. Podsektor (g) – usługi prywatnych łączy stałych – obejmuje zdolność operatorów sprzedaży lub dzierżawienia wszelkiego typu sieciowych zdolności przepustowych operatorom wymienionym w innym podsektorze usług telekomunikacji podstawowej, chyba że w kolumnie sektora podano inaczej. Powinno to obejmować zdolności przepustowe sieci kablowej, satelitarnej i bezprzewodowej.

3. Biorąc pod uwagę punkty 1 i 2 powyżej, nie powinno być niezbędne wymienianie usług łączności komórkowej lub bezprzewodowej jako odrębnego podsektora. Jednakże wielu członków tego dokonało i wiele ofert zawiera zobowiązania tylko w tych podsektorach. Dlatego też w celu uniknięcia obszernych zmian w załącznikach wydaje się właściwe, by członkowie zachowali odrębne pozycje dla tych podsektorów.

NOTA PRZEWODNICZĄCEGO

Ograniczenia w dostępie do rynku na tle dostępności widma

Wielu członków podaje w kolumnie dostępu do rynku w swoich załącznikach zastrzeżenie, że zobowiązania są „uwarunkowane dostępnością widma częstotliwości” lub podobne sformułowanie. W świetle fizycznej natury pasma częstotliwości i ograniczeń związanych z używaniem pasma, zrozumiałe jest, że członkowie dążą do tego, by przy pomocy tych sformułowań uzyskać należytą ochronę słusznych polityk gospodarowania pasmem częstotliwości. Jednakże wątpliwe jest, czy sformułowanie takie jak „uwarunkowane dostępnością widma częstotliwości” umieszczone w kolumnie dostępu do rynku w załącznikach wielu członków realizuje ten cel.

Gospodarowanie widmem częstotliwości nie jest samo w sobie środkiem, który trzeba wymienić na mocy artykułu XVI. Ponadto w ramach GATS każdy członek ma prawo do gospodarowania pasmem częstotliwości, co może oddziaływać na wielu operatorów, z zastrzeżeniem, że odbywa się to zgodnie z artykułem VI i innymi, stosownymi postanowieniami GATS. Obejmuje to możliwość przydzielania widma częstotliwości z uwzględnieniem obecnych i przyszłych potrzeb. Poza tym członkowie, którzy podjęli dodatkowe zobowiązanie zgodnie z dokumentem regulacyjnym w sprawie zasad uregulowań prawnych są związani jego ustępem 6.

Dlatego też sformułowania takie jak „uwarunkowane dostępnością widma częstotliwości” są zbędne i powinno się je skreślić w załącznikach członków.