Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 1997-07-15 do dnia notyfikacji
Wersja aktualna od 1997-07-15 do dnia notyfikacji
obowiązujący
Alerty
DECYZJA KOMISJI
z dnia 14 lipca 1997 r.
w sprawie procedury zaświadczania zgodności wyrobów budowlanych zgodnie z art. 20 ust. 2 dyrektywy Rady 89/106/EWG w odniesieniu do cementów, wapna budowlanego i innych spoiw hydraulicznych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(97/555/WE)
Alerty
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/106/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do wyrobów budowlanych (1), zmienioną dyrektywą 93/68/EWG (2), w szczególności jej art. 13 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
Komisja jest zobowiązana wybrać między dwoma procedurami zaświadczania zgodności wyrobu przewidzianymi w art. 13 ust. 3 dyrektywy 89/106/EWG, „możliwie najmniej uciążliwą procedurę zgodną z wymaganiami bezpieczeństwa” ; oznacza to, że niezbędne jest podjęcie decyzji dla danego wyrobu lub rodziny wyrobów, czy obecność systemu fabrycznej kontroli produkcji, za który odpowiedzialność ponosi producent, jest koniecznym i wystarczającym warunkiem do zaświadczania zgodności oraz czy z przyczyn dotyczących zachowania zgodności z kryteriami wymienionymi w art. 13 ust. 4 wymagana jest interwencja zatwierdzonej jednostki certyfikującej;
artykuł 13 ust. 4 wymaga, aby określona w ten sposób procedura była wskazana w mandatach i w specyfikacjach technicznych; z tego powodu wymagane jest zdefiniowanie wyrobu lub rodziny wyrobów w sposób wykorzystywany w mandatach i specyfikacjach technicznych;
obie procedury przewidziane w art. 13 ust. 3 są opisane szczegółowo w załączniku III do dyrektywy 89/106/EWG; dlatego też niezbędne jest jasne zdefiniowanie metod, za pomocą których te dwie procedury mają być wprowadzane w życie dla każdego wyrobu lub rodziny wyrobów, w odniesieniu do załącznika III, z uwagi na fakt, że załącznik III daje preferencje niektórym systemom;
procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. a) odpowiada systemom przedstawionym w pierwszej możliwości, bez stałego nadzoru, oraz w możliwości drugiej i trzeciej przedstawionej w załączniku III sekcja 2 ii), a procedura określona w art. 13 ust. 3 lit. b) odpowiada systemom przedstawionym w załączniku III sekcja 2 i) oraz w pierwszej możliwości, z nadzorem stałym, w załączniku III sekcja 2 ii);
środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Budownictwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Zgodność wyrobu i rodziny wyrobów wymienionych w załączniku I zaświadcza się procedurą, na mocy której producent jako jedyna osoba odpowiedzialna za system fabrycznej kontroli produkcji zapewnia, że wyrób jest zgodny z odpowiednimi specyfikacjami technicznymi.
Artykuł 2
Zgodność wyrobów wymienionych w załączniku II zaświadcza się procedurą, zgodnie z którą, oprócz systemu fabrycznej kontroli produkcji przez producenta, w ocenę i nadzór nad produkcją lub samym wyrobem zaangażowany jest zatwierdzony organ certyfikujący.
Artykuł 3
Procedurę zaświadczania zgodności określoną w załączniku III wskazuje się w mandatach dotyczących norm zharmonizowanych.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lipca 1997 r.
| W imieniu Komisji |
Martin BANGEMANN | |
Członek Komisji |
(1) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, str. 12.
(2) Dz.U. L 220 z 31.8.1993, str. 1.
ZAŁĄCZNIK I
Wapna budowlane, obejmujące: |
Wapna wapniowe, |
Wapna dolomitowe, |
Wapna hydrauliczne. |
ZAŁĄCZNIK II
Cementy zwykłe, obejmujące:
Cementy portlandzkie,
Cementy portlandzkie złożone: (cementy portlandzkie – żużlowe: A – S i B – S; cementy portlandzkie krzemionkowe dymowe: A – D; Cementy portlandzkie pucolanowe: naturalne A – P, naturalne B – P, sztuczne A – Q i sztuczne B – Q; Cementy portlandzkie z popiołami lotnymi: krzemionkowe A – V, krzemionkowe B – V, wapienne A – W i wapienne B – W; Cementy portlandzkie z łupkami palonymi: A – M i B – M),
Cementy wielkopiecowe: A, B i C,
Cementy pucolanowe: A, B, i
Cementy złożone: A i B.
Cementy specjalne, włącznie z:
Cementami niskotermicznymi,
Cementami posiarczanowymi,
Cementami białymi
Cementami pozostałościami wody morskiej,
Cementami niskoalkalicznymi
Cementami gliniano-wapniowymi
Cementami murarskimi
Spoiwami hydraulicznymi drogowymi
ZAŁĄCZNIK III
RODZINA WYROBÓW:
CEMENTY, WAPNA BUDOWLANE I INNE SPOIWA HYDRAULICZNE
Systemy zaświadczania zgodności
Dla wyrobu(-ów) i ich zamierzonego(-ych) zastosowania(-ań) wnosi się do Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego/Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego Elektrotechniki (CEN/CENELEC) o wyszczególnienie następujących systemów zaświadczania zgodności w stosownych normach zharmonizowanych:
Wyrób/wyroby | Zamierzone zastosowanie(-a) | Poziom(-y) lub klasa(-y) | System(-y) zaświadczania zgodności |
Cementy zwykłe, obejmujące: | Przygotowanie betonu, zaprawy, zaczynu cementowego i innych mieszanek dla budowy i dla wykonania wyrobów budowlanych | – | 1+ |
– Cement portlandzki. | |||
– Cementy portlandzkie złożone: | |||
Cement portlandzki żużlowy | |||
Cement portlandzki krzemionkowo dymowy | |||
Cement portlandzki pucolanowy | |||
Cement portlandzki z popiołami lotnymi | |||
Cement portlandzki z łupkami palonymi | |||
Cement portlandzki z wapniem | |||
Cement portlandzki złożony | |||
– Cementy wielkopiecowe | |||
– Cementy pucolanowe | |||
– Cementy złożone | |||
Cementy specjalne, obejmujące: | – | 1+ | |
– Cementy niskotermiczne | |||
– Cement posiarczanowy | |||
– Cement biały | |||
– Cement z pozostałościami wody morskiej | |||
– Cement niskoalkaliczny | |||
Cementy gliniano-wapniowe | – | 1+ | |
Cementy murarskie | – | 1+ | |
Wapna budowlane, obejmujące: | – | 2 | |
– Wapna wapniowe | |||
– Wapna dolomitowe | |||
– Wapna hydrauliczne | |||
Spoiwa hydrauliczne drogowe | Przygotowanie betonu, zaprawy, zaczynu i innych mieszanek do stabilizacji podkładu dróg | – | 2+ |
System 1+: | zob. dyrektywa 89/106/EWG załącznik III sekcja 2 i) z kontrolą próbek losowych pobranych w fabryce. |
System 2: | zob. dyrektywa 89/106/EWG załącznik III sekcja 2 ii) pierwsza możliwość, włącznie z certyfikacją fabrycznej kontroli produkcji przez zatwierdzoną jednostkę, na podstawie kontroli wstępnej zakładu i kontroli produkcji zakładu (bez stałego nadzoru, oceny i akceptacji fabrycznej kontroli produkcji). |
System 2+: | zob. dyrektywa 89/106/EWG załącznik III sekcja 2 ii) pierwsza możliwość, włącznie z certyfikacją fabrycznej kontroli produkcji przez zatwierdzoną jednostkę, na podstawie wstępnej inspekcji fabryki i fabrycznej kontroli produkcji oraz stały nadzór, ocenę i akceptację fabrycznej kontroli produkcji. |
Specyfikacja tego systemu powinna być taka, aby mógł on być wprowadzony w życie nawet wówczas, gdy przedstawienie niektórych właściwości nie jest konieczne, ponieważ co najmniej jedno Państwo Członkowskie w odniesieniu do takich właściwości w ogóle nie posiada wymogu prawnego (patrz art. 2 ust. 1 dyrektywy 89/106/EWG oraz, gdzie to właściwe, klauzula 1.2.3 dokumentów interpretacyjnych). W tych przypadkach nie wolno nakładać na producenta obowiązku sprawdzenia tych właściwości, jeśli nie życzy on sobie zgłoszenia przedstawienia właściwości wyrobu w tym zakresie.