PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(²),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189b Traktatu(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa Rady 72/276/EWG z dnia 17 lipca 1972 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących niektórych metod analizy ilościowej dwuskładnikowych mieszanek włókien przędnych(⁴) była często i zasadniczo zmieniana; dla jasności oraz ze względów praktycznych, wspomnianą dyrektywę należy ujednolicić;

dyrektywa 96/74/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. w sprawie nazewnictwa produktów włókienniczych(⁵)wymaga załączania etykiet ze wskazaniem składu włókien wyrobów włókienniczych, oraz wykonywania analiz mających na celu kontrolę zgodności tych wyrobów ze wskazaniami podanymi na etykiecie;

w trakcie urzędowych badań przeprowadzanych w Państwach Członkowskich celem ustalenia składu włókien w wyrobach włókienniczych należy stosować jednolite metody, zarówno w zakresie wstępnej obróbki próbek, jak i ich analizy ilościowej;

dyrektywa 96/74/WE przewiduje, że metody pobierania próbek i analizy, które mają być stosowane w Państwach Członkowskich do celów określania składu włókien poszczególnych wyrobów zostaną określone w oddzielnych dyrektywach; w związku z tym, załącznik II do niniejszej dyrektywy ustanawia piętnaście jednolitych metod analizy w odniesieniu do większości wyrobów włókienniczych, składających się z występujących na rynku mieszanek dwuskładnikowych;

postęp techniczny wymaga częstego dostosowywania specyfikacji technicznych określonych w oddzielnych dyrektywach w sprawie metod analizy wyrobów włókienniczych; aby ułatwić wprowadzenie środków wymaganych w tym celu, w ramach Komitet ds. dyrektyw dotyczących nazw i etykietowania wyrobów włókienniczych należy ustanowić procedurę ustanawiającą ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją;

w przypadku mieszanek dwuskładnikowych, dla których nie istnieją ujednolicone na szczeblu Wspólnoty metody przeprowadzania analiz, laboratorium przeprowadzające badanie może ustalić skład tych mieszanek z wykorzystaniem jakiejkolwiek obowiązującej metody, którą dysponuje, podając w raporcie z badań uzyskane wyniki i dokładność metody, o ile jest ona znana;

przepisy niniejszej dyrektywy są zgodne z opinią Komitet ds. dyrektyw dotyczących nazw i etykietowania wyrobów włókienniczych;

niniejsza dyrektywa nie może naruszać obowiązków Państw Członkowskich dotyczących terminów transpozycji dyrektyw wymienionych w załączniku III, część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa dotyczy metod przeprowadzania analizy ilościowej niektórych mieszanek dwuskładnikowych włókien przędnych, wraz z przygotowaniem próbek analitycznych i próbek do badań.

Artykuł 2

„Próbka analityczna” to próbka, której rozmiar dostosowany jest do analiz, pochodząca z ogólnej próbki laboratoryjnej, która została pobrana z partii artykułów do analizy.

„Próbka do badań” oznacza część próbki analitycznej, wymaganą w celu uzyskania jednego wyniku badania.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie zobowiązane są podjąć wszelkie niezbędne kroki celem zapewnienia, aby zgodnie z dyrektywą 96/74/WE, przepisy ustanowione w załącznikach I i II w sprawie metod przeprowadzania analizy ilościowej niektórych dwuskładnikowych włókien przędnych, wraz z przygotowaniem próbek analitycznych i próbek do badań, były stosowane przy przeprowadzaniu urzędowych badań mających na celu ustalenie składu wyrobów włókienniczych wprowadzanych do obrotu.

Artykuł 4

Laboratorium odpowiedzialne za badanie mieszanek dwuskładnikowych, dla których nie istnieją wspólnotowe ujednolicone metody przeprowadzania analiz, ustala skład takich mieszanek z zastosowaniem obowiązujących metod, którymi dysponuje oraz wskazując w raporcie z badań uzyskane wyniki i dokładność metody, o ile jest ona znana;

Artykuł 5

1. Niniejszym ustanawia się Komitet ds. dyrektyw dotyczących nazw i etykietowania wyrobów włókienniczych, zwany dalej „Komitetem”; składa się on z przedstawicieli Państw Członkowskich i któremu przewodniczyprzedstawiciel Komisji.

2. Komitet przyjmie swój regulamin.

3. Metody przeprowadzania analizy ilościowej przewidziane w załączniku II dostosowuje się do postępu technicznego zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 6.

Artykuł 6

1. W przypadku zastosowania procedury ustanowionej w niniejszym artykule, przewodniczący przekazuje sprawę Komitetowi z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

2. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet wyraża swoją opinię na temat tego projektu w terminie, który przewodniczący może ustanowić w zależności od pilności sprawy. Opinia wydawana jest większością głosów, ustanowioną w art. 148 ust. 2 Traktatu, w odniesieniu do decyzji, które Rada zobowiązana jest przyjąć na wniosek Komisji. Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w Komitecie waży się w sposób określony w wymienionym artykule. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. a) Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią Komitetu.

b) Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią Komitetu lub w przypadku braku takiej opinii, Komisja niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek w sprawie środków, jakie należy przyjąć.

Rada stanowi większością kwalifikowaną.

c) Jeżeli Rada nie podejmie decyzji w ciągu 3 miesięcy od dnia skierowania do niej wniosku, Komisja przyjmie proponowane środki.

Artykuł 7

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 8

Niniejszym tracą moc dyrektywy wymienione w załączniku III, część A, bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich dotyczących terminów transpozycji określonych w załączniku III, część B.

Odniesienia do uchylonych dyrektyw traktuje się jako odniesienia do niniejszej dyrektywy i odczytuje się je zgodnie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku IV.

Artykuł 9

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 1996 r.