KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 8 i art. 131 ust. 2,

uwzględniając opinię Rady Gubernatorów WCB,

a także mając na uwadze, co następuje:

zgodnie z decyzją Komisji 85/593/Euratom z dnia 20 listopada 1985 r. w sprawie reorganizacji Wspólnego Centrum Badawczego (WCB)1, ostatnio zmienioną decyzją 93/95/Euratom (²) oraz decyzją 94/809/Euratom (³), Wspólnotowemu Centrum Badawczemu (WCB) nadaje się strukturę właściwą do powierzonych mu zadań;

strukturę tę modyfikuje się w każdym przypadku, gdy Komisja uznaje to za konieczne dla zapewnienia maksymalnej efektywności działań WCB oraz ich pełnej zgodności z priorytetowymi celami Komisji;

dnia 16 stycznia 1996 r. Komisja podjęła decyzję, na mocy której WCB otrzymuje status niezależnej Dyrekcji Generalnej Komisji, w celu nadania mu autonomii w zakresie zarządzania, niezbędnej do właściwej realizacji jego zadań;

w związku z powyższym decyzja 85/593/Euratom i zmiany do niej powinny zostać zastąpione niniejszą decyzją,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wspólne Centrum Badawcze, zwane dalej „WCB”, składa się z instytucji utworzonych przez Komisję w celu realizowania programów badawczych Wspólnoty i innych zadań powierzanych im przez Komisję.

Artykuł 2

W skład WCB wchodzą następujące organy:

— Dyrektor Generalny,

— Rada Gubernatorów,

— Komitet Naukowy,

Artykuł 3

WCB podlega Dyrektorowi Generalnemu, mianowanemu przez Komisję. Dyrektor Generalny wraz z częścią bezpośrednio podległych mu służb rezyduje w Brukseli.

Dyrektor Generalny podejmuje wszelkie działania niezbędne dla skutecznego funkcjonowania WCB, zgodnie z obowiązującymi przepisami wykonawczymi i posiadanymi kompetencjami.

Zgodnie z określonymi poniżej procedurami Dyrektor Generalny:

— opracowuje wstępne programy dotyczące wszystkich dziedzin działalności WCB z uwzględnieniem aspektów finansowych; programy te następnie przedkłada Komisji,

— określa strategię działalności WCB w szczególności w zakresie działań konkurencyjnych oraz podejmuje właściwe środki dla zapewnienia ich realizacji,

— negocjuje i zawiera umowy o badaniach z osobami trzecimi,

— odpowiada za wdrażanie programów i za ich administrację finansową,

— określa wewnętrzną organizację WCB, uwzględniając w szczególności wymogi budżetowe,

— w granicach przydzielonych uprawień sprawuje władzę przyznaną władzy mianującej, przez regulamin pracowniczy i władzy uprawnionej do zawierania kontraktów przez warunki zatrudnienia innych pracowników.

Artykuł 4

1. Niniejszym powołuje się Radę Gubernatorów WCB. W jej skład wchodzą następujący członkowie:

a) przedstawiciel wysokiego szczebla z każdego z Państw Członkowskich, mianowany przez Komisję na podstawie nominacji otrzymanej od władz swojego państwa;

b) przewodniczący, wybierany przez przedstawicieli Państw Członkowskich, określonych w lit. a).

Wszyscy członkowie Rady Gubernatorów wybierani są na odnawialne kadencje trzyletnie.

2. Rada Gubernatorów wspiera Dyrektora Generalnego w jego pracach i wydaje opinie, które mają zostać przedłożone Komisji, w kwestiach dotyczących:

— roli WCB w ramach wspólnotowej strategii rozwoju naukowo-technologicznego,

— zarządzania naukowymi/technicznymi i finansowymi aspektami działalności WCB i wykonywania powierzanych mu zadań.

Odnośnie spraw przekazywanych do kompetencji Dyrektora Generalnego przez Komisję i zgodnie z wszelkimi kwestiami, dotyczącymi w szczególności Rady Gubernatorów, przed przedstawieniem swoich wniosków Dyrektor Generalny zasięga opinii Rady Gubernatorów na ich temat.

Wydanie opinii przez Radę Gubernatorów jest konieczne we wszelkich sprawach przedkładanych do decyzji Komisji.

Do zadań Rady Gubernatorów należy w szczególności:

(i) formułowanie propozycji programów szczególnych, które mają być realizowane przez WCB, oraz propozycji dotyczących nowych zadań, jakie mają być powierzone WCB;

(ii) opracowywanie wieloletnich planów strategicznych, obejmujących całość działalności WCB a corocznie, nie później niż do dnia 31 grudnia każdego roku, przedstawianie odpowiedniego rocznego planu, określającego cele każdego programu pracy na następny rok wraz ze zwięzłą charakterystyką programu i podaniem głównych dat, założeń naukowych i szacowanych wydatków;

(iii) nadzór nad konkretnymi badaniami i programami rozwoju technologicznego przez WCB:

— nad ich realizacją, ze szczególnym uwzględnieniem ich spójności z potrzebami Wspólnoty,

— nad spójnością ich opracowywania z konkretnymi, pośrednimi programami działań w ramach programów ramowych; w tym celu Rada Gubernatorów zorganizuje raz w roku wymianę poglądów z przedstawicielami komitetów odpowiednich programów,

— nad wszelkimi ewentualnymi korektami tych programów;

(iv) nadzór nad stosunkami z innymi służbami Komisji i stronami trzecimi, na zasadzie klient / kontrahent;

(v) strategia działań konkurencyjnych WCB i nadzór nad tymi działaniami;

(vi) formułowanie wniosków dotyczących rocznego budżetu WCB i monitorowanie jego realizacji;

(vii) - organizacja WCB,

— zarządzania jego finansami,

— głównych inwestycji,

— prowadzenia działalności badawczej,

— oceny tej działalności przez „grupy wizytacyjne”, złożone z niezależnych ekspertów i nadzór nad realizacją zaleceń tych grup;

(viii) polityka kadrowa, ze szczególnym naciskiem na:

— formułowanie propozycji dotyczących polityki kadrowej WCB,

— aspekty związanie z mobilnością personelu oraz wymianą personelu naukowego i technicznego z instytucjami publicznymi i prywatnymi w Państwach Członkowskich;

(ix) mianowanie i przedłużanie lub skracanie urzędowania pracowników wysokiego szczebla w WCB.

3. Rada Gubernatorów wydaje opinie na zasadzie większości głosów, wymaganej art. 118 ust. 2 Traktatu Euratom, przy czym głosy waży się zgodnie z tym artykułem. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

Komisja w najwyższym stopniu uwzględni opinie przedstawione przez Radę Gubernatorów. W wypadku braku zgody Rady Gubernatorów na propozycję wysuniętą przez dyrektora Generalnego, propozycję tę przedkłada się Komisji, która podejmuje ostateczną decyzję w tej sprawie. O decyzji Komisji zawiadamia się Radę Gubernatorów. Jeżeli decyzja ta jest niezgodna z opinią Rady Gubernatorów, bezzwłocznie zawiadamia się o tym Radę. Informowana jest ona także o motywach podjęcia decyzji.

Jeżeli Komisja nie akceptuje opinii przedstawionej przez Radę Gubernatorów w sprawach wymagających podjęcia decyzji przez Komisję, realizację działań związanych z tymi sprawami odracza się o jeden miesiąc; w ciągu tego miesiąca sprawy te przekazuje się z powrotem do Rady Gubernatorów, zwracając się do niej o wydanie nowej opinii. Po otrzymaniu tej opinii lub po upływie rzeczonego miesięcznego okresu Komisja podejmuje ostateczną decyzję i powiadamia o niej Radę Gubernatorów. Jeżeli Komisja nie może się zgodzić z opinią przedstawioną przez Radę Gubernatorów, bezzwłocznie powiadamia Radę o swojej decyzji i o motywach jej podjęcia. Komisja stale informuje Radę Gubernatorów o swoich decyzjach dotyczących WCB w zakresie wszystkich spraw względem, których Rada Gubernatorów przedstawiła swoją opinię.

Rada Gubernatorów ma prawo, za pośrednictwem Komisji, przedkładać Radzie i Parlamentowi Europejskiemu swoje opinie we wszystkich sprawach dotyczących WCB.

4. Rada Gubernatorów przedstawia swoje uwagi na temat corocznego sprawozdania w sprawie zarządzania, opracowywanego przez dyrektora Generalnego. Obserwacje te, wraz z samym corocznym raportem z zarządzania, po jego zatwierdzeniu przez Komisję, przesyła się do Rady i do Parlamentu Europejskiego.

Rada Gubernatorów udziela dyrektorowi Generalnemu rad na temat organizacji oceny zadań realizowanych przez WCB, zarówno w związku z wynikami naukowymi i technicznymi, jak i z zarządzaniem administracyjnym i finansowym Centrum; Rada Gubernatorów udziela też rad w sprawie doboru niezależnych ekspertów, powoływanych do uczestnictwa w pracach nad tymi ocenami. Rada Gubernatorów przedstawia własne uwagi na temat wyników tych ocen.

5. Rada Gubernatorów zbiera się co najmniej cztery razy w roku.

Rada Gubernatorów opracowuje swój regulamin wewnętrzny, w tym zasady dotyczące organizacji swojej pracy.

WCB zapewnia Radzie Gubernatorów sekretariat i udostępnia jej wszelkie żądane informacje.

Artykuł 5

Niniejszym powołuje się Komitet Naukowy WCB, który ma wspierać dyrektora Generalnego w jego pracach.

Połowę składu osobowego Komitetu Naukowego stanowią członkowie wyznaczeni przez dyrektora Generalnego spośród szefów poszczególnych jednostek lub kierowników projektów i innych pracowników personelu naukowego wyższego szczebla, drugą połowę tego składu stanowią przedstawiciele personelu naukowego i technicznego, wybierani przez ten personel.

Komitet Naukowy odbywa regularne konsultacje z dyrektorem Generalnym na temat wszelkich spraw o charakterze naukowym lub technicznym, związanych z działalnością WCB W tym kontekście Komitet Naukowy w szczególności uczestniczy w opracowywaniu wstępnych programów.

Artykuł 6

1. Uwzględniając w należytym stopniu ogólną politykę, przyjętą przez Radę i Parlament Europejski oraz ogólne wytyczne, wydane przez Komisję, dyrektor Generalny opracowuje wstępne programy dla różnych dziedzin działalności WCB.

2. Rada Gubernatorów uczestniczy w konsultacjach na temat wstępnych programów.

3. Komisja bada wstępne programy ze względu na ich zgodność z ogólnymi założeniami polityki Wspólnoty oraz z uwzględnieniem jej sytuacji budżetowej. Komisja przyjmuje przedstawione propozycje zgodnie z przepisami Traktatu, a następnie przedkłada je Radzie.

Artykuł 7

1. Dyrektor Generalny odpowiada za prawidłową realizację programów powierzonych WCB. Dyrektor Generalny za pośrednictwem wydawanych przez siebie decyzji kieruje pracami poszczególnych instytutów i służb i w szczególności podejmuje decyzje w sprawie wyboru spośród alternatywnych metod osiągania celów tych programów.

2. Dyrektor Generalny udziela Komisji wszelkich informacji niezbędnych do opracowywania raportów, wymaganych art. 11 Traktatu Euratom.

3. W miarę potrzeb Dyrektor Generalny zapewnia właściwą koordynację kolejnych programów i relację między tymi programami w okresie ich opracowywania i wykonania, uwzględniając w szczególności infrastrukturę naukową i techniczną WCB. Dyrektor Generalny organizuje rewizję realizowanych programów, która odbywa się co dwa lata.

Artykuł 8

1. Dyrektor Generalny sporządza co roku kosztorys funduszy wymaganych do realizacji programów, czym umożliwia opracowanie odpowiedniej części wstępnych założeń budżetu Wspólnot. Kosztorys ten zawiera szacunki dotyczące dochodów i wydatków związanych z pracami realizowanymi przez WCB w ramach działań konkurencyjnych.

Art. 6 stosuje się mutatis mutandis do opracowywania wstępnych projektów budżetu na działalność badawczą.

2. Dyrektor Generalny zatwierdza wydatki WCB, podpisuje polecenia zapłaty i rachunki, zawiera umowy i zatwierdza przelewy środków.

3. Do końca roku budżetowego Dyrektor Generalny przedkłada Komisji zestawienie bilansowe dochodów i wydatków za dany rok budżetowy.

4. Komisja mianuje urzędnika odpowiedzialnego za kontrolę zobowiązań i zatwierdzanie wydatków, jak również za kontrolę rachunku przychodów.

5. Komisja mianuje pracownika działu rachunkowości, odpowiedzialnego za pokrywanie wydatków i przyjmowanie przychodów oraz za obsługę funduszy i papierów wartościowych, w szczególności za opiekę nad nimi i za ich bezpieczeństwo.

Artykuł 9

1. W granicach przekazanych mu kompetencji, Dyrektor Generalny ma taką władzę nad personelem WCB, jaką przyznają mu mianujące go władze.

2. Jednakże, w odniesieniu do urzędników i innych pracowników stopni A1 i A2, kompetencje ustanowione w art. 29, 49, 50 i 51 oraz w tytule VI regulaminu pracowniczego egzekwowane są przez Komisję na wniosek Dyrektora Generalnego.

3. Dyrektor Generalny podejmuje w imieniu Komisji wszelkie kroki niezbędne do zagwarantowania bezpieczeństwa osób i urządzeń, za które jest odpowiedzialny.

Artykuł 10

Dyrektor Generalny ma prawo przekazywać Wicedyrektorowi Generalnemu i dyrektorom powierzone mu uprawnienia.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 kwietnia 1996 r.