KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1892/87 z dnia 2 lipca 1987 r. w sprawie rejestrowania cen rynkowych w sektorze wołowiny i cielęciny(¹), w szczególności jego art. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 563/82(²), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2090/93(³), określa szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1208/81(⁴), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 1026/91(⁵), poprzez ustanowienie cen rynkowych dorosłego bydła na podstawie wspólnotowej skali klasyfikacji tusz;

w celu zapewnienia, aby ustanowione ceny były reprezentatywne dla produkcji krajowej, niezbędne jest wprowadzenie obowiązku sprawozdawczości cenowej dla rzeźni, które same dokonują uboju, lub osób wysyłanych dla dokonania uboju, znaczącej liczby dorosłego bydła, tak aby uwzględnić przynajmniej 25% uboju w głównych rejonach produkcji oraz przynajmniej 30% uboju w każdym Państwie Członkowskim oraz ważenie cen zgłaszanych z różnych rejonów w celu uwzględnienia ich znaczenia w odniesieniu do produkcji wołowiny i cielęciny;

Państwa Członkowskie decydują, czy ich terytorium powinno być podzielone, a jeżeli tak, to na ile regionów; jednakże ponieważ interwencje rynkowe w zakresie wołowiny w Zjednoczonym Królestwie dokonywane są odrębnie w odniesieniu do Wielkiej Brytanii i do Irlandii Północnej, regiony wydzielone w Zjednoczonym Królestwie powinny dotyczyć terytorium wyłącznie Wielkiej Brytanii albo Irlandii Północnej;

niektóre Państwa Członkowskie utworzyły regionalne komitety w celu ustalania cen; jeżeli ich członkowie zapewniają, że ich polityka w tym zakresie jest zrównoważona i obiektywna, to ceny przez nie ustalone powinny być brane pod uwagę przy obliczeniach ceny krajowej;

zgłaszane ceny mogą, o ile nie zostaną skorygowane przez zobowiązanych do ich rejestrowania w celu uwzględnienia dodatkowych płatności dokonywanych w odniesieniu do sektora wołowiny na podstawie niniejszego rozporządzenia, zniekształcać obliczenie ceny krajowej;

należy uchylić rozporządzenie Komisji EWG nr 3310/86 z dnia 30 października 1986 r. w sprawie wspólnotowego rejestrowania cen rynkowych na podstawie skali klasyfikacji tusz wołowych(⁶), ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2089/93(⁷);

Komitet Zarządzający ds. Wołowiny i Cielęciny nie wydał opinii w terminie ustalonym przez przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Krajowe i wspólnotowe rejestrowanie cen rynkowych na podstawie skali stosowanej do klasyfikacji tusz wołowych jest przeprowadzane w każdym tygodniu i ma odniesienie do następujący klas zgodności i klas tłuszczowych dla pięciu kategorii określonych w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1208/81:

a) tusze niekastrowanych młodych samców poniżej drugiego roku życia: U2, U3, R2, R3, O2, O3;

b) tusze innych niekastrowanych samców: R3;

c) tusze wykastrowanych samców: U2, U3, U4, R3, R4, O3, O4;

d) tusze samic, które się cieliły: R3, R4, O2, O3, O4, P2, P3;

e) tusze innych samic: U2, U3, R2, R3, R4, O2, O3, O4.

2. Państwa Członkowskie podejmują decyzję, czy ich terytorium obejmuje pojedynczy region, czy też dzieli się go na więcej niż jeden region. Taka decyzja jest podjęta na podstawie:

— wielkości ich terytorium,

— istnienia ewentualnych decyzji administracyjnych,

— geograficznej zmienności cen.

Jednakże, Zjednoczone Królestwo obejmuje co najmniej dwa regiony, a mianowicie Wielką Brytanię i Irlandię Północną, które mogą być podzielone na podstawie kryteriów wskazanych w akapicie pierwszym.

Artykuł 2

1. Wymóg rejestrowania cen dotyczy następujących osób:

a) kierowników wszystkich rzeźni dokonujących uboju ponad 20 000 sztuk dorosłego bydła rocznie, wyhodowanego przez rzeźnię lub na jej zlecenie, albo zakupionego;

b) kierowników wszystkich rzeźni wyznaczonych przez Państwo Członkowskie, dokonujących uboju mniej niż 20 000 sztuk dorosłego bydła rocznie, wyhodowanego przez rzeźnię lub na jej zlecenie, albo zakupionego;

c) wszystkich osób fizycznych lub prawnych wysyłających do rzeźni celem dokonania uboju 10 000 lub więcej sztuk dorosłego bydła;

d) wszystkich osób fizycznych lub prawnych wyznaczonych przez Państwo Członkowskie, wysyłających do rzeźni celem dokonania uboju 10 000 lub więcej sztuk dorosłego bydła.

Państwa Członkowskie muszą zapewnić, by ceny były rejestrowane przynajmniej w odniesieniu do:

— 25% uboju w tych regionach, które łącznie obejmują co najmniej 75% całkowitego uboju dokonywanego w danym Państwie Członkowski, oraz

— 30% uboju dorosłego bydła dokonywanego na jego terytorium.

2. Państwa Członkowskie, w których nikt nie jest zobowiązany do rejestrowania cen na podstawie ust. 1 lit. a) oraz c), mogą wystąpić o uchylenie wobec nich ust. 1. Komisja podejmuje decyzję, czy zgodzić się na takie uchylenie, biorąc pod uwagę ewolucję struktury branży rzeźniczej w zainteresowanym Państwie Członkowskim, moc przerobową jego rzeźni, cele związane z harmonizacją systemu rejestracji i zgłaszania cen. Zgoda na każde uchylenie jest przyznawana tylko na czas określony.

3. Ceny rejestrowane na podstawie ust. 1 są cenami dorosłego bydła poddawanego ubojowi określanymi w oparciu o wagę rzeźną.

W przypadku, gdy rzeźnia dokonuje uboju bydła dorosłego hodowanego przez nią samą lub w jej imieniu, zarejestrowana cena równa się cenie średniej za tuszę równoważnej kategorii zwierzęcia ubitego w tej rzeźni w tym samym tygodniu.

Zapisy dotyczące ceny w odniesieniu do każdej klasy, określonej w art. 1 ust. 1, wskazują średnią wagę tusz, których dotyczą oraz to, czy zostały one skorygowane, czy też nie w celu wzięcia pod uwagę elementów, określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 563/82.

Artykuł 3

1. Ceny oraz szczegóły ich dotyczące określone w art. 2 ust. 3 akapit trzeci, rejestrowane zgodnie z art. 2 w okresie od poniedziałku do niedzieli, są:

— zgłaszane właściwym władzom Państwa Członkowskiego na piśmie przez kierownika rzeźni albo daną osobę fizyczną lub prawną najpóźniej o takim czasie w środę, jaki ustali Państwo Członkowskie, lub

— zgodnie z wyborem Państwa Członkowskiego, udostępniane właściwym władzom w rzeźni lub pomieszczeniach osoby fizycznej lub prawnej.

Jednak jeżeli Państwo Członkowskie utworzyło dla określenia cen w regionie komitet, w którym członkostwo zostaje równomiernie rozdzielone między nabywców i sprzedawców dorosłego bydła i tusz, przy czym przewodniczący komitetu jest powoływany przez właściwe władze, to Państwo Członkowskie może zarządzić, by ceny i dane szczegółowe były kierowane do przewodniczącego komitetu we właściwym regionie. Jeżeli takiej dyspozycji nie wyda Państwo Członkowskie, to właściwe władze przesyłają je do przewodniczącego takiego komitetu. Przewodniczący zapewnia, by w przypadku informowania o cenach członków komitetu, nie mogło być zidentyfikowane źródło pochodzenia żadnej z nich.

2. Zgłaszane ceny są średnimi cenami w danej klasie i są wyrażane w walucie krajowej.

3. Każda rzeźnia lub osoba fizyczna bądź prawna, określona w art. 2 ust. 1, która dokonuje dodatkowych płatności dla dostawców dorosłego bydła lub tusz wołowych nieuwzględnianych w zgłaszanych cenach, powiadamia właściwe władze swojego Państwa Członkowskiego o ostatnio dokonanych dodatkowych płatnościach, podając okres, którego dotyczą. Następnie osoby te powiadamiają Państwo Członkowskie o każdej kwocie takich dodatkowych płatności za każdym razem, gdy płatność taka jest dokonywana.

4. a) Właściwe władze Państwa Członkowskiego ustalają dla każdej klasy wymienionej w art. 1 ust. 1 średnie ceny regionalne z cen przesyłanych do nich na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu.

b) Komitety, określone w ust. 1, ustalają dla każdej klasy wymienionej w art. 1 ust. 1 średnie ceny regionalne z cen przesyłanych do nich na mocy ust. 1 niniejszego artykułu i zgłaszają je właściwym władzom Państwa Członkowskiego.

c) W przypadku zakupów po stawkach ryczałtowych, jeżeli tusze w partii należą do nie więcej niż trzech kolejnych klas zgodności oraz trzech kolejnych klas tłuszczowych w tej samej kategorii, ceny takie są uwzględniane przy ustalaniu cen na podstawie lit. a) i b) dla klasy zgodności, do której zaklasyfikowano największą liczbę tusz, lub, jeżeli są równo rozdzielone między klasami, dla klasy średniej spośród tych klas, jeżeli taka klasa istnieje. We wszystkich innych przypadkach cena taka nie jest brana pod uwagę.

Jednakże, jeżeli zakupy po stawkach ryczałtowych dotyczą mniej niż 35% całkowitego uboju dorosłego bydła w Państwie Członkowskim, państwo to może podjąć decyzję o nieuwzględnianiu cen takich zakupów w obliczeniach dokonywanych zgodnie z lit. a) oraz b).

d) Właściwe władze dokonują następnie obliczenia wyjściowych cen krajowych dla każdej klasy przykładając wagi do cen regionalnych, by uwzględnić znaczenie ubojów dokonywanych w danej kategorii w regionie, którego dotyczą, w ogólnej liczbie ubojów dokonywanych w danej kategorii w Państwie Członkowskim.

e) Właściwe władze korygują wyjściową cenę krajową według klas:

— by uwzględnić każdy z elementów, określonych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 563/82, jeżeli takie korekty nie zostały już dokonane, oraz

— by uwzględnić dokonane dodatkowe płatności, określone w ust. 3, jeżeli korekta odpowiada przynajmniej 1% ceny odnośnej klasy.

Właściwe władze, dokonując korekty na podstawie tiret drugiego, dzielą całkowitą kwotę dodatkowych płatności dokonanych w stosunku do sektora wołowiny w danym Państwie Członkowskim w poprzednim roku budżetowym przez całkowitą roczną wielkość uboju dorosłego bydła w tonach, w stosunku do której zgłaszane są ceny.

5. Jeżeli według opinii właściwych władz Państw Członkowskich ceny im zgłoszone:

— dotyczą nieznaczącej liczby tusz, to takie ceny nie są brane pod uwagę;

— wydają się niepewne, to są one brane pod uwagę tylko wtedy, gdy władze same się upewnią o ich rzetelności.

Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie przekazują Komisji informację o cenach obliczonych zgodnie z art. 3 ust. 4 w odniesieniu do okresu od poprzedniego poniedziałku do niedzieli najpóźniej między godziną 14.00 we wtorek, a północą w środę każdego tygodnia. Zanim ceny te zostaną przekazane Komisji, właściwe władze nie przekazują ich żadnej innej instytucji.

2. Jeżeli, ze względu na wyjątkowe okoliczności albo z powodu sezonowości dostaw, w Państwie Członkowskim lub w regionie nie można zarejestrować cen dotyczących znaczącej liczby tusz jednej lub kilku klas, określonych w art. 1 ust. 1, Komisja może wykorzystać ceny zarejestrowane dla danej klasy przed tym wydarzeniem. Gdy sytuacja taka powtarza się przez dwa kolejne tygodnie, Komisja może podjąć decyzję o czasowym wykluczeniu danej klasy lub klas ze sprawozdawczości cenowej oraz o tymczasowej redystrybucji wagi lub wag przypisywanych tym klasom.

Artykuł 5

1. Dla danej kategorii:

a) średnia cena Wspólnoty dla każdej klasy zgodności i każdej klasy tłuszczowej, wymienionej art. 1 ust. 1, jest średnią ważoną krajowych cen rynkowych odnotowanych dla tej klasy. Przyznawane im wagi są oparte na proporcjach ilości ubojów w tej klasie w każdym z Państwie Członkowskich do całkowitej liczby ubojów w tej klasie w całej Wspólnocie;

b) średnia cena wspólnotowa dla każdej klasy zgodności jest średnią ważoną ze średnich cen krajowych dla klas tłuszczowych, które wchodzą w skład klasy zgodności; przyznawane im wagi są oparte na proporcjach ubojów w każdej klasie tłuszczowej w Państwie Członkowskim do całkowitej liczby ubojów w tej klasie zgodności we Wspólnocie;

c) średnia cena wspólnotowa jest średnią ważoną średnich cen wspólnotowych, określonych w lit. a); przyznawane wagi są oparte na proporcjach ilości ubojów w każdej klasie, określonej w lit. a) do całkowitej liczby ubojów w danej kategorii we Wspólnocie.

2. Średnia cena wspólnotowa dla wszystkich kategorii łącznie jest średnią ważoną cen średnich, określonych ust. 1 lit. c); przyznawane wagi oparte są na proporcji każdej kategorii do całkowitej liczby ubojów dorosłego bydła we Wspólnocie.

3. Współczynniki wagowe są okresowo przeglądane w celu uwzględnienia tendencji odnotowanych na poziomach krajowym i wspólnotowym.

Artykuł 6

Państwa Członkowskie przesyłają Komisji do 1 lipca 1996 r., a następnie przed 15 kwietnia każdego roku:

a) poufny wykaz rzeźni, które rejestrują ceny na mocy art. 2 ust. 1 lit. a) lub b) wykazując wydajność każdej rzeźni wyrażoną w liczbie ubojów dorosłego bydła w ubiegłym roku kalendarzowym oraz, w miarę możliwości, w tonażu wagi rzeźnej;

b) poufny wykaz osób fizycznych lub prawnych które rejestrują ceny na mocy art. 2 ust. 1 lit. a) lub b) wykazując liczbę dorosłego bydła wysłanego przez nich do rzeźni w ubiegłym roku kalendarzowym, w miarę możliwości z podaniem tonażu wagi rzeźnej;

c) wykaz regionów, w których rejestrowane są ceny oraz wagi przypisywane każdemu z nich na mocy art. 3 ust. 4 lit. d).

Artykuł 7

Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki w celu:

— zapewnienia rzetelności zgłaszanych cen;

— zapewnienia stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia;

— karania wszelkich przypadków naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Rozporządzenie (EWG) nr 3310/86 traci moc z dniem 1 lipca 1996 r.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Stosuje się ono do cen rejestrowanych począwszy od tygodnia rozpoczynającego się 1 lipca 1996 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 lutego1996 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji