KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

wspólne przepisy dotyczące bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w pracy muszą zapewnić odpowiednią ochronę pracowników w zakładach pracy we Wspólnocie;

wypracowanie i poprawianie wspólnych zasad dotyczących bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w pracy wymaga naukowej oceny zagrożeń związanych z wykonywaniem pracy w zakładzie pracy i określenia środków, które powinny być podjęte, by przeciwdziałać tym zagrożeniom;

wydanie takiej oceny wymaga uczestnictwa wysoko wykwalifikowanych naukowców ze wszystkich dziedzin związanych z bezpieczeństwem, higieną i ochroną zdrowia w pracy;

w związku z przyjęciem przez Radę dyrektywy 88/642/EWG (¹), zmieniającej dyrektywę 80/1107/EWG (²) w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych w pracy. Rada wezwała Komisję do powołania komitetu naukowego odpowiedzialnego za ocenę dostępnych danych naukowych, w celu dopuszczalnych norm;

Komisja przyjęła wniosek Rady i od 1990 r. nieformalnie konsultowała się z grupą ekspertów naukowych w sprawie dopuszczalnych norm zawodowego zagrożenia zdrowia;

przy współpracy nad programem dotyczącym higieny, bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w pracy, Komisja uznała za jeden z celów na nadchodzące pięć lat, rozwój środków zapobiegawczych w związku ze stosowaniem czynników chemicznych;

ważne jest, aby Komisja posiadała niezależne opinie naukowe pochodzące od osób o wysokich kwalifikacjach, w celu prowadzenia ciągłych badań;

od tej pory komitet naukowy o charakterze konsultacyjnym powinien działać przy Komisji;

PRZYJMUJĘ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Do Komisji zostaje przyłączony Komitet Naukowy (zwany dalej „Komitetem”), aby zbadać oddziaływanie czynników chemicznych na zdrowie pracowników w pracy.

Artykuł 2

1. Zadaniem Komitetu jest dostarczanie na życzenie Komisji opinii, z każdej dziedziny związanej z analizą toksykologiczną substancji chemicznych, z uwagi na ich oddziaływanie na zdrowie pracowników.

Komitet wydaje przede wszystkim opinie w sprawie określania dopuszczalnych norm zawodowego zagrożenia zdrowia (OEL) na podstawie danych naukowych i, tam gdzie jest to stosowne, proponuje wartości, które mogą obejmować:

— średnie dopuszczalne stężenie 8-godzinne(TWA),

— najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (STEL),

— najwyższe dopuszczalne wartości biologiczne.

Dopuszczalne normy zawodowego zagrożenia zdrowia mogą być uzupełnione, tam gdzie jest to konieczne, przez kolejne ustalenia.

Komitet doradza w przypadku, gdy możliwe jest przenikanie substancji, o których mowa inną drogą (na przykład poprzez skórę i/lub błonę śluzową).

2. Każde zalecenie jest poparte i wyjaśnione informacjami pozyskanymi z danych podstawowych, opisami najcięższych skutków, użytymi technikami badawczymi i danymi na temat zagrożeń dla zdrowia. Jest także wskazane umożliwienie badania zagrożeń przy każdym zaproponowanym poziomie lub poziomach wartości.

3. Komitet ma także na względzie wszystkie stosowne dane naukowe mające związek z ustaleniem dopuszczalnych norm zawodowego zagrożenia zdrowia (OEL) i zaleca Komisji określenie stosownych priorytetów.

4. Na życzenie Komisji Komitet przeprowadza inne działania związane z toksykologiczną oceną czynników chemicznych.

Artykuł 3

1. [1] Komitet składa się z nie więcej niż 21 członków, wybranych spośród właściwych kandydatur złożonych przez państwa członkowskie, posiadających wiedzę naukową niezbędną do spełnienia wymogów określonych w art. 2, zwłaszcza w dziedzinie chemii, toksykologii, epidemiologii, medycyny pracy, higieny w przemyśle i ogólne kwalifikacje do wyznaczania dopuszczalnych norm zawodowego zagrożenia zdrowia.

2. [2] Komisja mianuje członków Komitetu na podstawie ich udowodnionej wiedzy fachowej i doświadczenia naukowego, biorąc pod uwagę potrzebę uwzględnienia poszczególnych dziedzin.

3. Komitet wybiera spośród członków przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących. na okres trzech lat. Wymagane są dwie trzecie głosów obecnych członków.

4. Kadencja członków Komitetu trwa trzy lata. Mandaty są odnawialne. Po upływie trzech lat członkowie Komitetu pełnią swoje funkcje do czasu zastąpienia ich albo odnowienia kadencji.

W przypadku rezygnacji albo śmierci członka Komitetu podczas trwania kadencji, Komisja powołuje nowego członka Komitetu stosownie do ust. 2.

Artykuł 4

Lista członków zostaje ogłoszona przez Komisję dla celów informacyjnych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 5

1. Komitet może tworzyć grupy robocze spośród swoich członków za zgodą przedstawicieli Komisji.

2. Komitet jest informowany o pełnomocnictwie grupy roboczej w sprawach jej przedstawionych.

Artykuł 6

1. Spotkania Komitetu odbywają się, na ogół cztery razy do roku.

2. Przedstawiciele Komisji mogą zaprosić do uczestnictwa w zebraniach osoby posiadające doświadczenie w dziedzinie będącej przedmiotem dyskusji.

3. Służby Komisji działają jako sekretariat Komitetu i grup roboczych.

4. Przedstawiciele Komisji biorą udział w spotkaniach Komitetu i grup roboczych.

Artykuł 7

Komitet i grupy robocze zbierają się w siedzibie Komisji, gdy są przez nią zwoływane. W sytuacjach nadzwyczajnych i kiedy jest to niezbędne ze względu na wymogi o charakterze naukowym, spotkania mogą odbywać się w miejscach innych, niż siedziba Komisji.

Artykuł 8

1. Treść obrad Komitetu związana jest z żądaniami wydania opinii przedstawionymi przez przedstawicieli Komisji.

Przedstawiciele Komisji, wzywając Komitet do wydania opinii, mogą ustalić czas, w jakim opinia powinna być wydana.

2. Komitet dokłada wszelkich starań, aby wydać zalecenie w wyniku konsensusu. Na naradach Komitetu nie stosuje się głosowań.

3. Jeśli żądana opinia jest rezultatem jednomyślnego stanowiska członków Komitetu, powinni oni przedstawić wspólne wnioski. W przypadku braku jednomyślności odmienne stanowiska przedstawione podczas narad, należy załączyć do raportu sporządzonego pod nadzorem przedstawicieli Komisji.

4. Komisja publikuje opinie Komitetu z zastrzeżeniem postanowień art. 9 ust. 1.

Artykuł 9

Członkowie Komitetu z zastrzeżeniem art. 214 Traktatu są zobowiązani do nie ujawniania informacji pozyskanych podczas prac Komitetu, w przypadku, kiedy Komisja poinformuje ich, że wymagane opinie mają charakter materiałów poufnych.

W takich przypadkach, w spotkaniu mogą uczestniczyć tylko członkowie Komitetu i przedstawiciele Komisji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lipca 1995 r.