KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską;

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2100/94 z dnia 27 lipca 1994 r. w sprawie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin (podstawowe rozporządzenie)(¹), w szczególności jego art. 14 ust. 3;

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 14 rozporządzenia podstawowego przewiduje możliwość odstępstwa od wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin w celu zabezpieczenia produkcji rolniczej (tzw. odstępstwo rolne);

w oparciu o kryteria, ustanowione w art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, należy przyjąć przepisy wykonawcze dotyczące warunków umożliwiających skorzystanie z tego odstępstwa oraz zapewniających ochronę uzasadnionego interesu prawnego hodowcy i rolnika;

niniejsze rozporządzenie ustanawia te warunki w szczególności poprzez określenie obowiązków rolników, przetwórców oraz posiadaczy odmian, wynikających z wymienionych wyżej kryteriów;

obowiązki te odnoszą się zasadniczo do wypłacania przez rolników słusznego wynagrodzenia posiadaczowi odmian za korzystanie z odstępstwa, do dostarczania informacji, do zapewnienia tożsamości produktu ze zbioru poddanego przetwarzaniu z produktem otrzymanym po przetworzeniu, jak również do prowadzenia kontroli zgodności z przepisami w sprawie odstępstwa;

definicja „drobnych rolników”, którzy nie mają obowiązku zapłaty wynagrodzenia posiadaczowi odmiany za korzystanie z odstępstwa, została przyjęta w szczególności w odniesieniu do rolników uprawiających niektóre rośliny pastewne oraz ziemniaki;

Komisja dokładnie zbada, w całej Wspólnocie, skutki wynikające dla niniejszego rozporządzenia z ustanowienia w podstawowym rozporządzeniu definicji „drobnych rolników”, w szczególności skutki dotyczące konsekwencji odłogowania oraz - w przypadku ziemniaków - maksymalnego obszaru, w odniesieniu do roli wynagrodzenia, wymienionego w art. 5 ust. 3 niniejszego rozporządzenia oraz, w miarę potrzeby, Komisja przygotuje odpowiednie wnioski lub podejmie stosowne środki w celu zapewnienia w całej Wspólnocie spójności w zakresie proporcji między korzystaniem z licencjonowanego materiału rozmnożeniowego a korzystaniem z materiału ze zbioru, na mocy odstępstwa przewidzianego w art. 14 rozporządzenia podstawowego;

nie można było dotychczas ocenić stopnia, w jakim korzystano z porównywalnych odstępstw, na podstawie obowiązujących przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do kwot aktualnie pobieranych za licencjonowaną produkcję materiału rozmnożeniowego odmian chronionych na mocy powołanego powyżej ustawodawstwa Państw Członkowskich;

Komisja nie może dlatego w chwili obecnej należycie zdefiniować, w zakresie pozostawionym uznaniu ustawodawcy wspólnotowego na mocy art. 14 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, poziomu słusznego wynagrodzenia, które powinno być w rozsądnym stopniu niższe od kwoty pobieranej obecnie za licencjonowaną produkcję materiału rozmnożeniowego;

poziom początkowy jednak, jak również system jego kolejnych dostosowań, powinien zostać określony możliwie jak najszybciej, najpóźniej jednak do dnia 1 lipca 1997 r.;

ponadto niniejsze rozporządzenie ma na celu, z jednej strony, sprecyzowanie związku między wspólnotowym systemem ochrony odmian roślin a prawami wynikającymi z przepisów art. 14 rozporządzenia podstawowego, a z drugiej strony zezwoleniem wydanym rolnikowi i jego gospodarstwu,

ostatecznie należy wyjaśnić konsekwencje nie wypełniania zobowiązań wynikających z omawianych przepisów;

przeprowadzono konsultacje z Radą Administracyjną;

przepisy przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Systemu Ochrony Odmian Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Zakres

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy wykonawcze w sprawie warunków korzystania z odstępstwa przewidzianego w art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

2. Warunki stosuje się w odniesieniu do praw i ich wykonywania oraz do obowiązków i ich wypełniania przez posiadacza danej odmiany w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, jak również wydawania zezwoleń i korzystania z nich oraz obowiązków i ich wypełniania przez rolnika w takim zakresie, w jakim prawa te, zezwolenia i obowiązki wynikają z przepisów art. 14 rozporządzenia podstawowego. Stosuje się je ponadto w odniesieniu do praw, zezwoleń i obowiązków wynikających z przepisów art. 14 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, wobec innych.

3. Bez uszczerbku dla odmiennych przepisów niniejszego rozporządzenia, dane szczegółowe dotyczące wykonywania praw, korzystania z zezwoleń lub wypełniania obowiązków reguluje prawo Państwa Członkowskiego, na którego terenie położone jest gospodarstwo rolne korzystające z odstępstwa, włączając międzynarodowe prawo prywatne.

Artykuł 2

Ochrona interesów prawnych

1. Warunki określone w art. 1 realizowane są przez posiadacza odmiany reprezentującego hodowcę oraz przez rolnika w sposób umożliwiający ochronę uzasadnionych interesów prawnych obu stron.

2. Uważa się, że uzasadnione interesy prawne stron nie są chronione, jeżeli dochodzi do sytuacji, w której są one poddane niekorzystnemu oddziaływaniu, bez uwzględnienia potrzeby utrzymania rozsądnej równowagi między nimi wszystkimi lub potrzeby zachowania zasady proporcjonalności między celem danego warunku a rzeczywistym skutkiem jego realizacji.

ROZDZIAŁ 2

POSIADACZ ODMIANY I ROLNIK

Artykuł 3

Posiadacz odmiany

1. Prawa i obowiązki posiadacza odmiany wynikające z przepisów art. 14 rozporządzenia podstawowego, określone w niniejszym rozporządzeniu, inne niż prawa do już należnej zapłaty słusznego wynagrodzenia, określonego w art. 5, nie mogą stanowić przedmiotu przeniesienia na innych. Są one jednak włączone do praw i obowiązków, które dotyczą przenoszenia wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin, zgodnie z przepisami art. 23 rozporządzenia podstawowego.

2. Na prawa, określone w ust. 1, posiadacze odmian mogą powoływać się indywidualnie, zbiorowo, jako grupa kilku posiadaczy, albo jako organizacja posiadaczy odmian prowadząca działalność we Wspólnocie na poziomie wspólnotowym, krajowym, regionalnym lub lokalnym. Organizacja posiadaczy odmian może występować wyłącznie w imieniu swoich członków i tylko tych, którzy udzielili stosownego upoważnienia pisemnego tej organizacji. Działa ona przez jednego lub więcej przedstawicieli lub przez uznanych przez nią audytorów, w granicach udzielonego im upoważnienia.

3. Przedstawiciel posiadacza lub organizacji posiadaczy, jak również uznany audytor:

a) posiada miejsce zamieszkania, siedzibę lub przedsiębiorstwo na terytorium Wspólnoty, i

b) posiada pisemne upoważnienie wystawione przez posiadacza odmiany lub organizację posiadaczy odmian, i

c) dostarcza dowody spełnienia warunków ustanowionych w lit. a) i b) poprzez odniesienie się do odpowiednich informacji opublikowanych przez posiadaczy odmian lub informacji przekazanych przez posiadaczy odmian organizacjom rolników albo w inny sposób udostępnionych oraz okazując na żądanie kopię pisemnego upoważnienia określonego w lit. b), każdemu rolnikowi, przeciwko któremu wysuwa roszczenia.

Artykuł 4

Rolnik

1. Zezwolenie wydane rolnikowi oraz jego obowiązki wynikające z przepisów art. 14 rozporządzenia podstawowego, określone w niniejszym rozporządzeniu lub w przepisach przyjętych stosownie do niniejszego rozporządzenia, nie mogą stanowić przedmiotu przeniesienia na inne podmioty. Są one jednak włączone do praw i obowiązków związanych z przekazaniem gospodarstwa rolnika, o ile, w odniesieniu do obowiązku zapłaty słusznego wynagrodzenia określonego w art. 5 nie uzgodniono inaczej w dokumencie dotyczącym przekazania prawa do gospodarstwa. Przeniesienie zezwolenia i obowiązków staje się skuteczne z momentem wejścia w życie umowy o przekazaniu prawa do gospodarstwa.

2. Za „własne gospodarstwo” w rozumieniu art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego uważa się jakiekolwiek gospodarstwo lub jego część, rzeczywiście wykorzystywane przez rolnika do uprawy roślin, będące jego własnością lub zarządzane przez niego na podstawie innego tytułu na jego odpowiedzialność i rachunek, w szczególności odnosi się to do dzierżaw. Wyzbycie się gospodarstwa lub jego części w celu jego prowadzenia przez innych, uważa się za przekazanie gospodarstwa w rozumieniu ust. 1.

3. Za rolnika uważa się osobę lub osoby, które posiadają tytuł własności do gospodarstwa rolnego w chwili zgłoszenia roszczeń, co do wypełniania obowiązków, chyba, że dowiodą, że rolnikiem który powinien wypełniać te obowiązki jest inna osoba, zgodnie z przepisami ust. 1 i 2.

ROZDZIAŁ 3

WYNAGRODZENIE

Artykuł 5

Poziom wynagrodzenia

1. Poziom słusznego wynagrodzenia, które należy wypłacić na rzecz posiadacza odmiany, stosownie do art. 14 ust. 3 tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, może stanowić przedmiot umowy między posiadaczem odmiany a danym rolnikiem.

2. W przypadku, gdy umowa nie została zawarta lub, jeżeli nie ma ona zastosowania, poziom wynagrodzenia jest w rozsądnym stopniu niższy od kwoty pobieranej za licencjonowaną produkcję materiału rozmnożeniowego najniższej kategorii kwalifikującego się do urzędowej certyfikacji w odniesieniu do tej samej odmiany, na tym samym obszarze.

Jeżeli na obszarze, na którym położone jest gospodarstwo rolnika, nie prowadzi się licencjonowanej produkcji materiału rozmnożeniowego oraz jeżeli nie istnieje jednolity poziom wyżej wymienionej kwoty w całej Wspólnocie, poziom wynagrodzenia jest w rozsądnym stopniu niższy od kwoty wliczanej zwykle, z powyższego powodu, w cenę, po której materiał rozmnożeniowy tej odmiany najniższej jakości kwalifikujący się do urzędowej certyfikacji jest na tym obszarze sprzedawany, pod warunkiem, że nie jest ona wyższa od wymienionej kwoty pobieranej na obszarze, na którym ten materiał rozmnożeniowy został wyprodukowany.

3. Poziom wynagrodzenia uważa się za niższy w rozsądnym stopniu w rozumieniu art. 14 ust. 3 tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, zgodnie z ust. 2, jeżeli nie przekracza poziomu koniecznego dla ustanowienia bądź stabilizacji, jako czynnik ekonomiczny określający zakres korzystania z odstępstwa, racjonalnie zrównoważonej proporcji między korzystaniem z licencjonowanego materiału rozmnożeniowego a korzystaniem z materiału ze zbioru poszczególnych odmian objętych wspólnotowym systemem ochrony odmian roślin. Proporcję taką należy uznać za racjonalnie zrównoważoną, jeżeli zapewnia posiadaczowi odmiany otrzymywanie, w całości, prawnie uzasadnionego wynagrodzenia z tytułu całokształtu korzystania z jego odmiany.

4. O ile w przypadku ust. 2 poziom wynagrodzenia podlega umowom między organizacjami hodowców a rolnikami, nawet z udziałem organizacji przetwórców, które utworzone są we Wspólnocie odpowiednio na szczeblu wspólnotowym, odpowiednio krajowym lub regionalnym, uzgodnione poziomy stosuje się jako wytyczne do określenia wynagrodzenia, jakie ma być wypłacone w odniesieniu do danego obszaru lub gatunku, jeżeli Komisja została powiadomiona o tych poziomach i ich warunkach na piśmie przez upoważnionych przedstawicieli odpowiednich organizacji i jeżeli na tej podstawie uzgodniony poziom i jego warunki zostały opublikowane w "Dzienniku Urzędowym" wydawanym przez Wspólnotowy Urząd Odmian Roślin.

5. Jeżeli w przypadku ust. 2 umowa określona w ust. 4 nie ma zastosowania, to wynagrodzenie, jakie ma być wypłacone, wynosi 50 % kwot pobranych za licencjonowaną produkcję materiału rozmnożeniowego, jak określono w ust. 2.

Jednakże jeżeli Państwo Członkowskie powiadomiło Komisję przed dniem 1 stycznia 1999 r. o bliskim zawarciu umowy określonej w ust. 4 między odpowiednimi organizacjami utworzonymi na szczeblu krajowym lub regionalnym, wynagrodzenie, jakie ma być wypłacone na danym obszarze i w odniesieniu do danych gatunków, wynosi 40 % zamiast 50 %, jak określono powyżej, ale wyłącznie w zakresie korzystania z odstępstwa rolnego wprowadzonego przed realizacją tego rodzaju umowy i nie później niż do dnia 1 kwietnia 1999 r.

6. O ile w przypadku ust. 5 rolnik skorzystał w odpowiednim okresie z odstępstwa rolnego przy wskaźniku zastosowania całkowitego materiału wykorzystywanego w prowadzonej przez niego produkcji danej odmiany wynoszącym ponad 55 %, poziom wynagrodzenia, jakie ma być wypłacone na danym obszarze i w odniesieniu do danych gatunków jest taki, jaki miałby zastosowanie w odniesieniu do danej odmiany, gdyby była ona chroniona w danym Państwie Członkowskim na mocy funkcjonującego w nim krajowego systemu praw dotyczących odmian roślin, jeżeli istnieje system krajowy, który ustalił taki poziom, oraz pod warunkiem, że poziom ten jest wyższy niż 50 % kwot pobranych za licencjonowaną produkcję materiału rozmnożeniowego wymienionego w ust. 2. W przypadku braku określenia tego rodzaju poziomu w systemie krajowym przepis zawarty w ust. 5 stosuje się niezależnie od wskaźnika zastosowania.

7. Najpóźniej do dnia 1 stycznia 2003 r. przepisy ust. 5 akapit pierwszy oraz w ust. 6 zostaną zweryfikowane w świetle doświadczeń zebranych w wyniku niniejszego rozporządzenia i w zależności od kształtowania się wskaźnika zastosowania określonego w ust. 3, pod kątem ich ewentualnego przyjęcia, do dnia 1 lipca 2003 r., co może być konieczne w celu ustanowienia właściwie wyważonego wskaźnika lub jego ustabilizowania, przewidzianego we wspomnianym wcześniej ustępie, w całej Wspólnocie lub w jej części.

Artykuł 6

Indywidualne zobowiązanie do zapłaty

1. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 2, indywidualne zobowiązanie rolnika do zapłaty słusznego wynagrodzenia powstaje w chwili, gdy rolnik rzeczywiście korzysta z materiału ze zbioru w swojej uprawie polowej.

Posiadacz odmiany może ustalić datę i sposób płatności. Dzień płatności nie może być jednak dniem wcześniejszym niż dzień powstania zobowiązania.

2. W przypadku wspólnotowego systemu odmiany roślin przyznawanego na podstawie art. 116 rozporządzenia podstawowego, indywidualne zobowiązanie rolnika, uprawnionego do powołania się na przepisy art. 116 ust. 4 tiret drugie rozporządzenia podstawowego, powstaje w chwili, gdy rolnik rzeczywiście korzysta w swojej uprawie polowej z materiału ze zbioru po dniu 30 czerwca 2001 r.

Artykuł 7

Drobni rolnicy

1. Obszarem uprawy roślin w rozumieniu art. 14 ust. 3 tiret trzecie, rozporządzenia podstawowego jest obszar, który został obsiany w celu prowadzenia zwyczajnej uprawy i zbiorów. Za obszary uprawy roślin nie uznaje się w szczególności obszarów leśnych, trwałych użytków zielonych założonych na okres powyżej 5 lat, trwałych użytków zielonych oraz podobnych przypadków ustalonych przez Stały Komitet ds. Systemu Ochrony Odmian Roślin.

2. Obszary gospodarstwa rolnika, na których prowadzona jest uprawa roślin, które są jednocześnie odłogowane na czas określony lub trwale, w ciągu roku gospodarczego rozpoczynającego się dnia 1 lipca, a kończącego dnia 30 czerwca roku następnego („rok gospodarczy”), za który przysługuje zapłata wynagrodzenia, uważa się za obszary, na których rośliny są stale uprawiane, jeśli Wspólnota lub zainteresowane Państwo Członkowskie przyznaje dotacje lub dodatki wyrównawcze w odniesieniu do tego odłogowania.

3. Bez uszczerbku dla przepisów ustanowionych w art. 14 ust. 3, tiret trzecie subtitret pierwsze rozporządzenia podstawowego, drobni rolnicy w przypadku innych gatunków roślin (art. 14 ust. 3, tiret trzecie subtiret drugie rozporządzenia podstawowego), to rolnicy, którzy:

a) w przypadku roślin pastewnych objętych drugim z wymienionych powyżej przepisów: niezależnie od obszaru, na którym uprawiają rośliny inne niż te rośliny pastewne, nie uprawiają wymienionych roślin pastewnych przez okres dłuższy niż 5 lat na obszarze większym niż obszar potrzebny do wyprodukowania 92 ton zbóż w czasie jednego zbioru;

b) w przypadku ziemniaków: niezależnie od obszaru, na którym uprawiają rośliny inne niż ziemniaki: nie uprawiają ziemniaków na obszarze większym niż obszar potrzebny do wyprodukowania 185 ton ziemniaków w czasie jednego zbioru.

4. Obliczenia wielkości obszarów określonych w ust. 1, 2 i 3 dokonuje się dla terytorium każdego Państwa Członkowskiego,

— w przypadku gatunków roślin, do których stosuje się rozporządzenie Rady (EWG) nr 1765/92(²) oraz w przypadku roślin pastewnych innych niż objęte powyższym rozporządzeniem, zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, w szczególności jego art. 3 i 4 lub przepisami przyjętych stosownie do wymienionego rozporządzenia, oraz

— w przypadku ziemniaków, na podstawie średniego zbioru z hektara, ustalanego dla zainteresowanego Państwa Członkowskiego, zgodnie z informacjami statystycznymi przekazanymi na podstawie rozporządzenia Rady (EWG) nr 959/93(³) dotyczącego informacji statystycznych, których mają dostarczać Państwa Członkowskie na temat produktów upraw roślinnych innych niż zboża.

5. W przypadku sporu, rolnik, który rości sobie prawo do statusu „drobnego rolnika”, dostarcza dowody na to, że spełnia wymogi przewidziane dla tej kategorii rolników. Wymogów dotyczących „drobnych producentów” w rozumieniu art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady nr 1765/92 nie stosuje się jednak do tego celu, chyba, że zgodzi się na to posiadacz odmiany.

ROZDZIAŁ 4

INFORMACJA

Artykuł 8

Informacje dostarczane przez rolnika

1. Dane szczegółowe dotyczące istotnych informacji, które mają być dostarczane przez rolnika posiadaczowi odmiany, stosownie do art. 14 ust. 3 tiret szóste rozporządzenia podstawowego, mogą stanowić przedmiot umowy między posiadaczem odmiany a zainteresowanym rolnikiem.

2. W przypadku, gdy umowa taka nie została zawarta lub nie ma zastosowania, bez uszczerbku dla wymogów legislacji wspólnotowej lub ustawodawstwa Państw Członkowskich, rolnik jest zobowiązany, na wniosek posiadacza odmiany, do dostarczenia mu istotnych informacji. Poniższe kwestie uznawane są za istotne:

a) nazwisko rolnika, adres zamieszkania oraz położenie gospodarstwa,

b) fakt wykorzystania przez rolnika materiału pochodzącego ze zbioru, zaliczanego do jednej lub więcej odmian należących do posiadacza, do obsiania jednego lub więcej jego pól,

c) w przypadku wykorzystania tego materiału przez rolnika, ilość materiału ze zbioru zaliczanego do jednej lub więcej wspomnianych odmian, która została przez rolnika wykorzystana zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego,

d) na tej samej zasadzie, nazwisko i adres osoby lub osób, które wykonały dla niego usługę przetworzenia danego materiału ze zbioru na materiał rozmnożeniowy,

e) jeżeli informacje uzyskane na podstawie lit. b), c) i d) nie mogą zostać potwierdzone, zgodnie z przepisami art. 14, ilość wykorzystanego licencjonowanego materiału rozmnożeniowego danych odmian, wraz z nazwiskiem i adresem dostawcy lub dostawców tego materiału, i

f) w przypadku, gdy rolnik powołuje się na przepisy art. 116 ust. 4 tiret drugie rozporządzenia podstawowego, wskazanie, czy korzystał już z danej odmiany do celów określonych w art. 14 ust. 1 rozporządzenia podstawowego bez zapłaty wynagrodzenia, a jeżeli tak, to od którego momentu.

3. Informacje na podstawie ust. 2 lit. b), c), d) i e) odnoszą się do bieżącego roku gospodarczego i do jednego lub więcej z trzech poprzednich lat gospodarczych, za które rolnik nie dostarczył uprzednio istotnych informacji na żądanie posiadacza odmiany, zgodnie z przepisami ust. 4 i 5.

Pierwszy rok gospodarczy, którego dotyczą informacje, nie może być jednak rokiem wcześniejszym niż rok, w którym przedstawiono pierwszy z wniosków dostarczenia informacji przez danego rolnika w odniesieniu do odmiany lub odmian, lub, jako alternatywa, w którym rolnik nabył materiał rozmnożeniowy danej odmiany lub odmian, jeżeli towarzyszyło temu dostarczenie informacji co najmniej w formie wypełnienia kwestionariusza wniosku o przyznanie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin lub przy przyznawaniu wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin, jak również przy ewentualnych warunkach wykorzystania materiału rozmnożeniowego.

W przypadku odmian objętych przepisami art. 116 rozporządzenia podstawowego oraz w odniesieniu do rolników uprawnionych do powoływania się na przepisy art. 116 ust. 4 tiret drugie rozporządzenia podstawowego, pierwszym rokiem gospodarczym jest rok 2001/2002.

4. Posiadacz odmiany podaje we wniosku swoje nazwisko i adres, odmianę lub odmiany, w odniesieniu do których zamierza uzyskać informację, jak również odniesienie lub odniesienia do odpowiedniego wspólnotowego prawa lub praw do ochrony odmian roślin. Jeżeli rolnik zgłosi takie żądanie, wniosek składa się na piśmie oraz okazuje się dowód posiadania danej odmiany. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 5, wniosek kieruje się bezpośrednio do zainteresowanego rolnika.

5. Wniosek, który nie został skierowany bezpośrednio do zainteresowanego rolnika, uważa się za zgodny z przepisami ust. 4, zdanie trzecie, jeżeli został rolnikom przesłany za pośrednictwem następujących organów lub osób, po uprzednim wyrażeniu przez nie zgody:

— organizacji rolniczych lub spółdzielni, w odniesieniu do wszystkich rolników będących członkami takiej organizacji lub spółdzielni; lub

— przetwórców, w odniesieniu do wszystkich rolników, dla których wykonywali oni usługę przetwarzania danego materiału ze zbioru na materiał rozmnożeniowy w bieżącym roku gospodarczym oraz w ciągu trzech poprzednich lat gospodarczych, zaczynając od roku gospodarczego określonego w ust. 3; lub

— dostawców licencjonowanego materiału rozmnożeniowego odmian należących do posiadacza, w odniesieniu do rolników, którym dostarczali materiał rozmnożeniowy w bieżącym roku gospodarczym oraz w ciągu trzech poprzednich lat gospodarczych, zaczynając od roku gospodarczego określonego w ust. 3.

6. W przypadku wniosku zgłaszanego zgodnie z przepisami ust. 5, określanie indywidualnych rolników nie jest konieczne. Organizacje, spółdzielnie, przetwórcy lub dostawcy mogą zostać upoważnieni przez zainteresowanych rolników do przesyłania wymaganych informacji posiadaczowi odmiany.

Artykuł 9

Informacje dostarczane przez przetwórcę

1. Dane szczegółowe dotyczące istotnych informacji, które mają być dostarczane przez przetwórcę posiadaczowi odmiany, stosownie do art. 14 ust. 3 tiret szóste rozporządzenia podstawowego, mogą stanowić przedmiot umowy między posiadaczem odmiany a zainteresowanym przetwórcą.

2. W przypadku, gdy umowa taka nie została zawarta lub nie ma zastosowania, bez uszczerbku dla wymogów legislacji wspólnotowej lub ustawodawstwa Państw Członkowskich, przetwórca jest zobowiązany, na wniosek posiadacza odmiany, do złożenia posiadaczowi odmiany oświadczenia dotyczącego istotnych informacji. Poniższe kwestie uznawane są za istotne:

a) nazwisko przetwórcy, adres zamieszkania oraz zarejestrowane w celu prowadzenia działalności nazwa i adres przedsiębiorstwa,

b) fakt wykonania przez przetwórcę usługi przetwarzania materiału rozmnożeniowego ze zbioru należącego do jednej lub więcej odmian należących do posiadacza, w przypadku, gdy odmianę lub odmiany zostały zgłoszone przetwórcy, albo gdy przetwórca uzyskał informacje o nich z innych źródeł;

c) jeżeli przetwórca wykonał taką usługę, ilość materiału ze zbioru, zaliczanego do odmiany lub odmian należących do posiadacza, która został przetworzony na materiał rozmnożeniowy przez przetwórcę oraz całkowita ilość otrzymana w wyniku przetworzenia;

d) daty i miejsca przetwórstwa określonego w lit. c); i

e) nazwisko i adres osoby lub osób, dla których wykonał usługę przetwarzania określoną w lit. c) oraz referencyjne ilości.

3. Informacje na podstawie ust. 2 lit. b), c), d) i e) odnoszą się do bieżącego roku gospodarczego i do jednego lub więcej z trzech poprzednich lat gospodarczych, za które posiadacz nie zgłosił uprzednio wniosku zgodnie z przepisami ust. 4 i 5; pierwszym rokiem gospodarczym, którego dotyczą informacje, jest jednak rok, w którym przedstawiono pierwszy wniosek w odniesieniu do danej odmiany lub danych odmian oraz zainteresowanego przetwórcy.

4. Przepisy art. 8 ust. 4 stosuje się mutatis mutandis.

5. Wniosek, który nie został skierowany bezpośrednio do przetwórcy, uważa się za zgodny z przepisami art. 8 ust. 4 zdanie trzecie, jeżeli został przesłany przetwórcy za pośrednictwem następujących organów lub osób, po uprzednim wyrażeniu przez nie zgody:

— organizacji przetwórców we Wspólnocie, którzy prowadzą działalność na poziomie wspólnotowym, krajowym, regionalnym lub lokalnym, w odniesieniu do wszystkich przetwórców, którzy są ich członkami lub są reprezentowani w tych organizacjach;

— rolników, w odniesieniu do wszystkich przetwórców, którzy wykonywali dla nich usługę przetwarzania materiału ze zbioru na materiał rozmnożeniowy w bieżącym roku gospodarczym oraz w ciągu trzech poprzednich lat gospodarczych, zaczynając od roku gospodarczego określonego w ust. 3;

6. W przypadku wniosków zgłoszonych zgodnie z przepisami ust. 5, określanie indywidualnych przetwórców nie jest konieczne. Organizacje lub rolnicy mogą zostać upoważnieni przez zainteresowanych przetwórców do przesyłania wymaganych informacji posiadaczowi odmiany.

Artykuł 10

Informacje dostarczane przez posiadacza odmiany

1. Dane szczegółowe dotyczące informacji, które mają być dostarczane przez posiadacza rolnikowi, na podstawie art. 14 ust. 3 tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, mogą stanowić przedmiot umowy między rolnikiem a zainteresowanym posiadaczem odmiany.

2. W przypadku, gdy umowa taka nie została zawarta lub nie ma zastosowania, bez uszczerbku dla wymogów legislacji wspólnotowej lub ustawodawstwa Państw Członkowskich, posiadacz jest zobowiązany, na wniosek rolnika, w stosunku, do którego posiadacz wystąpił z roszczeniem zapłaty wynagrodzenia określonego w art. 5, do złożenia rolnikowi oświadczenia dotyczącego istotnych informacji. Poniższe kwestie uznawane są za istotne:

— kwota pobierana za licencjonowaną produkcję materiału rozmnożeniowego najniższej kategorii kwalifikującego się do urzędowej certyfikacji tej samej odmiany na obszarze, na którym położone jest gospodarstwo rolnika, lub

— jeżeli na obszarze, na którym położone jest gospodarstwo rolnika nie prowadzi się licencjonowanej produkcji materiału rozmnożeniowego oraz jeżeli nie istnieje jednolity poziom wyżej wymienionej kwoty w całej Wspólnocie, kwota wliczana zwykle, z powyższego powodu, w cenę, po której materiał rozmnożeniowy danej odmiany najniższej kategorii kwalifikujący się do urzędowej certyfikacji jest na tym obszarze sprzedawany, jak również wymieniona kwota pobierana na obszarze, na którym został wyprodukowany dany materiał rozmnożeniowy.

Artykuł 11

Informacje dostarczane przez urzędowe organy

1. Wniosek w sprawie informacji na temat rzeczywistego wykorzystania materiału rozmnożeniowego danych gatunków lub odmian lub rezultatów takiego wykorzystania, kierowany przez posiadacza odmiany do urzędowego organu, musi być zgłoszony w formie pisemnej. Posiadacz odmiany podaje we wniosku swoje nazwisko i adres, odmianę lub odmiany, w odniesieniu do których zamierza uzyskać informacje oraz rodzaj poszukiwanych informacji. Przedstawia również dowód posiadania odmiany lub odmian.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 12, urzędowy organ może wstrzymać udzielenie żądanych informacji tylko w wypadku, gdy:

— nie zajmuje się prowadzeniem kontroli produkcji rolniczej, lub

— nie jest uprawniony, na podstawie reguł wspólnotowych lub zasad Państwa Członkowskiego regulujących podział kompetencji stosowany w odniesieniu do działalności urzędowych organów, do udzielania takich informacji posiadaczom odmian, lub

— według swojego uznania decyduje, stosownie do legislacji wspólnotowej lub ustawodawstwa Państw Członkowskich, na mocy których informacje te zebrano, o wstrzymaniu udzielania informacji lub,

— wymagane informacje nie są już dostępne, lub

— informacji takiej nie można uzyskać w ramach zwykłej działalności danego organu, lub

— informację taką można uzyskać jedynie przy poniesieniu dodatkowych obciążeń lub kosztów, lub

— informacja taka dotyczy szczególnie materiału, który nie należy do odmian posiadacza.

Organy urzędowe powiadamiają Komisję o sposobie, w jaki realizują prawo do decydowania według swojego uznania, określone powyżej w tiret trzecim.

3. Dostarczając informacji, urzędowy organ traktuje w taki sam sposób poszczególnych posiadaczy odmian. Urzędowy organ może dostarczyć wymaganych informacji poprzez wykonywanie kopii dostępnych dla posiadacza odmian, sporządzonych na podstawie dokumentów zawierających informacje dodatkowe w stosunku do tych dotyczących odmian posiadacza, pod warunkiem, że wykluczona jest możliwość identyfikacji osób chronionych na mocy przepisów określonych w art. 12.

4. W przypadku, gdy urzędowy organ podejmuje decyzję o wstrzymaniu udzielenia żądanej informacji, powiadamia o tym zainteresowanego posiadacza odmian na piśmie, podając powody swojej decyzji.

Artykuł 12

Ochrona danych osobowych

1. Każda osoba lub osoby dostarczające lub otrzymujące informacje na mocy art. 8, 9, 10 lub 11 podlegają, w odniesieniu do danych osobowych, przepisom legislacji wspólnotowej, lub ustawodawstwa Państw Członkowskich, dotyczących ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania i swobodnego przepływu danych osobowych.

2. Każda osoba otrzymująca informacje na mocy art. 8, 9, 10 lub 11 nie może, bez uprzedniej zgody osoby, która udzieliła informacji, przekazywać jakiejkolwiek z tych informacji innej osobie lub wykorzystywać do celów innych niż wykonywanie wspólnotowego systemu ochrony odmian roślin, bądź w celu skorzystania z upoważnienia przewidzianego w art. 14 rozporządzenia podstawowego.

ROZDZIAŁ 5

INNE ZOBOWIĄZANIA

Artykuł 13

Zobowiązania w przypadku przetwarzania poza gospodarstwem rolnika

1. Bez uszczerbku dla ograniczeń, które Państwa Członkowskie mogą ustanowić, stosownie do art. 14 ust. 3 tiret drugie rozporządzenia podstawowego, materiał ze zbioru odmiany objętej wspólnotowym prawem do ochrony odmian roślin nie może, bez uprzedniej zgody posiadacza danej odmiany, zostać przeniesiony z gospodarstwa, w którym został otrzymany, w celu przetworzenia, chyba, że rolnik:

a) zastosował odpowiednie środki w celu zapewnienia identyfikacji materiału poddanego przetwarzaniu z materiałem otrzymanym po przetworzeniu; i

b) zapewnił, że rzeczywiste przetwarzanie zostało wykonane przez przetwórcę wykonującego usługę przetwarzania materiału ze zbioru, który;

— został zarejestrowany na mocy ustawodawstwa zainteresowanego Państwa Członkowskiego, przyjętego w interesie publicznym lub zobowiązał się wobec rolnika, że powiadomi o tej działalności, w odniesieniu do odmian objętych wspólnotowym prawem do ochrony odmian roślin, właściwy organ powołany, wyznaczony lub upoważniony w tym celu w Państwie Członkowskim, za pośrednictwem urzędowego organu lub organizacji posiadaczy odmian, organizacji rolników lub przetwórców, do umieszczenia na liście utworzonej przez wymieniony właściwy organ; i

— zobowiązał się wobec rolnika do stosowania właściwych środków zapewniających identyfikację materiału poddanego przetwarzaniu z materiałem otrzymanym po przetworzeniu.

2. W celu sporządzenia listy przetwórców określonej w ust. 1, Państwa Członkowskie mogą ustanawiać wymogi, które przetwórcy powinni spełnić.

3. Rejestry oraz listy określone w ust. 1 publikuje się lub udostępnia odpowiednio organizacjom posiadaczy odmian, organizacjom rolników i przetwórców.

4. Listy określone w ust. 1 tworzy się najpóźniej do dnia 1 lipca 1997 r.

ROZDZIAŁ 6

KONTROLA PROWADZONA PRZEZ POSIADACZA ODMIANY

Artykuł 14

Kontrola prowadzona wobec rolników

1. W celu kontrolowania przez posiadacza odmian zgodności z przepisami art. 14 rozporządzenia podstawowego, określonymi w niniejszym rozporządzeniu, w zakresie wypełniania obowiązków przez rolnika, na wniosek posiadacza odmiany, rolnik:

a) dostarcza dowody na poparcie złożonego przez niego oświadczenia dotyczącego informacji, na mocy art. 8, poprzez ujawnienie dostępnych dokumentów, takich jak faktury, stosowane etykiety lub pozostałe właściwe dokumenty zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. a) dotyczące:

— świadczenia usług przetwarzania materiału ze zbioru odmiany należącej do posiadacza na materiał rozmnożeniowy przez jakąkolwiek osobę trzecią; lub

— w przypadku art. 8 ust. 2 lit. e), dostawy materiału rozmnożeniowego odmiany należącej do posiadacza;

lub poprzez pokazanie ziemi lub pomieszczeń i urządzeń magazynowych.

b) udostępnia dowody wymagane na mocy art. 4 ust. 3 lub art. 7 ust. 5 lub zapewnia do nich dostęp.

2. Bez uszczerbku dla innych przepisów ustawodawstwa wspólnotowego lub ustawodawstwa Państw Członkowskich, rolnicy zachowują wszelkie dokumenty lub inne dowody określone w ust. 1 co najmniej przez okres określony w art. 8 ust. 3, pod warunkiem, że w przypadku stosowanych etykiet, w informacji określonej w art. 8 ust. 3, akapit drugi, towarzyszącej materiałowi rozmnożeniowemu, została zawarta instrukcja co do sposobu zabezpieczenia etykiety odnoszącej się do tego materiału.

Artykuł 15

Kontrola prowadzona wobec przetwórców

1. Do celów kontrolowania przez posiadacza odmian zgodności z przepisami art. 14 rozporządzenia podstawowego, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w odniesieniu do wypełniania obowiązków przez przetwórcę, na wniosek posiadacza odmiany, przetwórca dostarcza dowody na poparcie złożonego przez niego oświadczenia dotyczącego informacji na mocy art. 9, poprzez ujawnienie dostępnych odpowiednich dokumentów, takich jak faktury lub dokumenty służące do identyfikacji materiału lub jakiekolwiek inne odpowiednie dokumenty takie jak te wymagane stosownie do art. 13 ust. 1 lit. b) tiret drugie lub próbki przetworzonego materiału, odnoszące się do wykonania usługi przetwarzania materiału rozmnożeniowego ze zbioru odmiany należącej do posiadacza lub poprzez pokazanie pomieszczeń i urządzeń przetwórczych lub magazynowych.

2. Bez uszczerbku dla innych przepisów prawodawstwa wspólnotowego lub ustawodawstwa Państw Członkowskich, wymaga się od przetwórców zachowania takich dokumentów lub dowodów określonych w ust. 1 co najmniej przez okres określony w art. 9 ust. 3.

Artykuł 16

Sposób prowadzenia kontroli

1. Kontrolę prowadzi posiadacz odmiany. Może on dokonywać odpowiednich uzgodnień w celu zapewnienia sobie pomocy ze strony organizacji rolników, przetwórców, spółdzielni lub innych kręgów społeczności rolniczej.

2. Warunki dotyczące metod prowadzenia kontroli ustanowione w porozumieniach między organizacjami posiadaczy odmian a organizacjami rolników lub przetwórców, prowadzącymi działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty odpowiednio na poziomie wspólnotowym, krajowym, regionalnym lub lokalnym, stosuje się jako wytyczne, jeżeli Porozumienia te zostały pisemnie zgłoszone Komisji przez upoważnionych przedstawicieli wymienionych organizacji oraz jeżeli zostały opublikowane w „Official Gazette” wydawanej przez Wspólnotowy Urząd Odmian Roślin.

ROZDZIAŁ 7

NARUSZENIE PRZEPISÓW ORAZ SPECJALNE ROSZCZENIE CYWILNOPRAWNE

Artykuł 17

Naruszenie

Posiadacz odmiany może powoływać się na prawa wynikające ze wspólnotowego systemu odmian roślin przeciwko osobie, która narusza jakiekolwiek warunki lub ograniczenia związane z odstępstwem na podstawie art. 14 rozporządzenia podstawowego, określone w niniejszym rozporządzeniu

Artykuł 18

Specjalne roszczenie cywilnoprawne

1. Osoba określona w art. 17 może zostać pozwana przez posiadacza odmiany w celu wypełnienia swoich zobowiązań stosownie do art. 14 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, określone w niniejszym rozporządzeniu.

2. [1] Jeżeli osoba taka umyślnie lub w wyniku niedbalstwa nie wypełniała obowiązków na podstawie art. 14 ust. 3 tiret czwarte rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do co najmniej jednej odmiany należącej do tego samego posiadacza, odpowiedzialność za wynagrodzenie posiadaczowi wszelkich szkód na podstawie art. 94 ust. 2 rozporządzenia podstawowego może obejmować koszty badań przeprowadzonych przez posiadacza w celu zidentyfikowania i oceny zakresu danej niezgodności.

ROZDZIAŁ 8

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 19

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Pastwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 1995 r.