(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(95/117/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/494/EWG z dnia 26 czerwca 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz świeżego mięsa drobiowego z państw trzecich(¹), ostatnio zmienioną dyrektywą 93/121/WE(²), w szczególności jej art. 5 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

w zastosowaniu przepisów art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/494/EWG należy w szczególności ustalić metodologię wykonywania badań wirusologicznych na obecność rzekomego pomoru drobiu; w tym celu należy przewidzieć szczegółowe procedury pobierania próbek, przeprowadzania badań i interpretacji wyników badań;

po konsultacjach, Naukowy Komitet Weterynaryjny przekazał w dniu 12 grudnia 1994 r. swoje sprawozdanie na ten temat;

środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W zastosowaniu art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/494/EWG pobieranie próbek wirusologicznych i badanie na obecność rzekomego pomoru drobiu musi być zgodne z wymaganiami Załącznika.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 kwietnia 1995 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 marca 1995 r.

ZAŁĄCZNIK

1. Pobieranie próbek

Z każdego stada pobiera się co najmniej 60 próbek, w tym co najmniej 30 wymazów z kloaki i 30 tchawicy. Próbki należy pobrać od co najmniej 60 ptaków. Próbki pobiera się na pięć dni przed ubojem i przewozi w stanie schłodzonym, ale niezamrożonym do Krajowego Laboratorium Rzekomego Pomoru Drobiu w celu zbadania.

2. Postępowanie z próbkami

Razem można umieścić nie więcej niż pięć próbek jednego rodzaju. Wymazy powinny być całkowicie zanurzone w roztworze antybiotyku i po wstrząśnięciu pozostawione na około dwie godziny w temperaturze otoczenia (lub na dłużej w temperaturze 4 °C), następnie klarowane poprzez wirowanie (np. 800-1 000 x g na 10 min.).

3. Roztwór antybiotyku

Typowy przykład rozmazu z kloaki: 10 000 jednostek/ml penicyliny, 10 mg/ml streptomycyny, 0,25 mg/ml gentamycyny i 5 000 jednostek/ml mykostatyny w roztworze soli buforowanym forsforanem przy pH 7,2-7,4. Można też dodać 50 g/ml oksytetracykliny. Stężenia antybiotyku można zmniejszyć pięciokrotnie w przypadku wymazów z tchawicy. Konieczne jest, by sporządzając roztwór sprawdzić i odpowiednio dostosować pH po dodaniu antybiotyków.

4. Izolacja wirusa w jajach drobiu zawierających zarodki

Sklarowany supernatant w dawce 0,2 ml do należy wprowadzić do worka omoczniowego czterech zarodków kurzych, które były inkubowane przez 8-11 dni. Najlepiej, by zarodki kurze pochodziły ze stad wolnych od patogenu, ale jeżeli jest to niemożliwe można zastosować jaja pochodzące ze stad, których kury nie mają przeciwciał dla influenzy drobiu. Inokulowane jaja są przechowywane w temperaturze 37 °C i codziennie prześwietlane Jaja z obumarłymi lub obumierającymi zarodkami oraz pozostałe jaja w 6 dni po inokulacji należy schłodzić do temperatury 4 °C i płyn omoczniowo - owodniowy zbadać testem hemaglutynacji.

5. Interpretacja wyników

Wynik badania należy uznać za ujemny, jeżeli nie wykryto aktywności hemaglutynacyjnej i nie wyizolowano wirusa. Wyizolowanie wirusa rzekomego pomoru drobiu oznacza, że stado jest traktowane jako podejrzane o chorobę i stosuje się do niego wymagania art. 4 dyrektywy Rady 92/66/EWG(¹). Jeżeli okaże się, że wirus pochodzi ze szczepionki, pobieranie próbek i badanie należy powtórzyć.

(¹) Dz.U. nr L 260 z 5.9.1992, str. 1.