Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna
Wersja aktualna
obowiązujący
Alerty
PROTOKÓŁ DO KARTY ENERGETYCZNEJ
w sprawie efektywności energetycznej i związanych z nią aspektów ochrony środowiska PREAMBUŁA
Dziennik Urzędowy nr L 380 31/12/1994 s.91
UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY niniejszego Protokołu,
uwzględniając Europejską Kartę Energetyczną przyjętą w Dokumencie Końcowym Konferencji Haskiej w sprawie Europejskiej Karty Energetycznej, podpisaną w Hadze dnia 17 grudnia 1991 roku; w szczególności zawarte w niej deklaracje stwierdzające potrzebę współpracy w zakresie efektywności energetycznej i związanych z nią aspektów ochrony środowiska,
uwzględniając również Traktat Karty Energetycznej, otwarty do podpisu od dnia 17 grudnia 1994 roku do dnia 16 czerwca 1995 roku;
pamiętając o pracach podjętych przez organizacje i forum międzynarodowe w zakresie efektywności energetycznej i aspektów ochrony środowiska związanych z cyklem energetycznym;
mając świadomość poprawy bezpieczeństwa dostaw oraz znaczących korzyści dla gospodarki i środowiska, wynikających z wprowadzenia efektywnego pod względem kosztów i środków wykorzystania energii; mając świadomość ich znaczenia dla procesu restrukturyzacji systemów gospodarczych i poprawy standardów życia;
uznając, że udoskonalenia w zakresie efektywności energetycznej zmniejszają negatywne skutki cyklu energetycznego dla środowiska, włącznie z globalnym ociepleniem i zakwaszeniem;
w przekonaniu, że ceny energii powinny odzwierciedlać, w miarę możliwości, rynek konkurencyjny, zapewniając kształtowanie cen w sposób ukierunkowany na rynek, włącznie z pełniejszym odzwierciedleniem kosztów ochrony środowiska i korzyści z niej wynikających oraz uznając, że takie kształtowanie cen jest koniecznym warunkiem postępu w zakresie efektywności energetycznej i związanej z nim ochrony środowiska;
doceniając istotną rolę sektora prywatnego, włącznie z małymi i średnimi przedsiębiorstwami, w promowaniu i wprowadzaniu środków efektywności energetycznej, jak również w intencji zapewnienia korzystnych ram instytucjonalnych dla rozwoju opłacalnych z ekonomicznego punktu widzenia inwestycji w efektywność energetyczną;
uznając, że może zaistnieć potrzeba uzupełnienia komercyjnych form współpracy poprzez współpracę międzyrządową, w szczególności w obszarze formułowania i analizowania polityki energetycznej, jak również w innych obszarach, które mają kluczowe znaczenie dla zwiększenia efektywności energetycznej, ale nie są właściwe do finansowania przez sektor prywatny; oraz
pragnąc podjąć wspólne, skoordynowane działania w dziedzinie efektywności energetycznej i związanej z nią ochrony środowiska naturalnego oraz uchwalić Protokół zapewniający ramy dla wykorzystywania energii w sposób jak najbardziej ekonomiczny i efektywny,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
CZĘŚĆ I
WPROWADZENIE
Artykuł 1
Zakres i cele Protokołu
1. Niniejszy Protokół określa zasady polityki propagowania efektywności energetycznej jako znaczącego źródła energii i konsekwentnego zmniejszania negatywnego wpływu systemów energetycznych na środowisko naturalne. Ponadto Protokół przewiduje zalecenia odnośnie tworzenia programów efektywności energetycznej, wskazuje obszary współpracy i stwarza ramy dla rozwojów wspólnych, skoordynowanych działań. Działania takie mogą obejmować poszukiwanie, badania, produkcję, przetwarzanie, składowanie, transport, dystrybucję i konsumpcję energii i mogą wiązać się z dowolnym sektorem gospodarki.
2. Celem niniejszego Protokołu jest:
a) propagowanie polityk efektywności energetycznej zgodnie ze zrównoważonym rozwojem;
b) stworzenie warunków ramowych, które skłonią producentów i konsumentów do korzystania z energii w sposób możliwie jak najbardziej ekonomiczny, wydajny i przyjazny dla środowiska, w szczególności poprzez organizację rynków energooszczędnych i pełniejsze odzwierciedlenie kosztów i korzyści dla środowiska; oraz
c) umocnienie współpracy w dziedzinie efektywności energetycznej.
Artykuł 2
Definicje
W niniejszym Protokole:
1. „Karta” oznacza Europejską Kartę Energetyczną przyjętą w Dokumencie Końcowym Konferencji Haskiej w sprawie Europejskiej Karty Energetycznej, podpisanej w Hadze dnia 17 grudnia 1991 roku; podpisanie Dokumentu Końcowego uważa się za podpisanie Karty.
2. „Umawiająca się Strona” oznacza państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej, która zgodziła się być związaną niniejszym Protokołem, i dla której Protokół jest obowiązujący.
3. „Regionalna organizacja integracji gospodarczej” oznacza organizację utworzoną przez państwa, które przekazały jej kompetencje w niektórych sprawach, w tym regulowanych niniejszym Protokołem, włącznie z uprawnieniem do podejmowania w tych sprawach decyzji wiążących te państwa.
4. „Cykl energetyczny” oznacza całkowity łańcuch obiegu energii, włącznie z działaniami związanymi z poszukiwaniem, badaniem, produkcją, przetwarzaniem, składowaniem, transportem, dystrybucją i konsumpcją różnych form energii, obróbką i usuwaniem odpadów, jak też wycofanie z eksploatacji, zaprzestanie lub zakończenie tych działań, minimalizujące szkodliwe skutki dla środowiska.
5. „Efektywność pod względem kosztów” oznacza osiągnięcie określonego celu przy najniższym koszcie lub osiągnięcie największej korzyści przy określonym koszcie.
6. „Poprawa w zakresie efektywności energetycznej” oznacza działanie w celu utrzymania tej samej jednostki produkcji (towaru lub usługi) bez obniżania poziomu jakości lub wydajności produkcji, przy jednoczesnym zmniejszeniu ilości energii potrzebnej dla zrealizowania tej produkcji.
7. „Wpływ na środowisko naturalne” oznacza każdy skutek, jaki dana działalność wywiera na środowisko naturalne, włącznie z ludzkim zdrowiem i bezpieczeństwem, florą, fauną, glebą, powietrzem, wodą, klimatem, krajobrazem i zabytkami historycznymi lub innymi strukturami fizycznymi lub powiązaniami między tymi czynnikami; pojęcie to oznacza także wpływ zmian zachodzących w tych czynnikach na dziedzictwo kulturowe lub warunki społeczno - gospodarcze.
CZĘŚĆ II
ZASADY POLITYKI
Artykuł 3
Zasady ogólne
Umawiające się Strony kierują się następującymi zasadami:
1. Umawiające się Strony współpracują ze sobą i, we właściwych przypadkach, pomagają sobie wzajemnie w opracowaniu i wprowadzaniu polityk, przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących efektywności energetycznej.
2. Umawiające się Strony ustanawiają polityki efektywności energetycznej i odpowiednie ramy prawne i regulacyjne, propagujące, między innymi:
a) skuteczne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych, włącznie z kształtowaniem cen w sposób ukierunkowany na rynek i pełniejszym odzwierciedleniem kosztów ochrony środowiska i korzyści z niej wynikających;
b) zmniejszenie barier utrudniających efektywność energetyczną, a tym samym stymulowanie inwestycji;
c) mechanizmy finansowania inicjatyw w zakresie efektywności energetycznej;
d) edukację i podnoszenie świadomości;
e) upowszechnianie i transfer technologii;
f) przejrzystość ram prawnych i regulacyjnych.
3. Umawiające się Strony dążą do osiągnięcia pełnych korzyści z efektywności energetycznej w całym cyklu energetycznym. W tym celu Strony formułują i wprowadzają, w zakresie swoich kompetencji, polityki efektywności energetycznej oraz wspólne lub skoordynowane działania oparte na efektywności pod względem kosztów, należycie uwzględniając aspekty ochrony środowiska.
4. Polityki efektywności energetycznej obejmują zarówno środki krótkoterminowe, mające na celu dostosowanie dotychczasowych sposobów postępowania, jaki i długoterminowe środki poprawy efektywności energetycznej w całym cyklu energetycznym.
5. Współpracując dla osiągnięcia celów niniejszego Protokołu, Umawiające się Strony uwzględniają istniejące między Umawiającymi się Stronami różnice w negatywnych skutkach i kosztach redukcji.
6. Umawiające się Strony uznają istotną rolę sektora prywatnego. Strony zachęcają instytucje użyteczności publicznej działające w sektorze energetyki, odpowiedzialne władze i wyspecjalizowane agencje do podejmowania odpowiednich działań i ścisłej współpracy między przemysłem a administracją.
7. Wspólne lub skoordynowane działania są przeprowadzane z uwzględnieniem odpowiednich zasad mających na celu ochronę i poprawę stanu środowiska naturalnego, przyjętych w umowach międzynarodowych, których stronami są Umawiające się Strony.
8. Umawiające się Strony w pełni wykorzystują prace i doświadczenie właściwych organów międzynarodowych lub innych organizacji i dokładają wszelkich starań, aby uniknąć powielania działań.
Artykuł 4
Podział odpowiedzialności i koordynacja
Umawiające się Strony dążą do zapewnienia koordynacji polityk w zakresie efektywności energetycznej między wszystkimi swoimi odpowiedzialnymi władzami.
Artykuł 5
Strategie i cele polityki
Umawiające się Strony formułują strategie i cele polityki dla poprawy efektywności energetycznej, a co za tym idzie, dla zmniejszenia wpływu cyklu energetycznego na środowisko, w ich własnych szczególnych uwarunkowaniach energetycznych. Strategie te i cele polityki powinny być przejrzyste dla wszystkich zainteresowanych stron.
Artykuł 6
Finansowanie i bodźce finansowe
1. Umawiające się Strony zachęcają do wprowadzania nowych podejść i metod finansowania efektywności energetycznej i związanych z energią inwestycji w ochronę środowiska, jak np. uzgodnienia dotyczące wspólnych przedsięwzięć między użytkownikami energii a zewnętrznymi inwestorami (dalej zwane „Finansowaniem przez trzecią stronę”).
2. Umawiające się Strony dokładają wszelkich starań aby wykorzystać i upowszechnić dostęp do prywatnych rynków kapitałowych i istniejących międzynarodowych instytucji finansowych w celu ułatwienia realizacji inwestycji mających na celu poprawę efektywności energetycznej i związanej z nią ochrony środowiska.
3. Z zastrzeżeniem postanowień Traktatu Karty Energetycznej i innych zobowiązań prawno - międzynarodowych, Umawiające się Strony mogą dostarczać użytkownikom energii bodźców fiskalnych lub finansowych w celu ułatwienia penetracji rynku technologii, wyrobów i usług związanych z efektywnością energetyczną. Strony dążą do tego w sposób zapewniający zarówno przejrzystość jak i ograniczenie zakłóceń w funkcjonowaniu rynków międzynarodowych.
Artykuł 7
Promowanie energooszczędnych technologii
1. Zgodnie z postanowieniami Traktatu Karty Energetycznej, Umawiające się Strony zachęcają do prowadzenia działalności handlowej i współpracy w zakresie energooszczędnych technologii i przyjaznych dla środowiska, usług związanych z energią i praktyk zarządzania.
2. Umawiające się Strony promują wykorzystanie tych technologii, usług i praktyk zarządzania w całym cyklu energetycznym.
Artykuł 8
Programy krajowe
1. Mając na względzie osiągnięcie celów polityki sformułowanych zgodnie z artykułem 5, każda z Umawiających się Stron opracowuje, wprowadza i regularnie aktualizuje programy efektywności energetycznej najlepiej dostosowane do swej sytuacji.
2. Programy te mogą obejmować takie działania, jak:
a) opracowanie długoterminowych scenariuszy dotyczących zapotrzebowania na energię i dostaw energii w celu nadania odpowiedniego kierunku podejmowanym decyzjom;
b) ocena wpływu podejmowanych działań na sytuację w energetyce, środowisko i gospodarkę;
c) określenie norm, których celem jest poprawa efektywności urządzeń wykorzystujących energię i podjęcie działań w celu zharmonizowania tych norm w skali międzynarodowej, aby uniknąć zakłóceń w handlu;
d) rozwój i popieranie prywatnej inicjatywy i współpracy przemysłowej, włącznie ze spółkami joint venture;
e) promocja wykorzystania najbardziej energooszczędnych technologii, możliwych do zrealizowania z punktu widzenia ekonomicznego i przyjaznych dla środowiska;
f) zachęcanie do przyjęcia nowatorskich rozwiązań w inwestycjach mających na celu poprawę efektywności energetycznej, takich jak współfinansowanie i finansowanie przez stronę trzecią;
g) opracowanie odpowiednich bilansów energetycznych i baz danych, zawierających np. dane dotyczące zapotrzebowania na energię na wystarczającym poziomie szczegółowości oraz dane dotyczące technologii służących poprawie efektywności energetycznej;
h) upowszechnianie rozwoju usług doradczych i konsultacyjnych, które mogą być świadczone przez publiczne lub prywatne gałęzie przemysłu lub instytucje użyteczności publicznej, które dostarczają informacji na temat programów efektywności energetycznej i energooszczędnych technologii oraz doradzają konsumentom i przedsiębiorstwom;
i) wspieranie i promowanie współwytwarzania i środków podnoszenia efektywności regionalnych systemów produkcji i dystrybucji ciepła do budynków i zakładów przemysłowych;
j) ustanowienie, na odpowiednich poziomach, organów wyspecjalizowanych w efektywności energetycznej, wyposażonych we właściwe fundusze i personel potrzebny do opracowania i wprowadzenia polityk.
3. Realizując swoje programy efektywności energetycznej, Umawiające się Strony zapewniają funkcjonowanie stosownej infrastruktury instytucjonalnej i prawnej.
CZĘŚĆ III
WSPÓŁPRACA MIĘDZYNARODOWA
Artykuł 9
Obszary współpracy
Współpraca między Umawiającym się Stronami może przyjmować dowolną formę uznaną za stosowną. Obszary, w których współpraca jest możliwa wymienione są w Załączniku.
CZĘŚĆ IV
POSTANOWIENIA ADMINISTRACYJNE I PRAWNE
Artykuł 10
Rola Konferencji Karty
1. Wszelkie decyzje podejmowane przez Konferencję Karty zgodnie z niniejszym Protokołem powinny być podejmowane jedynie przez te Umawiające się Strony Traktatu Karty Energetycznej, które są Umawiającymi się Stronami niniejszego Protokołu.
2. Konferencja Karty dołoży wszelkich starań w celu przyjęcia, w ciągu 180 dni od wejścia w życie niniejszego Protokołu, procedur umożliwiających kontrolę i ułatwiających wprowadzenie w życie postanowień Karty, włącznie z wymaganiami dotyczącymi sprawozdawczości, jak również procedur mających na celu określenie obszarów współpracy zgodnie z artykułem 9.
Artykuł 11
Sekretariat i finansowanie
1. Sekretariat ustanowiony na podstawie artykułu 35 Traktatu Karty Energetycznej udziela Konferencji Karty wszelkiej niezbędnej pomocy w wykonywaniu jej obowiązków zgodnie z niniejszym Protokołem i świadczy inne usługi wspierające Protokół, jakie mogą być wymagane, w miarę potrzeby, pod warunkiem ich zatwierdzenia przez Konferencję Karty.
2. Koszty Sekretariatu i Konferencji Karty, wynikające z niniejszego Protokołu, są pokrywane przez Umawiające się Strony niniejszego Protokołu zgodnie z ich możliwościami płatniczymi, ustalonymi według wzoru określonego w załączniku B do Traktatu Karty Energetycznej.
Artykuł 12
Głosowanie
1. Jednomyślność Umawiających się Stron obecnych i głosujących na posiedzeniu Konferencji Karty, na której tego typu kwestie są rozstrzygane, wymagana jest dla decyzji w sprawie:
a) przyjęcia zmian w niniejszym Protokole; oraz
b) zatwierdzenia przystąpienia do niniejszego Protokołu na podstawie artykułu 16.
Umawiające się Strony dokładają wszelkich starań, aby osiągnąć Porozumienie w drodze konsensusu w każdej innej sprawie wymagającej ich decyzji na mocy Protokołu. W przypadku, gdy osiągnięcie Porozumienia w drodze konsensusu nie jest możliwe, decyzje w sprawach pozabudżetowych będą podejmowane większością trzech czwartych głosów Umawiających się Stron obecnych i głosujących na posiedzeniu Konferencji Karty, na którym takie kwestie są rozstrzygane.
Decyzje w sprawach budżetowych są podejmowane kwalifikowaną większością głosów Umawiających się Stron, których udział, ustalony, na podstawie artykułu 11 ustęp 2, stanowi, w połączeniu, co najmniej trzy czwarte wszystkich ustalonych udziałów.
2. Do celów niniejszego artykułu, „Umawiające się Strony obecne i głosujące” oznacza Umawiające się Strony niniejszego Protokołu obecne i oddające głosy za lub przeciw, z zastrzeżeniem, że Konferencja Karty może przyjąć zasady umożliwiające Umawiającym się Stronom podejmowanie takich decyzji drogą korespondencyjną.
3. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu. 1 w odniesieniu do kwestii budżetowych, decyzje określone w niniejszym artykule są ważne, jeżeli uzyskają poparcie zwykłej większości głosów Umawiających się Stron.
4. Regionalnej organizacji integracji gospodarczej przysługuje w głosowaniu liczba głosów równa liczbie Państw Członkowskich będących Umawiającymi się Stronami niniejszego Protokołu pod warunkiem, że taka organizacja nie skorzysta ze swojego prawa głosu w przypadku, gdy jej Państwa Członkowskie skorzystają ze swoich praw i odwrotnie.
5. W przypadku utrzymującej się zwłoki w wywiązaniu się Umawiającej się Strony z jej zobowiązań finansowych wynikających z Protokołu, Konferencja Karty może zawiesić prawa głosu tej Umawiającej się Strony, w części lub w całości.
Artykuł 13
Stosunek do Traktatu Karty Energetycznej
1. W przypadku niezgodności między postanowieniami niniejszego Protokołu a postanowieniami Traktatu Karty Energetycznej, pierwszeństwo mają postanowienia Traktatu Karty Energetycznej, w zakresie dotyczącym niezgodności.
2. Artykuł 10 ustęp 1 i artykuł 12 ustęp 1-3 nie mają zastosowania do głosów oddanych na Konferencji Karty w kwestii zmian w niniejszym Protokole, dotyczących przydzielenia obowiązków lub funkcji Konferencji Karty lub Sekretariatowi, których ustanowienie przewiduje Traktat Karty Energetycznej.
CZĘŚĆ V
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Artykuł 14
Podpisanie
Niniejszy Protokół jest otwarty do podpisu w Lizbonie, od dnia 17 grudnia 1994 roku do 16 czerwca 1995 roku, przez państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej, których przedstawiciele podpisali Kartę i Traktat Karty Energetycznej.
Artykuł 15
Ratyfikacja, akceptacja lub zatwierdzenie
Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji, akceptacji lub zatwierdzeniu przez sygnatariuszy. Dokumenty ratyfikacyjne, akceptacyjne lub zatwierdzające zostaną złożone u Depozytariusza.
Artykuł 16
Przystąpienie
Od dnia zamknięcia Protokołu do podpisu, Protokół pozostaje otwarty do przystąpienia przez państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej, które podpisały Kartę i są Umawiającymi się Stronami Traktatu Karty Energetycznej, na warunkach, które zostaną zatwierdzone przez Konferencję w sprawie Karty. Dokumenty przystąpienia zostaną złożone u Depozytariusza.
Artykuł 17
Zmiany
1. Każda z Umawiających się Stron może zgłaszać propozycje zmian do niniejszego Protokołu.
2. Sekretariat przekazuje do wiadomości Umawiających się Stron teksty każdej z proponowanych zmian, co najmniej trzy miesiące przed datą ich proponowanego przyjęcia przez Konferencję Karty.
3. Zmiany w niniejszym Protokole, których teksty zostały przyjęte przez Konferencję Karty, są podane przez Sekretariat do wiadomości Depozytariusza, który następnie przekazuje je wszystkim Umawiającym się Stronom do ratyfikacji, akceptacji lub zatwierdzenia.
4. Dokumenty ratyfikacyjne, akceptacyjne lub zatwierdzające zmiany w niniejszym Protokole zostaną złożone u Depozytariusza. Zmiany wchodzą w życie w stosunku do Umawiających się Stron, które je ratyfikowały, zaakceptowały lub zatwierdziły trzydziestego dnia od złożenia u Depozytariusza dokumentów ratyfikacyjnych, akceptacyjnych lub zatwierdzających przez co najmniej trzy czwarte Umawiających się Stron. W okresie późniejszym, dla innych Umawiających się Stron, zmiany wchodzą w życie trzydziestego dnia po złożeniu przez daną Umawiającą się Stronę dokumentów ratyfikacyjnych, akceptacyjnych lub zatwierdzających zmiany.
Artykuł 18
Wejście w życie
1. Niniejszy Protokół wchodzi w życie 30 dnia od daty złożenia piętnastego dokumentu ratyfikacyjnego, akceptacyjnego lub zatwierdzającego Protokół lub dokumentu przystąpienia do niego przez państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej będącą sygnatariuszem Karty oraz Umawiającą się Stroną Traktatu Karty Energetycznej lub w dniu wejścia w życie Traktatu Karty Energetycznej, w zależności od tego, która data jest późniejsza.
2. Dla każdego państwa lub regionalnej organizacji integracji gospodarczej, dla których Traktat Karty Energetycznej wszedł w życie i która ratyfikuje, akceptuje lub zatwierdza niniejszy Protokół lub przystępuje do niego po wejściu w życie Protokołu zgodnie z ustępem 1, Protokół wchodzi w życie trzydziestego dnia od daty złożenia przez to państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej dokumentów ratyfikacyjnych, akceptacyjnych, zatwierdzających lub przystąpienia.
3. Do celów ustępu 1, dokumenty złożone przez regionalną organizację integracji gospodarczej nie są traktowane jako uzupełnienie dokumentów złożonych przez Państwa Członkowskie tej organizacji.
Artykuł 19
Zastrzeżenia
Do niniejszego Protokołu nie mogą być poczynione żadne zastrzeżenia.
Artykuł 20
Odstąpienie
1. W dowolnym czasie po wprowadzeniu w życie niniejszego Protokołu przez Umawiającą się Stronę, dana Umawiająca się Strona może złożyć u Depozytariusza pisemną notyfikację odstąpienia od Protokołu.
2. Ostąpienie Umawiającej się Strony od Traktatu Karty Energetycznej jest uważane za równoznaczne z odstąpieniem od niniejszego Protokołu.
3. Odstąpienie przewidziane przez ustęp 1 wchodzi w życie dziewięćdziesiątego dnia od otrzymania przez Depozytariusza notyfikacji. Data wejścia w życie odstąpienia przewidzianego przez ustęp 2 jest równoznaczna z datą wystąpienia z Traktatu Karty Energetycznej.
Artykuł 21
Depozytariusz
Depozytariuszem niniejszego Protokołu jest Rząd Republiki Portugalskiej.
Artykuł 22
Teksty autentyczne
Na dowód czego, niżej podpisani, należycie do tego celu umocowani, złożyli podpisy pod niniejszym Protokołem sporządzonym w języku angielskim, francuskim, niemieckim, włoskim, rosyjskim i hiszpańskim, z których każdy jest równie autentyczny, w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony Rządowi Republiki Portugalskiej.
Done at Lisbon on the seventeenth day of December in the year one thousand nine hundred and ninety-four.
Fait à Lisbonne, le dix-sept décembre mil neuf cent quatre-vingt-quatorze.
Geschehen zu Lissabon am siebzehnten Dezember neunzehnhundertvierundneunzig.
Fatto a Lisbona il diciassettesimo giorno del mese di dicembre dell”anno millenovecentonovantaquattro.
Совершено в Лиссабоне в семнадцатый день декабря одна тысяча девятьсот девяносто четвертого года.
Hecho en Lisboa, el diecisiete de diciembre de mil novecientos noventa y cuatro.
Udfærdiget i Lissabon, den syttende december nittenhundrede og fireoghalvfems.
Έγινε στη Λισαβόνα, στις δέκα επτά Δεκεμβρίου του έτους χίλια ενιακόσια ενενήντα τέσσερα.
Gedaan te Lissabon, de zeventiende december negentienhonderd vierennegentig.
Feito em Lisboa, aos dezassete de Dezembro de mil novecentos e noventa e quatro.
Për Republikën e Shqipërisë
|
|
For Australia
|
Für die Republik OEsterreich
Азербайлан ачынчан
|
Pour le royaume de Belgique
Voor het Koninkrijk België
Für das Koenigreich Belgien
|
Cette signature engage également la Communauté française de Belgique, la Communauté flamande, la Communauté germanophone de Belgique, la Région wallonne, la Région flamande et la région de Bruxelles-Capitale.
Deze handtekening bindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap van België, de Duitstalige Gemeenschap van België, het Waals Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Diese Unterschrift bindet ebenso die Flaemische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft Belgiens, die Deutschsprachige Gemeinschaft Belgiens, die Flämische Region, die Wallonische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt.
Ад імя РэспубліКі Беларусь
|
За Република България
For Canada
Pour le Canada
za Republiku Hrvatsku
For the Republic of Cyprus
Za Českou Republiku
For Kongeriget Danmark
Eesti Vabariigi nimel
Por las Comunidades Europeas
For De Europæiske Fællesskaber
Für die Europäischen Gemeinschaften
Για τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες
For the European Communities
Pour les Communautés européennes
Per le Comunità europee
Voor de Europese Gemeenschappen
Pelas Comunidades Europeias
Suomen tasavallan puolesta
Pour la République française
|
|
Für die Bundesrepublik Deutschland
Για την Ελληνική Δημοκρατία
A Magyar Köztársaság nevében
Fyrir hönd Lyðveldisins íslands
|
Thar cheann na hÉireann
For Ireland
|
Per la Repubblica italiana
|
|
|
Latvijas Republikas varda
Für das Fürstentum Liechtenstein
Lietuvos Respublikos vardu
Pour le grand-duché de Luxembourg
For the Republic of Malta
Pentru Republica Moldova
Voor het Koninkrijk der Nederlanden
For Kongeriket Norge
Za Rzeczpospolitą Polską
Pela República Portuguesa
Pentru Rômania
За Российскую Федерацию
Za Slovenskú republiku
Za Republiko Slovenijo
Por el Reino de España
För Konungariket Sverige
Für die Schweizerische Eidgenossenschaft
Pour la Confédération suisse
Per la Confederazione svizzera
Аз поми Тауикистои
Türkiye Cumhuriyeti adina
Туркменистан Хекуметинии одындан
За Украyну
For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
For the United States of America
ZAŁĄCZNIK
Przykładowa i niewyczerpująca lista możliwych obszarów współpracy na podstawie artykułu. 9
Rozwój programów efektywności energetycznej, włącznie z określeniem barier i możliwości w tym zakresie oraz opracowanie norm w zakresie oznaczania i wydajności.
Ocena wpływu cyklu energetycznego na środowisko naturalne.
Opracowanie środków ekonomicznych, ustawodawczych i wykonawczych.
Transfer technologii, pomoc techniczna oraz branżowe spółki joint venture podlegające prawom własności międzynarodowej oraz innym umowom międzynarodowym mającym zastosowanie.
Badania naukowe i prace rozwojowe.
Edukacja, kształcenie, informacja i badania statystyczne.
Identyfikacja i ocena środków, takich jak instrumenty fiskalne lub inne instrumenty rynkowe, włącznie ze zbywalnymi pozwoleniami, w celu uwzględnienia kosztów i korzyści zewnętrznych, w szczególności dotyczących ochrony środowiska.
Prowadzenie analiz energetycznych i formułowanie polityki:
- ocena możliwości efektywności energetycznej,
- analiza i statystyka zapotrzebowania na energię,
- opracowanie środków ustawodawczych i wykonawczych,
- zintegrowane planowanie zasobów i zarządzanie popytem,
- ocena wpływu na środowisko, włącznie z największymi projektami energetycznymi.
Ocena instrumentów ekonomicznych, wprowadzanych dla poprawy efektywności energetycznej i realizacji celów w zakresie ochrony środowiska.
Analiza efektywności energetycznej rafinacji, przekształcania, transportu i dystrybucji węglowodorów.
Zwiększenie efektywności energetycznej podczas wytwarzania i przesyłu energii:
- współwytwarzanie,
- elementy elektrowni (kotły, turbiny, generatory itp.),
- integracja sieci.
Zwiększenie efektywności energetycznej w sektorze budowlanym:
- normy izolacji cieplnej, źródła słoneczne i wentylacja,
- ogrzewanie pomieszczeń i systemy klimatyzacyjne,
- wysokowydajne palniki o niskim poziomie emisji NOx,
- technologie pomiarowe i pomiary indywidualne,
- sprzęt gospodarstwa domowego i oświetlenie.
Usługi miejskie i komunalne:
- osiedlowe systemy grzewcze,
- efektywne systemy dystrybucji gazu,
- technologie planowania energetycznego,
- miasta bliźniacze lub inne odpowiednie jednostki terytorialne,
- zarządzanie energią w miastach i budynkach publicznych,
- gospodarka odpadami i odzysk ciepła odpadowego.
Zwiększenie efektywności energetycznej w sektorze przemysłowym:
- spółki joint venture,
- kaskadowanie energii, współwytwarzanie i odzysk ciepła odpadowego,
- audyty energetyczne.
Zwiększenie efektywności energetycznej w sektorze transportowym:
- normy eksploatacji pojazdów mechanicznych,
- rozwój wydajnej infrastruktury transportowej.
Informacja:
- rozwój świadomości,
- bazy danych: dostęp, specyfikacje techniczne, systemy informacyjne,
- upowszechnianie, gromadzenie i zestawianie informacji technicznych,
- badania zachowań.
Kształcenie i edukacja:
- wymiana kadry kierowniczej sektora energetycznego, urzędników, inżynierów i studentów,
- organizacja kursów międzynarodowych.
Finansowanie:
- tworzenie ram prawnych,
- finansowanie przez stronę trzecią,
- spółki joint venture,
- współfinansowanie.