KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Akt Przystąpienia Norwegii, Austrii, Finlandii i Szwecji, w szczególności jego art. 11 ust. 6 i załącznik 4 do protokołu nr 9,

a także mając na uwadze, co następuje:

wyżej wymieniony protokół przewidywał specjalny system dotyczący tranzytu samochodów ciężarowych przez terytorium Austrii oparty na systemie praw tranzytu (ekopunktów); taki system zastąpi, od dnia przystąpienia, system dystrybucji ekopunktów ustanowiony rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3637/92 z dnia 27 listopada 1992 r.(¹);

Komisja powinna przyjąć szczegółowe środki wykonawcze dotyczące procedur odnoszących się do systemu ekopunktów i dystrybucji ekopunktów;

zgodnie z art. 11 ust. 6 akapit drugi protokołu nr 9, przewidziane środki powinny zapewniać, że aktualna sytuacja obecnych Państw Członkowskich wynikająca z zastosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3637/92 i Porozumienia administracyjnego podpisanego dnia 23 grudnia 1992 r.(²), ustalającego datę wejścia w życie i procedury wprowadzenia systemu ekopunktów, określonego w Układzie Tranzytowym, zostanie utrzymana;

Komisja powinna przyjąć szczegółowe środki dotyczące zaległych kwestii technicznych odnoszące się do systemu ekopunktów we Wspólnej deklaracji nr 18;

załącznik 4 protokołu nr 9 zostanie przystosowany w celu uwzględnienia podróży tranzytowych samochodów ciężarowych zarejestrowanych w Finlandii i Szwecji, opartych na wartościach wskazujących dla odpowiednich krajów, obliczonych na podstawie liczby podróży tranzytowych w 1991 r. i standardowej wartości emisji NOx 15,8 g NOx/kw;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu powołanego art. 16 protokołu nr 9,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

I. Przepisy administracyjne

Artykuł 1

1. Kierowca samochodu ciężarowego musiposiadać w podróży tranzytowej i okazać na żądanie organów nadzorczych należycie wypełniony formularz standardowy lub świadectwo austriackie potwierdzające opłatę za ekopunkty za daną podróż, wzorowane na załączniku A (ekokarta).

Właściwe organy austriackie wydają ekokartę przedstawioną w załączniku A w zamian za opłatę kosztów produkcji i dystrybucji formularza ekopunktów.

2. Kierowca samochodu ciężarowego zarejestrowanego po dniu 1 października 1990 r. musirównież posiadać i okazać na żądanie, standardowy dokument COP, którego wzór znajduje się w załączniku B, jako dowód emisji NOx tego pojazdu. Samochody ciężarowe pierwotnie zarejestrowane przed dniem 1 października 1990 r. lub w stosunku, do których nie został okazany żaden dokument są traktowane jako posiadające wartość COP równą 15,8 g/kw.

Państwa Członkowskie powiadomią Komisję na piśmie, o organach upoważnionych do wydania powyższych dokumentów.

3. Podróże tranzytowe w okolicznościach wymienionych w niniejszym załączniku C, lub za zezwoleniem ECMT są wyłączone z systemu ekopunktów.

Artykuł 2

1. Wymagana liczba ekopunktów jest dołączana do formularza, określonego w art. 1 ust. 1, i unieważniana. Ekopunkty są unieważniane przez podpis, który rozciąga się zarówno na ekopunkty i na formularz, do którego zostały dołączone. Zamiast podpisu można stosować stempel.

2. Do dnia 31 grudnia 1996 r., przy wjeździe pojazdu na terytorium Austrii należycie wypełniony formularz z wymaganą liczbą ekopunktów jest wręczany organom nadzorczym, które wydadzą kopie z dowodem uiszczenia opłaty.

W przypadku samochodu ciężarowego zarejestrowanego w Austrii, dowód uiszczenia opłaty i dokument COP są okazywane wspólnie organom nadzorczym Państwa Członkowskiego przy wjeździe lub wyjeździe z Włoch lub Niemiec. Kopia dowodu uiszczenia opłaty jest okazywana organom celnym z chwilą wjazdu.

Specjalne ekopunkty są używane dla zarejestrowanych w Austrii samochodów ciężarowych odbywających podróż tranzytową do lub z Włoch, lub podróże kontynuowane w Niemczech po tranzycie przez Austrię. Ich użycie jest odnotowywane na dowodzie uiszczenia opłaty.

Takie kontrole mogą być przeprowadzane w innym punkcie niż granica według uznania Państwa Członkowskiego.

3. W przypadku gdy jednostka ciągnąca jest zmieniana w czasie podróży tranzytowej, dowód uiszczenia opłaty wydany przy wjeździe zachowuje ważność i powinien być zachowany. W przypadku gdy wartość COP nowej jednostki ciągnącej przekroczy tą wskazaną na formularzu, dodatkowe ekopunkty, dołączane do nowej karty, są dołączane i unieważniane przy wyjeździe z kraju.

4. W podróżach wymagających ekopunktów formularze określone w art. 1. ust. 1 zastępują wszystkie formularze austriackie dotychczas używane do statystyk transportowych.

5. Właściwe organy Państwa Członkowskiego regularnie informują Komisję o liczbie zużytych punktów. Oryginały lub kopie formularza z unieważnionymi ekopunktami są udostępniane danym organom krajowym lub Komisji.

Artykuł 3

1. Do dnia 31 grudnia 1996 r. austriacki dowód uiszczenia opłaty za ekopunkty dla Włoch i Niemiec jest uznawany jako zastępujący upoważnienia poprzednio używane w Austrii, Niemczech lub Włoszech. We Włoszech taki dowód uiszczenia opłaty zastępuje dwustronny bilet połówkowy za jednorazowy przejazd, a w Niemczech dwustronne upoważnienie na podróż powrotną.

W przypadku samochodów ciężarowych zarejestrowanych w Austrii opuszczających Włochy, należycie wypełniona kopia formularza, określonego w art. 1 ust. 1 z wymaganą liczbą ekopunktów dla Włoch zastępuje przewidziane tam zezwolenia.

2. Nieprzerwane podróże polegające na przekraczaniu granicy austriackiej pociągiem raz, zarówno konwencjonalnym transportem kolejowym jak i przez transport kombinowany lub na przekraczaniu granicy drogą przed lub po przekroczeniu granicy koleją, nie będzie traktowane jako tranzyt drogowy towarowy przez Austrię w znaczeniu art. 1 lit. e) protokołu nr 9, ale jako dwustronne podróże w znaczeniu jego art. 1. lit. g).

3. Nieprzerwane podróże tranzytowe przez Austrię przez następujące terminale kolejowe uważa się za podróże dwustronne:

Fürnitz / Villach Süd, Sillian, Innsbruck / Hall, Brennersee, Graz.

Artykuł 4

Ekopunkty zawierają nadruk z rokiem, w którym są ważne. Mogą być użyte pomiędzy dniem 1 stycznia roku, w którym są ważne a dniem 31 stycznia kolejnego roku.

Artykuł 5

1. Naruszenia protokołu nr 9 lub niniejszego rozporządzenia przez kierowcę samochodu ciężarowego lub przez przedsiębiorstwa są ścigane zgodnie z obowiązującym krajowym ustawodawstwem. W przypadku powtarzających się naruszeń ma zastosowanie art. 8 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 881/92(³).

2. Komisja i właściwe organy Państw Członkowskich, każdy w granicach ich właściwości, dostarczają sobie wzajemnie pomocy administracyjnej w dochodzeniu i ściganiu naruszeń protokołu 9 lub niniejszego rozporządzenia, szczególnie w zapewnieniu prawidłowego używania i posługiwania się dokumentami określonymi w art. 1.

3. W przypadku gdy ekokarty, określone w art. 1 nie są okazywane organom nadzorczym zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, jeżeli formularz taki jest niekompletny lub oczywiście nieprawidłowy, lub jeżeli ekopunkty nie są prawidłowo dołączone, organy nadzorcze mogą, z poszanowaniem zasady proporcjonalności, odmówić pozwolenia na kontynuowanie podróży.

II. Dystrybucja ekopunktów

Artykuł 6

1. Liczba ekopunktów równa 96,66% możliwych jest rozdysponowywana między Państwa Członkowskie zgodnie ze skalą dystrybucji znajdującą się w załączniku D.

2. Ekopunkty te są udostępniane Państwom Członkowskim każdego roku w dwóch transzach, w pierwszej przed dniem 1 października roku poprzedzającego a drugiej przed dniem 1 marca stosownego roku.

W okolicznościach przewidzianych w art. 11 ust. 2 lit. c) protokołu nr 9, druga rata jest redukowana o liczbę ekopunktów obliczoną przy użyciu metody ustanowionej w pkt. 3 załącznika 5 do protokołu.

Artykuł 7

1. Właściwe organy Państwa Członkowskiego rozprowadzą dostępne im ekopunkty między zainteresowanych przewoźników, działających na ich terytorium.

2. Każdego roku właściwe organy Państwa Członkowskiego zwracają Komisji, najpóźniej do dnia 15 października, wszystkie ekopunkty, które na podstawie dostępnych danych i ocen ruchu drogowego za ostatnie miesiące roku, najprawdopodobniej nie zostaną zużyte przed końcem roku.

Artykuł 8

1. Ekopunkty nie rozdysponowane między Państwa Członkowskie zgodnie z art. 6, jak również te, które zostały Komisji zwrócone zgodnie z art. 7, stanowią rezerwę Wspólnoty.

2. Ekopunkty rezerwy Wspólnoty przeznaczone mają być przez Komisję Państwom Członkowskim, zgodnie z procedurą ustaloną w art. 16 protokołu nr 9, przynajmniej na miesiąc końcem roku, biorąc pod uwagę sposób, w jaki każde Państwo Członkowskie zarządzało przydzielonymi mu ekopunktami i obiektywne potrzeby firm transportowych każdego z Państw Członkowskich, które mogą być określone używając w szczególności następujących kryteriów:

- specjalne stanowisko Grecji i Włoch, jak wymieniono w załączniku E,

- niekorzystne stanowisko początkowe,

- problemy z polepszeniem technicznym taboru pojazdów dotyczące emisji NOx,

- warunki geograficzne,

- wypadki nieprzewidziane.

III. Przystosowanie cyfr ekopunktów

Artykuł 9

Załącznik 4 do protokołu nr 9 do Aktu Przystąpienia Norwegii, Austrii, Finlandii i Szwecji jest dostosowywany następująco:

Lata	Procentowo ekopunkty	Ekopunkty dla państw 15
1991 podstawa	100%	23 556 220
1995	71,7%	16 889 810
1996	65,0%	15 311 543
1997	59,1%	13 921 726
1998	54,8%	12 908 809
1999	51,9%	12 225 678
2000	49,8%	11 730 998
2001	48,5%	11 424 767
2002	44,8%	10 533 187
2003	40,0%	9 422 488

IV. Kwestie techniczne dotyczące systemu ekopunktów

Artykuł 10

W drodze uściślenia z art. 11 ust 2 lit. b) i z pkt. 1 załącznika 5 do protokołu nr 9, w przypadku pojazdów zarejestrowanych przed dniem 1 października 1990 r., w których od tej daty zmieniono silnik, ma zastosowanie wartość COP nowego silnika. W takim przypadku świadectwo wydane przez odpowiedni organ zawiera wzmiankę o zmianie silnika i szczegóły nowej wartości COP dla emisji NOx.

Artykuł 11

W przypadku gdy jednostka ciągnąca zarejestrowana w Państwie Członkowskim innym niż Austria jest zastępowana przez jednostkę zarejestrowaną w Austrii podczas podróży przez Austrię do Włoch, wówczas wymagane jest pozwolenie na ruch dwustronny między Włochami a Austrią obok dowodu uiszczenia opłaty za podróż przez pierwszą jednostkę ciągnącą.

Artykuł 12

Jeżeli trzy następujące warunki są spełnione, podróż tranzytowa jest wolna od opłaty ekopunktów:

(i) jedynym celem podróży jest dostarczenie zupełnie nowego pojazdu lub przyczepy pojazdu od wytwórcy do miejsca przeznaczenia w innym państwie;

(ii) podczas podróży nie są transportowane żadne towary;

(iii) pojazd lub przyczepa mają właściwe dokumenty rejestracji międzynarodowej i tabliczki pozwolenia na wywóz.

Artykuł 13

Podróż tranzytowa jest wolna od opłaty ekopunktów, jeżeli jest to wolny od ekopunktów odcinek podróży jak wymieniono w załączniku C i pojazd posiada odpowiednie dokumenty to potwierdzające. Odpowiednia dokumentacja to:

- konosament, lub

- wypełniona ekokarta, do której nie dołączono żadnych ekopunktów, lub

- wypełniona ekokarta, z ekopunktami, które następnie są przywrócone do stanu poprzedniego.

Artykuł 14

1. Niniejszy artykuł stosuje się do ruchu tranzytowego samochodów ciężarowych o maksymalnej dopuszczalnej masie ponad 3,5 ton zarejestrowanych w Austrii, przez terytorium Niemiec zarówno przez Bad Reichenhall („Kleines Deutsches Eck”) lub przez autostradę Inntal A8/A93 między przejściami Bad Reichenhall / Autobahn i Kiefersfelden („Grosses Deutsches Eck”).

2. Na „Kleines Deutches Eck” Niemcy mogą ograniczyć liczbę pojedynczych podróży austriackich samochodów ciężarowych do 4 700 na tydzień do dnia 30 czerwca 1995 r. i do 2 350 pojedynczych podroży na tydzień do dnia 31 grudnia 1996 r.

3. Na „Grosses Deutches Eck”, Niemcy mogą, przed dniem 31 grudnia 1996 r. ograniczyć liczbę pojedynczych podróży przejeżdżających pojazdów austriackich, innych niż odbywanych na podstawie dwustronnych zezwoleń drogowych lub podróży na własny rachunek, do 2 350 na tydzień. Od dnia 1 stycznia 1997 r. zapewnione jest niedyskryminacyjne traktowanie austriackich przewoźników.

4. Na „Kleines Deutches Eck” przed dniem 1 października 1996 r. i po konsultacji szczególnie z Austrią i Niemcami, Komisja dokonuje przeglądu konieczności i efektywności tego porządku w celu ustanowienia systemu niedyskryminacyjnego opartego na kryteriach środowiskowych i kontroli elektronicznej, która jest stosowana od dnia 1 stycznia 1997 r. do samochodów ciężarowych jak określono w art. 1 lit. d) protokołu nr 9 do Aktu Przystąpienia Austrii i który nie przewyższa ograniczeń stosowanych do tranzytu samochodów ciężarowych przez terytorium austriackie.

V. Przepisy końcowe

Artykuł 15

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1995 r., pod warunkiem wejścia w życie Aktu Przystąpienia Norwegii, Austrii, Finlandii i Szwecji.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 grudnia 1994 r.