KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 368/90 z dnia 12 lutego 1990 r. w sprawie monitorowania wywozu produktów rolnych otrzymujących refundacje lub inne kwoty(¹) zmienione rozporządzeniem (WE) nr 163/94(²), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 3 ust. 2 akapit drugi wspomnianego rozporządzenia stanowi, że wskaźnik w wysokości 5% sektora produkcji można zastąpić wskaźnikiem wynoszącym 5% obejmującym wszystkie sektory, o ile Państwo Członkowskie stosuje system selekcji towarów do kontroli bezpośredniej w oparciu o analizy ryzyka, przestrzegając minimalnego wskaźnika 2%; uzasadnione jest ograniczenie wskaźnika zakresu kontroli w odniesieniu do produktów nieobjętych załącznikiem II;

kryteria selekcji muszą zostać zdefiniowane zgodnie z procedurą określoną w art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 386/90;

przyjęcie kryteriów jest konieczne do 1 stycznia 1995 r., ponieważ nowa wersja art. 3 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 386/90 przewiduje stosowanie analizy ryzyka od tego terminu;

strategiczny program zwalczania nadużyć finansowych opracowany przez Komisję podkreśla wzmożone stosowanie analiz ryzyka, kładąc szczególny nacisk na wykorzystanie baz danych; program ten podkreśla współpracę między Komisją a Państwami Członkowskimi, przy czym taka współpraca ma przebiegać w pełnej dyskrecji;

środki te są konieczne i właściwe, oraz powinny być stosowane jednolicie;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią właściwych komitetów zarządzających,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Analizy ryzyka mają na celu skierowanie kontroli bezpośrednich na towary, osoby fizyczne i prawne oraz sektory stanowiące największe ryzyko. W tym celu, rozpoznaje ona ryzyka i ocenia ich poziom w celu wyselekcjonowania towarów do kontroli bezpośredniej.

Jeżeli, na podstawie przepisów art. 3 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 386/90, Państwa Członkowskie stosują analizy ryzyka, mogą w szczególności wziąć pod uwagę niektóre z następujących kryteriów, w celu wyselekcjonowania zgłoszeń wywozowych odnoszących się do towarów, które zostaną poddane kontroli bezpośredniej

1. w zakresie produktów:

— pochodzenie,

— rodzaj,

— cechy produktów w odniesieniu do nomenklatury taryfowej,

— wartość,

— status celny,

— ryzyko zmiany klasyfikacji taryfowej,

— stawka refundacji związana z cechami technicznymi i prezentacją towarów (zawartość tłuszczu, wody, mięsa, popiołu, opakowanie itd.),

— nowy produkt uprawniony do refundacji,

— ilość,

— analizy wcześniejszych próbek,

— wiążące informacje taryfowe (WIT);

2. w zakresie handlu:

— częstotliwość wymiany handlowej,

— pojawienie się nienormalnego handlu i/lub rozwój nowych przypadków handlu,

— nadużycia w handlu;

3. w zakresie nomenklatury refundacji:

— stawka refundacji,

— pozycje nomenklatury, w odniesieniu do których są najczęściej wypłacane refundacje wywozowe,

— ryzyko zmiany klasyfikacji taryfowej stawek refundacji w zakresie cech technicznych i prezentacji towarów (zawartość tłuszczu, wody, mięsa, popiołu, opakowanie, itd.);

4. w odniesieniu do eksportera:

— jego reputacja i wiarygodność,

— jego sytuacja finansowa,

— pojawienie się nowych eksporterów,

— wywóz nieuzasadniony ekonomicznie,

— poprzednie przypadki sporne, w szczególności nadużycia finansowe;

5. w zakresie nieprawidłowości:

— wykrytych lub przypuszczalnych w niektórych sektorach produktów;

6. w zakresie stosowanych regulacji celnych:

— normalna procedura zgłoszenia,

— uproszczona procedura zgłoszenia,

— przyjęcie zgłoszenia przywozowego zgodnie, z art. 790 i 791 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93(³);

7. w zakresie ustaleń dotyczących przyznawania refundacji wywozowych:

— wstępne finansowanie (w odniesieniu do produktów przetworzonych i nieprzetworzonych),

— wywóz bezpośredni,

— zaopatrzenie.

Artykuł 2

W przypadku stosowania kryteriów określonych, w art. 1 właściwe władze zapewniają przestrzeganie tajemnicy służbowej i zapewniają poufność danych osobowych, którymi dysponują lub z którymi się zapoznają w jakiejkolwiek formie. W szczególności zapewniają, by dane te podlegały ochronie zagwarantowanej podobnym danym na podstawie ustawodawstwa krajowego i odpowiednich przepisów prawa wspólnotowego.

Dane te nie mogą zostać użyte do celów innych niż przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie i Komisja wspólnie oceniają wiarygodność i przydatność kryteriów w oparciu o nabyte doświadczenie, aby w razie potrzeby dokonać niezbędnych dostosowań w systemie i parametrach selekcji pozwalających na zwiększenie skuteczności i celności kontroli fizycznych.

2. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję o:

— zastosowanych środkach, włącznie z instrukcjami dla służb krajowych, w celu stosowania selekcji w oparciu o analizę ryzyka, w świetle kryteriów określonych w ust. 1,

— poszczególnych przypadkach mogących zainteresować inne Państwa Członkowskie.

3. Państwa Członkowskie zapewniają, by organ centralny koordynował informacje dotyczące analiz ryzyka.

Artykuł 4

W przypadku stosowania przez Państwo Członkowskie systemu selekcji w oparciu o analizy ryzyka, wskaźnik procentowy kontroli bezpośrednich wykonywanych w odniesieniu do produktów nieobjętych załącznikiem II nie jest uwzględniany przy obliczaniu ogólnego wskaźnika procentowego równego 5% dla wszystkich sektorów. W takim przypadku, stosuje się minimalny wskaźnik 2% w odniesieniu do towarów nieobjętych załącznikiem II.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1995 r. w odniesieniu do zgłoszeń wywozowych przyjmowanych od tej daty.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 grudnia 1994 r.