KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu(¹), ostatnio zmienioną przez dyrektywę Komisji 93/102/WE(²), w szczególności jej art. 4 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

uwzględniając zakres i efekty proponowanego działania środki wspólnotowe wprowadzone niniejszą dyrektywą są niezbędne, jeżeli wytyczone cele mają być osiągnięte; celów tych Państwa Członkowskie nie mogą osiągnąć działając indywidualnie; ponadto osiągnięcie tych celów na poziomie wspólnotowym zakłada już dyrektywa 79/112/WE;

w celu zapewnienia konsumentom uzyskiwania odpowiednich informacji, konieczne jest określenie obowiązkowego umieszczania na niektórych środkach spożywczych innych danych szczegółowych w uzupełnieniu do tych wymienionych w art. 3 dyrektywy 79/112/EWG;

gazy opakowaniowe używane do pakowania niektórych środków spożywczych nie powinny być uważane za składniki w rozumieniu art. 6 ust. 1 dyrektywy 79/112/EWG i dlatego nie powinny być umieszczane na wykazie składników na etykiecie;

jednakże konsumenci powinni być informowani o użyciu takich gazów w zakresie, w jakim informacja ta umożliwia im zrozumienie, dlaczego środek spożywczy, który zakupili ma dłuższy okres przydatności do spożycia niż podobne produkty pakowane w inny sposób;

w celu zapobieżenia tworzenia nowych ograniczeń w handlu w wyniku podjęcia jednostronnych środków przez Państwa Członkowskie konieczne jest przyjęcie przepisów wspólnotowych;

zgodnie z procedurą art. 17 dyrektywy Rady 79/112/EWG, niniejsza dyrektywa została przedłożona Stałemu Komitetowi ds. środków spożywczych, który nie był w stanie wyrazić opinii; stosując tę samą procedurę Komisja przedłożyła Radzie propozycję odnoszącą się do środków, które należy podjąć;

ponieważ Rada nie przyjęła żadnych środków przed upływem wyznaczonych jej trzech miesięcy, Komisja powinna przyjąć projektowane środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Bez uszczerbku dla przepisów art. 3 dyrektywy 79/112/EWG etykietowanie środków spożywczych wymienionych w Załączniku do niniejszej dyrektywy zawiera dodatkowe dane szczegółowe wymienione w tym Załączniku.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie, w miarę potrzeb, zmienią swoje przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne do dnia 30 czerwca 1995 r. tak, aby:

— zezwolić na handel produktami zgodnymi z niniejszą dyrektywą nie później niż w dniu 1 lipca 1995 r.,

— zabronić handlu produktami niezgodnymi z niniejszą dyrektywą z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r.; jednakże handel produktami wprowadzonymi na rynek lub etykietowanymi przed tą datą i niezgodnymi z niniejszą dyrektywą może być kontynuowany do czasu wyczerpania zapasów.

Bezzwłocznie informują o tym Komisję.

Jeżeli Państwa Członkowskie ustanowią te przepisy, będą one zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie będzie towarzyszyć ich oficjalnej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określone są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 18 listopada 1994 r.

ZAŁĄCZNIK

Wykaz środków spożywczych, których etykietowanie musi zawierać jedną lub więcej następujących informacji dodatkowych