KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 lipca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów mlecznych(¹), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1880/94 (²), w szczególności jego art. 8. ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie (WE) nr 1880/94 uchyliło ustalenia interwencyjne dla serów Grana padano i Parmigiano-Reggiano; w wyniku tego powinno zostać zmienione rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1107/68 z dnia 27 lipca 1968 r. w sprawie szczegółowych zasad dotyczące stosowania interwencji na rynku serów Grana padano i Parmigiano-Reggiano (³), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1003/94 (⁴);

w wyniku dużej liczby zmian wprowadzonych do rozporządzenia (EWG) nr 1107/68, a także ze względu na przejrzystość, rozporządzenie to powinno zostać uchylone, a przepisy dotyczące programu prywatnego składowania powinny zostać określone w nowym rozporządzeniu;

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2496/78 z dnia 26 października 1978 r. w sprawie szczegółowych zasad dotyczących udzielania dopłat do prywatnego składowania sera Provolone (⁵), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1002/94 (⁶), powinno również zostać uchylone a jego przepisy włączone do nowego rozporządzenia z uwagi na fakt, że podstawy prawne są identyczne, a szczegółowe zasady dotyczące stosowania są równoważne;

art. 1 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1756/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. określającego daty obowiązywania rolnych kursów wymiany stosowanych do mleka i produktów mlecznych (⁷), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 180/94 (⁸), określa kurs wymiany, który ma być stosowany w ramach środków pomocy do prywatnego składowania w sektorze mleka;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. mleka i produktów mlecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Udzielanie dopłat do prywatnego składowania, o którym mowa w art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 804/68, podlega warunkom określonym w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 2

Umowy dotyczące prywatnego składowania są zawierane pomiędzy agencją interwencyjną wyznaczoną przez Państwo Członkowskie a osobą fizyczną lub prawną, zwaną dalej „kontrahentem”.

Artykuł 3

Zawieranie umów dotyczących prywatnego składowania podlega spełnieniu następujących warunków:

a) sery muszą mieć minimalny wiek określony w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 804/68 w dniu rozpoczęcia składowania w ramach umowy i nie mogą być przedmiotem poprzedniej umowy składu;

b) każda partia serów objęta umową musi ważyć co najmniej 2 tony;

c) sery muszą charakteryzować się solidną i dobrą jakością handlową i mieć zamieszczoną czytelną pieczęć zawierającą:

— znak wydany przez agencję wyznaczoną przez Państwo Członkowskie,

— numer przedsiębiorstwa, które je wytworzyło,

— miesiąc wytworzenia, który może być wyrażony kodem,

— specjalny znak składowania umieszczany na serach w momencie ich przyjęcia do składowania w celu ich odróżnienia od serów nie objętych umową;

d) przechowujący musi się zobowiązać:

— do niezmieniania w okresie umowy składu partii, która jest nią objęta, bez uprzedniego zezwolenia ze strony agencji interwencyjnej. Jeśli warunek dotyczący ilości minimalnej określonej dla każdej partii pozostaje spełniony, agencja interwencyjna może zezwolić na zmianę ograniczoną do wycofania lub wymiany serów, co do których stwierdzono takie pogorszenie jakości, , że nie mogą być dłużej składowane.

W przypadku zwolnienia ze składu pewnych ilości:

(i) jeśli powyższe ilości są wymienione za zezwoleniem agencji interwencyjnej, umowa jest uważana za nie zmienioną;

(ii) jeśli powyższe ilości nie są wymienione, umowa jest uważana za zawartą ab initio dla ilości stale składowanej.

Przechowujący ponosi wszelkie koszty nadzoru wynikające ze zmiany,

— prowadzenie ewidencji zapasów i cotygodniowe przekazywanie do agencji interwencyjnej szczegółów dotyczących przyjęcia i wycofania serów w poprzednim tygodniu,

— zezwalanie właściwym organom na przeprowadzanie kontroli w jakimkolwiek czasie zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z umowy.

Artykuł 4

Umowa składu zostaje zawarta:

a) w formie pisemnej oraz określa datę rozpoczęcia składowania objętego umową, ilość serów objętych umową i kwotę dopłaty;

b) po zakończeniu operacji umieszczania w składzie partii sera objętego umową, lecz nie później niż 40 dni po dacie rozpoczęcia składowania objętego umową.

Artykuł 5

1. Dopłata może zostać udzielona tylko na okres przekraczający 60 dni, lecz nie przekraczający:

— 180 dni w przypadku sera Grano padano,

— 255 dni w przypadku Parmigiano-Reggiano,

— 150 dni w przypadku Provolone.

2. Pierwszym dniem okresu składowania w ramach umowy jest dzień następujący po tym, w którym partia serów objętych umową znalazła się pod kontrolą właściwego organu.

3. Operacje wycofywania mogą się rozpocząć w dniu następującym po ostatnim dniu okresu składowania objętego umową.

4. Odstępując od art. 3 lit. d tiret pierwsze- po upływie okresu 60 dni, o którym mowa w ust. 1 - kontrahent może wycofać ze składowania całość lub część partii objętej umową. Minimalna ilość, która może zostać wycofana wynosi 500 kilogramów.

Jednakże, Państwo Członkowskie może zwiększyć tę ilość do 2 ton.

Artykuł 6

1. Kwota dopłaty do prywatnego składowania sera wynosi:

a) 100 ECU za tonę dla kosztów stałych;

b) 0,35 ECU za tonę i za dzień składowania w ramach umowy dla kosztów magazynowania,

c) kwotę dla kosztów finansowych wyrażoną w ECU za tonę i za dzień składowania w ramach umowy zgodnie z poniższym:

— 1,10 w przypadku Grana padano,

— 1,20 w przypadku Parmigiano-Reggiano,

— 0,80 w przypadku Provolone.

2. Kwotą dopłaty w ECU stosowaną w odniesieniu do umowy składu jest kwota stosowana w pierwszym dniu składowania objętego umową.

3. Dopłata jest wypłacana w ciągu 90 dni od ostatniego dnia składowania, dla którego istnieje uprawnienie do dopłaty.

Artykuł 7

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że warunki dające prawo do wypłacania dopłat są spełnione.

2. Kontrahent udostępnia krajowym władzom odpowiedzialnym za weryfikację wykonania środka wszelką dokumentację, pozwalającą na weryfikację następujących szczegółów dotyczących produktów umieszczonych w prywatnym składzie:

a) własność w momencie umieszczenia w składzie;

b) miejsce pochodzenie oraz data produkcji serów;

c) data umieszczenia w składzie;

d) obecność w składzie;

e) data usunięcia ze składu.

3. Kontrahent lub, w danym przypadku, kierownik składu, prowadzi ewidencję zapasów dostępnych w składzie, zawierającą:

a) identyfikację - według numeru umowy - produktów umieszczonych w prywatnym składzie;

b) datę umieszczenia i usunięcia ze składu;

c) liczbę serów i ich wagę, umieszczone na partii;

d) miejsce produktów w składzie.

4. Składowane produkty muszą być łatwo identyfikowalne i muszą być zidentyfikowane indywidualnie według umowy.

5. W momencie umieszczenia w składzie, właściwy organ przeprowadza kontrolę, w szczególności w celu zagwarantowania, że składowane produkty kwalifikują się do dopłaty i zapobieżenia zastąpienia produktów innymi podczas składowania objętego umową, bez uszczerbku dla stosowania art. 3d.

6. Władze krajowe odpowiedzialne za kontrole przeprowadzają:

a) niezapowiedzianą kontrolę, aby stwierdzić, czy produkty znajdują się w składzie. Dana próba musi być reprezentatywna i musi odpowiadać co najmniej 10% całkowitej ilości objętej umową na środki pomocy do prywatnego składowania. Kontrole te muszą obejmować - oprócz ewidencji zapasów określonej w ust. 3 - fizyczną kontrolę wagi oraz rodzaju produktu i jego identyfikacji. Takie kontrole fizyczne muszą dotyczyć co najmniej 5% ilości poddanej niezapowiedzianej kontroli;

b) kontrolę, aby stwierdzić, czy produkty są obecne pod koniec okresu składowania objętego umową.

7. Kontrole przeprowadzane zgodnie z ust . 5 i 6 muszą być objęte raportem stwierdzającym:

— datę kontroli,

— czas jej trwania,

— przeprowadzone transakcje.

Raport musi być podpisany przez odpowiedzialnego urzędnika i kontrasygnowany przez kontrahenta lub, w danym przypadku, kierownika składu.

8. W przypadku nieprawidłowości dotyczących przynajmniej 5% ilości produktów podlegających kontroli, kontrole są rozszerzone na większą próbkę, która zostanie określona przez właściwy organ.

Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o takich przypadkach w ciągu czterech tygodni.

9. Państwo Członkowskie może zastrzec, że koszty kontroli poniesie kontrahent w części lub w całości.

Artykuł 8

Rozporządzenia (EWG) nr 1107/68 i (EWG) nr 2496 zostają niniejszym uchylone. Jednakże nadal stosują się do umów zawartych przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 31 października 1994 r.