KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami mając na względzie wprowadzenie rynku wewnętrznego(¹), ostatnio zmienioną dyrektywą 92/118/EWG(²), w szczególności jej art. 5 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

właściwy organ Państwa Członkowskiego może, w miejscach przeznaczenia zwierząt i produktów, stwierdzić poprzez niedyskryminacyjne weterynaryjne kontrole na miejscu, spełnianie wymogów art. 3 dyrektywy 90/425/EWG; mogą one w tym samym czasie pobrać próbki zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a);

w celu zapewnienia aby kontrole w miejscu przeznaczenia były przeprowadzane w sposób efektywny oraz w celu zapobieżenia wystąpieniu jakichkolwiek dalszych trudności w wewnątrzwspólnotowym handlu równocześnie chroniąc interesy zainteresowanych stron, należy ustanowić pewne szczegółowe zasady dotyczące pobierania próbek;

środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Pobieranie próbek od zwierząt w handlu wewnątrzwspólnotowym przez właściwy organ musi być zgodne z zasadami ustanowionymi w art. 2 i 3.

Artykuł 2

1. Próbki w ramach niedyskryminacyjnych kontroli na miejscu są pobierane tak szybko jak tylko jest to możliwe a w żadnym przypadku nie później niż dwa dni robocze po dniu przybycia zwierząt do miejsca przeznaczenia wymienionym w świadectwie lub dokumencie określonym w art. 3 ust. 1 lit. d) dyrektywy 90/425/EWG.

2. Termin dwóch dni roboczych nie ma zastosowania do kontroli przeprowadzanych przez właściwe organy na podstawie informacji, które pozwalają przypuszczać, że miało miejsce naruszenie prawa.

3. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1, w przypadku gdy odbiorcą jest pośrednik rozprowadzający zwierzęta, określony w art. 5 ust. 1 lit. b) (iii) dyrektywy 90/425/EWG, stosuje się dodatkowy okres dwóch dni roboczych od momentu przybycia zwierząt do ostatecznego krajowego miejsca przeznaczenia w Państwie Członkowskim.

Artykuł 3

1. Pobierane są dwie próbki lub też wystarczająca ilość w celu zapewnienia co najmniej dwóch równych dawek do przeprowadzenia testów.

2. Pierwsza próbka lub równa dawka jest poddawana testom w laboratorium zatwierdzonym przez właściwy organ dla odnośnej choroby.

3. Druga próbka lub równa dawka lub, w zależności od przypadku, równe dawki muszą zostać wyraźnie zidentyfikowane i przechowywane w odpowiednich warunkach przez okres co najmniej jednego miesiąca pod kontrolą właściwego organu.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 maja 1994 r.