Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna
Wersja aktualna
obowiązujący
Alerty
DECYZJA KOMISJI
z dnia 19 maja 1994 r.
ustalająca kryteria corocznego badania drobiu hodowlanego na obecność rzekomego pomoru drobiu w zastosowaniu art. 12 ust. 2 dyrektywy Rady 90/539/EWG
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(94/327/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/539/EWG z dnia 15 października 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych(1), ostatnio zmienioną dyrektywą Rady 93/120/WE(2), w szczególności jej art. 12 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
metody służące do wykonania testów serologicznych na obecność rzekomego pomoru drobiu muszą zawierać szczegóły dotyczące procedury pobierania próbek, procedury przeprowadzania testów i interpretacji wyników testów;
środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu Weterynaryjnego,
PrzyjMUJE niniejszą decyzję:
Artykuł 1
Testy serologiczne na wykrycie przeciwciał rzekomego pomoru drobiu określone w art. 12 ust. 2 tiret drugie dyrektywy 90/ 539/ EWG muszą być zgodne z wymaganiami Załącznika.
Artykuł 2
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lutego 1995 r.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 maja 1994 r.
W imieniu Komisji | |
René STEICHEN | |
Członek Komisji |
(1) Dz.U. nr L 303 z 31.10.1990, str. 6.
(2) Dz.U. nr L 340 z 31.12.1993, str. 35.
Załącznik
Coroczne testy serologiczne przeprowadzane w celu wykrycia przeciwciał rzekomego pomoru drobiu w hodowlanych stadach drobiu nie szczepionego w Państwach Członkowskich lub regionach Państwach Członkowskich
1. Pobieranie próbek krwi
We wszystkich stadach hodowlanych próbki są zbierane corocznie w oparciu o następującą zasadę: próbki krwi muszą być uzyskiwane z przynajmniej 60 przypadkowo wybranych ptaków i badane przy użyciu testu zahamowania hemaglutynacji (HI) zgodnie z procedurą zamieszczoną w pkt. 2.
2. Procedura
a) Rozdzielić po 0,025 ml PBS do wszystkich baseników plastikowej płytki służącej do mikromiareczkowania (baseniki o przekroju podłużnym w kształcie V).
b) Umieścić 0,025 ml surowicy w pierwszym baseniku płytki.
c) Użyć rozcieńczalnika do mikromiareczkowania, w celu dwukrotnego rozcieńczenia surowicy w obrębie płytki.
d) Dodać 0,025 ml rozcieńczonego płynu omoczniowego zawierającego 4 lub 8 jednostek hemaglutynujących (HAU).
e) Wymieszać potrząsając płytką i umieścić ją w temperaturze 4°C na okres minimum 60 minut lub na okres 30 minut w temperaturze pokojowej.
f) Dodać 0,025 ml 1% krwinek czerwonych do wszystkich baseników.
g) Wymieszać delikatnie wstrząsając i umieścić w temperaturze 4 °C.
h) Płytki odczytać po upływie 30-40 minut, kiedy osadzą się kontrolne krwinki czerwone. Odczytywanie polega na obserwacji pochylonej płytki i stwierdzeniu lub nie nacieku w kształcie kropli napływającego w takim samym tempie, co krwinki czerwone (0,025ml) i PBS (0,05 ml) w basenikach kontrolnych.
i) Miano zahamowania hemaglutynacji (HI) jest najwyższym rozcieńczeniem surowicy odpornościowej wywołującym całkowite zahamowanie 4 lub 8 jednostek wirusa (do każdego odczynu należy wykonać miareczkowanie HA w celu potwierdzenia obecności wymaganej liczby jednostek hemaglutynujących).
j) Ważność wyników jest uzależniona od uzyskania miana poniżej 23 w przypadku 23 jednostek HA i 22 w przypadku 22 jednostek HA w kontrolnej surowicy negatywnej i miana jednego rozcieńczenia bezpośrednio wyższego lub niższego od znanego miana kontrolnej surowicy pozytywnej.
3. Interpretacja testów
Użyty antygen powinien oddziaływać na poziomie, który uważany jest jako pozytywny w surowicy:
— dla czterech jednostek HA miano surowicy jest pozytywne jeżeli wynosi 24 lub więcej, dla ośmiu jednostek HA miano surowicy jest pozytywne jeżeli wynosi 23 lub więcej.