RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 113,

a także mając na uwadze, co następuje:

protokoły i załączniki1 w sprawie definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej w zakresie stosowania preferencyjnych uzgodnień taryfowych udzielanych przez Wspólnotę w odniesieniu do przywozu z państw trzecich, wyłączają ze swojego zakresu niektóre produkty mineralne oraz niektóre produkty przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych, w szczególności w odniesieniu do definicji pojęcia „produkty pochodzące”;

w przypadku wszystkich takich produktów przywożonych w ramach preferencyjnych uzgodnień taryfowych, Państwa Członkowskie Wspólnoty definiują pojęcie „produkty pochodzące” zgodnie z własnymi przepisami krajowymi;

rynek wewnętrzny będzie obejmował przestrzeń bez granic wewnętrznych, w którym, między innymi, zapewniony jest swobodny przepływ towarów; dlatego niezbędne jest zapewnienie jednolitego wprowadzania w życie przepisów dotyczących definicji pojęcia „produkty pochodzące” mającego zastosowanie do niektórych produktów mineralnych oraz do niektórych produktów przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych w ramach preferencyjnych uzgodnień taryfowych udzielanych przez Wspólnotę państwom trzecim;

w przypadku wyżej wymienionych produktów powinny zostać zdefiniowane warunki, na podstawie których produkty te nabywają status pochodzenia do celów preferencyjnych uzgodnień taryfowych określonych powyżej,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów wprowadzenia w życie przepisów odnoszących się do preferencyjnych uzgodnień taryfowych udzielanych przez Wspólnotę w odniesieniu do niektórych produktów mineralnych oraz niektórych produktów przemysłu chemicznego lub przemysłów pokrewnych, wymienionych w Załączniku, pochodzących z Algierii, Austrii, Cypru, Czechosłowacji, Egiptu, Wysp Owczych, Finlandii, Węgier, Islandii, Izraela, Jordanii, Libanu, Malty, Maroka, Norwegii, Polski, Szwecji, Szwajcarii, Syrii, Tunezji oraz krajów AKP (zwanych dalej „krajami lub terytoriami korzystającymi”), za produkty pochodzące z jednego z takich krajów lub terytoriów korzystających uważa się:

a) produkty całkowicie uzyskane w kraju lub na terytorium korzystającym;

b) produkty uzyskane w kraju lub na terytorium korzystającym, przy produkcji których wykorzystano produkty inne niż te określone w lit. a) (zwane dalej „materiałami niepochodzącymi”), pod warunkiem, że dane materiały zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 3.

Artykuł 2

Do celów art. 1 lit. a) za całkowicie uzyskane w kraju lub na terytorium korzystającym uważa się:

a) produkty ropopochodne wydobyte z ich ziemi lub dna morskiego tego kraju lub terytorium;

b) produkty ropopochodne wydobyte z dna morskiego lub spod ziemi dna morskiego, poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że dany kraj lub terytorium korzystające ma, do celów eksploatacji, wyłączne prawo do tego dna lub ziemi;

c) produkty ropopochodne wytworzone w takim kraju lub terytorium wyłącznie z produktów określonych w lit. a) i b).

Artykuł 3

Do celów art. 1 lit. b) materiały niepochodzące uważa się za materiały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu, jeżeli uzyskane produkty wyszczególnione w kolumnach 1 i 2 wykazu znajdującego się w Załączniku spełniają warunki ustanowione w kolumnie 3.

Artykuł 4

Do celów kodów HS ex 2707, 2713-2715, ex 2901, ex 2902 oraz ex 3403, przedstawionych w kolumnie 1 Załącznika, proste czynności, takie jak oczyszczanie, przelewanie, odsalanie, odwadnianie, filtrowanie, barwienie, znakowanie, otrzymywanie danej zawartości siarki jako rezultat mieszania produktów o różnej zawartości siarki, jakakolwiek kombinacja tych czynności lub czynności podobnych nie nadaje pochodzenia.

Artykuł 5

1. Jeżeli przepisy protokołów i załączników dotyczące definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej w zakresie stosowania preferencyjnych uzgodnień taryfowych udzielanych przez Wspólnotę krajowi lub terytorium korzystającemu nie były dotąd stosowane w odniesieniu do produktów określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, bez uszczerbku dla art. 1 oraz ust. 2 niniejszego artykułu, przepisy te stosuje się mutatis mutandis do takich produktów.

2. W rozumieniu przepisów określonych w ust. 1, takie produkty wymienione w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, które są transportowane za pomocą rurociągów przez terytorium inne niż kraj lub terytorium korzystające, także uważa się za transportowane bezpośrednio z kraju lub terytorium korzystającego z wywozu do Wspólnoty.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 1993 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 grudnia 1992 r.

W imieniu Rady

D. HURD

Przewodniczący