Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2013-07-01 do 2022-01-18
Wersja archiwalna od 2013-07-01 do 2022-01-18
archiwalny
Alerty
DYREKTYWA RADY
z dnia 16 grudnia 1991 r.
w sprawie wzajemnego uznawania krajowych patentów żeglarskich uprawniających do przewozu rzeczy i osób żeglugą śródlądową
(91/672/EWG)
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2013 r., Nr 158, poz. 356) Pokaż wszystkie zmiany
Alerty
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 75,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (3),
a także mając na uwadze, co następuje:
właściwe jest ustanawianie wspólnych przepisów dotyczących prowadzenia statków żeglugi śródlądowej we Wspólnocie;
właściwe jest osiągnięcie w pierwszym rzędzie wzajemnego uznawania krajowych patentów żeglarskich uprawniających do przewożenia towarów i osób żeglugą śródlądową w celu wspierania swobodnej żeglugi śródlądowej we Wspólnocie;
do celów żeglugi na niektórych drogach śródlądowych może być wymagane spełnienie dodatkowych wymagań w zakresie znajomości lokalnego położenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Do celów niniejszej dyrektywy krajowe patenty żeglarskie uprawniające do przewozu towarów i osób żeglugą śródlądową, określone w załączniku I, są dzielone w następujący sposób:
Grupa A: patenty żeglarskie ważne na wodnych drogach o charakterze morskim, określonych w załączniku II,
Grupa B: patenty żeglarskie ważne na pozostałych wodnych drogach Wspólnoty, z wyjątkiem rzek Ren, Lek i Waal.
Artykuł 2
Z zastrzeżeniem przepisów art. 3 ust. 5, patent żeglarski uprawniający do prowadzenia statków poruszających się po
Renie, wydany zgodnie z poprawioną Konwencją Żeglugi na Renie uprawnia do żeglugi po wszystkich drogach wodnych Wspólnoty.
Artykuł 3
1. Nadal ważne patenty żeglarskie, wymienione w załączniku I grupa A, są uznawane przez wszystkie Państwa Członkowskie za patenty ważne, uprawniające do żeglugi po wodnych drogach śródlądowych o charakterze morskim, wymienionych w załączniku I grupa B, w taki sposób, jak gdyby patenty te zostały wydane przez same Państwa Członkowskie.
2. Nadal ważne patenty żeglarskie, wymienione w załączniku I grupa B, są wzajemnie uznawane przez Państwa Członkowskie za patenty ważne, uprawniające do żeglugi po wodnych drogach śródlądowych z wyjątkiem tych, dla których wymagany jest patent uprawniający do żeglugi po Renie lub które wymienione są w załączniku II, w taki sposób, jak gdyby patenty te zostały wydane przez same Państwa Członkowskie.
3. Dla uznania przez Państwo Członkowskie patentu żeglarskiego, wymienionego w załączniku I grupa A lub B, mogą być stawiane takie same wymogi dotyczące minimalnego wieku, jakie obowiązują w danym Państwie Członkowskim w przypadku wydawania patentu żeglarskiego tej samej grupy.
4. Uznanie przez Państwo Członkowskie patentu żeglarskiego może być ograniczone do tych samych kategorii statków, dla których określony patent jest ważny w Państwie Członkowskim, które go wydało.
5. Z zastrzeżeniem konsultacji z Komisją i pozostałymi Państwami Członkowskimi, Państwo Członkowskie może wymagać, aby do celów żeglugi na niektórych drogach wodnych innych niż wodne drogi śródlądowe o charakterze morskim żeglarze z innych Państw Członkowskich spełniali dodatkowe wymagania dotyczące znajomości lokalnego położenia, równoważne do tych, jakie muszą spełnić żeglarze tego Państwa Członkowskiego.
6. Niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich do wymagania dodatkowych umiejętności od żeglarzy prowadzących statki przewożące na jego terytorium substancje niebezpieczne.
Państwa Członkowskie uznają patent wydany zgodnie z numerem 10 170 AD NR jako dowód takich umiejętności.
Artykuł 4
W razie potrzeby Komisja dostosowuje wykaz patentów znajdujący się w załączniku I do niniejszej dyrektywy. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, między innymi poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 7 ust. 2.
Artykuł 5
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, na wniosek Komisji przedłożony nie później niż do dnia 31 grudnia 1993 r. wydaje, nie później niż do dnia 31 grudnia 1994 r., decyzję w sprawie wspólnych przepisów dotyczących prowadzenia statków przewożących towary i osoby żeglugą śródlądową.
Artykuł 6
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 1 stycznia 1993 r. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
Wymienione środki powinny zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to powinno towarzyszyć ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia są określane przez Państwa Członkowskie.
Artykuł 7
1. Komisja jest wspierana przez komitet.
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.
Artykuł 8
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 grudnia 1991 r.
|
|
(1) Dz.U.C 120 z 7.5.1988, str. 7.
(2) Dz.U.C 12 z 16.1.1989, str. 41.
(3) Dz.U.C 318 z 12.12.1988, str. 18.
Alerty
ZAŁĄCZNIK I
WYKAZ KRAJOWYCH PATENTÓW ŻEGLARSKICH UPRAWNIAJĄCYCH DO PRZEWOŻENIA TOWARÓW I OSÓB ŻEGLUGĄ ŚRÓDLĄDOWĄ, OKREŚLONYCH W ART. 1 NINIEJSZEJ DYREKTYWY [1]
GRUPA A: Patenty żeglarskie ważne na wodnych drogach o charakterze morskim, wymienionych w załączniku II
Królestwo Belgii
— „Brevet de conduite A" (arrêté royal no. du..)/„Vaarbrevet A (Koninklijk Besluit nr....van..)".
Republika Federalna Niemiec
— „Schifferpatent", dodatkowo ważny na „Seeschiffahrtsstraßen" (Binnenschifferpatentverord-nung z dnia 7 grudnia 1981 r.).
Republika Francuska
— Certificat général de capacité de catégorie „A" wraz z pieczęcią, która zaświadcza o ważności patentu na drogach wodnych grupy A (strefa żeglugi 2 do celów dyrektywy 82/714/EW,(1) (décret du 23 julliet 1991, Journal Officiel du 28 julliet 1991),
— „Certificats spéciaux de capacité" wraz z pieczęcią, która zaświadcza o ważności patentu na drogach wodnych Grupy A (strefa żeglugi 2 do celów dyrektywy 82/714/EWG) (décret du 23 julliet 1991, Journal Officiel du 28 julliet 1991).
Królestwo Niderlandów
— „Groot Vaarbewijs II" (Binnenschepenwet, Staatsblad 1981, nr. 678).
Republika Finlandii
— LaivurinkirjaSkepparbrev,
— Kuljettajankirja IFörarbrev I.
Królestwo Szwecji
— Bevis om behörighet som skeppare B,
— Bevis om behörighet som skeppare A,
— Bevis om behörighet som styrman B,
— Bevis om behörighet som styrman A,
— Bevis om behörighet som sjökapten.
Republika Węgierska
— Hajóskapitányi bizonyítvány (patent kapitana),
— Hajóvezetői „A” bizonyítvány (patent A prowadzącego łódź) (zgodnie z dekretem nr 15/2001 (IV. 27.) KöViM Ministra Transportu oraz Gospodarki Wodnej w sprawie patentów w żegludze).
Rzeczpospolita Polska
— Patent żeglarski kapitana żeglugi śródlądowej - kategorii A (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 stycznia 2003 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg statków żeglugi śródlądowej).
Rumunia:
— brevet de căpitan fluvial categoria A (patent kapitana żeglugi śródlądowej — kategorii A) (zgodnie z zarządzeniem Ministra Robót Publicznych, Transportu i Mieszkalnictwa nr 984/04.07.2001 zatwierdzającym rozporządzenie w sprawie wydawania krajowych patentów dla członków załóg statków żeglugi śródlądowej, M.Of., str. I, nr 441/6.VIII.2001).
GRUPA B: Patenty żeglarskie ważne na pozostałych wodnych drogach z wyjątkiem rzek Ren, Lek i Waal
Królestwo Belgii
— „Brevet de conduite B" (arrêté royal n°... du...)/„Vaarbrevet B (Koninklijk Besluit nr....van...)".
Republika Federalna Niemiec
— „Schifferpatent" („Binnenschifferpatentverordnung" z dnia 7 grudnia 1981 r.).
Republika Francuska
— Certificat général de capacité de catégorie „A", bez pieczęci, która zaświadcza o ważności patentu na drogach wodnych Grupy A (strefa żeglugi 2 do celów dyrektywy 82/714/EWG) (décret du 23 julliet 1991, Journal Officiel du 28 julliet 1991),
— „Certificats spéciaux de capacité" bez pieczęci, która zaświadcza o ważności patentu na drogach wodnych Grupy A (strefa żeglugi 2 do celów dyrektywy 82/714/EWG) (décret du 23 julliet 1991, Journal Officiel du 28 julliet 1991).
Królestwo Niderlandów
— „Groot Vaarbewijs I" (Binnenschepenwet, Staatsblad 1981, nr. 678).
Republika Austrii
— Kapitänspatent A,
— Schiffsführerpatent A.
Republika Finlandii
— LaivurinkirjaSkepparbrev,
— Kuljettajankirja IFörarbrev I.
Królestwo Szwecji
— Bevis om behörighet som skeppare B,
— Bevis om behörighet som skeppare,
— Bevis om behörighet som styrman B,
— Bevis om behörighet som styrman,
— Bevis om behörighet som sjökapten.
Republika Czeska
— Průkaz způsobilosti kapitána a průkaz způsobilosti kormidelníka (Ustawa z dnia 25 maja 1995 r. o żegludze śródlądowej (114/1995 Sb.) oraz dekret Ministerstwa Transportu z dnia 14 września 1995 w sprawie osobistych uprawnień do prowadzenia i pilotowania statków (224/1995 Sb.)).
Republika Estońska
— Siseveelaeva laevajuhi diplom.
Republika Litewska
— Vidaus vandenų transporto specialisto laipsnio diplomas (zatwierdzone rozporządzeniem nr 161 z15 maja 2001 r. Ministra Transportu i Łączności w sprawie zasad wydawania dyplomów oraz patentów kwalifikacji dla specjalistów wewnętrznego transportu wodnego).
Republika Węgierska
— Hajóskapitányi bizonyítvány (patent kapitana),
— Hajóvezetői „A” bizonyítvány (patent A prowadzącego łódź) (zgodnie z dekretem nr 15/2001 (IV.27.) KöViM Ministra Transportu oraz Gospodarki Wodnej w sprawie patentów w żegludze).
Rzeczpospolita Polska
— Patent żeglarski kapitana żeglugi śródlądowej - kategorii B (boatmaster's B certificate) (zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 23 stycznia 2003 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg statków żeglugi śródlądowej).
Republika Słowacka
— Lodný kapitán I. triedy,
— Lodný kapitán II. triedy,
— (Dekret Ministerstwa Transportu, Poczty i Telekomunikacji Republiki Słowackiej 182/2001 Z.z. ustanawiający szczegółowe zasady dotyczące wymogów kwalifikacji oraz weryfikacji uprawnień zawodowych członków załóg statków oraz prowadzących małe łodzie (w związku z art. 30 ust. 7 oraz art. 31 ust. 3 ustawy 338/2000 Z.z. o żegludze śródlądowej oraz zmianach niektórych ustaw)).
Republika Bułgarii:
— Свидетелство за правоспособност »Капитан вътрешно плаване« (patent kapitana w żegludze śródlądowej)
— Свидетелство за правоспособност »Щурман вътрешно плаване« (patent oficera wachtowego w żegludze śródlądowej) (Наредба № 6 от 25.7.2003 г. на министъра на транспорта и съобщенията за компетентност на морските лица в Република България, обн. ДВ, бр.83 от 2003 г. zgodnie z zarządzeniem Ministra Transportu i Komunikacji nr 6 z dnia 25 lipca 2003 r. w sprawie uprawnień żeglarskich w Republice Bułgarii, DV nr 83/2003).
Rumunia
— brevet de căpitan fluvial categoria B (patent kapitana żeglugi śródlądowej — kategorii B) (zgodnie z zarządzeniem Ministra Robót Publicznych, Transportu i Mieszkalnictwa nr 984/04.07.2001 zatwierdzającym rozporządzenie w sprawie wydawania krajowych patentów dla członków załóg statków żeglugi śródlądowej, M.Of., str. I, nr 441/6.VIII.2001).
Republika Chorwacji:
— Svjedodžba o stručnoj osposobljenosti/Befähigungszeugnis
Zapovjednik - vrsta A/Schiffsführer – Klasse A
(Świadectwo kwalifikacji zawodowych – Patent żeglarski kapitana żeglugi śródlądowej – kategorii A)
— Svjedodžba o stručnoj osposobljenosti/Befähigungszeugnis
Zapovjednik - vrsta B/Schiffsführer – Klasse B
(Świadectwo kwalifikacji zawodowych – Patent żeglarski kapitana żeglugi śródlądowej – kategorii B)
(zgodnie z rozporządzeniem o tytułach i kwalifikacjach zawodowych członków załogi statków, Dziennik Ustaw nr 73/09)
|
|
(1) Dz.U. L 301 z 28.10.1982, str. 1.
ZAŁĄCZNIK II
WYKAZ WODNYCH DRÓG O CHARAKTERZE MORSKIM, OKREŚLONYCH W ART. 2 NINIEJSZEJ DYREKTYWY
Królestwo Belgii
Maritime Scheldt.
Republika Federalna Niemiec
Strefy 1 i 2 załącznika I do dyrektywy 82/714/EWG.
Królestwo Niderlandów
Dollard, Eems, Waddenzee, IJsselmeer, Wschodni i Zachodni Scheldt.
Rzeczpospolita Polska
Strefa 1 oraz Strefa 2 załącznika II do dyrektywy 82/714/EWG, z wyjątkiem zbiornika Włocławskiego oraz jezior Śniardwy, Niegocin i Mamry.
Republika Finlandii
Saimaan kanavaSaima kanal,
Saimaan vesistöSaimens vattendrag.
Królestwo Szwecji
Trollhätte kanal i Göta älv, Jezioro Vänern, Jeziora Mälaren, Södertälje kanal, Falsterbo kanal, Sotenkanalen.
Rumunia
Dunaj: od Brăila (na 175 km) do Morza Czarnego na rzece Sulina.
[1] Załącznik I w brzmieniu ustalonym przez art. 1 dyrektywy Rady 2013/22/UE z dnia 13 maja 2013 r. dostosowującej niektóre dyrektywy w dziedzinie polityki transportu w związku z przystąpieniem Republiki Chorwacji (Dz.Urz.UE L 158 z 10.06.2013, str. 356). Zmiana weszła w życie 1 lipca 2013 r.
