RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 42 i 43,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 804/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych1, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3879/892, w szczególności jego art. 5c ust. 6, art. 6 ust. 6 i art. 7 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny3, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1249/894,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 822/87 z dnia 16 marca 1987 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina5, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1325/906, w szczególności jego art. 13 ust. 1 i 4, art. 16 ust. 7 i art. 80,

uwzględniając wniosek Komisji7,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego8,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego9,

a także mając na uwadze, co następuje:

Wspólnota przyjęła zbiór przepisów wprowadzających wspólną politykę rolną;

od czasu zjednoczenia Niemiec, prawo wspólnotowe stosuje się w całości na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej;

w celu ułatwienia integracji gospodarki rolnej na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej ze wspólną polityką rolną, była Niemiecka Republika Demokratyczna stosowała we własnym zakresie niektóre ze wspólnych przepisów rolnych od dnia 11 lipca 1990 r.;

jednakże, niektóre dostosowania muszą być wprowadzone w ustawodawstwie rolnym Wspólnoty, w celu uwzględnienia szczególnych warunków terytorium, o którym mowa;

odstępstwa przewidziane w tym zakresie powinny mieć co do zasady charakter tymczasowy i powodować możliwie najmniejsze zakłócenia w funkcjonowaniu wspólnej polityki rolnej oraz dążeniu do osiągnięcia celów określonych w art. 39 Traktatu;

w celu stabilizacji rynków produktów, które występują w nadmiarze, wprowadza się środki w kilku sektorach; należy określić zakres stosowania tych środków na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej;

w większości sektorów, do których ma to zastosowanie, maksymalne gwarantowane ilości przestają obowiązywać nie później niż z końcem 1991/92 roku gospodarczego; ze względu na to, że obecnie dostępne dane na temat konsumpcji na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej są niekompletne, maksymalne gwarantowane ilości należy utrzymać na niezmienionym poziomie przez pozostały okres ich obowiązywania; wobec powyższego nie powinno się brać pod uwagę produkcji z terytorium, o którym mowa, w momencie ustalania produkcji Wspólnoty; jednakże, całkowita produkcja Niemiec w każdym sektorze, którego to dotyczy, musi podlegać specjalnym zasadom w przypadku przekroczenia maksymalnej gwarantowanej ilości ustanowionej dla niniejszego sektora;

niektóre warunki interwencji winny być dostosowane tak, by uwzględniały warunki specyficzne produkcji i strukturę gospodarstw rolnych na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej;

stosowanie uzgodnień w celu kontrolowania produkcji mleka nie może zagrażać restrukturyzacji gospodarstw rolnych na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej; należy zachować pewną elastyczność w odniesieniu do tych uzgodnień; jednakże, taka elastyczność powinna być stosowana wyłącznie w stosunku do gospodarstw położonych na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej; należy również podjąć środki w celu zapewnienia, że dodatkowe kontyngenty cukru przeznaczone dla Niemiec mają zastosowanie wyłącznie w rolnictwie na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej;

w przypadku gdy zostaną ustalone ogólne gwarantowane kontyngenty mleczne dla terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej, należy ustanowić przepis, zgodnie z którym zostanie wprowadzona 3% redukcja podobna do tej, którą zastosowano we Wspólnocie w 1986 r. w celu uwzględnienia trendów na rynku mleka; producentom, których to dotyczy należy przyznać rekompensatę z tytułu takiej redukcji, podobną do tej, jaką przyznano innym producentom Wspólnoty na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1336/86 z dnia 6 maja 1986 r. ustalającego rekompensatę za ostateczne zaprzestanie produkcji mleka10, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 841/8811;

rozporządzenie (EWG) nr 775/8712, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3882/8913, przewiduje tymczasowe zawieszenie części ilości referencyjnych określonych w art. 5c ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 804/68; wraz z wprowadzeniem we Wspólnocie ustalonej rekompensaty, stworzono możliwość, zgodnie z którą zawieszenie miałoby zacząć obowiązywać po trzech latach funkcjonowania systemu i przez okres dwóch lat; producenci na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej muszą zostać objęci odpowiednim zawieszeniem ilości referencyjnych; jednakże takie zawieszenie zostanie wprowadzone na tym terytorium w formie jednorazowego działania w pierwszym roku stosowania systemu, w celu uniknięcia dodatkowych wydatków związanych ze zbyciem przetworów mlecznych;

największe oszczędności powinny zostać wzięte pod uwagę przy ustalaniu poziomu rekompensat z tytułu zawieszenia ilości referencyjnych na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej;

w celu ułatwienia zmian strukturalnych w sektorze rolnym na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej, wśród nich między innymi tworzenia gospodarstw rodzinnych oraz reorganizacji gospodarstw spółdzielczych, należy wprowadzić tymczasowe zmiany do przepisów w sprawie przyspieszania dostosowania strukturalnego w kontekście reformy wspólnej polityki rolnej (cel 5a); niezbędne dostosowania do przepisów odnoszących się do innych celów strukturalnych są przewidziane w oddzielnym rozporządzeniu;

środki mające na celu poprawę efektywności struktur rolnych na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej będą w niektórych przypadkach podejmowane stopniowo, w celu zapobiegania powstawaniu nagłych sytuacji konfliktowych zarówno w sferze stosunków społecznych i zatrudnienia, jak i równowagi w obszarach wiejskich i regionach;

restrukturyzacja rolnictwa na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej wymaga zastosowania specjalnych środków opracowanych nie tylko w celu reorganizacji gospodarstw spółdzielczych, lecz także ułatwienia rolnikom nabywania na własność środków produkcji; jednakże środki te powinny w możliwie jak największym stopniu opierać się na koncepcjach i kryteriach przyjętych przez Wspólnotę, tak aby stanowiły bodziec dla wolnej konkurencji i przeciwdziałały powstaniu monopoli;

przyjęcie zasad wspólnej polityki rolnej na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej spowodowało gwałtowny i odczuwalny spadek dochodów producentów, których to dotyczy; Republika Federalna Niemiec winna mieć prawo tymczasowego wprowadzania systemu pomocy krajowej, aby częściowo zrekompensować straty wynikające ze zmniejszenia dochodów;

na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 855/84 z dnia 31 marca 1984 r. w sprawie obliczania i zniesienia pieniężnych kwot wyrównawczych w odniesieniu do niektórych produktów rolnych14, zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1004/8415, Republika Federalna Niemiec jest upoważniona do przyznawania specjalnej pomocy niemieckim producentom, w celu zrekompensowania spadku dochodów w wyniku dostosowania reprezentatywnego kursu w 1984 r.;

należy ustanowić przepisy dotyczące zapasów produktów znajdujących się na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej w dniu zjednoczenia Niemiec; właściwe jest, aby Wspólnota przejęła państwowe publiczne zapasy interwencyjne według ich obniżonej wartości, zgodnie z przepisami art. 8 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1883/78 z dnia 2 sierpnia 1978 r. ustanawiającego ogólne reguły finansowania interwencji przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, Sekcja Gwarancji16, ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 787/8917; koszty wynikające z takiego obniżenia wartości zostaną poniesione przez Republikę Federalną Niemiec; w odniesieniu do istniejących zapasów prywatnych, każdy zapas przekraczający normalną ilość zapasów musi zostać zbyty przez Republikę Federalną Niemiec na jej koszt; Komisja zapewni, że te poziomy zapasów są określane na podstawie obiektywnych kryteriów i w możliwie najbardziej przejrzysty sposób;

informacje dotyczące sytuacji gospodarstw rolnych na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej są niewystarczające, aby zakres dostosowania i odstępstw określić w sposób ostateczny; biorąc pod uwagę rozwój sytuacji, należy ustanowić przepis dopuszczający stosowanie procedury uproszczonej, zgodnie z art. 145 tiret trzecie Traktatu tak, aby środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mogły zostać w miarę potrzeby dostosowane i uzupełnione;

integracja terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej ze Wspólnotą, która wymaga przyjęcia pilnych środków przejściowych w sektorze rolnym, spowoduje nowe i poważne trudności dla niektórych Państw Członkowskich będących ciągle w okresie przejściowym, w związku z tym problem ten winien być rozwiązany;

podjęcie środków ochronnych może być niezbędne w razie poważnych trudności mogących zagrozić celom określonym w art. 39 Traktatu; należy określić warunki, w jakich takie środki mogą być niezbędne;

niniejsze rozporządzenie nie obejmuje ustawodawstwa w zakresie produktów roślinnych, pasz dla zwierząt, zagadnień weterynaryjnych i zootechnicznych, dyrektyw w sprawie harmonizacji ustawodawstwa rolnego dotyczącego zasad rybołówstwa; wymienione dziedziny będą przedmiotem oddzielnych przepisów;

należy opracować dokładne dane statystyczne odnoszące się do rolnictwa na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej, w szczególności do potencjału produkcyjnego, jakości i możliwych rynków zbytu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. W celu zapewnienia harmonijnej integracji gospodarki rolnej na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej ze wspólną polityką rolną, niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy przejściowe i dostosowania wymagane z punktu widzenia przepisów wspólnej polityki rolnej.

2. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

- produktów rolnych wymienionych na wykazie stanowiącym załącznik II do Traktatu,

- towarów uzyskanych w wyniku przetwarzania produktów rolnych i określonych w rozporządzeniu (EWG) nr 3033/8018, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr1436/9019, oraz w rozporządzeniu (EWG) nr 2783/7520, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 4001/8721.

Niniejsze rozporządzenie nie obejmuje:

- dyrektyw w sprawie zdrowia roślin, nasion, materiału rozmnożeniowego i pasz dla zwierząt oraz prawodawstwa weterynaryjnego i zootechnicznego objętego dyrektywą 90/654/EWG22,

- dyrektyw w sprawie harmonizacji prawodawstwa rolnego objętego dyrektywą 90/650/EWG23,

- produktów objętych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3796/81 z dnia 29 grudnia 1981 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa24, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 2886/8925.

Artykuł 2

Dostosowania i środki przejściowe określone w art. 1 są wymienione w załącznikach I-XVI.

Artykuł 3

1. Dla osiągnięcia celu określonego w art. 1 ust. 1, środki wymagane w związku z uzupełnieniem i dostosowaniem przepisów zawartych w niniejszym rozporządzeniu mogą być przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8

2. Uzupełnienie i dostosowanie środków winno być przeprowadzone w taki sposób, aby zapewnić spójne stosowanie przepisów rolnych na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej, przy uwzględnieniu szczególnych okoliczności i wyjątkowych trudności napotykanych w praktyce.

Muszą być one zgodne z ogólnym programem i podstawowymi zasadami przepisów rolnych i przepisami niniejszego rozporządzenia.

3. Środki określone w ust. 1, mogą być podejmowane do dnia 31 grudnia 1992 r. Mają one zastosowanie tylko do tej daty.

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 768/89 z dnia 21 marca 1989 r. ustanawiającego system pomocy przejściowej w odniesieniu do dochodów rolniczych26, Komisja może upoważnić Republikę Federalną Niemiec do wprowadzenia na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej systemu pomocy mającej na celu wyrównanie strat w dochodach z działalności rolniczej na tym terytorium w wyniku przejścia na wspólną politykę rolną. Pomoc musi się zmniejszać i być ograniczona w czasie. Może być przyznawana nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1983 r.

Przepisy procedury przewidzianej w art. 93 ust. 3 Traktatu stosują się do pomocy wprowadzonej na mocy akapitu pierwszego. Dokonując oceny takiej pomocy, Komisja zapewni, że wpływ tej pomocy na handel jest możliwie jak najmniejszy i że zapewnione jest harmonijne przejście na wspólną politykę rolną.

Niniejszy artykuł stosuje się wyłącznie do pomocy notyfikowanej Komisji nie później niż dnia 30 czerwca 1992 r.

Artykuł 5

1. Do dnia 31 grudnia 1992, w razie poważnych trudności mogących narazić cele art. 39 Traktatu lub w razie wystąpienia trudności mogących spowodować poważne pogorszenie się regionalnej sytuacji gospodarczej w wyniku zjednoczenia Niemiec, każde Państwo Członkowskie może złożyć wniosek o zezwolenie na przyjęcie środków ochronnych w celu przywrócenia równowagi sytuacji lub dostosowania danego sektora.

2. Jeżeli dojdzie do sytuacji określonej w ust. 1, Komisja, na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, może podjąć decyzję, z zastrzeżeniem zgodności z Traktatem, o wprowadzeniu wszelkich niezbędnych środków, o których powiadomi Państwa Członkowskie i które będą obowiązywać ze skutkiem natychmiastowym. Jeżeli Komisja otrzyma wniosek od Państwa Członkowskiego, które odczuwa lub odczuje skutki poważnych zaburzeń, podejmuje decyzję w ciągu 24 godzin od chwili otrzymania takiego wniosku.

3. Każde Państwo Członkowskie może odwołać się do Rady w związku z środkami podjętymi przez Komisję w terminie trzech dni roboczych od daty notyfikacji. Rada zbiera się bezzwłocznie. Rada może większością kwalifikowaną zmienić lub uchylić środki, o których mowa.

4. Środki przewidziane w ust. 1-3 stosuje się tylko do dnia 31 grudnia 1993 r.

Artykuł 6

1. Wspólnota przejmuje zapasy agencji interwencyjnej byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej w dniu zjednoczenia Niemiec, według wartości ustalonej zgodnie z art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 1883/78.

2. Wyżej wymienione zapasy są przejmowane wyłącznie pod warunkiem, że interwencja publiczna w odniesieniu do produktów, o których mowa jest przewidziana w przepisach wspólnotowych i że zapasy spełniają wspólnotowe wymogi jakości, zgodnie ze zmianą wprowadzoną niniejszym rozporządzeniem.

3. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

Artykuł 7

1. Każdy prywatny zapas produktu, objętego rozporządzeniem w sprawie organizacji wspólnego rynku produktów rolnych, pozostających w swobodnym obrocie na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej w dniu zjednoczenia Niemiec i w ilości przekraczającej tę, która może być uznana za stanowiącą normalny zapas z przeniesienia, musi zostać rozdysponowany przez Republikę Federalną Niemiec na jej koszt i stosownie do przepisów, które należy ustanowić zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 2. Pojęcie normalnego zapasu z przeniesienia określa się dla każdego produktu w świetle kryteriów i celów specyficznych dla każdej organizacji rynku.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 8.

Artykuł 8

Ilekroć jest mowa o niniejszym artykule, przyjmuje się środki zgodnie z procedurą ustanowioną w:

- art. 38 rozporządzenia 136/66/EWG27, ostatnio zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 2902/8928, lub, gdy sytuacja tego wymaga, odpowiednich artykułach innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków rolnych,

- artykule przewidującym szczegółowe zasady stosowania w innym wspólnym przepisie rolnym, lub

- art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 729/7029, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 2048/8830, dla przypadku, określonego w art. 6 ust. 3.

Artykuł 9

1. Uzgodnienia na szczeblu krajowym, dotyczące ograniczania produkcji mleka, przyjęte przez byłą Niemiecką Republikę Demokratyczną muszą być utrzymane do dnia 31 marca 1991 r.

Art. 5c rozporządzenia (EWG) nr 804/68 nie ma zastosowania na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej do dnia 1 kwietnia 1991. Ilości referencyjne mogą być przeznaczone tymczasowo na kolejny, ósmy okres 12 miesięcy, pod warunkiem, że ilość w ten sposób przydzielona we wskazanym okresie nie zostanie zmieniona.

Rozporządzenie (EWG) nr 1079/7731 nie stosuje się do terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej w roku gospodarczym 1990/91. Krajowy system pobierania opłat z tytułu współodpowiedzialności, ustanowiony przez byłą Niemiecką Republikę Demokratyczną, musi być utrzymany w określonym roku gospodarczym.

2. Art. 27-51 rozporządzenia (EWG) nr 822/87, stosują się tylko do terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej począwszy od dnia 1 września 1991 r.

Artykuł 10

Republika Federalna Niemiec notyfikuje Komisji, w możliwie jak najkrótszym terminie, środki wprowadzone w zastosowaniu uprawnień przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Komisja powiadamia Państwa Członkowskie na właściwym forum.

Z chwilą upływu terminów obowiązywania środków przejściowych Republika Federalna Niemiec opracuje sprawozdanie z ich stosowania; sprawozdanie jest przedkładane Komisji, która przesyła je do pozostałych Państw Członkowskich.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1991 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 grudnia 1990 r.

W imieniu Rady

G. DE MICHELIS

Przewodniczący