Wskaźnik jakości genetycznej czystorasowych owiec i kóz można obliczyć stosując jedną z następujących metod albo ich kombinację. Wszystkie dane pochodzące z wyników badań i wyniki końcowe muszą być dostępne dla właściwych władz.

I. Badanie wydajności

1. Badanie wydajności na stacji

a) Należy podać nazwę organu odpowiedzialnego za stację i nazwę organu odpowiedzialnego za obliczenie i podanie tych wyników do wiadomości publicznej.

b) Należy podać plan badania.

c) Należy wyraźnie podać następujące informacje:

— warunki przyjęcia na stację, w szczególności maksymalny wiek albo waga młodych zwierząt hodowlanych na początku badania i ilość zwierząt,

— długość okresu badania na stacji albo waga końcowa,

— rodzaj diety i system karmienia.

d) Należy podać odnotowane cechy (na przykład: waga żywa, przetwarzanie paszy w organizmie zwierzęcym, estymator budowy ciała, produkcja mleczna, skład mleka, jakość produkcji wełny albo jakiekolwiek inne odpowiednie dane).

e) Metoda stosowana do oceny jakości genetycznej musi być naukowo dopuszczalna, zgodnie z przyjętymi zasadami zootechnicznymi. Wskaźnik jakości genetycznej badanych zwierząt hodowlanych musi zostać podany jako wartość hodowlana albo zsynchronizowane porównanie w odniesieniu do każdej cechy.

2. Badanie wydajności w gospodarstwie

Badanie wydajności można wykonać w gospodarstwie pod warunkiem, że na zakończenie badania można obliczyć wskaźnik jakości genetycznej zgodnie z przyjętymi zasadami zootechnicznymi.

II Rejestr mleczny i ocena jakości genetycznej samic pod względem cech mlecznych

1. Należy podać nazwę organu albo władzy odpowiedzialnej za badania i nazwę organu odpowiedzialnego za obliczenie i podanie wyników do wiadomości publicznej.

2. Należy podać plan badania.

3. Należy podać cechy zarejestrowane zgodnie z normami przewidzianymi przez Międzynarodowy Komitet ds. rejestrowania produktywności zwierząt mlecznych (na przykład produkcja mleczna, skład mleka albo jakiekolwiek inne odnośne dane).

4. Rejestry mleczne stosowane do wyznaczenia jakości genetycznej samic muszą:

— odnosić się do okresu czasu odpowiadającego normie przewidzianej przez Międzynarodowy Komitet ds. rejestrowania produktywności zwierząt mlecznych;

— być dostosowane pod względem istotnego wpływu środowiska.

5. Stosowana metoda oceny jakości genetycznej musi być naukowo dopuszczalna, zgodnie z przyjętymi zasadami zootechnicznymi. Wskaźnik jakości genetycznej badanych zwierząt hodowlanych musi zostać podany jako wartość hodowlana albo zsynchronizowane porównanie w odniesieniu do każdej cechy.

III. Badania potomstwa i/lub zwierząt z linii bocznej

1. Należy podać nazwę organu odpowiedzialnego za badanie i nazwę organu odpowiedzialnego za obliczenie i podanie wyników do wiadomości publicznej.

2. Wskaźnik jakości genetycznej zwierzęcia hodowlanego oblicza się oceniając właściwości odpowiedniej liczby potomstwa i w miarę potrzeb zwierząt z linii bocznej w odniesieniu do:

a) produkcji mięsa lub cech hodowlanych:

— należy podać albo przytoczyć szczegółowy opis metody badawczej,

— potomstwa i/lub zwierząt z linii bocznej nie wolno traktować wybiórczo,

— wyróżnia się trzy rodzaje badań potomstwa i/lub zwierząt z linii bocznej:

(i) badania centralne w stacji badań potomstwa i/lub zwierząt z linii bocznej;

(ii) planowe badania potomstwa i/lub zwierząt z linii bocznej w gospodarstwie. Potomstwo i/lub zwierzęta z linii bocznej powinny zostać rozprowadzone wśród stad w taki sposób, żeby możliwe było dokonanie uzasadnionego porównania między zwierzętami hodowlanymi;

(iii) dane zebrane ze zidentyfikowanych tusz potomstwa i/lub zwierząt z linii bocznej;

b) cechy w odniesieniu do mleczności:

— należy podać plan badania,

— samic nie wolno traktować wybiórczo,

— przy obliczaniu wskaźnika jakości genetycznej uwzględnia się produkcję mleczną i skład mleka.

3. Potomstwo i/lub zwierzęta z linii bocznej muszą zostać wybrane w sposób bezstronny. Do oceny wskaźnika jakości genetycznej zwierząt hodowlanych należy wykorzystać wszystkie odnośne dane. Należy wyeliminować oddziaływania inne niż cechy genetyczne, stosując właściwe procedury przy wyznaczaniu wartości hodowlanej.

4. Należy podać zarejestrowane cechy (np. przyrost żywej wagi, przetwarzanie paszy w organizmie zwierzęcym, jakość tusz, produkcja mleczna, skład mleka, jakość produkcji wełny, cechy w odniesieniu do rozmnażania się, płodność, żywotność potomstwa i/lub zwierząt z linii bocznej, albo inne dane mające związek z badaniem).

5. Metoda stosowana do oceny jakości genetycznej musi być naukowo dopuszczalna, zgodnie z przyjętymi zasadami zootechnicznymi.