CZĘŚĆ 1

PRAWO WSPÓLNOTOWE

Dyrektywy

a) art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 86/364/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. dotyczącej dowodu zgodności pojazdów z dyrektywą 85/3/EWG w sprawie ciężaru, wymiarów i niektórych innych właściwości technicznych niektórych pojazdów drogowych(¹), który stanowi, że pojazdy mogą podlegać, w kwestii wspólnych norm dotyczących ciężaru, wyrywkowym kontrolom, a w kwestii wspólnych norm dotyczących wymiarów, jedynie kontrolom w przypadku, gdy zachodzi podejrzenie niezgodności z dyrektywą 85/3/EWG(²), ostatnio zmienioną dyrektywą 89/461/EWG(³) i dyrektywą 88/218/EWG(⁴) oraz z dyrektywą 88/218/EWG zmieniającą dyrektywę 85/3/EWG, która odnosi się do szeregu przepisów ustanawiających kontrole mechanicznie chłodzonych urządzeń;

b) art. 5 ust. 3 dyrektywy Rady 77/143/EWG z dnia 29 grudnia 1977 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących badań technicznych pojazdów mechanicznych i ich przyczep(⁵), zmienionej dyrektywą 88/449/EWG(⁶), który stanowi, że każde Państwo Członkowskie uzna dowód zaliczenia przez pojazd badania technicznego wystawiony w innym Państwie Członkowskim. Ten dowód uznania oznacza, że weryfikacja przez władze krajowe może być przeprowadzona w dowolnym miejscu na ich terytorium;

c) art. 2 ust. 5 dyrektywy Rady 84/647/EWG z dnia 19 grudnia 1984 r. w sprawie użytkowania pojazdów najmowanych bez kierowców w celu przewozu drogowego rzeczy(⁷), który ustanawia, że dowód zgodności z dyrektywą stanowią określone dokumenty, które muszą znajdować się w wynajętym pojeździe, tzn. umowa najmu i umowa o pracę kierowcy;

d) art. 3 ust. 2 dyrektywy Rady 65/269/EWG z dnia 13 maja 1965 r. dotyczącej ujednolicenia niektórych zasad odnoszących się do pozwoleń na przewóz drogowy rzeczy między Państwami Członkowskimi(⁸) zmienionej dyrektywami 83/572/EWG(⁹) i 85/505/EWG(¹⁰), który stanowi, że pozwolenia należy przewozić w pojeździe i okazywać na żądanie każdemu krajowemu urzędnikowi upoważnionemu do przeprowadzania kontroli;

e) art. 3 ust. 3, 4 i 5 dyrektywy Rady 76/135/EWG z dnia 20 stycznia 1976 r. w sprawie wzajemnego uznawania świadectw zdolności żeglugowej statków żeglugi śródlądowej(¹¹), zmienionej dyrektywą 78/1016/EWG(¹²), który stanowi, że świadectwo zdolności żeglugowej, świadectwa oraz pozwolenia muszą być okazywane na żądanie władz krajowych;

f) art. 17 ust. 1 dyrektywy Rady 82/714/EWG z dnia 4 października 1982 r. ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej(¹³), który stanowi, że Państwa Członkowskie mogą w dowolnym czasie skontrolować, czy statek posiada ważne świadectwo zgodne z dyrektywą;

Rozporządzenia

a) art. 9 i 10 rozporządzenia nr 117/66/EWG z dnia 28 lipca 1966 r. w sprawie wprowadzenia wspólnych reguł w odniesieniu do międzynarodowych przewozów pasażerskich autokarowych i autobusowych(¹⁴), które dają każdemu urzędnikowi upoważnionemu do kontroli, prawo do weryfikacji i kontroli świadectw i dokumentów przewidzianych w rozporządzeniu i ustanowionych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 1016/68(¹⁵), zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 2485/82(¹⁶) (świadectwo dla transportu pracowników autokarem lub autobusem; oraz rejestr list pasażerów w odniesieniu do przewozów sporadycznych).

b) art. 17 i 18 rozporządzenia Rady nr 516/72/EWG z dnia 28 lutego 1972 r. w sprawie wprowadzenia wspólnych zasad w odniesieniu do autokarowych i autobusowych połączeń wahadłowych między Państwami Członkowskimi(¹⁷), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 2778/78(¹⁸), które stanowią że pozwolenie, lista pasażerów oraz pasażerskie dokumenty podróży określone w rozporządzeniu i ustanowione w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 1172/72(¹⁹) należy przewozić w pojeździe i okazywać na żądanie każdemu urzędnikowi upoważnionemu do przeprowadzania kontroli;

c) art. 17 rozporządzenia Rady nr 517/72/EWG z dnia 28 lutego 1972 r. w sprawie wprowadzenia wspólnych zasad w odniesieniu do przewozów autokarowych i autobusowych regularnych oraz wyspecjalizowanych między Państwami Członkowskimi(²⁰), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 1301/78(²¹), który stanowi, że pozwolenie przewidziane w art. 3 tego rozporządzenia i ustanowione w rozporządzeniu Komisji nr 1172/72 należy przewozić w pojeździe i okazywać na żądanie każdemu urzędnikowi upoważnionemu do przeprowadzania kontroli;

d) art. 17 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3820/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego(²²), który daje Państwom Członkowskim prawo do podejmowania środków obejmujących, między innymi, organizację, procedury i środki systemu kontroli w celu zapewnienia zgodności z przepisami rozporządzenia;

e) art. 19 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym(²³), który daje Państwom Członkowskim prawo do podejmowania środków obejmujących, między innymi, organizację, procedury i środki przeprowadzania kontroli w celu zapewnienia zgodności urządzeń z przepisami rozporządzenia;

f) art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3164/76 z dnia 16 grudnia 1976 r. w sprawie kontyngentów wspólnotowych w odniesieniu do przewozu drogowego rzeczy między Państwami Członkowskimi(²⁴), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 1841/88(²⁵), który stanowi, że pozwolenie wspólnotowe należy okazywać na żądanie każdemu urzędnikowi upoważnionemu do przeprowadzania kontroli.

CZĘŚĆ 2

Prawo krajowe

Kontrole praw jazdy osób prowadzących pojazdy, przewozu towarów i osób.