RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 84. ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

większość rezerwacji linii lotniczych odbywa się za pomocą komputerowych systemów rezerwacji;

jeżeli są odpowiednio wykorzystywane, systemy te mogą zapewnić ważne i pożyteczne usługi przewoźnikom lotniczym, biurom podróży oraz podróżującym, poprzez umożliwienie łatwego dostępu do uaktualnionych i odpowiednich informacji dotyczących dostępnych lotów, taryf i miejsc, rezerwując oraz w niektórych przypadkach wydając bilety i karty wstępu do samolotu;

nadużycia w postaci odmowy dostępu do systemów lub dyskryminacji dostarczania, załadunku lub prezentacji danych lub nieracjonalne warunki narzucone na uczestników lub subskrybentów, mogą mieć bardzo niekorzystny wpływ na przewoźników lotniczych, biura podróży oraz użytkowników finalnych;

niniejsze rozporządzenie jest bez uszczerbku dla zastosowania art. 85 i 86 Traktatu;

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2672/88(⁴) wyłącza stosowanie postanowień art. 85 ust. 1 Traktatu do umów dotyczących wspólnego nabycia, rozwoju i prowadzenia komputerowych systemów rezerwacji;

obowiązujący kodeks postępowania stosowany we wszystkich komputerowych systemach rezerwacji i/lub urządzeniach do dystrybucji oferowanych do użytku i/lub użytkowanych we Wspólnocie umozliwi korzystanie z tych systemów w sposób niedyskryminacyjny i przejrzysty, zgodnie z niektórymi zasadami bezpieczeństwa, unikając w ten sposób ich nadużyciai wmacniając tym samymniezakłoconą konkurencję między przewoźnikami lotniczymi oraz między komputerowymi systemami rezerwacji, ichroniąc w ten sposób interesy konsumentów;

nie byłoby właściwe nałożenie na sprzedawcę komputerowego systemu rezerwacji lub na przewoźnika macierzystego lub uczestniczącego obowiązków w stosunku do przewoźnika lotniczego z państwa trzeciego, który samodzielnie lub wraz z innymi, jest właścicielem i/lub kontroluje inny podobny system, który jest niezgodny z niniejszym kodeksem lub nie oferuje takiego samego traktowania;

konieczne jest stworzenie procedury w sprawie skarg, badania i procedury wykonawczej w przypadku niezgodności z tym kodeksem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie stosuje się dla komputerowych systemów rezerwacji (KSR), kiedy są oferowane do użytkowania i/lub użytkowane na terytorium Wspólnoty w celu dystrybucji i sprzedaży produktów transportu lotniczego niezależnie od:

— statusu lub przynależności państwowej sprzedawcy systemu,

— źródła informacji wykorzystywanych lub lokalizacji odnośnej jednostki przetwarzania danych centralnych,

— położenia geograficznego danego produktu transportu lotniczego.

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) „produkt transportu lotniczego” oznacza regularne pasażerskie usługi lotnicze, w tym odnośne usługi pomocnicze i dodatkowe korzyści oferowane do sprzedaży i/lub sprzedane jako integralna część komunikacji lotniczej;

b) „komputerowy system rezerwacji (KSR)” oznacza system komputerowy zawierający, między innymi, informacje o przewoźnikach lotniczych”

— rejestry,

— dostęp,

— opłaty, oraz

— odnośne usługi

wraz lub bez urządzeń, za pomocą których

— można dokonać rezerwacji lub

— wydawać bilety

w zakresie, w którym niektóre lub wszystkie te usługi są udostępnione subskrybentom;

c) „urządzenia dystrybucyjne” oznaczają urządzenia dostarczone przez sprzedawcę systemu subskrybentowi lub konsumentowi w celu dostarczenia informacji o rozkładach, dostępności, taryfach i związanych usługach przewoźników oraz w celu dokonania rezerwacji i/lub wydania biletów, a także do sprzedaży innych związanych usług;

d) „sprzedawca systemu” oznacza jednostkę i jej filie, odpowiedzialne za działalność lub marketing KSR;

e) “przewoźnik macierzysty” oznacza przewoźnika lotniczego, który jest sprzedawcą systemu lub który bezpośrednio lub pośrednio, samodzielnie lub wspólnie z innymi, jest właścicielem lub kontroluje sprzedawcę systemu;

f) „przewoźnik uczestniczący” oznacza przewoźnika lotniczego, który posiada umowę ze sprzedawcą systemu na dystrybucję swoich produktów transportu lotniczego poprzez KSR. Jest on uważany za przewoźnika uczestniczącego w zakresie, w jakim przewoźnik macierzysty korzysta z urządzeń do dystrybucji swojego własnego KSR;

g) „subskrybent” oznacza osobę lub przedsiębiorstwo, inne niż przewoźnik uczestniczący, wykorzystujące KSR w celu sprzedaży produktów transportu lotniczego bezpośrednio osobom indywidualnym, zgodnie z kontraktem lub inną umową ze sprzedawcą systemu;

h) „konsument” oznacza każdą osobę poszukującą informacji i/lub zamierzającą nabyć produkt transportu lotniczego;

i) „główny wykaz” oznacza wyczerpujący neutralny wykaz danych dotyczących usług między miastami, w danym okresie czasu, zawierający między innymi wszystkie bezpośrednie loty przewoźników uczestniczących;

j) „czas trwania podróży” oznacza różnicę czasu między planowanym czasem odlotu i przylotu;

k) „rozszerzenie usługi” oznacza każdy produkt lub usługę oferowaną przez sprzedawcę systemu w swoim imieniu subskrybentom lub konsumentom wraz z KSR, inne niż urządzenia do dystrybucji;

l) „regularne przewozy lotnicze” oznaczają serię lotów, z których każdy posiada wszystkie następujące cechy:

— wykonywany jest przez samolot do transportu pasażerów lub pasażerów i ładunku i/lub poczty za wynagrodzeniem, w taki sposób, że na każdy lot są udostępnione miejsca w sprzedaży publicznej (zarówno bezpośrednio od przewoźnika lotniczego lub od upoważnionych przedstawicieli),

— eksploatowany jest tak, aby obsługiwać ruch między tymi samymi dwoma lub więcej punktami, zarówno:

1. zgodnie z publikowanym rozkładem lotów; lub

2. z lotami o takiej regularności lub częstotliwości, że stanowią uznane systematyczne serie.

Artykuł 3

1. Sprzedawca systemu oferujący urządzenia do dystrybucji w reguralnych pasażerskich usługach lotniczych przyznaje każdemu przewoźnikowi lotniczemu możliwość udziału, w sposób równy i niedyskryminacyjny, w tych urządzeniach w ramach dostępnej zdolności danego systemu, w zależności od przeszkód technicznych poza kontrolą sprzedawcy systemu.

2. a) Sprzedawca systemu

— nie włącza do umowy z przewoźnikiem uczestniczącym nieracjonalnych warunków,

— nie wymaga przyjęcia dodatkowych warunków, które ze względu na swój charakter lub przeznaczenie handlowe nie są związane z udziałem w jego KSR oraz stosuje te same warunki do tego samego poziomu usług.

b) Sprzedawca systemu nie uzależnia udziału w swoim KSR od rezygnacji przewoźnika uczestniczącego z jednoczesnego uczestnictwa w innym systemie.

c) Przewoźnik uczestniczący ma prawo do wypowiedzenia swojej umowy ze sprzedawcą systemu nie ponosząc kary, jeżeli zawiadomi w terminie do sześciu miesięcy o jego wygaśnięciu, jednak nie przed upływem pierwszego roku.

3. Urządzenia do wprowadzania i przetwarzania danych dostarczane przez sprzedawcę systemu oferowane są wszystkim przewoźnikom uczestniczącym bez dyskryminacji.

4. Jeżeli sprzedawca systemu wprowadza jakiekolwiek modyfikacje do dostarczanych urządzeń do dystrybucji lub do sprzętu używanego przy dostarczaniu tych urządzeń, oferuje te modyfikacje wszystkim przewoźnikom uczestniczącym na tych samych warunkach, zgodnie z bieżącymi ograniczeniami technicznymi.

Artykuł 4

1. Przewoźnicy uczestniczący oraz inni dostarczający materiał w celu włączenia do KSR dopilnowują, aby dostarczone dane były wyczerpujące, dokładne, niewprowadzające w błąd oraz przejrzyste.

2. Sprzedawca systemu nie manipuluje materiałem określonym w ust. 1 w sposób, który mógłby prowadzić do dostarczenia informacji niedokładnych, wprowadzających w błąd lub dyskryminujących.

3. Sprzedawca systemu wprowadza i przetwarza dane przekazane przez przewoźników uczestniczących z jednakową starannością i w jednakowym czasie, z zastrzeżeniem ograniczeń w metodzie wprowadzania wybranej przez poszczególnych przewoźników uczestniczących oraz znormalizowanych formularzy stosowanych przez tego sprzedawcę.

Artykuł 5

1. Sprzedawca systemu zapewnia główny wykaz oraz włącza do niego dane dostarczone przez przewoźników uczestniczących dotyczące rozkładów, taryf oraz miejsc dostępnych dla indywidualnego nabycia w sposób jasny i wyczerpujący oraz bez dyskryminacji lub stronniczości, w szczególności odnośnie kolejności przedstawiania informacji.

2. Sprzedawca systemu nie pokazuje w sposób zamierzony lub w wyniku zaniedbania nieodpowiednich lub wprowadzających w błąd informacji oraz zgodnie z art. 9 ust. 5, w szczególności:

— kryteria stosowane wykorzystywane do ustalania kolejności informacji nie są oparte na jakimkolwiek czynniku bezpośrednio lub pośrednio odnoszącym się do tożsamości przewoźnika i są stosowane w sposób niedyskryminacyjny wobec wszystkich przewoźników uczestniczących,

— nie ma dyskryminacji różnych portów lotniczych obsługujących to samo miasto przy budowie i wybieraniu miast.

3. Kolejność opcji lotów w głównym wykazie na żądany dzień lub dni jest zgodna z załącznikiem, jeżeli konsument nie poprosi o jej inną formę w celu transakcji indywidualnej.

Artykuł 6

Sprzedawca systemu dostarcza informacje statystyczne lub inne, generowane przez swój KSR, inne niż oferowane jako część integralna urządzeń dystrybucyjnych, jedynie w następujący sposób:

a) informacje dotyczące indywidualnego rezerwowania dostępne są w takim samym stopniu dla przewoźnika lotniczego lub przewoźników lotniczych uczestniczących w obsłudze objętej rezerwacją;

b) informacje łączne lub w formie anonimowej udostępniane na prośbę każdego przewoźnika lotniczego oferowane są wszystkim przewoźnikom uczestniczącym lotniczym w sposób niedyskryminacyjny;

c) inne informacje generowane przez KSR udostępniane są za zgodą danego przewoźnika lotniczego zgodnie z każdą umową między sprzedawcą systemu i przewoźnikami uczestniczącymi;

d) informacje osobiste dotyczące konsumenta i pochodzące od biura podróży zostaną udostępnione innym nie zaangażowanym w transakcję jedynie za zgodą konsumenta.

Artykuł 7

1. Obowiązki sprzedawcy systemu zgodnie z art. 3-6 nie mają zastosowania w stosunku do przewoźnika macierzystego z państwa trzeciego w zakresie, w którym KSR nie jest zgodny z niniejszym rozporządzeniem lub nie oferuje przewoźnikom lotniczym Wspólnoty takiego samego traktowania, jak określa niniejsze rozporządzenie.

2. Obowiązki przewoźników macierzystych i uczestniczących na mocy z art. 8 nie mają zastosowania w stosunku do KSR kontrolowanego przez przewoźników lotniczych z państwa trzeciego w zakresie, w którym nie przyznaje się przewoźnikowi macierzystemu lub uczestniczącemu takiego samego traktowania w tym kraju, jak określa niniejsze rozporządzenie oraz rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2672/88.

3. Sprzedawca systemu lub przewoźnik lotniczy, który proponuje skorzystanie z przepisów ust. 1 lub 2 musi powiadomić Komisję o swoich zamiarach oraz jej przyczynach przynajmniej 14 dni wcześniej. W wyjątkowych okolicznościach, Komisja może udzielić zwolnienia od zasady 14 dni na prośbę sprzedawcy lub danego przewoźnika lotniczego.

4. Po otrzymaniu informacji, Komisja niezwłocznie określa czy istnieje dyskryminacja w rozumieniu ust. 1 i 2. Jeżeli zostanie stwierdzona, Komisja poinformuje o tym wszystkich sprzedawców systemu lub zainteresowanych przewoźników lotniczych we Wspólnocie, jak również Państwa Członkowskie. Jeżeli nie istnieje dyskryminacja w rozumieniu ust. 1 lub 2, Komisja informuje o tym sprzedawcę systemu lub zainteresowanych przewoźników lotniczych.

Artykuł 8

1. Przewoźnik macierzysty lub uczestniczący nie uzależnia zastosowania poszczególnego KSR przez subskrybenta od otrzymania prowizji lub innej rekompensaty za sprzedaż lub wydania biletów na swoje produkty transportowe.

2. Przewoźnik macierzysty lub uczestniczący nie żąda od subskrybenta wykorzystania wybranego KSR do sprzedaży lub wydawania biletów na produkty transportu lotniczego, które dostarcza bezpośrednio lub pośrednio.

3. Ust. 1 i 2 są bez uszczerbku dla zastosowania jakiegokolwiek warunku, którego może wymagać przewoźnik lotniczy od biura podróży upoważniając je do sprzedaży oraz wydania biletów na swoje produkty transportu lotniczego.

Artykuł 9

1. Sprzedawca systemu udostępnia wszystkie urządzenia do dystrybucji KSR każdemu subskrybentowi w sposób niedyskryminacyjny.

2. Sprzedawca systemu nie wymaga od subskrybenta podpisania umowy na wyłączność, jak również nie przeszkadza bezpośrednio lub pośrednio subskrybentowi w subskrypcji lub użytkowaniu innego systemu lub systemów.

3. Rozszerzenie usługi oferowane każdemu innemu subskrybentowi oferowane jest przez sprzedawcę systemu wszystkim subskrybentom w sposób niedyskryminacyjny.

4. Sprzedawca systemu nie dołącza do umowy z subskrybentem nieracjonalnych warunków oraz, w szczególności, przewoźnik uczestniczący ma prawo do wypowiedzenia swojej umowy ze sprzedawcą systemu nie ponosząc kary, w terminie nieprzekraczającym trzech miesięcy, i upływającym najwcześniej na koniecpierwszego roku od zawarcia umowy.

5. Sprzedawca systemu zapewnia, za pomocą środków technicznych lub poprzez umowę z subskrybentem, że dostępny jest główny wykaz dla każdej indywidualnej transakcji oraz że subskrybent nie manipuluje materiałem dostarczonym przez KSR w sposób, który mógłby prowadzić do niedokładnej, wprowadzającej w błąd lub dyskryminacyjnej prezentacji informacji konsumentom. Subskrybent może jednakże dla każdej transakcji ponownie uporządkować dane lub użyć wykazów alternatywnych w celu spełnienia preferencji wyrażonych przez konsumenta.

6. Sprzedawca systemu nie nakłada na subskrybenta obowiązku przyjęcia oferty w zakresie wyposażenia technicznego, może jednakże żądać stosowania wyposażenia zgodnego z jego własnym systemem.

Artykuł 10

1. Żadna opłata nakładana przez sprzedawcę systemu nie może być dyskryminacyjna, jest natomiast racjonalnie związana z kosztem świadczonych i wykorzystanych usług oraz, w szczególności, jest taka sama za taki sam poziom usług.

2. Sprzedawca systemu dostarcza na żądanie zainteresowanych stron szczegółowych informacji dotyczących bieżących procedur, opłat, urządzeń systemu, stosowanych kryteriów edycji i wykazów. Niniejszy przepis nie zobowiązuje jednak sprzedawcy systemu do ujawniania informacji firmowych, takich jak oprogramowanie.

3. Wszystkie zmiany poziomu opłat, warunków lub oferowanych urządzeń oraz ich przyczyny przekazywane są wszystkim przewoźnikom uczestniczącym i subskrybentom w sposób niedyskryminacyjny.

Artykuł 11

1. Komisja, po otrzymaniu zażalenia lub z własnej inicjatywy, podejmuje procedury w celu zakończenia naruszania przepisów niniejszego rozporządzenia.

2. Zażalenia mogą być przedstawiane przez:

a) Państwa Członkowskie;

b) osoby fizyczne lub prawne, które wykażą uzasadniony interes.

3. Komisja niezwłocznie przekazuje Państwom Członkowskim kopie zażaleń i wniosków oraz wszystkich istotnych dokumentów wysłanych do niej lub wysyłanych przez nią w trakcie postępowania.

Artykuł 12

1. Wypełniając obowiązki przyznane jej na mocy niniejszego rozporządzenia, Komisja może otrzymać od Państw Członkowskich, przedsiębiorstw i związków przedsiębiorstw wszystkie niezbędne informacje.

2. Komisja może ustanowić termin nie krótszy niż jeden miesiąc na dostarczenie takich informacji.

3. Wysyłając wniosek o informacje do przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw, Komisja przekazuje jednocześnie kopię wniosku Państwu Członkowskiemu, na którego terytorium znajduje się siedziba przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

4. W swoim wniosku, Komisja przedstawia podstawę prawną oraz cel wniosku, jak również sankcje, zgodnie z art. 16 ust. 1, za dostarczenie nieprawidłowych informacji.

5. Właściciele przedsiębiorstw lub ich przedstawiciele oraz w przypadku osób prawnych lub spółek, lub związków nieposiadających osobowości prawnej, przedstawiciele ustawowi lub pełnomocnicy do ich sązobowiązani do dostarczenia wymaganych informacji.

Artykuł 13

1. Wypełniając obowiązki przyznane na mocy niniejszego rozporządzenia, Komisja może podjąć wszystkie konieczne badania przedsiębiorstw i związków przedsiębiorstw. W tym celu, urzędnicy upoważnieni przez Komisję mają prawo:

a) sprawdzić księgi i inne akta handlowe;

b) sporządzić kopie lub odpisy z ksiąg i akt handlowych,

c) zażądać ustnych wyjaśnień danego punktu;

d) zarejestrować lokale, ziemię i pojazdy użytkowane przez przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw.

2. Upoważnieni urzędnicy Komisji wykonują swoje uprawnienia przedstawiając upoważnienie na piśmie określające temat oraz cel badania, jak również sankcje zgodnie z art. 16 ust. 1 w przypadkach, kiedy przygotowanie wymaganych ksiąg lub innych akt handlowych jest niekompletne. W odpowiednim czasie przed badaniem, Komisja poinformuje Państwo Członkowskie, na którego terytorium ma być ono przeprowadzone o badaniu i tożsamości upoważnionych urzędników.

3. Przedsiębiorstwa i związki przedsiębiorstw podporządkują się badaniom zarządzonym na mocy decyzji Komisji. Decyzja określi temat i cel badania, wyznaczy datę rozpoczęcia, sankcje zgodnie z art. 16 ust. 1 oraz prawo do rewizji tej decyzji przez Trybunał Sprawiedliwości.

4. Komisja podejmuje decyzje wspomniane w ust. 3 po zasięgnięciu opinii Państwa Członkowskiego, na terytorium którego prowadzone jest badanie.

5. Urzędnicy Państwa Członkowskiego, na terytorium którego prowadzone jest badanie, mogą pomagać urzędnikom Komisji w wypełnianiu ich obowiązków na wniosek Państwa Członkowskiego lub Komisji.

6. Jeżeli przedsiębiorstwo jest przeciwne badaniu zarządzonemu zgodnie z niniejszym artykułem, dane Państwo Członkowskie udziela koniecznej pomocy urzędnikom upoważnionym przez Komisję w celu umożliwienia im przeprowadzenia badania.

Artykuł 14

1. Informacje wymagane w wyniku zastosowania art. 12 i 13 są wykorzystywane jedynie w celu odpowiedniego wniosku lub badania.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 11 i 20, Komisja oraz właściwe władze Państw Członkowskich, ich urzędnicy oraz inni pracownicy nie ujawniają informacji objętych tajemnicą zawodową, któremu podlegają w wyniku zastosowania niniejszego rozporządzenia.

3. Ust. 1 i 2 nie stanowią przeszkody w publikacji ogólnych informacji lub kontroli, które nie zawierają informacji dotyczących poszczególnych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw.

Artykuł 15

1. Jeżeli przedsiębiorstwo lub związek przedsiębiorstw nie udziela wymaganych informacji w terminie określonym przez Komisję lub udziela informacji niekompletnych, na mocy decyzji Komisja wymaga dostarczenia informacji. Decyzja określa, jakie informacje są wymagane, ustala odpowiedni termin na ich dostarczenie oraz wskazuje sankcje zgodnie z art. 16 ust. 1, jak również prawo odwołania się od tejdecyzji do Trybunału Sprawiedliwości.

2. Jednocześnie Komisja przekazuje kopię swojej decyzji właściwym władzom Państwa Członkowskiego, na terytorium którego znajduje się siedziba przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

Artykuł 16

1. Komisja może, na mocy decyzji, narzucić grzywny na przedsiębiorstwa lub związki przedsiębiorstw w wysokości od 1 000 ECU, do 50 000, jeżeli w sposób zamierzony lub w wyniku zaniedbania:

a) dostarczają nieprawidłowych informacji w odpowiedzi na wniosek zgodnie z art. 12 lub nie dostarczają informacji w określonym terminie;

b) w czasie badań przedstawiają wymagane księgi lub inne akta handlowe w formie niekompletnej lub odmawiają przedstawienia do badania zgodnie z art. 13 ust. 1.

2. Komisja może na mocy decyzji nakładać grzywny na sprzedawców systemu, przewoźników macierzystych, przewoźników uczestniczących i/lub subskrybentów za naruszanie niniejszego rozporządzenia w wysokości do maksymalnie 10% obrotu rocznego za odnośną działalność danego przedsiębiorstwa.

Przy ustalaniu wysokości grzywny, należy jednocześnie wziąć pod uwagę znaczenie oraz czas trwania naruszenia.

3. Decyzje podjęte zgodnie z ust. 1 i 2 nie mają charakteru karno - prawnego.

Artykuł 17

Trybunał Sprawiedliwości ma nieograniczoną jurysdykcję w znaczeniu art. 172 Traktatu w odniesieniu do kontroli decyzji, jeżeli Komisja nakłada grzywnę; może on wycofać, obniżyć lub podwyższyć grzywnę.

Artykuł 18

W celu zastosowania art. 16, przy przygotowywaniu ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich zgodnie z art. 207 i 209 Traktatu przyjmowana jest ecu.

Artykuł 19

1. Przed podjęciem decyzji zgodnie z art. 16, Komisji stwarza możliwość wysłuchania danych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw w kwestiach, wobec których Komisja zgłasza lub zgłosiła zastrzeżenie.

2. Jeżeli Komisja lub właściwe władze Państwa Członkowskiego uznają to za konieczne, mogą również wysłuchać innych osób fizycznych lub prawnych. Wnioski o wysłuchanie złożone przez takie osoby zostaną uwzględnione, jeżeli wykażą one wystarczający interes.

Artykuł 20

1. Komisja podaje do wiadomości publicznej decyzje, które przyjmuje na podstawie art. 16.

2. W publikacji tej wymienione są nazwy stron oraz główna treść decyzji; mając na względzie uzasadniony interes przedsiębiorstw w ochronie ich tajemnic handlowych.

Artykuł 21

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 1989 r. dla wszystkich KSR dla regularnych pasażerskich usług lotniczych.

2. Bez względu na ust. 1, art. 5 ust. 3 i art. 9 ust. 5 nie mają zastosowania do dnia 1 stycznia 1990 r. dla KSR, które ustanowiły swoją administrację centralną i główne miejsce prowadzenia działalności we Wspólnocie przed dniem 1 sierpnia 1989 r. Komisja może udzielić zwolnienia na okres dalszych 12 miesięcy KSR, które z przyczyn technicznych nie są w stanie spełnić niniejszych przepisów do dnia 1 stycznia 1990 r.

Artykuł 22

Niniejsze rozporządzenie jest bez uszczerbku dla stosowania ustawodawstwa krajowego dotyczącego bezpieczeństwa, porządku publicznego oraz ochrony danych.

Artykuł 23

Rada podejmie decyzję o zmianie niniejszego rozporządzenia do dnia 31 grudnia 1992 r., na podstawie wniosku Komisji, przedstawionego do dnia 31 marca 1992 r., uzupełnionego sprawozdaniem dotyczącym zastosowania niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 1989 r.

ZAŁĄCZNIK

KRYTERIA USTALANIA KOLEJNOŚCI

Kryteria ogólne

1. Główny wykaz, jeżeli stosowany, uwzględnia połączone loty przewoźników uczestniczących zaplanowane z zastosowaniem minimalnej liczby dziewięciu punktów połączeń. Przewoźnik uczestniczący może poprosić o włączenie obsługi pośredniej, chyba, że trasa przekracza 130% najkrótszej odległości między dwoma portami lotniczymi. Nie należy stosować punktów połączenia z trasami przekraczającymi 130%.

2. Sprzedawca systemu nie wykorzystuje przestrzeni podstawowego ekranu w swoich głównych wykazach w taki sposób, który zbytnio eksponuje jedną poszczególną opcję podróży, lub, który pokazuje nierealne opcje podróży.

3. Jeżeli sprzedawca systemu decyduje się na wyświetlenie informacji o przelotach między parami miast w stosunku do rozkładów lub taryf przewoźników nieuczestniczących, informacje te wyświetlane są w sposób odpowiedni, niewprowadzający w błąd i niedyskryminacyjny, tak jak pokazywane są między tymi przewoźnikami.

4. Jeżeli informacje dotyczące liczby bezpośredniej obsługi linii lotniczych i tożsamości danych przewoźników lotniczych są niewystarczające, zostanie to jasno pokazane w odpowiednim wykazie.

Kryteria regularnych usług lotniczych

1. Ustalanie kolejności opcji lotów na głównych wykazach regularnych usług lotniczych na żądany dzień lub dni ma miejsce w następującym porządku, jeżeli konsument nie poprosi o inny sposób w transakcji indywidualnej:

(i) wszystkie loty bezpośrednie, bez międzylądowania, między danymi parami miast;

(ii) inne loty bezpośrednie, niewymagające zmiany samolotu, między danymi miastami;

(iii) loty łączone.

Konsument otrzymuje możliwość złożenia wniosku o główny wykaz uporządkowany zgodnie z czasem odlotu i przylotu i/lub czas trwania podróży. Jeżeli preferencja konsumenta nie jest wyrażona, główny wykaz uporządkowany jest zgodnie z czasem odlotu dla grupy (i) oraz czasem trwania podróży, dla grup (ii) i (iii).

2. Planowane loty obejmujące postoje w drodze, zmianę samolotu, zmianę lotniska i/lub wspólną eksploatację zostają jasno określone. Loty wspólnie eksploatowane traktowane są jako loty połączone.