ZAŁĄCZNIK A

WARUNKI DOTYCZĄCE STACJI POBIERANIA I SKŁADOWANIA NASIENIA

ROZDZIAŁ I

WARUNKI URZĘDOWEGO ZATWIERDZANIA STACJI

1. Stacje pobierania nasienia muszą:

a) być pod stałym nadzorem lekarza weterynarii stacji upoważnionego przez właściwy organ;

b) posiadać przynajmniej:

i) zamknięte pomieszczenia dla zwierząt, włączając w to pomieszczenia izolacyjne;

ii) urządzenia do pobierania nasienia, włączając w to oddzielne pomieszczenie dla oczyszczania i dezynfekcji lub sterylizacji sprzętu;

iii) pomieszczenie do obróbki nasienia, które nie musi znajdować się w tym samym miejscu;

iv) pomieszczenie do składowania nasienia, które nie musi znajdować się w tym samym miejscu;

c) być zbudowane lub izolowane w taki sposób, aby zabezpieczyć przed kontaktem z inwentarzem żywym z zewnątrz;

d) być zbudowane w taki sposób, że pomieszczenia dla zwierząt służące do pobierania nasienia, jego obróbki i składowania mogą być łatwo oczyszczane i dezynfekowane;

e) posiadać pomieszczenia do izolacji, które nie mają bezpośredniego połączenia z pomieszczeniami, w których zwierzęta normalnie przebywają;

f) być zaprojektowane w taki sposób, że pomieszczenia, w których przebywają zwierzęta, jest fizycznie odseparowane od pomieszczenia, w którym odbywa się przetwarzanie nasienia i obydwa są odseparowane od pomieszczenia, w którym nasienie jest składowane.

2. Stacje składowania nasienia muszą:

a) być pod stałym nadzorem lekarza weterynarii stacji upoważnionego przez właściwy organ;

b) być zbudowane lub izolowane w taki sposób, aby zabezpieczyć przed kontaktem z inwentarzem żywym z zewnątrz;

c) być zbudowane w taki sposób, że pomieszczenia dla zwierząt służące do pobierania nasienia, jego obróbki i składowania, mogą być łatwo oczyszczane i dezynfekowane.

ROZDZIAŁ II

WARUNKI ZWIĄZANE Z NADZOREM NAD STACJAMI POBIERANIA NASIENIA

1. Stacje pobierania nasienia muszą:

a) być nadzorowane w taki sposób, że mogą w nich przebywać wyłącznie zwierzęta należące do gatunków, od których jest pobierane nasienie. Inne zwierzęta domowe, które są niezbędne do normalnego funkcjonowania stacji, mogą być wprowadzane, jednak pod warunkiem że nie stanowią one ryzyka przeniesienia zakażenia na te gatunki, od których jest pobierane nasienie i że spełniają one warunki określone przez lekarza weterynarii stacji;

b) być nadzorowane w taki sposób, że jest utrzymywany rejestr dotyczący bydła przebywającego w stacji, podający szczegóły odnośnie do rasy, daty urodzenia, oznakowania zwierzęcia, a także wszystkich przeprowadzanych kontroli w kierunku chorób i wszystkich szczepień dla każdego zwierzęcia;

c) być regularnie kontrolowane przez urzędowego lekarza weterynarii przynajmniej dwa razy w roku w kontekście stałych kontroli warunków zatwierdzania i nadzoru;

d) być nadzorowane w taki sposób, że wejście osób nieupoważnionych nie jest dozwolone. Co więcej, osoby upoważnione odwiedzające stację muszą stosować się do zaleceń lekarza weterynarii stacji;

e) zatrudniać kompetentny personel, który został odpowiednio przeszkolony w zagadnieniach dezynfekcji i higieny, aby uniknąć rozprzestrzeniania się choroby;

f) być nadzorowane w taki sposób, że:

i) poddawane obróbce i składowane w zatwierdzonej stacji jest wyłącznie nasienie pobierane w zatwierdzonej stacji, bez wchodzenia w kontakt z innymi wysyłkami nasienia. Jednakże nasienie niepobrane w zatwierdzone stacji może zostać poddane obróbce w zatwierdzonej stacji, pod warunkiem że:

– jest ono pozyskane od bydła, które spełnia warunki określone w rozdziale I pkt 1 lit. d) załącznika B,

– obróbka jest przeprowadzona z użyciem oddzielnego sprzętu lub w innym czasie, oddzielnie od nasienia przeznaczonego do handlu wewnątrzwspólnotowego, a użyty sprzęt jest oczyszczony i wysterylizowany po użyciu,

– takie nasienie nie może zostać przeznaczone do obrotu wewnątrzwspólnotowego oraz nie może mieć kontaktu lub być składowane z nasieniem przeznaczonym do obrotu wewnątrzwspólnotowego,

– takie nasienie jest możliwe do odróżnienia poprzez inne oznakowanie niż oznakowania przewidziane w ppkt vii).

Głęboko zamrożone w niskich temperaturach zarodki mogą być składowane w zatwierdzonej stacji, pod warunkiem że:

– istnieje zezwolenie na takie składowanie wydane przez właściwy organ,

– zarodki spełniają wymagania dyrektywy Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego (¹),

– zarodki są składowane w oddzielnych pojemnikach w pomieszczeniach do składowania zatwierdzonego nasienia;

ii) pobieranie, obróbka i składowanie nasienia odbywa się wyłącznie w oddzielnych do tego przeznaczonych pomieszczeniach i przy najściślej przestrzeganej higienie;

iii) wszystkie narzędzia, mające kontakt z nasieniem lub zwierzęciem dawcą podczas pobierania i obróbki, są odpowiednio zdezynfekowane lub wysterylizowane przed użyciem, z wyjątkiem narzędzi jednorazowych;

iv) produkty pochodzenia zwierzęcego używane przy obróbce nasienia, z dodatkami i rozcieńczalnikami włącznie, są otrzymane ze źródeł, które nie stanowią ryzyka dla zdrowia zwierząt lub są poddane przetworzeniu przed ich użyciem, tak że unika się tego ryzyka;

v) pojemniki do składowania i pojemniki do transportu są właściwie dezynfekowane lub sterylizowane przed rozpoczęciem każdej operacji ich napełniania, z wyjątkiem pojemników jednorazowych;

vi) wykorzystany czynnik zamrażający nie był uprzednio używany do innych produktów pochodzenia zwierzęcego;

vii) każda pojedyncza dawka nasienia jest wyraźnie oznakowana w taki sposób, że może być łatwo ustalona data pobrania nasienia, rasa i znaki identyfikacyjne zwierzęcia dawcy oraz numer zezwolenia stacji; każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie o charakterystyce i formie oznakowania używanego na jego terytorium;

viii) jednostka składująca musi spełniać określone warunki dotyczące nadzoru stacji składowania nasienia przewidziane w pkt 2.

2. Stacje składowania nasienia muszą:

a) być nadzorowane w taki sposób, aby mógł być ewidencjonowany każdy ruch nasienia do i ze stacji oraz status buhajów dawców, których nasienie jest składowane w tej stacji, i które muszą spełniać wymagania niniejszej dyrektywy;

b) być regularnie kontrolowane przez urzędowego lekarza weterynarii, przynajmniej dwa razy w roku, w kontekście stałych kontroli warunków zatwierdzania i nadzoru;

c) być nadzorowane w taki sposób, że wejście osób nieupoważnionych nie jest dozwolone. Co więcej, osoby upoważnione odwiedzające stację muszą stosować się do zaleceń lekarza weterynarii stacji;

d) zatrudniać kompetentny personel, który został odpowiednio przeszkolony w zagadnieniach dezynfekcji i higieny, aby uniknąć rozprzestrzeniania się choroby;

e) być nadzorowane w taki sposób, że:

i) wyłącznie nasienie pobierane w zatwierdzonej stacji jest poddawane obróbce i składowanu w zatwierdzonej stacji, bez wchodzenia w kontakt z innym nasieniem.

W dodatku tylko nasienie pochodzące z zatwierdzonej stacji pobierania lub składowania i transportowane w warunkach dających wszelkie możliwe warunki zdrowotności, bez wchodzenia w kontakt z innym nasieniem, może zostać wprowadzone do zatwierdzonej stacji składowania nasienia.

Głęboko zamrożone w niskich temperaturach zarodki mogą być składowane w zatwierdzonej stacji, pod warunkiem że:

– istnieje zezwolenie na takie składowanie wydane przez właściwy organ,

– zarodki spełniają wymagania dyrektywy Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego,

– zarodki są składowane w oddzielnych pojemnikach w pomieszczeniach dla składowania zatwierdzonego nasienia;

ii) pobieranie, obróbka i składowanie nasienia odbywa się wyłącznie w oddzielnych do tego przeznaczonych pomieszczeniach i przy najściślej przestrzeganej higienie;

iii) wszystkie narzędzia, mające kontakt z nasieniem lub zwierzęciem dawcą podczas pobierania i obróbki, są odpowiednio zdezynfekowane lub wysterylizowane przed użyciem, z wyjątkiem narzędzi jednorazowych;

iv) pojemniki do składowania i pojemniki do transportu są właściwie dezynfekowane lub sterylizowane przed rozpoczęciem każdej operacji ich napełniania, z wyjątkiem pojemników jednorazowych;

v) 1) użyty czynnik zamrażający nie był uprzednio używany do innych produktów pochodzenia zwierzęcego;

vi) każda pojedyncza dawka nasienia jest wyraźnie oznakowana w taki sposób, że może być łatwo ustalona data pobrania nasienia, rasa i znaki identyfikacyjne zwierzęcia dawcy oraz numer zezwolenia stacji; każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję i inne Państwa Członkowskie o charakterystyce i formie oznakowania używanego na jego terytorium.

(¹) Dz.U. L 302 z 19.10.1989, str. 1. Dyrektywa zmieniona decyzja Komisji 94/113/WE (Dz.U. L 53 z 24.2.1994, str. 23).

ZAŁĄCZNIK B

WARUNKI DOTYCZĄCE ZWIERZĄT

ROZDZIAŁ I

WARUNKI OBOWIĄZUJĄCE PRZY WPROWADZANIU ZWIERZĄT DO ZATWIERDZONYCH STACJI POBIERANIA NASIENIA

1. Do wszystkich zwierząt należących do gatunków bydła przyjmowanych do stacji pobierania nasienia stosuje się następujące wymagania:

a) muszą przejść okres izolacji wynoszący przynajmniej 28 dni w pomieszczeniach zatwierdzonych specjalnie w tym celu przez właściwe organy Państwa Członkowskiego; w tym samym czasie mogą w nich przebywać tylko inne zwierzęta parzystokopytne o przynajmniej tym samym statusie zdrowotnym;

b) przed umieszczeniem ich w pomieszczeniach do izolacji, o których mowa w lit. a), muszą należeć do stada, które jest urzędowo wolne od gruźlicy i brucelozy, zgodnie z postanowieniami dyrektywy 64/432/EWG. Zwierzęta nie mogły poprzednio być trzymane w stadzie o niższym statusie zdrowotnym;

c) muszą pochodzić ze stada urzędowo wolnego od enzootycznej białaczki bydła, jak zostało to określone w dyrektywie 64/432/EWG, lub gdy zostały urodzone z matki, która miała wynik ujemny w teście przeprowadzonym zgodnie z załącznikiem D (rozdział II) do dyrektywy 64/432/EWG po zabraniu zwierząt od ich matek. W przypadku zwierząt otrzymanych w wyniku transplantacji zarodków„matka” oznacza biorczynię zarodka;

Jeśli ten wymóg nie może zostać spełniony, nasienie nie może być przedmiotem obrotu do czasu, gdy dawca osiągnął wiek dwóch lat i został poddany testom zgodnie z rozdziałem II.1 lit. c), z wynikiem ujemnym;

d) w ciągu 28 dni poprzedzających okres izolacji, o którym mowa w lit. a), muszą zostać poddane następującym testom, które powinny mieć wynik ujemny za każdym razem, z wyjątkiem testu na przeciwciała BVD/MD, o którym mowa w ppkt v):

i) śródskórnej próbie tuberkulinowej na gruźlicę, przeprowadzonej zgodnie z procedurą określoną w załączniku B do dyrektywy 64/432/EWG;

ii) testowi serologicznemu w kierunku brucelozy bydła przeprowadzonemu zgodnie z procedura opisaną w załączniku C do dyrektywy 64/432/EWG;

iii) testowi serologicznemu w kierunku enzootycznej białaczki bydła, przeprowadzonemu zgodnie z procedurą opisaną w załączniku D (rozdział II) do dyrektywy 64/432/EWG;

iv) testowi serologicznemu (wirus cały) w kierunku zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy/otrętu bydła, na próbce krwi, jeśli nie pochodzi ze stada wolnego od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy/otrętu bydła, tak jak jest to określone w artykule 2.3.5.3 Międzynarodowego Kodeksu Zdrowia Zwierząt;

v) w kierunku wirusowej biegunki bydła (BVD/MD),

– testowi izolacji wirusa lub testowi w kierunku antygenów wirusa, oraz

– testowi serologicznemu w kierunku obecności lub braku przeciwciał.

Właściwy organ może zezwolić na przeprowadzenie testów, o których mowa w lit. d), na próbkach pobranych w stacji kwarantanny. W takim wypadku okres kwarantanny określony w lit. a) nie może się rozpoczynać przed datą pobrania próbek. Jednakże jeżeli wynik któregokolwiek z testów wymienionych w lit. d) będzie dodatni, zwierzę z takim wynikiem zostaje niezwłocznie usunięte z pomieszczenia do izolacji. W przypadku izolacji grupowej okres kwarantanny, o którym mowa w lit. a), nie może rozpocząć się dla pozostałych zwierząt, dopóki zwierzę, w odniesieniu do którego wynik okazał się dodatni, nie zostanie usunięte z pomieszczenia izolacji;

e) w ciągu okresu kwarantanny, o którym mowa w lit. a) i co najmniej 21 dni po przyjęciu do kwarantanny (przynajmniej siedem dni po przyjęciu do kwarantanny w celu wykrycia Campylobacter fetus ssp. venerealis i Trichomonas foetus) zostały poddane następującym testom z negatywnym rezultatem w każdym przypadku, z wyjątkiem testu na przeciwciała w kierunku wirusowej biegunki bydła (patrz: ppkt iii) poniżej):

i) testowi serologicznemu w kierunku brucelozy bydła, przeprowadzonemu zgodnie z procedurą podaną w załączniku C do dyrektywy 64/432/EWG;

ii) testowi serologicznemu w kierunku zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy/otrętu bydła, (wirus cały) na próbce krwi.

W przypadku pozytywnego wyniku u któregokolwiek ze zwierząt, te zwierzęta powinny zostać natychmiast usunięte ze stacji kwarantanny, a inne zwierzęta z tej samej grupy powinny pozostać w izolacji i zostać ponownie poddane testom, których wyniki powinny być negatywne, nie wcześniej niż 21 dni od usunięcia zwierzęcia (zwierząt), w przypadku których uzyskano wynik pozytywny;

iii) w kierunku wirusowej biegunki bydła,

– testowi izolacji wirusa lub testowi w kierunku antygenów wirusa, oraz

– testowi serologicznemu w celu wykrycia lub wykluczenia obecności przeciwciał.

Jakiekolwiek zwierzę (seronegatywne lub seropozytywne) może zostać wpuszczone na teren przeznaczony do pozyskiwania nasienia, jedynie gdy wystąpi serokonwersja u zwierząt, w przypadku których testy dały wyniki seronegatywne, przed wprowadzeniem do stacji kwarantanny.

Jeśli nastąpi serokonwersja, wszystkie zwierzęta, które nadal są seronegatywne, powinny być utrzymywane w izolacji przez przedłużony okres, dopóki w grupie nie zajdzie przypadek serokonwersji przez okres trzech tygodni. Zwierzęta seropozytywne mogą być wprowadzane na teren stacji pobierania nasienia;

iv) w kierunku Campylobacter fetus ssp. venerealis:

– w przypadku zwierząt poniżej szóstego miesiąca życia lub utrzymywanych, począwszy od tego w wieku, w grupie osobników tej samej płci przed kwarantanną, pojedynczemu testowi na próbce popłuczyn ze sztucznej pochwy lub materiału z napletka;

– w przypadku zwierząt w szóstym miesiącu życia i starszych, które mogły mieć kontakt z samicami przed kwarantanną, testowi powtarzanemu trzykrotne w odstępach tygodniowych na próbce z popłuczyn ze sztucznej pochwy lub materiału z napletka;

v) w kierunku Trichomonas foetus:

– w przypadku zwierząt poniżej szóstego miesiąca życia lub utrzymywanych, począwszy od tego w wieku, w grupie osobników tej samej płci przed kwarantanną, pojedynczemu testowi na próbce z napletka;

– w przypadku zwierząt w szóstym miesiącu życia i starszych, które mogły mieć kontakt z samicami przed kwarantanną, testowi powtarzanemu trzykrotne w odstępach tygodniowych na próbce z napletka.

Jeśli którykolwiek z tych testów da wynik pozytywny, zwierzę musi zostać natychmiast usunięte z pomieszczeń izolacyjnych. W przypadku izolacji grupowej właściwy organ musi podjąć wszelkie niezbędne kroki w celu ponownego stwierdzenia spełnienia przez pozostałe zwierzęta warunków co do wprowadzania do stacji pobierania, zgodnie z niniejszym załącznikiem;

f) przed pierwotnym wysłaniem nasienia buhajów z pozytywną serologią w kierunku wirusowej biegunki bydła próbka nasienia każdego ze zwierząt powinna być poddana testowi na izolację wirusa lub test ELISA na antygen wirusa w kierunku wirusowej biegunki bydła. W przypadku wyniku dodatniego dany buhaj powinien zostać usunięty ze stacji, a całe jego nasienie zniszczone.

2. Wszystkie testy powinny zostać przeprowadzone w laboratorium zatwierdzonym przez odnośne Państwo Członkowskie.

3. Zwierzęta mogą zostać wprowadzone do stacji pobierania nasienia po uzyskaniu wyraźnej zgody lekarza weterynarii stacji. Wszelki ruch, zarówno do, jak i ze stacji, musi być ewidencjonowany.

4. W dniu wprowadzenia żadne zwierzę nie może wykazywać jakichkolwiek objawów chorobowych. Z zastrzeżeniem do postanowień ust. 5, wszystkie zwierzęta muszą pochodzić z pomieszczeń izolacyjnych, o których mowa w ust. 1 lit. a), w dniu wysyłki oficjalnie spełniających następujące warunki:

a) są usytuowane w środku terenu o promieniu 10 km, w którym nie było przypadku pryszczycy przynajmniej przez 30 dni;

b) przez przynajmniej trzy miesiące są wolne od pryszczycy i brucelozy;

c) przez przynajmniej 30 dni są wolne od chorób podlegających urzędowemu zgłaszaniu, zgodnie z załącznikiem E do dyrektywy 64/432/EWG.

5. Jeżeli warunki ustalone w ust. 4 są spełnione, a rutynowe testy wymienione w rozdziale II zostały przeprowadzone podczas ostatnich 12 miesięcy, zwierzęta mogą być przeniesione z jednej zatwierdzonej stacji pobierania nasienia do innej o jednakowym statusie zdrowotnym, bez izolacji lub przeprowadzania testów, jeżeli jest to transfer bezpośredni. Przemieszczane zwierzęta nie mogą mieć kontaktu bezpośredniego lub też pośredniego ze zwierzętami parzystokopytnymi o niższym statusie zdrowotnym, a środki transportu muszą być poddane dezynfekcji przed ich użyciem. Jeżeli przemieszczenie zwierząt z jednej stacji pobierania nasienia do innej ma miejsce pomiędzy Państwami Członkowskimi, musi się ono odbywać zgodnie z postanowieniami dyrektywy 64/432/EWG.

ROZDZIAŁ II

RUTYNOWE TESTY, KTÓRE MUSZĄ BYĆ PRZEPROWADZONE U WSZYSTKICH ZWIERZĄT Z GATUNKÓW BYDŁA W ZATWIERDZONYCH STACJACH POBIERANIA NASIENIA

1. Wszystkie osobniki bydła trzymanego w zatwierdzonej stacji pobierania nasienia muszą przynajmniej raz w roku zostać poddane następującym testom, których wynik będzie negatywny:

a) śródskórnej próbie tuberkulinowej na gruźlicę bydła przeprowadzonej zgodnie z procedurą określoną w załączniku B do dyrektywy 64/432/EWG;

b) testowi serologicznemu w kierunku brucelozy bydła przeprowadzonemu zgodnie z procedurą podaną w załączniku C do dyrektywy 64/432/EWG;

c) testowi serologicznemu w kierunku enzootycznej białaczki bydła, przeprowadzonemu zgodnie z procedurą opisaną w załączniku D (rozdział II) do dyrektywy 64/432/EWG;

d) testowi serologicznemu na zakaźne zapalenie nosa i tchawicy/otręt bydła (cały wirus) na próbce krwi;

e) serologicznemu testowi na przeciwciała w kierunku wirusowej biegunki bydła, który stosuje się tylko w przypadku zwierząt sero-negatywnych;

Jeżeli jakikolwiek z wyżej wymienionych testów da wynik dodatni, wszelkie nasienie tego zwierzęcia pobrane od ostatniego negatywnego testu powinno być bądź odrzucone, bądź też poddane testowi na wirusa, który będzie miał wynik ujemny;

f) w kierunku Campylobacter fetus ssp. venerealis, test próbki z napletka. Badaniu muszą być poddane jedynie buhaje przeznaczone do produkcji nasienia bądź mające kontakt z buhajami przeznaczonymi do produkcji nasienia. Buhaje, które wróciły do pobierania po okresie odstawienia trwającym 6 miesięcy lub dłużej, powinny zostać poddane testom nie więcej niż 30 dni przed ponownym podjęciem produkcji;

g) w kierunku Trichomonas foetus, test na próbce z napletka. Badaniu muszą być poddane jedynie buhaje przeznaczone do produkcji nasienia bądź mające kontakt z buhajami przeznaczonymi do produkcji nasienia. Buhaje, które wróciły do pobierania po okresie odstawienia trwającym 6 miesięcy lub dłużej, powinny zostać poddane testom nie więcej niż 30 dni przed ponownym podjęciem produkcji.

2. Wszystkie testy powinny zostać przeprowadzone w laboratorium zatwierdzonym przez Państwo Członkowskie.

3. Jeżeli jakikolwiek z wyżej wymienionych testów wypadnie dodatnio, zwierzę musi zostać izolowane, a nasienie pobrane od ostatniego ujemnego wyniku testu nie może być przedmiotem handlu wewnątrz Wspólnoty, z wyjątkiem, w przypadku wirusowej biegunki bydła, nasienia z każdego wytrysku, które było poddane testom na wirusową biegunkę bydła z wynikiem ujemnym.

Nasienie pobrane od wszystkich zwierząt ze stacji od dnia otrzymania dodatniego wyniku powinno być składowane oddzielnie oraz nie może być przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego do czasu przywrócenia normalnego statusu zdrowotnego stacji.

ZAŁĄCZNIK C

WARUNKI JAKIE MUSI SPEŁNIĆ NASIENIE PRZEZNACZONE DO HANDLU WEWNĄTRZWSPÓLNOTOWEGO LUB IMPORTOWANE NA TEREN WSPÓLNOTY

1. Nasienie musi być otrzymane od zwierząt, które:

a) nie wykazują klinicznych objawów choroby w dniu pobierania nasienia;

b) i) i) nie były szczepione przeciwko pryszczycy w ciągu ostatnich 12 miesięcy poprzedzających pobieranie; lub

ii) były szczepione przeciwko pryszczycy w ciągu ostatnich 12 miesięcy poprzedzających pobranie, w tym przypadku 5 % nasienia z każdego pobrania (minimum 5 słomek) będzie poddane testowi izolacji wirusa w kierunku pryszczycy, z wynikiem ujemnym;

c) nie były szczepione przeciwko pryszczycy w ciągu 30 dni bezpośrednio poprzedzających pobranie;

d) w przypadku nasienia świeżego przebywały w zatwierdzonej stacji pobierania nasienia nieprzerwanie przez przynajmniej 30 dni poprzedzające pobranie nasienia;

e) nie były dopuszczone do krycia naturalnego;

f) są trzymane w stacjach pobierania nasienia, które są wolne od pryszczycy przynajmniej trzy miesiące przed pobraniem i 30 dni po pobieraniu lub w przypadku wysyłki nasienia świeżego do czasu jego wysyłki i są usytuowane w środku terenu o promieniu 10 km, w którym nie było przypadku wystąpienia pryszczycy przynajmniej przez ostatnie 30 dni;

g) były trzymane w stacjach pobierania nasienia, które w okresie zaczynającym się na 30 dni przed pobraniem nasienia, a kończącym się 30 dni po jego pobraniu, lub w przypadku nasienia świeżego aż do daty jego wysyłki były wolne od chorób bydła podlegających urzędowemu zgłaszaniu zgodnie z załącznikiem E (I) dyrektywy 64/432/EWG.

2. Niżej wymienione antybiotyki muszą być dodane w takich ilościach, aby występować w następujących koncentracjach w rozcieńczonym końcowo nasieniu:

nie mniej niż:

– roztwór końcowy streptomycyny 500 μg w ml,

– roztwór końcowy penicyliny 500 IU w ml,

– roztwór końcowy linkomycyny 150 μg w ml,

– roztwór końcowy spektynomycyny 300 μg w ml.

Może być użyta alternatywna kombinacja antybiotyków, z równoważnym działaniem przeciw campylobacter, leptospirom i mykoplazmom.

Niezwłocznie po dodaniu antybiotyków rozcieńczone nasienie musi być umieszczone w temperaturze co najmniej 5 °C na okres nie krótszy niż 45 minut.

3. Nasienie przeznaczone do handlu wewnątrz Wspólnoty musi:

a) być składowane w zatwierdzonych warunkach przynajmniej przez 30 dni przed wysyłką. Wymóg ten nie odnosi się do nasienia świeżego;

b) być transportowane do Państwa Członkowskiego przeznaczenia w pojemnikach, które zostały oczyszczone i zdezynfekowane lub poddane sterylizacji przed użyciem i które zostały zapieczętowane oraz został nadany im numer przed wysyłką z zatwierdzonych miejsc składowania.

ZAŁĄCZNIK D

WZORY ŚWIADECTW WETERYNARYJNYCH W HANDLU WEWNĄTRZWSPÓLNOTOWYM

ZAŁĄCZNIK D 1

Poniższy wzór świadectwa stosuje się w przywozie nasienia pozyskiwanego w zatwierdzonym centrum pobierania nasienia, zgodnie z dyrektywą Rady 88/407/EWG zmienioną dyrektywą 2003/43/WE

ZAŁĄCZNIK D 2

Wzór świadectwa obowiązujący, począwszy od dnia 1 stycznia 2006 r., w handlu nasieniem pozyskanym, poddanym obróbce i/lub przechowywanym przed dniem 31 grudnia 2004 r., zgodnie z warunkami określonymi w dyrektywie Rady 88/407/EWG, i wprowadzonym do obrotu po tej dacie zgodnie z art. 2 ust. 2 dyrektywy 2003/43/WE, pochodzącym z zatwierdzonego centrum pobierania nasienia

ZAŁĄCZNIK D 3

Wzór świadectwa stosowany w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem pochodzącym z zatwierdzonego centrum pobierania lub przechowywania nasienia:

– bądź to pobranym zgodnie z dyrektywą Rady 88/407/EWG, zmienioną dyrektywą 2003/43/WE,

– bądź pozyskanym, poddanym obróbce i/lub przechowywanym przed dniem 31 grudnia 2004 r., zgodnie z warunkami określonymi w dyrektywie Rady 88/407/EWG, które stosuje się do dnia 1 lipca 2003 r., i wprowadzonym do obrotu po tej dacie zgodnie z art. 2 ust. 2 dyrektywy 2003/43/WE.