RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

normy stosowane w dziedzinie technologii informatycznych oraz działania niezbędne do ich opracowania muszą, w szczególności, uwzględniać:

- złożoność specyfikacji technicznych oraz precyzję wymaganą dla zapewnienia wymiany informacji i danych oraz zgodne działanie systemów;

- potrzebę zapewnienia niezwłocznej publikacji norm tak, aby zbędne opóźnienia nie powodowały, że ich teksty będą się okazywały nieprzydatne z powodu szybkiego tempa zmian technologicznych;

- potrzebę wspierania stosowania międzynarodowych norm w dziedzinie wymiany informacji i danych w sposób, który przyczyni się do utrwalenia ich wiarygodności z punktu widzenia praktycznego stosowania;

- gospodarcze znaczenie normalizacji dla tworzenia wspólnotowego rynku w tej dziedzinie;

dyrektywa 83/189/EWG(³) umożliwia by Komisja, Państwa Członkowskie i instytucje normalizacyjne były informowane o zamiarach instytucji normalizacyjnych, dotyczących opracowania lub zmiany norm oraz, zgodnie z przepisami dyrektywy, Komisja może ustalić zakres uprawnień dotyczących prac nad normalizacją, będącej przedmiotem wspólnego zainteresowania, które mają być podjęte wspólnie i na wstępnym etapie;

wspomniana dyrektywa nie zawiera wszystkich przepisów, niezbędnych do wprowadzenia w życie polityki Wspólnoty dotyczącej normalizacji w dziedzinie technologii informatycznych i telekomunikacji;

rosnąca liczba przypadków, w których poszczególne dziedziny normalizacji pokrywają się, w szczególności w przypadku technologii informatycznych i telekomunikacji, uzasadnia ścisłą współpracę między instytucjami normalizacji, które powinny współpracować w celu rozstrzygania powyższych spraw, będących przedmiotem wspólnego zainteresowania;

Komisja zawarła ostatnio umowy w ramach Protokołu Ustaleń, podpisanego z Europejską Organizacja Poczty i Telekomunikacji (CEPT) oraz w związku z ogólnymi zaleceniami zatwierdzonymi ze wspólną organizacją normalizacyjną – Europejskim Komitetem Normalizacyjnym / Europejskim Komitetem Normalizacyjnym Elektrotechniki (CEN/CENELEC);

dyrektywa 86/361/EWG(⁴) określa programy prac nad wspólnymi specyfikacjami technicznymi (odpowiadającymi Normes Européennes de Télécommunication (NETs)) w tej dziedzinie przez Europejską Organizację Poczty i Telekomunikacji, po konsultacji, gdy jest to właściwe, z Europejskim Komitetem Normalizacyjnym oraz Europejskim Komitetem Normalizacyjnym Elektrotechniki;

sfera zamówień publicznych jest szczególnie właściwa dla propagowania norm w dziedzinie wymiany informacji i danych za pośrednictwem wzajemnie połączonych otwartych systemów poprzez powoływanie się na nie przy dokonywaniu zakupów;

niezbędne jest powierzenie komitetowi zadania wspierania Komisji w osiąganiu celów i kierowaniu działaniami, określonymi w niniejszej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Do celów niniejszej decyzji:

1. „specyfikacje techniczne” oznaczają specyfikacje, zawarte w dokumencie, który ustanawia, wymagane cechy produktu, takie jak poziom jakości, działanie, bezpieczeństwo lub wymiary, włączając w to wymogi stosowane wobec produktu w odniesieniu do terminologii, symboli, metod oceny i badania, opakowania, znakowania i etykietowania;

2. „wspólna specyfikacja techniczna” oznacza specyfikację techniczną opracowaną w celu ujednolicenia stosowania we wszystkich Państwach Członkowskich Wspólnoty;

3. „norma” oznacza specyfikację techniczną zatwierdzoną przez uznany organ normalizacyjny do powtarzającego się lub stałego stosowania, której przestrzeganie nie jest obowiązkowe;

4. „norma międzynarodowa” oznacza normę zatwierdzoną przez uznany międzynarodowy organ normalizacyjny;

5. „projektowana norma międzynarodowa (DIS)” oznacza projektowaną normę zatwierdzoną przez uznany międzynarodowy organ normalizacyjnych;

6. „międzynarodowa specyfikacja techniczna w telekomunikacji” oznacza specyfikację techniczną dotyczącą wszystkich lub wybranych cech produktu, zalecaną przez takie organizacje jak Comité international télégraphique et téléphonique (CCITT) lub CEPT;

7. „norma europejska” oznacza normę przyjętą na mocy statutów organów normalizacyjnych, z którymi Wspólnota zawarła umowy;

8. „tymczasowa norma europejska” oznacza normę przyjętą z takim oznaczeniem (EPS) zgodnie z zasadami stosowanymi przez organy normalizacyjne, z którymi Wspólnota zawarła umowy;

9. „norma funkcjonalna” oznacza normę opracowaną w celu uzyskania złożonej funkcji wymaganej do zapewnienia interoperacyjności systemów i otrzymywaną zwykle poprzez połączenie kilku obowiązujących norm referencyjnych oraz przyjętą zgodnie z zasadami stosowanymi przez organy normalizacyjne;

10. „specyfikacja funkcjonalna” oznacza specyfikacje, która określa w dziedzinie telekomunikacji stosowanie jednej lub większej liczby norm dotyczących wewnętrznych połączeń otwartego systemu, w celu spełnienia konkretnego wymogu komunikacji między systemami technologii informatycznych (normy zalecane przez takie organizacje, jak „Comité international télégraphique et téléphonique” (CCITT) lub CEPT);

11. „przepisy techniczne” oznaczają specyfikacje techniczne, łącznie z odnośnymi przepisami administracyjnymi, których przestrzeganie jest de jure lub de facto obowiązkowe w przypadku wprowadzania do obrotu lub eksploatacji w Państwie Członkowskim lub na większej części jego terytorium, za wyjątkiem przepisów ustanowionych przez władze lokalne;

12. „certyfikowanie zgodności” oznacza czynność, polegającą na poświadczeniu przez wydanie odpowiedniego świadectwa lub znaku zgodności, że dany produkt lub usługa zgodne są z określonymi normami lub specyfikacjami technicznymi;

13. „technologie informatyczne” oznaczają systemy, sprzęt, podzespoły oraz oprogramowanie niezbędne do zapewnienia wyszukiwania, przetwarzania i przechowywania informacji we wszystkich ośrodkach aktywności ludzkiej (dom, biuro, zakład przemysłowy), stosowanie których wymaga wykorzystania elektroniki lub podobnej technologii;

14. „zamówienia publiczne” oznacza zamówienia:

- szczegółowo określone w art. 1 dyrektywy 77/62/EWG(⁵);

- udzielone na dostawę sprzętu z zakresu technologii informatycznych i telekomunikacji, niezależnie od sektora działalności władz będących stroną umowy;

15. „władze telekomunikacyjne” oznaczają uznane władze lub przedsiębiorstwa prywatne we Wspólnocie, które świadczą publiczne usługi telekomunikacyjne.

Artykuł 2

W celu wspierania normalizacji w Europie oraz opracowania i stosowania norm w dziedzinie technologii informatycznych oraz specyfikacji funkcjonalnych w dziedzinie telekomunikacji, na poziomie wspólnotowym, z zastrzeżeniem art. 3 ust. 2 i art. 4, wprowadzane są następujące środki:

a) regularne, co najmniej doroczne określanie na podstawie norm międzynarodowych, projektowanych norm międzynarodowych lub równoważnych dokumentów, dotyczących priorytetowych wymogów normalizacyjnych, w celu przygotowania prac nad programami działania i wydaniem takich norm europejskich i specyfikacji funkcjonalnych, jakie mogą zostać uznane za niezbędne do zapewnienia wymiany informacji i danych oraz interoperacyjności systemów;

b) w ramach międzynarodowych działań normalizacyjnych:

- europejskie instytucje normalizacyjne oraz wyspecjalizowane organy techniczne sektora technologii informatycznych i telekomunikacji zapraszane są do opracowania norm europejskich, tymczasowych norm europejskich lub specyfikacji funkcjonalnych dla telekomunikacji, odwołując się, jeśli to konieczne, do opracowaniem projektów norm funkcjonalnych, w celu zapewnienia precyzji wymaganej przez użytkowników przy wymianie informacji i danych oraz interoperacyjności systemów. Takie organy opierają się w swoich działaniach na normach międzynarodowych, projektowanych normach międzynarodowych lub międzynarodowych specyfikacjach technicznych dla telekomunikacji. W przypadku, gdy norma międzynarodowa, projektowana norma międzynarodowa lub międzynarodowa specyfikacja techniczna dla telekomunikacji zawiera jasne przepisy pozwalające na ich jednolite stosowanie, przepisy te zostaną przyjęte bez zmian w normie europejskiej, tymczasowej normie europejskiej lub telekomunikacyjnej specyfikacji funkcjonalnej. Jedynie w przypadku, gdy norma międzynarodowa, projektowana norma międzynarodowa lub międzynarodowa specyfikacja techniczna dla telekomunikacji nie zawierają takich jasnych przepisów, opracowana zostanie norma europejska, tymczasowa norma europejska lub telekomunikacyjna specyfikacja funkcjonalna w celu uściślenia lub, gdy to niezbędne, uzupełnienia normy międzynarodowej, projektowanej normy międzynarodowej lub specyfikacji technicznej dla telekomunikacji unikając odchylenia od niej;

- te same organy zostaną zapraszane są do opracowania specyfikacji technicznych, które mogą stanowić podstawę norm europejskich lub tymczasowych norm europejskich w przypadku braku ustalonych norm międzynarodowych w dziedzinie wymiany informacji i danych oraz interoperacyjności systemów lub stanowić wkład w opracowanie powyższych;

c) środki ułatwiające stosowanie norm i specyfikacji funkcjonalnych, w szczególności poprzez koordynowanie działań Państw Członkowskich w zakresie:

- weryfikacji zgodności produktów i usług z normami i specyfikacjami funkcjonalnymi na podstawie określonych wymogów w zakresie prób;

- certyfikatu zgodności z normami i specyfikacjami funkcjonalnymi zgodnie z właściwie zharmonizowanymi procedurami;

d) wspieranie stosowania norm i specyfikacji funkcjonalnych odnoszących się do zamówień podmiotów sektora publicznego w zakresie technologii informatycznych i telekomunikacji oraz przepisów technicznych.

Artykuł 3

1. Szczególne cele proponowanych środków przedstawione zostały w Załączniku do niniejszej decyzji.

2. Niniejsza decyzja obejmuje:

- normy w dziedzinie technologii informatycznych, określone w art. 5

- specyfikacje funkcjonalne usług specjalnie oferowanych przy wykorzystaniu publicznych sieci telekomunikacyjnych do wymiany informacji i danych między systemami technologii informatycznych.

3. Niniejsza decyzja nie obejmuje:

- wspólnych specyfikacji technicznych dotyczących sprzętu terminali podłączonych do publicznych sieci telekomunikacyjnych, które są objęte dyrektywą 86/361/EWG

- specyfikacji sprzętu tworzącego część sieci telekomunikacyjnych.

Artykuł 4

W określaniu wymogów dotyczących normalizacji oraz w sporządzaniu programu pracy nad normalizacją i opracowaniu specyfikacji funkcjonalnych, Komisja korzysta w szczególności z informacji, przekazanych jej zgodnie z dyrektywą 83/189/EWG.

Komisja, po konsultacji z Komitetem, przewidzianym w art. 7, powierza wykonanie prac technicznych właściwym europejskim organizacjom normalizacyjnym lub technicznym organom wyspecjalizowanym (CEN, CENELEC oraz CEPT), zwracając się do nich z wnioskiem, w razie potrzeby, o opracowanie odpowiadających norm europejskich lub specyfikacji funkcjonalnych. Mandaty, które zostaną udzielone tym organizacjom zgłaszane są w celu uzyskania zatwierdzenia Komitetu określonego na mocy art. 5 dyrektywy 83/189/EWG zgodnie z procedurami wspomnianej dyrektywy. Nie udziela się mandatu, który pokrywałby się z jakąkolwiek częścią programów prac, rozpoczętych lub opracowywanych na mocy dyrektywy 86/361/EWG.

Artykuł 5

1. Uwzględniając różnice między istniejącymi procedurami krajowymi, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że uwzględnione zostały:

- normy europejskie oraz tymczasowe normy europejskie jak określono w art. 2 lit. b);

- normy międzynarodowe, jeżeli zostały zatwierdzone w kraju władz będących stroną umowy;

w zamówieniach publicznych odnoszących się do technologii informatycznych, tak aby normy te stanowiły podstawę wymiany informacji i danych dla interoperacyjności systemów.

2. W celu zapewnienia całkowitej zgodności, Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że ich urzędy w dziedzinie telekomunikacji wykorzystują specyfikacje funkcjonalne w odniesieniu do środków dostępu do ich publicznych sieci telekomunikacyjnych dla usług szczególnie przeznaczonych do wymiany informacji i danych między systemami technologii informatycznych, które to same korzystają z norm, określonych w ust. 1.

3. W stosowaniu niniejszego artykułu należy wziąć pod uwagę szczególne okoliczności wymienione poniżej, które mogą uzasadniać stosowanie norm i specyfikacji innych niż te przewidziane w niniejszej decyzji:

- potrzebę zapewnienia ciągłości w istniejących systemach, ale jedynie jako części jasno określonych i udokumentowanych strategii kolejnego przejścia do międzynarodowych lub europejskich norm lub specyfikacji funkcjonalnych;

- rzeczywiście innowacyjny charakter niektórych projektów;

- przypadki, w których norma lub specyfikacja funkcjonalna są nieodpowiednie do ich celu pod względem technicznym ze względu na to, że nie dostarczają odpowiednich środków do osiągnięcia wymiany informacji i danych oraz interoperacyjności systemów lub dlatego, że nie istnieją możliwości (włączając w to badanie) zapewnienia zadowalającej zgodności produktu z daną normą lub specyfikacją funkcjonalną lub dlatego, że w przypadku tymczasowych norm europejskich, brakuje im stabilności stosowania. Inne Państwa Członkowskie mają możliwość przedstawienia Komitetowi, określonemu w art. 7, że sprzęt zgodny z normą używany był w zadowalający sposób oraz że nie istniało uzasadnienie dla skorzystania z powyższego odstąpienia;

- przypadki, w których po dokładnym zbadaniu rynku, okazuje się, że istotne przyczyny dotyczące efektywności pod względem kosztów powodują, iż wykorzystanie danej normy lub specyfikacji funkcjonalnej jest niewłaściwe. Inne Państwa Członkowskie mają możliwość przedstawienia Komitetowi, określonemu w art. 7, że sprzęt zgodny z normą używany był w zadowalający sposób na zwykłych warunkach handlowych, oraz że nie istniało uzasadnienie dla skorzystania z powyższego odstąpienia.

4. Ponadto, Państwa Członkowskie mogą wystąpić z wnioskiem o odniesienie, na tej samej podstawie jak w ust. 1, do projektowanych norm międzynarodowych.

5. Władze będące stronami umowy na mocy ust. 3 dokumentują przyczyny takiego działania, w miarę możliwości, we wstępnej dokumentacji przetargowej wydanej w związku z zamówieniami, a w każdym przypadku rejestrują te powody w swej dokumentacji wewnętrznej oraz, w dostarczają takich informacji na wniosek przedsiębiorstw uczestniczących w przetargu oraz Komitetowi określonemu w art. 7, z zachowaniem tajemnicy handlowej. Istnieje możliwość zgłaszania skarg dotyczących korzystania z odstępstw, określonych w ust. 3 bezpośrednio do Komisji.

6. Komisja zapewnia, by przepisy niniejszego artykuły były stosowane w przypadku wszystkich projektów i programów Wspólnoty, łącznie z zamówieniami publicznymi, finansowanymi z budżetu Wspólnoty.

7. Władze będące stroną umowy, o ile uznają to za konieczne, mogą zastosować inne specyfikacje w odniesieniu do umów, których wartość niższej niż 100 000 ECU, pod warunkiem, że zakupy te nie będą stanowić przeszkody dla stosowania norm, wymienionych w ust. 1 i 2 w odniesieniu do umowy o wartości wyższej od kwoty, wskazanej w niniejszym ustępie. Konieczność odstępstwa lub poziom progu ustalonego w niniejszym ustępie zostaną ponownie rozpatrzone w ciągu trzech lat od wejścia w życie niniejszej decyzji.

Artykuł 6

Opracowując lub wprowadzając zmiany do przepisów technicznych w dziedzinach objętych niniejszą decyzją, Państwa Członkowskie odwołują się do norm określonych w art. 5, w każdym przypadku, gdy we właściwy sposób odpowiadają one specyfikacjom technicznym danego przepisu.

Artykuł 7

1. [1] a) Podczas swojego dążenia do realizacji celów oraz w swoim zarządzaniu działalnością przewidzianą w niniejszej decyzji, Komisję wspomaga komitet o nazwie „Grupa wyższych urzędników ds. normalizacji w dziedzinie technologii informatycznych”.

W zakresie zagadnień telekomunikacyjnych Komisję wspomaga komitet o nazwie „Grupa wyższych urzędników ds. telekomunikacji” określony w art. 5 dyrektywy 86/361/EWG.

b) W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu stosuje się art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE (⁶).

2. Komisja zasięga opinii Komitetu przy ustalaniu priorytetów Wspólnoty, wprowadzaniu w życie środków określonych w Załączniku, przy rozstrzyganiu kwestii dotyczących sprawdzania zgodności z normami, monitoringu stosowania art. 5 oraz innych kwestii związanych z normalizacją w dziedzinie technologii informatycznych i telekomunikacji lub innych dziedzin, z którymi się one łączą. Zasięga ona także opinii Komitetu w sprawie sprawozdania określonego w art. 8.

3. Komisja koordynuje działalność wspomnianych Komitetów z działalnością Komitetu, przewidzianego w art. 5 dyrektywy 83/189/EWG w szczególności w związku z możliwym pokrywaniem się przedmiotów wniosków, kierowanych do europejskich instytucji normalizacyjnych na podstawie niniejszej decyzji oraz wspomnianej dyrektywy.

4. Na wniosek przewodniczącego lub Państwa Członkowskiego, Komitetowi mogą być przedstawiane wszelkie pytania, dotyczące stosowania niniejszej decyzji.

5. Posiedzenia Komitetu odbywają się, co najmniej dwa razy do roku.

6. Komitet przyjmuje swój regulamin.

7. Sekretariat Komitetu zapewnia Komisja.

Artykuł 8

Co dwa lata Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie postępu normalizacji w dziedzinie technologii informatycznych. Sprawozdanie to dotyczy przyjętych we Wspólnocie ustaleń w sprawie realizacji decyzji, osiągniętych rezultatów, zastosowania tych rezultatów w odniesieniu do zamówień publicznych i krajowych przepisów technicznych, w szczególności ich praktycznego znaczenia dla certyfikacji.

Artykuł 9

Niniejsza decyzja nie narusza stosowania dyrektywy 83/189/EWG i dyrektywy 86/361/EWG.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja wchodzi w życie po roku od dnia jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 11

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 grudnia 1986 r.