KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając Akt Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, w szczególności jego art. 175,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3796/81 z dnia 29 grudnia 1981 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa(¹), ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia, w szczególności jego art. 19 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

w art. 19 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 3796/81 zezwala się Państwom Członkowskim na utrzymanie, do czasu wykonania wspólnotowych ustaleń dotyczących przywozu konserwowanych sardynek i tuńczyków, ograniczeń ilościowych w stosunku do państw trzecich, mających zastosowanie do tych produktów w momencie wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa;

w Akcie Przystąpienia stwierdza się, że ograniczenia ilościowe obowiązujące w przypadku danych produktów należy stopniowo znosić i likwidować w ciągu szczególnych okresów przejściowych;

należy opracować plan dotyczący znoszenia tych ograniczeń ilościowych;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. produktów rybołówstwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ograniczenia ilościowe określone w art. 175 Aktu Przystąpienia, stosowane w odniesieniu do konserwowanych sardynek i tuńczyków, będą stopniowo znoszone zgodnie z art. 2.

Artykuł 2

Wywóz z Hiszpanii do Państw Członkowskich Wspólnoty ustanowiony przed dniem 1 stycznia 1986 r., do którego w dniu 1 stycznia 1985 r. miały zastosowanie ograniczenia ilościowe zgodnie z art. 19 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 3796/81, odbywa się:

— jeśli chodzi o przetworzone i konserwowane sardynki należące do podpozycji 16.04 D Wspólnej Taryfy Celnej:

— od dnia 1 marca 1986 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 500 ton,

— od dnia 1 stycznia 1987 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 610 ton,

— od dnia 1 stycznia 1988 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 720 ton,

— od dnia 1 stycznia 1989 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 830 ton,

— od dnia 1 stycznia 1990 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 940 ton,

— od dnia 1 stycznia 1991 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 1050 ton,

— od dnia 1 stycznia 1992 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 1160 ton

— od dnia 1 stycznia 1993 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 1270 ton,

— od dnia 1 stycznia 1994 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 1380 ton,

— od dnia 1 stycznia 1995 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 1500 ton,

— od dnia 1 stycznia 1996 r. bez ograniczeń;

— jeśli chodzi o przetworzone i konserwowane tuńczyki należące do pozycji 16.04 E Wspólnej Taryfy Celnej:

— od dnia 1 marca 1986 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 300 ton,

— od dnia 1 stycznia 1987 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 415 ton,

— od dnia 1 stycznia 1988 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 530 ton,

— od dnia 1 stycznia 1989 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 645 ton,

— od dnia 1 stycznia 1990 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 760 ton,

— od dnia 1 stycznia 1991 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 875 ton,

— od dnia 1 stycznia 1992 r. z zastrzeżeniem maksymalnej ilości 1000 ton,

— od dnia 1 stycznia 1993 r. bez ograniczeń.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 marca 1986 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 lutego 1986 r.