ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (EWG) NR 3703/85
z dnia 23 grudnia 1985 r.
ustanawiające szczegółowe zasady stosowania wspólnych norm handlowych w odniesieniu do niektórych świeżych lub schłodzonych ryb
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3796/81 z dnia 29 grudnia 1981 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa(1), ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, w szczególności jego art. 4 ust. 4,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 103/76 z dnia 19 stycznia 1976 r. ustanawiające wspólne normy handlowe w odniesieniu do niektórych świeżych lub schłodzonych ryb(2), zmienione ostatnio rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3396/85(3), w szczególności jego art. 6, 8 i 8 a,
a także mając na uwadze, co następuje:
doświadczenie wykazało konieczność wyjaśnienia niektórych przepisów dotyczących stosowania wspólnych norm handlowych, określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 103/76 w celu zapewnienia bardziej jednolitego stosowania tych norm w Państwach Członkowskich;
system klasyfikacji śledzia i makreli opierający się na ocenie próbek, przewidziany w art. 8 a rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76 powinien zostać dokonany zgodnie ze wspólnotowymi normami dotyczącymi tych gatunków; w celu zapewnienia ekstrapolacji wyników klasyfikacji opartej na ocenie próbek wszystkich danych partii, należy ustalić liczbę pobieranych próbek, wagę lub wielkość każdej próbki oraz metody klasyfikacji i sprawdzania wagi partii wprowadzanych do obrotu z uwzględnieniem różnych metod sprzedaży;
w celu poprawy jakości ryb podlegających klasyfikacji opartej na systemie pobierania próbek i w celu uniknięcia wprowadzania do obrotu ryb, których stopień świeżości nie jest wystarczający, dane Państwa Członkowskie powinny wprowadzić ustalenia dotyczące kontroli obejmujące badanie środków służących do konserwacji ryb znajdujących się na statkach wyładowujących dane ryby;
środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. produktów rybołówstwa,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Niniejsze rozporządzenie ustanawia szczegółowe zasady przeprowadzania kontroli zgodności ze wspólnymi normami handlowymi produktów rybołówstwa, określonych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 103/76 dotyczącej klasyfikacji i ważenia niektórych gatunków.
Artykuł 2
Daną partię uważa się za jednorodną w rozumieniu art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76, jeśli zawiera ilość nieprzekraczającą 10% ilości całkowitej, o kategorii świeżości i rozmiarze bezpośrednio mniejszym lub większym od wskazanych dla skrzynki lub danej partii ryb.
Artykuł 3
Podczas klasyfikacji wyładowanych ze statku ilości określonego produktu, ilości całkowite partii uważanych za małe w rozumieniu art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76, nie powinny przekraczać 100 kg danego produktu wyładowanego ze statku i przeznaczonego do wprowadzenia do obrotu podczas określonej sprzedaży. Jednakże właściwe władze Państw Członkowskich są upoważnione do ustalenia ilości mniejszej niż 100 kg w przypadku, gdy wymagają tego szczególne warunki produkcji i wprowadzania do obrotu.
Artykuł 4
Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby klasyfikacja produktu, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76, podczas pierwszej sprzedaży mogła być jedynie zmieniana pod nadzorem właściwych władz.
Artykuł 5
W celu zapewnienia, aby zawartość standardowych skrzynek odpowiadała ich zakładanej pojemności, jak przewiduje art. 8 ust. 4 rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76, co najmniej jedna skrzynka na sto musi być ważona, bez uszczerbku dla bardziej rygorystycznych przepisów krajowych lub zasad handlowych stosowanych w Państwach Członkowskich. Odchylenia wagi netto, przewidziane w art. 8 ust. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76, o 5% poniżej lub powyżej wagi wskazanej lub zakładanej są dopuszczalne, z zastrzeżeniem bardziej rygorystycznych przepisów krajowych w dziedzinie prawa handlowego.
Artykuł 6
1. Klasyfikacja śledzia i makreli według różnych kategorii ich świeżości i wielkości na podstawie systemu pobierania próbek, przewidzianego w art. 8 a rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76, jest przeprowadzana zgodnie z procedurą określoną w kolejnych ustępach.
2. Próbki pobierane są z ilości przeznaczonych na sprzedaż w następujący sposób:
— ze wszystkich ilości mniejszych niż 50 ton należy pobrać co najmniej jedną próbkę o wadze co najmniej 50 kg,
— ze wszystkich ilości w przedziale od 50 do 100 ton należy pobrać co najmniej dwie próbki o wadze co najmniej 50 kg każda,
— ze wszystkich ilości większych niż 100 ton należy pobrać co najmniej trzy próbki o wadze 50 kg każda albo tyle próbek o wadze 50 kg, ile potrzeba do osiągnięcia całkowitej ilości wynoszącej co najmniej 0,08% danych ilości.
W przypadku, gdy wyładunek dokonywany jest przez statek wyposażony w zbiorniki rybne, próbki pobierane są z każdego takiego zbiornika, przy uwzględnieniu powyższych przepisów.
3. Próbki pobierane są w taki sposób, aby były reprezentatywne dla danych partii z uwzględnieniem praktyk handlowych stosowanych w tej dziedzinie w Państwach Członkowskich.
Próbki pobiera się regularnie, w zależności od liczby próbek, które mają być pobrane oraz od całkowitej ilości przeznaczonej do sprzedaży.
4. Ilości przeznaczone do sprzedaży są następnie klasyfikowane zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76, na podstawie wyników badania próbek i z zastrzeżeniem następujących przepisów oraz naocznej inspekcji.
Jeśli z pobranej próbki wynika, że:
a) badane ryby odpowiadają tej samej kategorii świeżości i rozmiaru, dane ilości klasyfikowane są na podstawie tego wyniku, przy czym dopuszcza się wahania rozmiaru i świeżości zgodnie z art. 2.
b) część badanych ryb, stanowiąca ponad 10% ilości próbki, jest objęta kategorią B, liczba próbek do pobrania zostaje podwojona. Dane ilości nie mogą być jednak zaklasyfikowane do kategorii wyższej niż kategoria B;
c) część badanych ryb nie spełnia warunków pozwalających na ich wprowadzenie do obrotu z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi, dane ilości nie mogą być użyte w tym celu, jeśli klasyfikacja przeprowadzona zgodnie z przepisami art. 6, 7 i 8 rozporządzenia Rady (EWG) nr 103/76 nie wykaże, że pewna część może być wprowadzona do obrotu z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi.
Artykuł 7
1. W celu stwierdzenia wagi wystawionych na sprzedaż i wyładowanych ilości przeprowadza się ważenie pojemników lub środka transportu, na który te ilości zostały załadowane.
W przypadku, gdy tego typu ważenie nie może zostać wykonane, waga wyładowanych ilości obliczana jest na podstawie zawartości standardowych skrzynek, do których ilości te powinny zostać wyładowane. Jednakże powinno zostać przeprowadzone dodatkowe, wyrywkowe ważenie takich standardowych skrzynek.
2. W przypadku, gdy ilości wystawione są na publiczną licytację w standardowych skrzynkach, w celu wprowadzenia do obrotu poprzez określoną sprzedaż, ważenie odbywa się zgodnie z przepisami art. 5.
3. Waga ilości przeładowywanych na pokład statku jest obliczana poprzez zastosowanie współczynników wymienionych w załączniku I:
— z jednej strony, do wielkości połowów dokonanych przez każdy statek lub do zawartości każdego zbiornika, mierzonych przy pomocy właściwych środków technicznych,
— z drugiej strony, do ilości przeładowywanych na statek - przetwórnię, mierzonych przy pomocy pojemnika zatwierdzonego przez biuro miar i wag danego Państwa Członkowskiego.
Artykuł 8
W ramach systemu pobierania próbek Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne środki, w szczególności, aby zapewnić, że:
— wszystkie statki dysponowały odpowiednimi środkami i stosowały je, gwarantując utrzymanie jakości danych produktów zgodnie z kryteriami, określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 103/76,
— w odniesieniu do statków wyposażonych w zbiorniki rybne, aby były one dokładnie czyszczone, temperatura w zbiornikach pozwalała na przechowywanie ryb i aby istniała możliwość notowania tej temperatury,
— wszystkie ilości wprowadzane do obrotu były rejestrowane z podziałem na kategorie świeżości i rozmiaru. W przypadku, określonym w art. 7 ust. 1, rejestracja odbywa się na podstawie dokumentów potwierdzających, podpisanych przez kapitana danego statku i przez nabywcę, a w przypadku, określonym w art. 7 ust. 3, na podstawie dokumentów podpisanych przez kapitanów danych statków.
Artykuł 9
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 23 grudnia 1985 r.
W imieniu Komisji | |
Karl-Heinz NARJES | |
Wiceprzewodniczący |
(1) Dz.U. nr L 379 z 31.12.1981, str. 1.
(2) Dz.U. nr L 20 z 28.01.1976, str. 29.
(3) Dz.U. nr L 322 z 3.12.1985, str. 1.
ZAŁĄCZNIK
Gatunki | Wielkość1 | Ilość w m3 | Współczynniki |
Sledź | 1 2 3 | 1 | 0,86 |
Makrela | 1 2 3 | 1 | 0,8 |
1 Kategorie wielkości są określone zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3796/81. |
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00