KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych(¹), ostatnio zmienioną dyrektywą 79/831/EWG(²), w szczególności jej art. 13,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 13 ust. 2 dyrektywy 67/548/EWG przewiduje, że Komisja prowadzi wykaz substancji notyfikowanych na mocy dyrektywy;

art. 13 ust. 3 dyrektywy 67/548/EWG przewiduje, że w odniesieniu do formy wykazu oraz zawartych w nim informacji zostanie podjęta decyzja zgodnie z procedurą określoną w art. 21;

wykaz powinien zostać opublikowany zgodnie z celami dyrektywy 67/548/EWG, mianowicie ochroną człowieka i środowiska przed zagrożeniami, które mogą wynikać z wprowadzania nowych substancji do obrotu;

środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. dostosowania do postępu technicznego dyrektyw w sprawie usunięcia barier technicznych w handlu w sektorze substancji i preparatów niebezpiecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wykaz substancji chemicznych, prowadzony przez Komisję na podstawie art. 13 ust. 2 dyrektywy 67/548/EWG, zwany dalej „wykazem”, sporządzany jest zgodnie z przepisami określonymi w Załączniku.

Artykuł 2

Wykaz tych substancji chemicznych notyfikowany na podstawie art. 6 dyrektywy 67/548/EWG przed dniem 1 lipca w roku opublikowania Wykazu EINECS zostanie opublikowany w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich najpóźniej w dniu 31 grudnia tego samego roku. Uzupełnienia wykazu będą opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich najpóźniej w dniu 31 grudnia każdego następnego roku, obejmując okres od dnia 1 lipca roku poprzedniego do dnia 30 czerwca roku publikacji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 grudnia 1984 r.

ZAŁĄCZNIK

Procedura przygotowywania wykazu

1. Wykaz jest przygotowywany przez Komisję na podstawie informacji przekazanych jej przez właściwe organy Państw Członkowskich zgodnie z art. 9 dyrektywy.

2. Do każdej substancji umieszczonej w wykazie dołączone są następujące informacje:

— numer zgłoszenia,

— właściwości substancji.

Ponadto, w przypadku substancji niebezpiecznej, wykaz zawiera jej klasyfikację zgodnie z art. 4 dyrektywy po jej zamieszczeniu w załączniku I wspomnianej dyrektywy wraz z przyznanym numerem EWG.

3. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 4, właściwości substancji obejmują:

— jej nazwę handlową,

oraz

— jej nazwę chemiczną zgodnie z nomenklaturą Międzynarodowej Unii Chemii Teoretycznej i Stosowanej (IUPAC).

4. W przypadku gdy właściwy organ Państwa Członkowskiego przedstawia taki wniosek, w zastosowaniu art. 11 dyrektywy, właściwości substancji mogą zostać określone wyłącznie pod jej nazwą chemiczną dostarczoną przez jednostkę notyfikującą zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy.

W przypadku substancji niebezpiecznej, właściwości substancji mogą zostać określone w taki sposób do czasu włączenia substancji do załącznika I dyrektywy. Po wpisie do załącznika I, określenia w nim zawarte dodaje się do wykazu.

W przypadku substancji, która nie została sklasyfikowana jako substancja niebezpieczna, właściwości substancji mogą zostać określone w ten sposób maksymalnie przez trzy lata od jego pierwszego zawarcia w Załączniku. Jednakże, jeżeli, w celu przestrzegania art. 7 ust. 3 dyrektywy, zgodnie z opinią zainteresowanego właściwego organu, oznaczenie nazwy chemicznej według nomenklatury IUPAC zawiera odniesienia do wykorzystywania i wytwarzania, substancja zostaje wpisana jedynie pod swoją nazwą handlową tak długo, jak właściwy organ uzna za niezbędne.

Deklaracja Komisji

Komisja zobowiązuje się stosować w sposób systematyczny, w miarę możliwości, nazwę z nomenklatury IUPAC przy wprowadzaniu nowych substancji niebezpiecznych do załącznika I do dyrektywy.