RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 76/893/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z środkami spożywczymi(¹), w szczególności jej art. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno – Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 2 dyrektywy 76/893/EWG stanowi, że materiały i wyroby nie mogą uwalniać do środków spożywczych swych składników w ilościach, które mogłyby zagrozić ludzkiemu zdrowiu;

art. 3 tej samej dyrektywy przewiduje, że Rada, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 100 Traktatu, przyjmuje w drodze dyrektyw szczegółowe przepisy stosowane do niektórych grup materiałów i wyrobów (dyrektywy szczególne);

w większości Państw Członkowskich wyroby ceramiczne przeznaczone do kontaktu ze środkami spożywczymi podlegają przepisom bezwzględnie wiążącym w dziedzinie ochrony zdrowia ludzkiego, określającym limity ilości uwalnianego ołowiu i kadmu;

przepisy te różnią się w poszczególnych Państwach Członkowskich, tworząc przez to przeszkody dla ustanowienia i funkcjonowania wspólnego rynku;

powyższe przeszkody mogą zostać wyeliminowane, jeśli wprowadzanie wyrobów ceramicznych do obrotu wspólnotowego podlegać będzie jednolitymi zasadom; dlatego tez konieczne jest zharmonizowanie wartości granicznych oraz metod badania i analizy takich wyrobów;

odpowiednim narzędziem dla osiągnięcia tego celu jest dyrektywa szczególna w rozumieniu art. 3 dyrektywy 76/893/EWG, której przepisy ogólne mają zastosowanie również do niniejszego przypadku;

dostosowanie określonych procedur kontrolnych i metod analizy do postępu technicznego przewidzianych w niniejszej dyrektywie stanowi środek wykonawczy, którego przyjęcie powinno zostać powierzone Komisji w celu usprawnienia i uproszczenia procedury;

we wszystkich przypadkach, kiedy Rada przyznaje Komisji uprawnienia do wprowadzenia w życie przepisów dotyczących materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z środkami spożywczymi, powinna zostać ustanowiona procedura zapewniająca ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. środków spożywczych utworzonego na mocy decyzji Rady z dnia 13 listopada 1969 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsza dyrektywa jest dyrektywą szczególną w rozumieniu art. 3 dyrektywy 76/893/EWG.

2. Niniejsza dyrektywa dotyczy możliwej migracji ołowiu i kadmu z wyrobów ceramicznych, które w swojej ostatecznej formie przeznaczone są do kontaktu ze środkami spożywczymi lub, które pozostają w kontakcie ze środkami spożywczymi albo są przeznaczone do tego celu.

3. „Wyroby ceramiczne” oznaczają wyroby wyprodukowane z mieszaniny substancji nieorganicznych o ogólnej wysokiej zawartości glin lub krzemianów, do których mogły zostać dodane niewielkie ilości substancji organicznych. Wyroby te posiadają kształt pierwotny, utrwalony poprzez wypalanie. Mogą one być szkliwione, emaliowane i/lub zdobione.

Artykuł 2

1. Ilości ołowiu i kadmu uwalniane z wyrobów ceramicznych nie mogą przekraczać ustanowionych poniżej limitów.

2. Ilości ołowiu i kadmu uwalniane z wyrobów ceramicznych ustalane są za pomocą badania, którego warunki określa załącznik I, z zastosowaniem metody analizy opisanej w załączniku II.

3. W przypadku, kiedy wyrób ceramiczny stanowi naczynie zamykane ceramiczną pokrywą, limit ołowiu i/lub kadmu (mg/dm² lub mg/l), który nie może zostać przekroczony, jest taki sam jak w przypadku samego naczynia.

Samo naczynie oraz powierzchnia wewnętrzna pokrywy badane są oddzielnie w takich samych warunkach.

Suma dwóch poziomów ekstrakcyjnych ołowiu i/lub kadmu otrzymanych w wyniku takich badań zostaje odniesiona odpowiednio do powierzchni lub objętości samego naczynia.

4. Wyrób ceramiczny uważany jest za spełniający wymogi niniejszej dyrektywy, jeśli ilości ołowiu i/lub kadmu uwolnione w wyniku badania przeprowadzonego zgodnie z warunkami ustanowionymi w załącznikach I i II, nie przekraczają następujących limitów:

- Kategoria l: Wyroby, które nie mogą zostać napełnione oraz wyroby, które mogą zostać napełnione, których wewnętrzna głębokość mierzona od najniższego punktu do płaszczyzny poziomej przechodzącej przez górny brzeg nie przekracza 25 mm	Pb 0,8 mg/dm2	Cd 0,07 mg/dm2
- Kategoria 2: Wszelkie inne wyroby, które mogą być napełnione	4,0 mg/l	0,3 mg/l
- Kategoria 3: Naczynia do gotowania, pieczenia; opakowania i naczynia do przechowywania posiadające objętość większą niż trzy litry	1,5 mg/l	0,1 mg/l

5. Jeśli dla danego wyrobu ceramicznego określone powyżej ilości nie są przekroczone o więcej niż 50%, wyrób taki jest mimo to uważany za spełniający wymogi niniejszej dyrektywy, o ile co najmniej trzy inne wyroby o takim samym kształcie, wymiarach, ozdobach i szkliwie zostaną poddane badaniu przeprowadzonemu zgodnie z warunkami ustanowionymi w załącznikach I i II i średnie ilości ołowiu i/lub kadmu uwolnione z powyższych wyrobów nie przekraczają ustalonych limitów, przy czym dla żadnego z powyższych wyrobów limity nie mogą zostać przekroczone o więcej niż 50%.

Artykuł 3

Wszelkie zmiany w załącznikach wynikające z rozwoju wiedzy naukowej i technicznej, za wyjątkiem sekcji 1 i 2 załącznika I przyjmowane są zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 10 dyrektywy 76/893/EWG.

Artykuł 4

1. W ciągu trzech lat od notyfikacji(⁴) niniejszej dyrektywy, Rada określi, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 100 Traktatu:

a) ograniczenia jakie zostaną nałożone na te części wyrobów ceramicznych, z którymi mogą mieć styczność usta;

b) metody kontroli przestrzegania ograniczeń przewidzianych w lit. a).

2. W ciągu tego samego okresu Komisja, na podstawie danych toksykologicznych i technologicznych, zbada ponownie limity ustanowione w art. 2, w celu ich obniżenia jak również warunki oświetlenia przy przeprowadzaniu badań określone w załączniku I oraz, jeżeli to konieczne, przedstawi Radzie wnioski odnośnie stosownych zmian w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 5

1. Państwa Członkowskie, jeżeli to konieczne, dokonują zmiany w ustawodawstwach krajowych w celu zgodności z niniejszą dyrektywą tak, aby:

- trzy lata po ogłoszeniu niniejszej dyrektywy, handel wyrobami ceramicznymi, które spełniają jej wymogi, był dozwolony,

- pięć lat po ogłoszeniu niniejszej dyrektywy, wprowadzanie do obrotu wyrobów ceramicznych, które nie spełniają wymogów, było zabronione.

Informują one Komisję o każdej takiej zmianie.

2. Z zastrzeżeniem ust. 1, Państwa Członkowskie mogą zakazać lub nadal zakazywać produkcji wyrobów ceramicznych, które nie spełniają warunków niniejszej dyrektywy.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 15 października 1984 r.

W imieniu Rady

J. BRUTON

Przewodniczący